Słynny obraz wojciecha Kossaka.
Odpowiedź Polaków, którzy stanowili większość mieszkańców Lwowa, było natychmiastowa. Jeszcze tego samego dnia spontanicznie wybuchły walki zbrojne. Wobec braku w mieście polskich żołnierzy, których władze austriackie świadomie przerzuciły na odległe fronty, za broń chwyciła młodzież, a nawet i dzieci. Jak pisałem w najnowszym felietonie w "Gazecie Polskiej". wśród powstańców poległych na lwowskich ulicach i barykadach był m.in. nich 14-letni uczeń Jurek Bitschan, który zginął z karabinem w ręku, i 13-letni Antoś Petrykiewicz, bohaterski obrońca "Reduty Śmierci", najmłodszy w historii kawaler orderu Virtuti Militari.
Powstanie to, jak rzadko które w naszej historii, było zwycięskie. 22 listopada 1918 r. dzięki odsieczy wojskowej, która nadeszła z Przemyśla, Lwów został wyzwolony. O walkach i bohaterstwie "Orląt Lwowskich" przeczytasz na Portalu Kresy. pl
http://www.kresy.pl/historia,wojna-o-granice?zobacz/obrona-lwowa-1-22-xi-1918-i-orleta-lwowskie
Poniżej tekst najsłynniejszej z piosenek, napisany przez Artura Oppmana.
O mamo, otrzyj oczy
Z uśmiechem do mnie mów,
Ta krew, co z piersi broczy —
Ta krew — to za nasz Lwów!...
Ja biłem się tak samo
Jak starsi — mamo, chwal!...
Tylko mi Ciebie, mamo,
Tylko mi Polski żal!...
Z prawdziwym karabinem
U pierwszych stałem czat...
O, nie płacz nad twym synem,
Co za Ojczyznę padł!...
Z krwawą na kurtce plamą
Odchodzę dumny w dal...
Tylko mi Ciebie, mamo,
Tylko mi Polski żal...
Mamo, czy jesteś ze mną?
Nie słyszę Twoich słów —
W oczach mi trochę ciemno...
Obroniliśmy Lwów!
Zostaniesz biedna sama...
Baczność! Za Lwów! Cel! Pal!
Tylko mi Ciebie, mamo,
Tylko mi Polski żal!...
listopad 1918
Za: Ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski