11 Listopada 2012- 94 rocznica odzyskania przez Polskę niepodległości
Kilka refleksji i uwag
Odzyskanie niepodległości przez Polskę po 123 latach rozbiorów to był wielki zryw narodowym długo oczekiwany i przewidywany, poprzedzony działaniem wielu partii, stronnictw i ugrupowań działaczy patriotyczno narodowych w kraju i na emigracji – Ligi Polskiej, Ligi Narodowej, Stronnictwa Narodowo Demokratycznego, Narodowej Demokracji. Był to zryw narodowy obejmujący całą Polskę – Wielkopolskę, Śląsk, Małopolskę, Kongresówkę i Warszawę i Kresy Wschodnie Rzeczpospolitej. Był powrót to do macierzy ziem rdzennie polskich utraconych w wyniku wielowiekowej agresji na Polskę Prus i Austrii i Rosji.
Odzyskanie niepodległości było wysiłkiem całego narodu, i działaczy narodowych szczególnie Narodowej Demokracji w kraju i tych na emigracji. Najbardziej znanym i najwybitniejszym politykiem był Roman Dmowski, ale takich wybitnych działaczy i patriotów było wielu.
Roman Dmowski bliski wybuch wojny przepowiadał Francuzom w Paryżu już w maju r. 1914. I bardzo aktywnie wraz z innymi działaczami pracowali nad odzyskaniem niepodległości polski słusznie przewidując przegrana Niemiec.
Przypisywanie jakichkolwiek zasług Piłsudskiemu lub twierdzenie, że odzyskanie niepodległości to równa zasługa Dmowskiego i Piłsudskiego to wielkie historyczne zakłamanie i nieporozumienie.
Piłsudski nic dobrego dla Polski nie zrobili, a wręcz odwrotnie, był największym hamulcowym tego wielkiego zrywu narodowego. Był psem spuszczonym ze smyczy przez Niemców, aby ten zryw narodowy poskromić.
PRZED ROZBIORAMI
Wielka Polska
Świetność polski trwała 8 wieków. Polska była ważnym pasem cywilizacyjnym od Bałtyku po Morze Czarne. Byliśmy potężniejsi niż Niemcy. Rosja zawdzięczała nam carów (car Władysław IV uratował Rosję). Język Polski był na dworze rosyjskim językiem gracji i elegancji i językiem urzędowym na dworze Tatarów Krymskich.
Polska miała państwowość znacznie wcześniej niż Prusy /Niemcy i Rosja.
Dynastia Popielidów istniała jeszcze przed scaleniem ziem polskich za Mieszka I – jeszcze przed przyjęciem chrztu 966 – byliśmy już państwem silnym i dobrze zorganizowanym. Zachodnia słowiańszczyzna sięgała do Hanoweru (Hanów); nazwa Berlin pochodzi od polskiego Barlina
Złoty Wiek kultury polskiej, bogactwo architektury gotyckiej, (od kościoła Mariackiego do najzapadlejszych zakątków wiejskich) malarstwa i rzeźby, poprzez epokę Renesansu i rozkwit budownictwa renesansowego. Złoty Wiek literatury, muzyki, polskiej organizacji państwa i administracji, polskiego prawodawstwa, myśli politycznej towarzyszył rozkwit przemysłu i handlu.
Polscy monarchowie zaliczali się do pierwszych monarchów w świecie chrześcijańskim, biskupi do pierwszych ludzi w kościele katolickim. Wieś żyła dostatnio i szczęśliwie – pańszczyzny jeszcze nie było.
Polska tarcila terytorium w wyniku wielowiekowej agresji zakonu krzyżackiego i państwa pruskiego na ziemie polskie. Najwięksi WROGOWIE POLSKI TO PRUSY – jest to wszechstronnie i historycznie udokumentowane.
Ekspansja na ziemie Polskie zaczęła się z chwila przybycia do Polski Krzyżaków na zaproszenie Konrada Mazowieckiego w 1226 r. w celu nawrócenie na chrześcijaństwo nadbałtyckie, pogańskie plemienia Prusów. Krzyżacy wycieli w pień to małe słowiańskie plemię i przyjęli ich nazwę rozpoczynając wielowiekowa ekspansje na ziemie polskie zakończone likwidacja państwa polskiego tj rozbiormi.
