Ocena użytkowników: 1 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna

Centesimus annus (łac. - Setna rocznica) - encyklika społeczna papieża Jana Pawła II ogłoszona 1 maja 1991. Wydana w 100 rocznicę opublikowania encykliki Leona XIII Rerum novarum, stanowiącej fundament katolickiej nauki społecznej. Ma w dużej mierze charakter krytyki socjalizmu. Wydana została 1 maja, czyli w dniu liturgicznego wspomnienia św. Józefa Robotnika.

 


Papież Jan Paweł II w ciągu prawie 27 - letniej posługi na Stolicy Apostolskiej ogłosił czternaście encyklik. Encyklika ma charakter pisma okólnego i jest napisana w formie listu papieża do biskupów i wiernych całego świata. Porusza najistotniejsze problemy z zakresu doktryny wiary, organizacji Kościoła, życia chrześcijańskiego, kultu oraz w kwestiach społecznych. Początkami sięga czasów apostolskich, gdy Piotr, Paweł, Jakub czy Jan kierowali swoje listy do poszczególnych Kościołów lokalnych. Z czasem szczególna rola przypadła listom Biskupa Rzymu, wyjaśniającego kwestie dyskusyjne. Po raz pierwszy terminu "encyklika" użył papież Marcin I w VII wieku. Natomiast od czasów Benedykta XIV tytuły encyklik wyznaczają pierwsze słowa tekstu, które zapowiadają podjętą problematykę. Począwszy od pontyfikatu Jana XXIII niektóre encykliki, np. "Pacem in terris", są adresowane do wszystkich ludzi dobrej woli i stały się przedmiotem studiów oraz refleksji różnych gremiów czy organizacji międzynarodowych.
Przybliżając duchowe dziedzictwo Jana Pawła II publikujemy treści poszczególnych encyklik Ojca Świętego wraz z komentarzami. Pozwoli to na pewno jeszcze bardziej wsłuchać się w słowa jakie skierował do nas nasz Wielki Jan Paweł II.

  Na początku ostatniej dekady drugiego tysiąclecia papież Jan Paweł II ogłosił dziewiątą encyklikę pod tytułem „CENTESSIMUS ANNUS” - encyklikę, której tytuł odsyłał do wydanej sto lat wcześniej sławnej Rerum novarum Leona XIII, będącej potężnym impulsem humanizacji gospodarki rynkowej i przestrogą przed rodzącym się komunizmem.
        Centesimus annus zwraca się ku tej wielkiej tradycji nauczania społecznego Kościoła i przekazuje jej przesłanie - ubogacając je - społeczeństwom przełomu wieków i tysiącleci, odsłaniając „rzeczy nowe” naszych czasów, znacząc kres pewnej epoki w dziejach ludzkości i ukazując świt następnej. Jest ona zarówno dialogiem z nauczaniem Leona XIII, potwierdzeniem i rozwinięciem jego ocen systemów gospodarczo-społecznych oraz konkretyzacją formułowanych przestróg, jak i odpowiedzią Kościoła na najbardziej aktualne w chwili ogłoszenia encykliki Centesimus annus wydarzenia polityczne, czyli załamanie się systemu państw realnego socjalizmu w roku 1989.

 

Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna
Znany rosyjski dysydent, antykomunista, autor wielu książek Włodzimierz Bukowski dokonuje niezwykle ciekawego porównania między Związkiem Radzieckim a Unią Europejską. Wizja jaką przed nami roztacza jest przerażająca i niestety bardzo prawdopodobna.

Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna
Angielski język nie ma zdrobnień i zgrubień, ale nadrabia to ubóstwo używaniem skrótów, takich jak „neo-cons” na neokonserwatystów, których krytycy nazywają „neo-crazies” czyli „nowo-wariaci.” Biały Dom prezydenta Bush’a był nazywany „armed madhouse” czyli „uzbrojony dom wariatów,” w którym zapadły decyzje wojny permanentnej o „demokrację,” za pomocą zmian reżymów i wojen „zapobiegawczych” („preventive”) i jakoby „rozładowujących” („preemptive”) jak również nonsensownych „wojen przeciwko terrorowi” jak gdyby terror był stroną walczącą.

