Katastrofy Żydów nienawróconych na Chrześcijaństwo, zniszczyly ciągłość Judaizmu biblijnego. Po ostatecznym uformowaniu Talmudu w Babilonie, w szóstym wieku po Chrystusie, zaczęła się era Judaizmu klasycznego pod wodzą rabinów. Ogniskową Talmudu była walka przeciwko Chrześcijańswu wszelkimi możliwymi środkami. Talmud naucza, że nie-Żydzi mogą być traktowani jak bydło i wyzyskiwani nieludzko, ponieważ dziesięć przykazań, stosuje się tylko do Żydów. Równocześnie uformował się i trwał przez tysiąc lat okrutny terror rabinów, którego metody odrodziły się w rewolucji bolszewickiej oraz są stosowane obecnie przez Żydów rządzących w Izraelu w stosunku do Arabów, począwszy od Arabów palestyńskich.
Monety rzymskie upamiętniają depopulację Judeii po powstaniu Bar Kochba w roku 135 AD. Wówczas około miliona Żydów zginęło i około 500,000 było wywiezionych. Była to zemsta Rzymian, za masowe mordy Greko-Rzymian, dokonane przez Żydów w 117 roku, w czasie wojny rzymsko-perskiej. Wedłu kronik na Cyprze zginęło 240,000 Greko-Rzymian, 220,000 na Cyrenaice i td.
Tak więc po pacyfikacji w 135 AD, Żydzi stali się tułaczami podatnymi do stworzenia teologii wygnania, której celem była z jednej strony obrona tożsamości żydowskiej, a z dugiej strony zemsta na Żydach nawróconych na Chrzescijaństwo. Walka przeciwko Kościołowi Rzymskiemu, stała się bezpośrednim celem polityczno-gospodarczym Żydów pozbawionych politycznego i religijnego centrum w Jerozolimie.
Na wygnaniu ludność żydowska malała. W roku 300 AD było okolo 3,000,000 Żydów z czego milion mieszkało w Europie na zachód od Macedonii. W roku 1000 AD liczba Żydów zmalała do pół miliona i dalej zmniejszała się szybko. Żydzi byli zagrożeni wymarciem. Polska uratowała Żydów przed wymarciem, tak że od Statutu Przywileji Żydowskich w Kaliszu w 1264 roku, do upadku Polski w 1795 roku, ludność żydowska na ziemiach polskich wzrosła prawie stukrotnie (podczas gdy ludność rodzima wzrosła około sześciokrotnie). W 1880 roku było około ośmiu milionów Żydów na świecie, z czego 80% żyło na terenach Polski przed-rozbiorowej.
W szóstym wieku AD, zasięg Chrześcijaństwa obejmował całe tereny byłego imperium rzymskiego. Kiedy w 622 roku Mahomet przeniósł się z rodzinnej Mekki do Mediny i tam zorganizował pierwszą gminę muzułmańską, dał on początek ery muzułmańskiej. Z początku formowania swego posłannictwa Mahomet miał pomoc ze strony rabinów, którzy widzieli w nim potencjalnego wroga Chrześcian, którym mogli by manipulować. Mahomet z czasem zorientował się, o co rabinom chodzi i stał się ich wrogiem, mimo tego, że religię swoją oparł na Starym Testamencie.
Dziewięćset lat póżniej podobne doświadczenie z Żydami miał Martin Luther (1483-1546). Reformacja wydawała się Żydom okazją do rozbijania jedności w Kościele Katolickim, więc pomagali Luther’owi politycznie i podobno w tłumaczeniach Starego Testamentu na język niemiecki. Trzeba zauważyć, że do czasów Luther’a, nie było literackiego języka niemieckiego, łacina była językiem nauki i prawa, a około stu rozmaitych narzeczy na terenie Rzeszy Niemieckiej bardzo się między sobą różniło. Tak więc pomoc Żydów w tłumaczeniu Biblii Luther’a być może odegrała ważną rolę w stworzeniu przez niego literackiego języka niemieckiego.