Europa bez Prus
http://www.pogonowski.com/display_pl.php?textid=1034
Prusy ogłoszone królestwem w 1701 roku, ze stolicą w Berlinie, były ważnym etapem tysiąc-letniej ekspansji Niemców na ziemie słowiańskie. Wówczas słowo Prusy zastosowane do Brandenburgii stało się symbolem ekspansji niemieckiej na wschód, kołyską nowoczesnego militaryzmu niemieckiego i nawiązywało do krzyżackiego ludobójstwa Bałtów Pruskich w XIII wieku.
Rektor Uniwersytetu w Krakowie, Paweł Włodkowic (1370-1435) formułował pierwsze zasady prawa międzynarodowego w 1413 roku i zdefiniował „herezję pruską,” którą potępił pisząc, że „upoważnienie do nawracania nie jest upoważnieniem do rabunku i ludobójstwa dokonywanego przez Krzyków.” Zwieńczeniem wielowiekowego pasożytnictwa Hohenzollern’ów berlińskich na Polsce, była inicjatywa Berlina, dokonania międzynarodowej zbrodni likwidacji państwa polskiego za pomocą rozbiorów. (…) czytaj calość
ROZBIORY
Jak do tego doszło, jak Polska straciła niepodległość.
Upadek Polski zaczął się od czasów elekcji na tron Polski niemieckiego Augusta II Sasa. Krzyżacy/Prusacy osadzili na tronie polskim w drodze przekupstwa– i od tego momentu zaczął się upadek Polski przez cały XVIII w
Krzyżacy potrafili osadzić na tronach europejskich swoich wasali – to również bardzo charakterystyczne. Tajna dyplomacja pruska, intrygi i zakulisowe działania to najbardziej ukryta i najmniej eksponowana i znana strona agresji pruskiej. To również stały element tajnej polityki pruskiej
Było wprawdzie trzech zaborców – Prusy, Rosja i Austria, ale rozbiory były całkowitym dziełem Prus.
Rosyjski car Piotr III to Karl Peter Urlich, a jego zona to Sofia Augusta Anhalt – Zerbst Prusaczka rodem ze Szczecina znana, jako Katarzyna II. Austriaccy Habsburgowie byli silnie związani z pruskimi Hohenzollernami.
Tron angielski był związany z Prusami przez ożenek pruskiego księcia Alberta z królowa Wiktorią.
Na dworze polskim prusacy osadzili Brandenburczyka Augusta II Mocnego Sasa.
Akcja wyborcza była dziełem TAJNYCH ZWIĄZKÓW NIEMIECKICH o proweniencji krzyżackiej i Mocarstwa Anonimowego – żydowskich domów bankowych – Samsona Wertheimera, Samuela Oppenheimera oraz niejakiego Lehmana. Osadzenie Augusta Sasa na tronie polskim doprowadziło do znacznego osłabienia Polski i rozbiorów. To August II Sas był inicjatorem i głównym strategiem przyszłych rozbiorów
Krzyżacy, a później Prusy wyrosły na trupie Polski przez kolejne wieki. Od chwili ich zaproszenia w 1226 roku prowadziło ekspansje i podbój ziem polskich.
Za murami komturii, zamków i klasztorów przestali wyznawać chrześcijaństwo – powód swojego powołania i racje istnienia – a zaczęli uprawiać cos na kształt Gnozy. 1525 r przeszli na luteranizm – przestali podlegać papieżowi, nastąpiła sekularyzacja zakonu krzyżackiego i powstanie państwa pruskiego. Stali się w ten sposób zwykłymi bandytami i agresorami. Stali się również prekursorami późniejszych Tajnych Związków – zakonów nie -militarnych, masonerii. Masoneria jest tworem niemieckim (krzyżackim), a nie angielskim, jak się powszechnie uważa.
Rozbój, kłamstwo, agresja, przekupstwo, perfidia – to immanentna cecha krzyżactwa.
PRZYGOTOWANIE DO ROZBIORÓW
http://krajski.com.pl/broszura.htm
Przed II wojną światową ukazała się książka wielkiego polskiego historyka Kazimierza Mariana Morawskiego pt. “Źródła rozbioru Polski”. Dowiadujemy się z niej, że już w końcu wieku XVII powstał szczegółowy plan rozbiorów Polski. Głównym jego inicjatorem i wykonawcą miał być August II Mocny Sas, elektor brandenburski, którego elekcje finansowały stare domy bankowe z Wiednia – Lehmana, Samsona Wartheimera i Samuela Oppenheimera.
