Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 13 kwiecień 2009

Odsłony: 8712

Ocena użytkowników: 3 / 5

Oremus et pro perfidis Judaeis: ut Deus et Dóminus noster auferat velamen de córdibus eórum; ut et ipsi agnóscant Jesum Christum, Dóminum nostrum.  Oremus. Flectamus genua. R. Levate.                     

Omnipotens sempiterne Deus, qui etiam judaicam perfidiam a tua misericórdia non repellis : exaudi preces nostras, quas pro illius pópuli obcaecatióne dcferi­mus; ut, agnita veritatis tuae luce, quae Christus est, a suis tenebris eruantur. Per eumdem Dóminum. R: Amen.

Modlitwa wielkopiątkowa z Mszału Rzymskiego sprzed 1959 r.

            Módlmy się także za żydów wiarołomnych, aby Bóg i Pan nasz zdarł zasłonę z ich serc, iżby i oni poznali Jezusa Chrystusa Pana naszego.  Módlmy się. Nie ma przyklęknięcia

            Wszechmocny wiekuisty Boże, który od miłosierdzia Twego nawet żydów wiarołomnych nie odrzucisz: wysłuchaj modły nasze za ten lud za­ślepiony, aby wreszcie, poznawszy światło prawdy, którym jest Chry­stus, z ciemności swoich został wybawiony. Przez tegoż Chrystusa Pana naszego. Amen.

Za: http://www.dakowski.pl/

Polecamy:

Opis sądowej paranoi.

Jak Państwo wiecie, znany działacz narodowy Arkadiusz Łygas ma nieprzyjemności w sądzie w związku z opublikowaniem modlitwy ułożonej przez papieża Piusa V. Wyrok na niego jest w gruncie rzeczy uznaniem przez polski sąd uznaniem Kościoła Rzymsko - Katolickiego za organizację przestępczą. Takich paranoi doczekaliśmy w Polsce, w której większość obywateli jest wyznania katolickiego. Lecz talibowie tolerancji  walki z antysemityzmem (nawet tam gdzie go  nie ma) nie zrażają się takimi szczegółami jak absurdalność swoich decyzji i poczynań.

Czytaj więcej: Modlitwa wielkopiątkowa z Mszału Rzymskiego sprzed 1959 r.

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 10 kwiecień 2009

Odsłony: 5388

Gdy na kijowskim Majdanie odbywała się tzw. „pomarańczowa rewolucja”, która była obszernie relacjonowana w środkach masowego przekazu w naszym kraju, część społeczeństwa była święcie przekonana, że to spontaniczny protest narodu ukraińskiego. Nic bardziej mylnego. Kulisy „pomarańczowej rewolucji” oraz innych przewrotów politycznych w takich krajach, jak Serbia, czy Gruzja odsłania nam Viatcheslav Avioutskii w opracowaniu „Aksamitne rewolucje”. Autor książki jest doktorem stosunków międzynarodowych, w 2005 r. wydał „Geopolitique du Caucase”.

Jest profesorem w szkole przedsiębiorczości EDC- Ecole des dirigeants et createurs d’enterprise. Avioutskii nie ukrywa swoich sympatii z demokratyczną międzynarodówką rewolucyjną organizującą aksamitne rewolucje w krajach będących dotychczas w orbicie wpływów Federacji Rosyjskiej. W tej książce poznajemy kulisy powstania serbskiego „Otporu”- awangardy ruchu przeciwników Slobodana Milosevicia, narodziny gruzińskiego odpowiednika „Otporu”- „Khmary”, czy bliźniaczej ukraińskiej organizacji „Pora”. Autor wyraźnie jest zafascynowany doktryną rewolucji bez przemocy wypracowanej przez amerykańskiego specjalistę od socjotechniki propagandy i walki informacyjnej Gene’a Sharpa „Polityka działania bez przemocy”.

Opisane są szkolenia, jakie przechodzili członkowie młodzieżowych organizacji rewolucyjnych, które prowadzili ludzie z amerykańskich fundacji promujących demokrację, czy tzw. prawa człowieka. Wymieniane są: International Republican Institute, National Democratic Institute, niemiecka Fundacja Friedricha Eberta (ta sama, która jest sponsorem Instytutu Studiów Strategicznych, którego szefem jest żona ministra Obrony Narodowej Bogdana Klicha), czy instytucje bezpośrednio związane ze znanym spekulantem George’m Sorosem. Autor przedstawia niektóre sztuczki z arsenału socjotechniki propagandy, jakie wykorzystywali rewolucjoniści w obalaniu swoich przeciwników politycznych. Jedna rzecz jest charakterystyczna: a mianowicie fakt, że Avioutskii podkreśla, iż cała siła tych ruchów polegała na zasadzie braku przywództwa- kierownictwa, dlatego służby specjalne miały problem z namierzaniem faktycznych inicjatorów. Albowiem, gdy władze zatrzymały jakiegoś lokalnego działacza takiej organizacji, to nie dość, że pod aresztem pojawiali się demonstranci, to na dodatek lawinowo uruchamiały się kolejne struktury w skali kraju, a przecież aresztować wszystkich po prostu nie da się.

Czytaj więcej: Aksamitne rewolucje