Protest sześciu ksiąstewek i 14 miast na rzecz Luther’a dał początek słowu „Protestantyzm.” Luther uznał, że Żydzi chcą wykorzystać go w celu osłabiania Chrześcijaństwa i ogłosił w Wittenberdze anty-żydowskie odezwy w 1543 roku pod tytułem „O Żydach i ich kłamstwach.” Teksty te były podobne do wypowiedzi Hitlera. Luther nawoływał do palenia synagog, niszczenia żydowskich domów, konfiskowania żydowskich książek religijnych i Talmudu, oraz pieniędzy, złota i srebra posiadanych przez Żydów. Według Luther’a rabini mieli mieć zakazane uczyć, Żydzi wogóle mieli mieć zakaz podróżowania i uprawiania lichwy.
Ciekawe jest, że do dziś Żyd nawrócony na Katolicyzm, traci w Izraelu i wobec rabinów wogóle, tozsamość żydowską, podczas gdy Żyd nawrócony na Islam, nadal jest uważąny przez rabinów za Żyda. Talmud pozwala Żydom omijać nakazy Judaizmu biblijnego i działać przeciwko gojom za pomocą poparcia dla ruchów wywrotowych, aborcji i rewolucji seksualnej.
W latach 1946 do 2006 Żydzi mieli przyjazne nastawienie wśród publiczności w USA z powodu zbrodni Hitlera. Doszli oni do wielkich wpływów politycznych i finansowych. Doszło do tego, że Izrael mógł użyć USA do walki z Irakiem. Jest to według profesora Paul’a W. Schroeder’a po raz pierwszy w historii, że USA, wielka potęga, walczy w zastępstwie małego „podopiecznego” państewka („fighting as the proxy of a small client state”).
Ta dobra dla Żydów koniunktura być może kończy się, kiedy poparcie dla wojny i pacyfikacji Iraku spadło wśród Amerykanów z dwu trzecich do jednej trzeciej wyborców. Mimo tego narazie Żydzi w USA kontrolują organizację obydwu głównych partii:
republikanów za pomocą neokonserwatystów a demokratów za pomocą liberałów.
Teraz niektórzy Amerykanie piszą krytycznie o wojnie „hebrajsko-islamskiej” na Bliskim Wschodzie, spowodowanej przez zjonistów. Nastroje zaczynają się zmieniać, podobnie jak stało się wcześniej z „antysemityzmem” Mahometa i Luthra, który to antysemityzm był reakcją na stosowanie wobec nich żydowskiej teologii wygnania i manipulacji politycznej.
Iwo Cyprian Pogonowski
Nienawiść Żydów do Polski
Wielu Zydom sprawia przyjemnosc wyrazac sie z nienawiscia o Polsce (Jews love to hate Poland). Pisze o tym Tadeusz Taube 6go lutego, 2006 prezes „Fundacji Taube, Zycie i Kultura Zydow” w artykule pod tytulem „Kto jest najlepszym przyjacielem Izraela?” na ktore to pytanie odpowiada: „Polska” poniewaz polskie sluzby specjalne blisko wspolpracuja z Mosadem i polskie wojsko kupuje duzo broni izraelskiej a prezydent Lech Kaczynski powoluje sie zyczliwie na Ariela Szarona i jeszcze jako minister sprawiedliwosci zasluzyl sie on Zydom za pomoca przerwania ekshumacji w Jedwabnem, tak zeby nie mozna bylo wtedy ustalic ile faktycznie bylo ofiar i jaki byl powod smierci kazdej z nich.
Motyw nienawisci Zydow do eksploatowanych przez nich chlopow jest opisany w literaturze zydowskiej i nad tym zjawiskiem bardzo ubolewal Izrael Szahak, wielki dzialacz na rzecz praw czlowieka w Palestynie. Polska powaznie przyczynila sie do przetrwania Zydow we wczesnych czasach nowozytnych i do odbudowy przez nich narodu zydowskiego w Polsce. Prawo zabraniajace szlachcie zajmowania sie handlem i rzemiosłem bylo bardzo korzystne dla Zydow, ktorzy wypelniali w duzej mierze role mieszczanstwa, co z koleii bardzo ograniczalo rozwoj mieszczanstwa polskiego.