August Mocny zaczął prowadzić rozmowy na temat rozbiorów Polski w 1703 r. z królami Fryderykiem i Karolem (s. 141). Gotowy już projekt rozbiorów powstał w 1709 r. W 1710 r. pisał król pruski do swego posła w Warszawie, że punkt piąty podpisanej z królem polskim “pertraktacji” dotyczy rozbioru.
Jak podaje Konopczyński w 1721 r. z planem rozbiorów zapoznawano poszczególne europejskie dwory królewskie.
Odwiedzając Warszawę w 1733 r. August Mocny powiedział publicznie: “trzeba Polaków nauczyć rozumu, a że nic ku temu nie posłuży lepiej niż rozbiór”. (s. 144). Rozbiory Polski opóźniła znacznie śmierć króla, która nastąpiła w tym samym roku.
Ostateczny 3-ci rozbiór Polski nastąpił po Konstytucji 3-maja. Konstytucja 3-maja była dziełem knowań pruskich. Szczególnie złą role należy przypisać posłowi pruskiemu Lucchesiniemu i drugiemu najemnikowi pruskiemu ks. Piattoli.
Polską z czasów Sejmu Czteroletniego kierowało i decydującą rolę odgrywało dwóch przybłędów, nie mających z Polską nic wspólnego: jednym z tych ludzi był Lucchesini, drugim był Piattoli.
Lucchesini został powołany do Berlina, wkradł się w łaski Fryderyka i został posłem pruskim w Warszawie. Kariera Piattolego szła podobnie: dostał się do Warszawy, dostał się na dwór polski i jako preceptor jednego z młodych Lubomirskich wyjechał do Paryża. W Paryżu, w tej stolicy ówczesnego świata, w której przygotowywała się rewolucja Piattoli, podyktował młodemu Czartoryskiemu plan opanowania Polski, przeprowadzenia analogicznej rewolucji, jaką zamierzano wykonać we Francji.
Doszło do tego, iż projekt Konstytucji 3-go Maja spisano po francusku, gdyż Piattoli językiem polskim nie władał i potem dopiero przetłumaczono ten projekt na język polski.
Konstytucja 3 Maja była prowokacją pruską. Promowała jakobińskie królobójstwo, wzorem rewolucji francuskiej, na które żaden monarcha nie mógł patrzeć obojętnie, tym bardziej despotyczna w stosunku do Polski Imperatorowa Katarzyna II.
ODZYSKANIE NIEPODLEGŁOŚCI
To był wielki zryw narodowy długo oczekiwany i przewidywany poprzedzony działaniem i olbrzymią wieloletnia pracą przez działaczy niepodległościowych stronnictw narodowy w kraju i na emigracji. – Ligi Polskiej, Ligi Narodowej, Stronnictwa Narodowo Demokratycznego, Narodowej Demokracji. Z olbrzymiej ilości działaczy i patriotów nie sposób wymienić wszystkich; Najbardziej znani to Dmowski, Stanislaw i Władysław Grabski, Popławski, Balicki, Waligórski, Seyda, Wojciech Korfanty –przywódca powstań na Śląsku, i w Wielkopolsce – Trąmpczyński, ks. Adamski.
Obok najbardziej znanych narodowców Roman Dmowski i Władysław Grabski wymienić trzeba Ignacego Paderewskiego.
Roman Dmowski bliski wybuch wojny przepowiadał Francuzom w Paryżu w maju r. 1914. I bardzo aktywnie wraz z innymi działaczami pracowali nad odzyskaniem niepodległości polski słusznie przewidując przegrana Niemiec.
Był to zryw narodowy obejmujący cały Kraj – Wielkopolskę, Śląsk, Małopolskę, Kongresówkę i Warszawę, Kresy Wschodnie Rzeczpospolitej, powrót do macierzy ziem rdzennie polskich utraconych w wyniku wielowiekowej agresji Prus i Niemiec. Utrata Kresów Wschodnie Rzeczpospolitej to część tego procesu rozkładu Rzeczpospolitej przez Prusy i Austrie
W trakcie I wojny światowej polski ruch narodowy opowiedział się po stronie państw ententy, najpierw Rosji, tworząc Legion Puławski a później, po klęskach armii rosyjskiej Komitet Narodowy Polski (1917-1919) w Paryżu i Błękitną Armię gen. Hallera. Dzięki zabiegom dyplomatycznym Dmowskiego na konferencji w Wersalu, Polska odzyskała Pomorze i w dużej mierze również Wielkopolskę i część Górnego Śląska gdzie dominujący ruch narodowy odegrał kluczową rolę w powstaniach przeciw Niemcom.