Jednym z ważnych celów rządzących „nowo-wariatów,” było stworzenie hegemonii Izraela „od
Nilu do Eufratu” począwszy od napadu rabunkowego na Irak pod dwoma hasłami to znaczy akcją niby „wolności Iraku,” oraz że „Irak zagraża istnieniu Izraela.” Od początku napad ten miał być bardzo zyskowny, dzięki grabieży przez USA, zasobów paliwa w Iraku. Wśród fałszywych pretekstów napadu USA na Irak było kłamstwo, że jakoby Irak zagrażał miastom w USA eksplozjami nuklearnymi i „nuklearnymi chmurami w kształcie grzyba,” według sekretarza stanu USA, pani Condoleezzy Rice. Rozmiar fiaska w Iraku ilustrują globalne koszty napadu na Irak przez USA, które ekonomiści oceniają na blisko pięć tysięcy miliardów dolarów.

Znany geopolityk Thomas E. Friks, autor opisu napadu na Irak w książce-bestsellerze pod tytyłem „Fiasko,” opublikował następną książkę-bestsellera pod tytułem „Gra Hazardowa: Generał Dawid Petraeus i Wojenne Przygody USA w Iraku, 2006-2008,” w której autor stwierdza, że USA ugrzęzły na długie lata w Iraku, do czego też dąży lobby Izraela i izraelski Mossad, w imię hasła głoszonego od lat 1990tych, że jakoby „Irak zagraża istnieniu Izraela.”

Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna

Kevin MacDonald


W 1991 roku ukazała się w Berkeley książka Jaffa Schatza "Pokolenie: Wzlot i upadek żydowskich komunistów w Polsce". Autor zajmuje się w niej grupą żydowskich komunistów, nazywanych przez niego "pokoleniem", którzy doszli do władzy w Polsce po II Wojnie. Jest to ważna praca, gdyż rzuca światło na procesy identyfikacyjne całego pokolenia komunistów Żydów w Europie wschodniej.

Inaczej niż w Związku Sowieckim, gdzie zdominowana żydowsko frakcja pod przywództwem Trockiego została w większości rozbita, w Polsce mamy szansę prześledzić działalność i procesy identyfikacyjne komunistów żydowskich, którzy tu faktycznie posiedli władzę i utrzymali ją przez znaczny okres czasu. Ogromna większość tej grupy była wychowana w tradycyjnych rodzinach żydowskich,

    w których życie, tradycje religijne, rozrywka i odpoczynek, kontakt międzypokoleniowy i życie towarzyskie były, pomimo różnic, zasadniczo przeniknięte przez tradycyjne żydowskie normy i wartości... Rdzeń dziedzictwa kulturowego był im przekazany przez formalną naukę i praktyki religijne, celebracje świąteczne, historie, pieśni, opowieści rodziców i dziadków, przysłuchiwanie się dyskusjom starszych... Rezultatem był głęboko utrwalony trzon ich tożsamości, wartości, norm i postaw, z którymi weszli w buntowniczy okres młodości i dojrzałość. Ten trzon ulegnie transformacji w procesie akulturacji, sekularyzacji i radykalizacji, czasami osiągając stan kategorycznego zaprzeczenia. Mimo wszystko, były to głębokie pokłady, przez które filtrowane były wszystkie późniejsze percepcje. (Schatz 1991, 37-38 - podkreślenie KM)

Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna

Felieton  ·  tygodnik „Nasza Polska”  ·  2009-04-28  |  www.michalkiewicz.pl


20 kwietnia ogłoszono, że Stany Zjednoczone, Izrael, Niemcy i Polska postanowiły zbojkotować konferencję genewską pod egidą ONZ, poświęconą rasizmowi. Trochę to zaskakujące, bo we wszystkich państwach bojkotujących rasizm jest surowo potępiany, a w niektórych stanowi nawet przestępstwo podlegające ściganiu przy pomocy europejskiego nakazu aresztowania. Co więcej, w Eurosojuzie, jak wiadomo, działa wiedeńska centrala paneuropejskiego gestapo. Ukrywa się ona pod niewinnym szyldem Agencji Praw Podstawowych, ale jej zadaniem jest szpiegowanie wszystkich państw europejskich pod kątem rasizmu, antysemityzmu, ksenofobii i homofobii, czyli prób sprzeciwiania się sodomitom oraz organizowanie nagonek medialnych i inicjowanie śledztw i procesów przeciwko antysemitnikom, rasistom, kseno i homofobom przed niezawisłymi sądami, które też otrzymały już odpowiednie wytyczne za pośrednictwem oficerów prowadzących. Dlaczego zatem przy tak surowym podejściu do rasizmu państwa te postanowiły zbojkotować genewską konferencję? Przecież z krytykowaniem rasizmu przesadzić niepodobna! Jedna rasa – ludzka rasa – no i w ogóle – „wszyscy ludzie będą braćmi”.