Dzieki zydowskiej teologii wygnania, opartej na Talmudzie, Zydzi nie asymilowali sie w Polsce tak jak na przyklad Tatarzy lub Ormianie. Talmud uczyl ich ze nie-Zydzi to pod-ludzie i ze wobec nie-Zydow, Zydzi moga postepowac tak jak ludzi traktuja bydlo. Sami Zydzi w swoich gminach zyli pod okrutnym terrorem rabinow przez tysiac lat do polowy 19go wieku w ramach judaizmu klasycznego wedlug Izraela Szahaka, ktory uwazal ze terror ten znowu jest wprowadzany w zycie w panstwie Izrael. Terror bolszewicki tez byl uformowany wedlug wzorcow terroru rabinow.
Szahak uwazal, ze po masakrach w 1648 roku, w czasie powstania Chmielnickiego na Ukrainie, finansowa elita Zydow byla przekonana ze Polska, tak jak wczesniej Anglia, Francja i Hiszpania usunie Zydow ze swego terytorium, mimo tego ze rzad polski zadnych takich planow nie mial. Zydowskie fundusze z Polski lokowane w Berlinie zfinansowaly stworzenie Krolestwa Pruskiego w 1701, a pozniejsze zabory Polski na tyle powiekszyly to krolestwo ze bylo on w stanie zdominowac ponad 300 niezaleznych panstewek na terenie Niemiec. W czasie dokonywania zaborow Niemcy wypedzili do Rosji biedote zydowska z zaboru pruskiego, tak zwanych „beteljuden,” dzieki czemu tylko zamozni Zydzi zostali w Poznanskim i na Pomorzu. Zydzi zdobyli wielkie wplywy polityczne i gospodarcze w Niemczech, do chwili naznaczenia Hitlera, przez wojsko niemieckie, na prezydenta Niemiec, po smierci P.L. Hindenburga.
Tragedia Zydow w okupowanej przez Niemcow Polsce, byla glownie tragedia biedoty zydowskiej w Polsce. Jedna czwarta Zydow zamordowanych przez Niemcow byly dzieci. W czasie wojny jedynie rzad generala Sikorskiego domagal sie od USA i W.Brytanii bombardowania koleji dojazdowych, komor gazowych i krematoriow, zeby przerwac zmechanizowane ludobojstwo w obozach smierci. Zydzi na Zachodzie nie popierali tych zadan, ale teraz goraco popieraja zydowski ruch roszczeniowy przeciwko Polsce i w tym celu falszywie przypisuja Polsce wspolwine z Niemcami w ludobojstwie Zydow.
Obecnie oficjalna nauka o wojennym ludobojstwie Zydow jest rozprowadzana w szkolnictwie w wielu krajach glownie jako propaganda ruch roszczeniowego. W tym programie nauczania pomija sie fakt ze ofiary zydowskie stanowia trzy procent ofiar masowych mordow dwudzistego wieku ponad 180 milionow ludzi, w czasie ktorych to mordow Zydzi odegrali wazna role wsrod podzegaczy wojennych i ludobojcow komunistycznych. Zydzi nie wyrazaja ubolewnia z powodu lat terroru Jakuba Bermana mimo tego ze nawet the New York Times pisalo ze w Polsce niechec do Zydow powoduja wspomnienia tortur na przesluchaniach przez Zydow w UB. Ludzie zawsze pamietaja krzywdy ucierpiane od obcych niz od swoich.
Taub pisze ze bezpieczniej dla Zyda z jarmulka na glowie jest byc na ulicy w Warszawie niz w Paryzu i ze w interesie Polski jest kultywowac Izrael i USA ale daleko jest mu do poczucia sprawiedliwosci, kiedy wywleka nie wyjasniona sprawe Jedwabnego, ktorej przebieg w Polsce jest jednym z dowodow subordynacji Polakow w ich wlasnym kraju.
www.pogonowski.com
Iwo Cyprian Pogonowski
Za: http://www.guliwer.zaprasza.net/a_y.php?article_id=8746