Niepodległa Polska odrodziła się w listopadzie 1918 roku w ciągu zaledwie trzech tygodni. To niezwykłe tempo zaskoczyło ówczesnych obserwatorów wydarzeń politycznych w Polsce i Europie.
Odzyskanie niepodległości było całkowicie dziełem narodu i działaczy narodowych szczególnie Narodowej Demokracji w kraju i tych na emigracji i Romana Dmowskiego najwybitniejszego działacza, ale takich wybitnych było wielu. To był największy sukces dyplomatyczny Polski na arenie Międzynarodowej zakończony podpisaniem Traktatu Wersalskiego. KNP uznany został przez rząd francuski za oficjalną reprezentację Polski. W następnych miesiącach tę samą decyzję podjęły rządy Wielkiej Brytanii, Włoch i USA.
Piłsudskiego w Wersalu nie było. Legiony Piłsudskiego były główną przeszkoda w uznaniu Polski oraz Polski jako sprzymierzeńca Ententy, bo Legiony Pilsudskiego były sprzymierzone z Niemcami. Dopiero stworzenie armii polskiej przez Dmowskiego pod dowództwem gen. Hallera tą przeszkodę zlikwidowało.
W obronie Lwowa przed Rusinami i Niemcami wyroznic kpt. Mączyński! Że dowódcą II odcinka Obrony Lwowa był obecny sekretarz zarządu dzielnicowego Stronnictwa Narod., por. Świeżawski. wybitną rolę w akcji obrony Lwowa odegrał obecny prezes Stronnictwa Nar. na okręg Zamojski, por. Bobek-Barski, poległy później członek PKW, przywódca skautów lwowskich ś.p. Jerzy Grodyński i tylu innych. z akcją wojskową we Lwowie akcji politycznej odegrali rolę naczelną narodowcy Cieński, Próchnicki, hr. Skarbek, Stahl (ojciec), Dubanowicz, Kasznica i inni.
Fragment życiorysu Romana Dmowskiego
http://www.11listopada1918.pl/?q=node/32
Dmowski był jednym z sygnatariuszy „Deklaracji lozańskiej”, która wyrażała protest przeciwko aktowi 5 listopada 1916 r. wydanemu przez cesarzy Wilhelma II i Franciszka Józefa I.
15 sierpnia 1917 r. został przewodniczącym powstałego w Lozannie Komitetu Narodowego Polskiego, który tworzyli politycy Narodowej Demokracji i Stronnictwa Polityki Realnej.
20 września 1917 r. KNP uznany został przez rząd francuski za oficjalną reprezentację Polski. W następnych miesiącach tę samą decyzję podjęły rządy Wielkiej Brytanii, Włoch i USA.
22 czerwca 1918 r. w Szampanii wręczył sztandary czterem pułkom powstającej we Francji Armii Polskiej.
W sierpniu 1918 r. wyjechał z Paryża do Stanów Zjednoczonych, gdzie zabiegał o poparcie Polonii amerykańskiej.
We wrześniu i listopadzie tego roku dwukrotnie spotkał się z prezydentem T. W. Wilsonem.
W 1919 r. wraz z Ignacym Paderewskim reprezentował Polskę na paryskiej konferencji pokojowej.
28 czerwca 1919 r. wspólnie z nim podpisał w jej imieniu Traktat Wersalski.
10 września 1919 r. złożył podpis pod traktatem koalicji z Austrią w Saint-Germain, który pozostawiał sprawę Galicji wschodniej zawieszoną.
Tak pisał Dmowski w „Polityka polska i odbudowanie państwa” t.II:
Najważniejsze cele, któreśmy sobie na Zachodzie w swej akcji podczas wojny postawili, zostały urzeczywistnione. Zjednoczenie Polski i utworzenie państwa polskiego zostało przez sprzymierzeńców ogłoszone, jako jeden z warunków pokoju. Polska już miała pozycję państwa sprzymierzonego; państwo to miało w Komitecie Narodowym organ z uznanymi oficjalnie atrybucjami rządu w sprawach zewnętrznych i wojskowych; miało urzędowe przedstawicielstwo dyplomatyczne w mocarstwach sprzymierzonych; Komitet Narodowy miał pod swą władzą armię polską, uznaną za sprzymierzoną i wojującą. Mieliśmy tym samym zapewniony udział w konferencji pokojowej, jako jedno z państw sprzymierzonych.
