Ocena użytkowników: 4 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka nieaktywna

Teoria Grunwaldu
(Z okazji stulecia drugiej bitwy grunwaldzkiej)

 Wszyscy wiemy, że w roku 1410 odbyła się wielka bitwa pod Grunwaldem, w której Polska wraz z sojusznikami (Litwą, oddział czeski Żiżki itd.) pokonała Zakon Krzyżacki. Sojusznikami Krzyżaków byli cesarz niemiecki, a przede wszystkim rycerze z całej Europy, którzy zjeżdżali do Prus, by zdobyć tam ostrogi w walce z niewiernymi. O co chodziło w tej wojnie?
 Jak słusznie podkreśla Feliks Koneczny, Grunwald ma swoją teorię. Ostatecznym zwycięstwem była nie tyle bitwa pod Grunwaldem, co zwycięstwo Pawła Włodkowica na soborze w Konstancji (1414-1418). Wówczas sobór to było główne forum międzynarodowe, na którym decydowały się sprawy zasadnicze. Na soborze tym dominikanin Jan Falkenberg wystąpił z oskarżeniem pod adresem Władysława Jagiełły i Polski, że wiąże się z poganami, że chrzest Jagiełły to fikcja itd. Miało to uzasadnić konieczność walki Krzyżaków z Polską i Litwą, uzasadnić konieczność trwania Zakonu na tym terenie.
 W odpowiedzi Falkenbergowi, przewodniczący polskiej delegacji, rektor uniwersytetu w Krakowie Paweł Włodkowic wystąpił z tezą o ograniczoności praw cesarzy względem pogan. Upomniał się o prawa pogan i o prawa mniejszości religijnych, domagał się zakazu nawracania mieczem oraz odrzucenia zasady, którą później określono jako cuius regio eius religio (czyja władza tego religia).
 Po trudnych i przeciągających się debatach, sobór na swej ostatniej sesji uznał racje Włodkowica i potępił Falkenberga. Sprawę przypieczętowała bulla papieska z 1424 r.
 Polska pod Grunwaldem walczyła o prawa pogan, o nowe zasady życia międzynarodowego, o zaniechanie krucjat. Zwyciężyła nie tylko orężem, ale i politycznie.

Ocena użytkowników: 3 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna

"Dzisiaj jest rocznica bitwy pod Grunwaldem. Piszemy jak Polacy zwyciężali, zamiast w kółko te smęty o narodowych klęskach...."


 Przypominamy

Wielka wojna z zakonem (1409-1411)

Dotychczasowe rozwiązania konfliktu z zakonem nie zadowalały ani Władysława Jagiełłę jako króla Polski i najwyższego zwierzchnika Litwy, ani społeczeństwa polskiego, szczególnie rycerstwa ziem północnych. Również wielki mistrz Ulryk von Jungingen uważał, że rozbicie monarchii polsko-litewskiej i rozerwanie unii obu państw pozwoli na trwałe umocnienie pozycji państwa zakonnego w Europie środkowej i wschodniej. Obie strony zatem przygotowywały się do wojny i uważały ją za konieczność polityczną. Czekały tylko na poważny pretekst, który pozwoliłby zerwać obowiązujący ciągle pokój kaliski w roku 1343.

Pretekst dało powstanie na Żmudzi. Wybuchło wiosną 1409 roku z inspiracji Witolda i zostało jawnie przez niego poparte. Wielki zjazd panów polskich, obradujący w lipcu roku 1409 w Łęczycy, poparł działania litewskie na Żmudzi. Wysłane zaś w końcu lipca tegoż roku do Malborka poselstwo oświadczyło, iż Polacy udzielą pomocy Witoldowi, jeśli krzyżacy zaatakują Litwę. Po tej deklaracji sojuszu polsko-litewskiego i polskiej pomocy dla Litwy wielki mistrz wysłał z Malborka 6 sierpnia 1409 roku królowi polskiemu pisemne wypowiedzenie wojny. Dziesięć dni później - 16 sierpnia - wojska krzyżackie uderzyły jednocześnie na Ziemię Dobrzyńską, Kujawy i Krainę oraz na północno-zachodnią Wielkopolskę. Krzyżacy zapuścili się też na Mazowsze, grabiąc ziemie księcia Janusza.

