Wiara

Przez Serce Matki Niepokalanej
Mistrzu, do Serca Twojego -
Przez toń litości niewyczerpanej
Do Zbawcy Miłosiernego,
W niedoli - z całym Narodem wspólnej -
Pokornie wznoszę błaganie,
Wołając z głębi nędzy ogólnej:
Nad Polską zmiłuj się Panie!
Przez Serce Matki mieczem przebitej
Do Skarbca Bożej miłości
Z piersi żałobną szatą spowitej
Dźwięczą dziś skargi żałości.
Z nieszczęść krainy z kar doli smutnej,
Gdy chłost nie przestają cięgi,
Brzmią rzewne dźwięki pieśni pokutnej
W dal Wiekuistej Potęgi.
Przez Serce Matki Uchwalebnionej
Do Serca Twojego, Chryste,
Polski bez Synów - osieroconej,
Łez strugi płyną przejrzyste.
I dziś przez Serce naszej Królowej
Narodu woła błaganie:
Serce Jezusa, z kaźni wiekowej
Niech Polska Wolna powstanie!


(5. IX. 1916 r.)


Ks. Bp Władysław Bandurski (Biskup Legionów)