Trzeba tu zaznaczyć, że osiągnięcie tej pozycji byłoby niemożliwe bez utworzenia armii polskiej na Zachodzie, a więc bez tego, co dla tej sprawy zrobiła Francja. Posiadanie armii, stojącej u boku sprzymierzonych, było jedyną naszą legitymacją do tytułu państwa sprzymierzonego a co za tym idzie, do udziału w konferencji pokojowej. Legitymacja ta była niezbędna. Dobrze, że była uznana za wystarczającą.
Inaczej, Polska ze swymi legionami, walczącymi po stronie państw centralnych, ze swym Królestwem listopadowym, ze swą Radą Regencyjną, z rządem warszawskim i z jego ciągle ponawianymi deklaracjami, musiałaby być przez państwa zachodnie uznana za sprzymierzeńca państw centralnych i w końcu znalazłaby się wśród zwyciężonych.
Przypisywanie jakichkolwiek zasług Piłsudskiemu lub twierdzenie, że odzyskanie niepodległości to równa zasługa Dmowskiego i Piłsudskiego, to wielkie historyczne zakłamanie i nieporozumienie.
Piłsudski nic dobrego dla polski nie zrobili, a wręcz odwrotnie, był największym hamulcowym tego wielkiego zrywu narodowego. Był psem spuszczonym ze smyczy przez Niemców, aby ten zryw narodowy poskromić.
Mimo przegranej wojny Niemcy nie rezygnowali. Prowadzili bardzo aktywna tajna i zakulisowa polityke. Niemcy zawsze dążyły do likwidacji Polski i kontroli nad Rosja.
Do Rosji wysłali Lenina, aby robił rewolucje bolszewicka, a do Polski wysłali Piłsudskiego chwilowo internowanego w Magdeburgu po nieudanych próbach wzniecenia powstania przeciw Rosji.
Niemcy widząc, że powstanie niepodległej Polski jest rzeczą nieuchronną, chcieli przynajmniej tę Polskę możliwie osłabić. Jednym ze sposobów osłabienia Polski było utworzenie na wschód od Polski nowych państw, wrogich Polsce, któreby możliwie jak najwięcej ziemi Polsce odebrały. To było główną przyczyną utworzenia przez Niemców niepodległej Litwy Z tego samego również powodu spowodowali Niemcy utworzenie państewka „ukraińskiego” we wschodniej Małopolsce..
Niemcy prowadzili politykę FAKTÓW DOKONANYCH. Przemocą narzucili Polsce rząd Piłsudskiego
Trzy osobowa Rada Regencyjna (Aleksander Kakowski, Józef Ostrowski, Zdzisław Lubomirski), która miała wybrać Wilhelma II na króla Polski rozwiązała się i przekazała rządy Piłsudskiemu, którego Niemcy przysłali w salonce z Berlina. Piłsudski miał urządzać Polskę po niemiecku.
Piłsudski odmówił pomocy dla powstańców wielkopolskich, twierdząc, że wielkopolska należy do Niemiec. A powstańcy wielkopolscy toczyli ciężkie walki z Niemcami – to była regularna wojna polsko niemiecka.
Niemiecka politykę tworzenia państw buforowych realizował Piłsudski pod płaszczykiem Federalizacji.
Wpływ Niemców na Ukrainie jest znamiennym przykładem ich działalności na kresach Wschodnich Polski. Już austriaccy Habsburgowie podsycali nacjonalizm ukraiński; dość wspomnieć do rzezi Jakuba Szeli. Kontynuacją tej samej polityki niemieckiej w czasie II wś były rzezie ludności polskiej na Wołyniu dokonane przez UPA, które były tworem niemieckim, takim jak chociażby SS Galizien. Stefan Bandera był agentem Gestapo.
Piłsudski blokował pomoc dla obrońców Lwowa okupowanego przez połączone siły Rusinów i Niemców. Sabotował pomoc militarna gen. Rozwadowskiego i spontaniczny pomoc mieszkańców Warszawy
Grupie, która ujęła w Polsce władzę, nie w smak była akcja przeciw Rusinom we Lwowie. Nie tylko, że nie wysłano do Lwowa odsieczy, ale hamowano czynione w tym kierunku samorzutne wysiłki.