 

Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna

 (M. BORAWSKI)

Prof. Witold Kieżun żołnierz Powstania Warszawskiego ps. "Wypad"

Mimo że święcimy obecnie 68. rocznicę Powstania Warszawskiego, to w dalszym ciągu współczesna opinia społeczna nie jest wystarczająco poinformowana o historii jego wybuchu. Zaryzykowałbym twierdzenie, że większość ukazujących się w mediach artykułów oskarża najwyższą kadrę dowódców Armii Krajowej o wręcz zbrodnicze działanie, nieodpowiedzialne doprowadzenie do jednej z największych w naszej historii wojskowej klęski, połączonej z olbrzymimi stratami w ludności cywilnej i zniszczeniem stolicy z jej wspaniałym dorobkiem kulturowym. Są to też opinie głoszone przez niektórych zawodowych historyków. Wydaje mi się, że ludzie, którzy nie przeżyli okupacji w Warszawie, nie są w stanie zrozumieć atmosfery, jaka poprzedziła Powstanie. Stąd też zamiar nawiązania do mojej i moich kolegów pamięci dotyczącej czasu i genezy Powstania.

Wytępić Polaków
Pięć lat niemieckiej (a także rosyjsko-sowieckiej) okupacji Polski jest trudne do zrozumienia dla Europejczyków z innych okupowanych krajów, jak również dla powojennego polskiego pokolenia. Rektor uniwersytetu w Amsterdamie powiedział mi kiedyś: "Gdy rozpoczęła się niemiecka akcja antyżydowska w okupowanej Holandii, to uniwersytet w Amsterdamie zareagował strajkiem studentów, nie słyszałem, żeby taki strajk miał miejsce na Uniwersytecie Warszawskim". Gdy wyjaśniłem mu, że wszystkie uniwersytety były w Polsce zamknięte, a profesorów Uniwersytetu Jagiellońskiego, jednej z najstarszych wyższych uczelni europejskich, zesłano do obozów koncentracyjnych, był wstrząśnięty, przepraszając mnie za swoją niewiedzę.

Ocena użytkowników: 4 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka nieaktywna
Zanim nad Wołyniem położył się cień
(Pamięć Walka i Męczeństwo/Pamięć Walka i Męczeństwo)
... i gospodarzem, że jego obywateli spotkała taka odpłata? – pyta dr Lucyna Kulińska, prezes Społecznej Fundacji Pamięci Narodu Polskiego. Małopolska Wschodnia, Ziemia Chełmska, Wołyń, Ukraina sowiecka ...
Lista Ukraińców udzielających pomocy Polakom
(Pamięć Walka i Męczeństwo/Pamięć Walka i Męczeństwo)
... "Cholewka" x - Kniesioło - bóbrecki - lwowskie - "Czychun" x - Perestaniec - sarneński - wołyńskie - "Dymijanka" x - Grabina - włodzimierski ...
70 lat temu UPA dokonała zbrodni w Parośli na Wołyniu
(Pamięć Walka i Męczeństwo/Pamięć Walka i Męczeństwo)
... +sowieckich partyzantów+ to i tak sterroryzowani nie byli w stanie stawiać oporu” - pisze Grzegorz Motyka w książce „Od rzezi wołyńskiej do akcji +Wisła+”. Związanych Polaków zamordowano siekierami, nie ...
Ocalić od zapomnienia!
(Pamięć Walka i Męczeństwo/Pamięć Walka i Męczeństwo)
Hurby, gmina Buderarz, powiat Zdołbunów, województwo Wołyń Zbliża się 60-ta rocznica tragicznych wydarzeń (ludobójstwa) na Wołyniu. Napisano już wiele słów na ten temat i ja, jako żywy świadek, ...
„Jak znajdziesz, to dobijaj”
(Pamięć Walka i Męczeństwo/Pamięć Walka i Męczeństwo)
Relacja Stefanii Sawickiej z d. Macegoniuk, byłej mieszkanki wsi Kąty w pow. Luboml, woj. wołyńskie (w zbiorach Ewy Siemaszko) (…) Niedziela, 30 sierpnia, w nocy straszny stukot w okno. „Oczyniaj, skarej!”. ...
Wołyń 1943.
(Pamięć Walka i Męczeństwo/Pamięć Walka i Męczeństwo)
Wołyń 1943. sł. muz. Lech Makowiecki Wołyń 1943. sł. muz. Lech Makowiecki. Utwór z płyty "Patriotyzm" ...
 
