Warto przeczytać

Iwo Cyprian Pogonowski
Pięć wieków nim doszło do wygnania Żydów z Hiszpanii w 1492 roku, Żydzi, handlarze niewolników, dostarczali niewolników Maurom, jako główną siłę roboczą w Hiszpanii Mauretańskiej. Maurowie wymagali od tych handlarzy opisów geograficznych, żeby ustalić kierunek z  Hiszpanii na Mekkę i Medinę w celach ich pokłonów modlitewnych. Ibn Jakub handlarz niewolnikami z miasta Tortoli opisał Polskę w roku 962 AD. Wówczas kupcy żydowscy nazywali Polskę „Nowym Kanaanem,” czyli mieli już wówczas nadzieję, że Polska będzie krajem tak zniewolonym przez nich jak był w starożytności Kanaan, podbity przez  Hebrajczyków.

Późniejsze słowo Polin jest nazwą Polski w języku jidysz (wymawiana jako pojlin) i w języku hebrajskim, w którym słowo to można odczytywać jako nakaz “tutaj spocznij.” Autorstwo tej teorii przypisuje się Mojżeszowi Isserlesowi.
Natomiast do 1492 roku Żydzi byli wygnani z Hiszpanii, Portugalii i krajów Rzeszy Niemieckiej, a wcześniej w 1291 toku z Anglii. Tak więc legenda żydowska głosi, że gdy uchodźcy dotarli do ziem polskich, nazwę kraju zrozumieli jako słowo „Polin”, dla nich był to dobry omen i faktycznie Żydzi osiedlali się masowo na gościnnej polskiej ziemi. Sam Isserles pisał o Polsce: “W tym kraju nie ma zawziętej nienawiści do nas, jak w Niemczech. Oby zostało tak nadal, aż do nadejścia Mesjasza”. W każdym razie w dzisiejszej Polsce nie należy do dobrego tonu i nie jest bezpiecznie krytykować jakichkolwiek Żydów.
Faktycznie od czasów Aleksandra Wielkiego Żydzi starali się wprowadzić własny tekst ustaw ich dotyczących, w ramach praw miejscowych. Tekst Statutu Kaliskiego z 1264 roku był wcześniej na krótki okres czasu przyjęty we Wiedniu, ale wkrótce został odrzucony i wtedy Żydzi, prawdopodobnie drogą przekupstwa, uzyskali zatwierdzenie tego tekstu przez Bolesława Pobożnego. Tekst ten był zatwierdzany w Polsce do przez 500 lat do 1764 roku.

Żydzi z małej grupy około 10,000 osadników doszli na ziemiach Rzeczypospolitej do miliona z końcem XVIII wieku w samym zaborze rosyjskim, gdzie Ukraińcy mówili, że wraz a Żydami car „połyka truciznę”. Faktycznie w 1918 roku żydowski oddział egzekucyjny wymordował rodzinę cara na rozkaz dwóch agentów niemieckich Lenina i Swierdłowa.

Był to koniec dynastii Romanowych (1614-1918). Car Mikołaj II abdykował 2 marca 1917 roku, i 17 czerwca 1918 roku został wraz z rodziną, bez jakiegokolwiek sądu, zamordowany przez żydowski odział egzekucyjny dowodzony przez Żyda nazwiskiem Jurowsky, na rozkaz Lenina i Swierdłowa – powtarzam – dwu płatnych agentów niemieckich żydowskiego pochodzenia.

Ryszard Pipes opublikował w czerwcu 1999, w książce „Lenin Nieznany” (ISDN- 0300076622), dowody na przyjmowanie pieniędzy od rządu w Berlinie przez Lenina. Berlin popierał rewolucję w Rosji w celu przerzucania wojsk niemieckich z frontu wschodniego do Francji z chwilą przystąpienia USA do wojny.

Nagłe przejęcie władzy przez bolszewików 17 października 1917 roku zostało dokonane przy pomocy przekupstwa miejscowych gangów zbrodniczych. Bolszewicy niechciani przez ponad 90% mieszkańców Rosji musieli stosować „Czerwony Terror” żeby utrzymać się przy władzy. Czerwont Terror był wprowadzany głównie za pomocą Żydów. Kiedy Lenin umarł w 1924 roku Stalin nie wykonał jego woli pochowania go obok jego matki w Petersburgu. Zamiast tego Stalin nakazał lekarzom i naukowcom stworzenie ze zwłok Lenina długotrwałej mumii na pokaz w Moskwie jako jednego ze środków do utrwalania ciągłości rządów sowieckich.

Od początku zaborów Żydzi w Berlinie bronili się przez masowym wjazdem biedoty żydowskiej ze wschodu tak, że wojska rządu pruskiego wyganiały ubogich Żydów do Rosji jak „Betel Juden” czyli „Żydów-żebraków” w czasie prusackiej grabieży ziem polskich. Natomiast rządy Rosji i Austrii działały według zasady „dziel i rządź” i używały Żydów przeciwko Polakom i ich tradycjom niepodległościowym. Podobnie działo się w PRL-u gdzie przez pierwsze 10 lat Moskwa rządziła za pomocą Żydów, według opisów w książkach Stefana Karbońskiego, którego opinię pośmiertnie starają się zniszczyć Żydzi, przeważnie trockiści nawróceni na Syjonizm.

Po upadku Sowietów Polska znalazła się, tak jak USA i Europa Zachodnia, pod wpływem mediów zdominowanych przez Syjonistów, którzy posługują się oskarżaniem ludzi o antysemityzm w celu promowania interesów Izraela w walce o ziemie zaludnione od dawna przez Arabów. Naturalnie konflikt w Palestynie jest źródłem konfliktów bardzo intratnych dla przemysłu zbrojeniowego w USA, podczas gdy Palestyńczycy są traktowani podobnie jak Niemcy traktowali Żydów w czasie wojny. Nie ma krytyki niszczenia pomników kultury arabskiej dokonywanej przez władze i wojsko Izraela.

Młodzież żydowska w Izraelu jest wychowywana wrogo wobec Polaków, jak o tym świadczą akty wandalizmu dokonywane w polskich hotelach przez uczestników wycieczek izraelskich. Dziwnym zjawiskiem w Polsce są zbrojne eskorty wycieczek izraelskich przyzwalane przez władze polskie. Niestety niektórzy Żydzi pamiętają pomysł jeszcze sprzed tysiąca, że Polska może być „Nowym Kanaanem” czyli krajem zniewolonym przez  Żydów. Tymczasem rośnie ilość Żydów, którzy wyrabiają sobie paszporty polskie w Izraelu – prawdopodobnie żeby się tymi paszportami posługiwać na wypadek niepowodzenia w konflikcie Żydów z Arabami i z całym światem Islamu, liczący blisko półtora miliarda ludzi.



Za: http://www.pogonowski.com/?p=2322