W całej Polsce, a przede wszystkim w usposobionej wysoce patriotycznie Warszawie, dochodziło do burzliwych manifastacji. Ludność domagała się powszechnego poboru, a choćby tylko umożliwienia ochotniczego zaciągu – i wysłania wojsk pod Lwów. Piłsudski był jednak nieugięty. Nie przyjmował delegatów, lub przyjąwszy ich, zbywał ich niczem, oraz prawił im impertynencje i wojsk do Lwowa nie wysłał.
Piłsudski sam się mianował Marszalkiem i i zaczął tworzyć swoje socjalistyczne rządy.
Kilka Faktów
Oto znaczące wydarzenia tamtych dni:
5 listopada 1916 – wydanie aktu gwarantującego powstanie Królestwa Polskiego, w bliżej nieokreślonych jeszcze granicach.
4 stycznia 1917 – rozpoczęcie działalności przez Tymczasową Radę Stanu.
12 listopada 1917 – przejęcie obowiązków głowy państwa przez Radę Regencyjną.
7 października 1918 – ogłoszenie niepodległości Polski przez Radę Regencyjną.
25 października 1918 – powołanie rządu Józefa Świeżyńskiego.
30 października 1918 – Polska Komisja Likwidacyjna w Krakowie przejęła władzę w Galicji Zachodniej.
1 listopada 1918 – wybuchły polsko-ukraińskie walki we Lwowie – Bój o Lwów.
3 listopada 1918 – nastąpiła kapitulacja Austro-Węgier.
z 6 na 7 listopada 1918 – powstał w Lublinie Tymczasowy Rząd Ludowy Republiki Polskiej z Ignacym Daszyńskim na czele.
9 listopada – po abdykacji cesarza Wilhelma II proklamowano w Niemczech republikę.
10 listopada – powrócił do Warszawy z internowania w Magdeburgu Józef Piłsudski.
11 listopada – w Compiegne we Francji podpisano zawieszenie broni będące kapitulacją Niemiec i kończące I wojnę światową.
14 listopada 1918 – nowym dekretem Rada Regencyjna (twór całkowicie niemiecki) postanowiła się rozwiązać i całą władze w państwie przekazała Józefowi Piłsudskiemu, ustanawiając urząd naczelnika państwa.
15 listopada – papież Benedykt XV w liście do arcybiskupa Aleksandra Kakowskiego dał wyraz pragnieniu, “by Polska jak najszybciej odrodzona znowu w zupełnej niepodległości zajęła na nowo miejsce w gronie państw i kontynuowała swą historię”.
16 listopada – wysłano podpisaną przez Piłsudskiego depeszę: “Jako Wódz Naczelny Armii Polskiej, pragnę notyfikować rządom i narodom wojującym i neutralnym istnienie Państwa Polskiego Niepodległego, obejmującego wszystkie ziemie zjednoczonej Polski”.
18 listopada – Piłsudski podpisał oficjalną nominację rządu skrajnie lewicowego utworzonego przez Jędrzeja Moraczewskiego.
…”urzędowemu orłowi polskiemu zdjęto koronę z głowy, a na gmachach państwowych wywieszono czerwone sztandary socjalistyczne”
19 listopada – zakończyła się ewakuacja okupacyjnych oddziałów niemieckich z terenu Polski.
22 listopada – Rada Ministrów uchwaliła dekret o podstawach ustrojowych państwa Polskiego
27 grudnia 1918 – wybuch powstania wielkopolskiego w Poznaniu.
Piłsudski nie spełnił jednak pragnień społeczeństwa. Dnia 18 listopada zamianował rząd skrajnie lewicowy, z uczestnikiem rządu lubelskiego, Jędrzejem Moraczewskim na czele.
Rząd ten zaczął prowadzić skrajnie lewicową, a przy tym przyjazną Niemcom politykę. Cały szereg zarządzeń tego rządu, po prostu prowokacyjnych wobec społeczeństwa, budził w tym ostatnim coraz większą opozycję.
Wszystkie późniejsze wydarzenia już po zamachu majowym w 1926 w pełni potwierdziły główne cele i metody stosowane przez Niemców w stosunku do Polski
Osłabienie gospodarcze, osłabienie militarne (Piłsudski Likwidator armii polskiej), pauperyzacja społeczeństwa, przemoc dyktatura, destrukcja życia społecznego destrukcja edukacji, niszczenie wartości moralnych i duchowych, warcholstwo.
Tak było za Augusta II Sasa, Tak Było za Pilsudskiego, Tak jest teraz za rządów Donalda Tuska.