w latach 1939 - 1948
Opracował : Stanisław Żurek
Materiały znajdą się w książce nad którą obecnie pracuje.

Autor prosi o uzupełnienie i uwagi.

Rok 1939

(od 1 września do 31 grudnia)
1 września > we wsi Smerdyń pow. Łuck, miejscowi Ukraińcy zamordowali bestialsko nauczyciela polskiego lat 30, jego brata lat 15 oraz Ukraińca, który u nich gościł.
3 września > we wsi Kniahininek pow. Łuck Ukraińcy bestialsko zamordowali 7 ułanów WP śpiących w stodole.

10 września > Ukraińcy rozpoczęli rebelię w rejonie Mikołajowa nad Dniestrem. Uzbrojeni zarówno w broń palną, jak też w siekiery, widły, kosy, bagnety, noże itp., opanowali 10 wsi wprowadzając „władzę ukraińską”. Ich bandy mordowały zarówno polską ludność cywilną, jak też i pojedynczych żołnierzy polskich. Wojsko Polskie zlikwidowało ten bunt 14 września, ale zamieszki i zabójstwa w tym rejonie miały miejsce do końca września. Prawdopodobnie jakiś lokalny przywódca OUN znając przygotowany plan Abwery i OUN wzniecenia „ukraińskiego powstania” na tyłach frontu polsko-niemieckiego nie wiedział, że Niemcy po podpisaniu paktu Ribbentrop – Mołotow z tego planu wycofały się.

Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna
4 lipca 1946 r. w Kielcach z polecenia sowietów został zainscenizowany pogrom Żydów. Prowokacja miała na celu usprawiedliwiać okupację Polski przez komunistów i przedstawić Polaków jako antysemitów. Po II wojnie światowej, z nakazu sowietów Żydzi zmonopolizowali całą władzę w PRL. Dominująca większość z nich aktywnie zaangażowała się w kolaborację z komunistami. 

Bezpieka i kultura podporządkowane były Żydowi Jakubowi Bermanowi, gospodarka Żydowi Hilaremu Mincowi, sprawy zagraniczne Żydowi Zygmuntowi Modzelewskiemu, Korpusem Bezpieczeństwa Publicznego dowodził Żyd Konrad Świetlik, dowódcą II armii WP był Żyd Karol Świerczewski, Żydzi bracia Józef Goldberg czyli Jacek Różański był wyższym oficerem Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego, Beniamin Goldberg czyli Jerzy Borejsza administratorem kultury. Żyd Roman Zambrowski niszczył prywatna przedsiębiorczość, handel i rolnictwo. Żyd Zygmunt Modzelewski był ambasadorem w Moskwie a potem ministrem spraw zagranicznych.
Komuniści prowokowali pogromy, by skompromitować Polaków w oczach Zachodu i uzasadnić okupację. Akcje przeprowadzali funkcjonariusze bezpieki. Pogromy miały miejsce od połowy 1945 roku do połowy 1946 r. w Rzeszowie, Krakowie, Tarnowie, Kaliszu, Lublinie, Kolbuszowej, Mielcu, Kielcach, Chełmie. Komuniści o pogromy i antysemityzm oskarżali: szlachtę, NSZ, wszystkich Polaków, andersowców, księży katolickich. Pogrom w Kielcach odbył się pod kontrolą bezpieki zarządzanej przez Żydów. Brali w nim udział milicjanci, żołnierze i działacze PPR.