Dawno, dawno temu było sobie królestwo. Rządził w nim książę który twierdził, że umie czynić cuda. Lud go kochał i wierzył, że tylko on może sprawić, że królestwo będzie dostatnie i silne.
Książę, gdy tylko usiadł na swym tronie obiecał swoim poddanym, że będzie się kierował tylko miłością i interesem królestwa. Ale życie nieco zweryfikowało te obietnice.
Pewnego razu zaprzyjaźnione królestwo organizowało zjazd dla wszystkich królów i książąt. Na zjazd chciał się wybrać król ale książę podkradł mu karetę. W końcu i król i książę dotarli na zjazd i wzięli udział w przepięknym balu.
Książę nie szanował też publicznego grosza. Zrobił sobie i swoim bliskim wycieczkę za pieniądze królestwa do bardzo dalekiej krainy. Wycieczka kosztowała bardzo drogo, lecz lud się ucieszył, że księcia nie zjadł ogromny stwór żyjący w tym zamorskim kraju.
Potem sąsiednie cesarstwo ograniczyło dostawy bardzo ważnego surowca i królestwo mógł ogarnąć kryzys. Książę w tym czasie wraz z rodzina bawił w innym królestwie umilając sobie czas jazdą na nartach. Pogodę miał doskonałą i zabawę przednia toteż ani myślał wrócić do swojego królestwa aby pocieszyć zatroskany lud.
Aż przyszedł czas gdy królestwu zaczął zagrażać kryzys. W skarbcu mogło zabraknąć złota i wszyscy uczeni zaczęli zastanawiać się jak tego uniknąć. Książe w tym czasie oszukiwał lud mówiąc, że złota będzie pod dostatkiem. Potem przestał tak mówić ale nie miał żadnego pomysłu na zaradzenie niebezpieczeństwu a głosu uczonych nie chciał słuchać. Książę popadł w straszną pychę i myślał, że wszystko wie najlepiej.
Lud zebrał swoich przedstawicieli na wiecu aby przegłosować kilka ważnych spraw dla królestwa. W tym czasie książę wraz ze swoim dworem grał w grę którą lubił od małego dziecka nie zaszczycając nawet wiecu swoja obecnością.
Czy poznają Państwo to królestwo i tego księcia?
Krzysztof Kocur