Kończąc ten materiał historyczny pragnę odnieść się do spraw dnia dzisiejszego, do rocznicy święta niepodległości i Marszu Niepodległości 2011, który to zakłóciły bojówki neonazistowskie wysłane przez kanclerz Merkel i rodzime z policji państwowej i z Antify zaopatrujące się w lokalu „Krytyki Politycznej” w pały i kastety do bicia manifestantów obchodzących Święto Niepodległości.
Pisze wysłane przez Merkel, bo nic mi nie wiadomo, aby ponieśli jakakolwiek odpowiedzialność karna ze strony władz niemieckich i co gorsz a władz zwanych władzami polskimi z premierem Tuskiem i prezydentem Komorowskim na czele.
Polska jest pod okupacja i jesteśmy ofiarami współczesnej Niewidzialnej Wojny i ponownej agresji na Polskę przez największego wroga Polski Niemcy. Należy przypomnieć, że kampanie wyborczą Tuska finansowaly fundacje niemieckie.
Neonazistowska NDP jest finansowana z budżetu państwa, tak samo jak tzw. Ziomkostwa Pruskie. Ponadto Niemcy aktywnie ingerują w życie Polityczne Polski. Zilustrować to można takim artykułem:
Jak zmanipulowano wybory 2007 roku
Artykuł ilustruje wpływ fundacji niemieckich na życie polityczne w Polsce – to skandal. Finansowanie kampanii wyborczej Tuska przez tradycyjnie wrogie Polsce ościenne Państwo.
To stały element tajnej dyplomacji pruskiej – osadzić na czołowej decyzyjnej pozycji swojego agenta. Robili to przez wieki – w tym konkretnym przypadku chodzi o volksdeutscha Tuska, niemieckiego Żyda
http://niepoprawni.pl/category/tagi-z-blogow/fundacja-konrada-adenauera
Fundacja Konrada Adenauera należy do najważniejszych zagranicznych instytucji wpływu działających w Polsce. W minionych kilkunastu latach silnie oddziaływała na polskich polityków, przyczyniając się pośrednio do powstania III Rzeczypospolitej w jej obecnym półkolonialnym kształcie. Określenie to nie jest przesadą, jeśli wziąć pod uwagę kolosalne zaangażowanie niemieckiego kapitału w polskiej bankowości, w biznesie i mediach.
Tusk ponadto jest laureatem nagród niemieckich za zasługi dla Niemiec, nagrody niemieckie dla Tuska – Nagroda Karola Wielkiego i Waltera Rathenau –dowód agenturalności Tuska na rzecz Niemiec, największego wroga Polski.
Prasa polskojęzyczna jest w rękach niemieckich MA OLBRZYMIA SILE OGŁUPIANIA i zawsze miała.
WSZYSTKIE PROFITY Z KOLONI POLSKIEJ idą do banków niemieckich i żydowskich.
Nadrzędnym, długofalowym celem Niemców jest zniszczenie Polski, zniszczenie słowiańszczyzny, rozbicie Rosji – Budowa państwa Pruskiego/ Krzyżackiego od Renu do Władywostoku – zawsze tak było – żydzi i Krzyżacy ( dziś Niemcy) – zawsze mieli ten sam wspólny cel
Zacytujmy wypowiedź Jana Pietrzaka z okazji wydarzeń wokół ubiegłorocznego Marszu Miepodleglości
KTO NIENAWIDZI NASZEJ NIEPODLEGŁOŚCI
http://www.youtube.com/watch?v=GCm_k6pr3zA&feature=player_embedded
Jan Pietrzak Transkrypt wypowiedzi – Verba volant, scripta Manet
Święto niepodległości ustanowione zostało w dniu 27.04.1937 r.
Podczas okupacji niemieckiej świętowanie podobnie jak każde inne przejawy polskości było niemożliwe. Za wywieszenie biało czerwonej flagi groziło rozstrzelanie pod murem własnego domu.
W czasach PRL-u manifestacje patriotyczne tego dnia były brutalnie tłumione przez oddziały ZOMO, a uczestnicy aresztowani przez komunistyczną Służbę Bezpieczeństwa.
Obecnie kiedy mamy Wolną Polskę( oficjalnie i teoretycznie – komentarz mój MP) uroczystości powinny być czymś oczywistym i naturalnym. Wystarczy zgodnie z prawem zarejestrować Marsz Niepodległości.
Okazuje się, że to nie wystarcza.
Lewacko -anarchistyczne bojówki podszczuwane przez media [media żydowskie i niemieckie – dopisek mój, MP] chcą nasze święto zakłócić . Zamierzają prowokować awantury, drwić z patriotyzmu, nie pozwolić na oddanie hołdu twórcom niepodległości.
Ciekawe jest proszę państwa, KTO TAK BARDZO NIENAWIDZI POLSKIEJ NIEPODLEGŁOŚCI, że ma czelność albo rozkaz zakłócać polskie święto.
*Historyczne rzecz biorąc są to mordercy NKWD z Katynia, Miednoje, Charkowa
*Oprawcy z obozów śmierci Auschwitz, Treblinki, Majdanka, Sobiboru
*Niemieckie plutony egzekucyjne z warszawskich ulic
*Zwyrodnialcy z Łubianki,
*Personel Pawiaka
*Kaci z Ministerstwa Bezpieczeństwa publicznego z Rakowieckiej,
*Zabójcy stoczniowców z 1970 r.
*Podwładni SS-Gruppenführera Heinza Reinefartha – sprawcy rzezi Woli
*Spadkobiercy Suworowa dokonujący rzezi Pragi
*Uczestnicy rzezi Wołyńskiej
*Dowódcy ZOMO-wców strzelający do górników w kopalni Wujek
*Budowniczowie szubienic na stokach Cytadeli
*Zabójcy profesorów lwowskich i Uniwersytetu Jagiellońskiego
*Funkcjonariusze SB torturujący księdza Popiełuszkę
*Przebrani w sędziowskie togi egzekutorzy Rotmistrza Pileckiego i gen. Fieldorfa
*Nadzorcy Kulturkampfu
*Likwidatorzy Zamojszczyzny
*Tropiciele Żołnierzy Wyklętych
*Komendanci tysięcy transportów Polaków wywiezionych na Syberię (To samo dotyczy wywózek Polaków do Niemiec – dopisek mój)
*Pogromcy Solidarności z 13grudnia 1981 r.
To zaledwie drobny fragment zweryfikowany przez historię długiej listy Nienawistników. Jak widać wielu ludzi pracuje od pokoleń by zabić Polskę Niepodległość.
Powtórzmy za panem Krzysztofem Zagozdą, Przewodniczącym Błękitnej Polski: http://blekitnapolska.com/aktualnosci19.html
“Wielka polityka nie zna litości dla naiwnych”
W uzupełnieniu
(Fragmenty „DZIEJE NARODU POLSKIEGO” Michała Bobrzyńskiego)
11 listopada na ulicach wszystkich miast panowała euforia z powodu rodzącej się niepodległości.
“Niepodobna oddać tego upojenia, tego szału radości, jaki ludność polską w tym momencie ogarnął. (…) Kto tych krótkich dni nie przeżył, kto nie szalał z radości w tym czasie wraz z całym narodem, ten nie dozna w swym życiu największej radości. Cztery pokolenia czekały, piąte się doczekało. Od rana do wieczora gromadziły się tłumy na rynkach miast; robotnik, urzędnik porzucał pracę, chłop porzucał rolę i leciał do miasta, na rynek, dowiedzieć się, przekonać się, zobaczyć wojsko polskie, polskie napisy, orły na urzędach, rozczulano się na widok kolejarzy, ba, na widok polskich policjantów i żandarmów.” (“Powstawanie II Rzeczypospolitej. Wybór dokumentów”).
Podobna atmosfera panowała w stolicy.
“Warszawa żyła w tych dniach na ulicach. (…) Gdy 11 listopada, w historycznym daniu zawieszenia broni, wyszedłem rano na miasto, ulica miała wygląd jakiś zupełnie inny niż zwykle: ludzie poruszali się szybko, każdy patrzył z ciekawością naokoło, każdy czegoś wyczekiwał, zawiązywały się rozmowy między ludźmi nieznajomymi. Niemców spotykało się niewielu i nie mieli już tak butnych min jak poprzednio, większość z nich miała już na mundurach czerwone rewolucyjne kokardki, dyscyplina rozluźniła się, widziało się i czuło się już zupełną dezorganizację tej karnej armii. Ludność samorzutnie zaczęła rozbrajać żołnierzy, którzy podawali się temu przeważnie bez protestu.” (M. Jankowski, “11 listopada 1918 r.” [w:] Warszawa w pamiętnikach pierwszej wojny światowej, Warszawa 1971).
Nadesłała Matka Polka.
Za: http://www.eioba.pl/a/429v/pilsudski-nic-dobrego-dla-polski-nie-zrobil
