Stanisław Szatkowski - Moja droga krzyżowa

Szczegóły

Kategoria: Pamięć Walka i Męczeństwo

Opublikowano: 27 styczeń 2016

Odsłony: 3544

Ocena użytkowników: 5 / 5

Po zwolnieniu oddani zostaliśmy pod nadzór żandarmerii.

Przez pierwsze kilka miesięcy po powrocie do Sierpca, żandarmii otaczali mnie czujną opieką, śledząc dosłownie każdy krok, nasyłając miejscowych volksdeutschów na wywiady szpiegowskie pod okna mego nowego mieszkania (z własnego domu zostałem wysiedlony wraz z rodzioną dalej na wieś, a w końca wydalono nas całkowicie z Gójska do Podlesia i obrano nas dosłownie ze wszystkiego). W kwietni 1940 roku zostałem po raz drugi aresztowany i przetransportowany do Mauthausen, razem z kolegami Puszewskim, Krępeciem i wielu innymi. Na skutek starań żony i innych osób udało się nam i tym razem uzyskać zwolnienie.

Po drugim zwolnieniu ukrywałem się czas jakiś w powiecie rypińskim i w powiecie lipnowskim lub przebywałem u żony, pomagając jej w tajnym nauczaniu w zakresie szkoły powszechnej. Wiosną 1942 r. zabrano mnie przymusowo do pracy i wysłano do powiatu mławskiego w okolice Strzegowa, Szreńska, Ratowa i Bogurzyna. Pracowałem tam do sierpnia 1942 r. 6 sierpnia 1942 r. aresztowano mnie po raz trzeci pod zarzutem działalności szkodliwej dla Rzeszy Niemieckiej. Pobyt w Mławie, mimo pomocy znajomych z Mławskiego, był nieznośny. Ciągłe apele i bicie - zarówno nowo przybywających więźniów jak i "weteranów", zmieniło życie nasze w istne piekło. Każdy nowo przybywający dostawał tzw."wkupne". Przybycie nowego nieszczęśliwca zwiastował zawsze głośny, wprost nieludzki krzyk komendanta obozu i gestapowców, ciężko spadające razy bykowców i jęki nieszczęśliwej ofiary. Plagi te wymierzało dwóch żandarmów, bijąc w takt i licząc do 50, 100 a czasem i więcej razów podwójnych. Im ofiary głośniej krzyczały, tym bito je silnej , tak długo, aż siepacze germańscy zmęczyli się a ofiara leżała nieprzytomna i przestawała jęczeć. W końcu obdarzono ją jeszcze kilkoma kopniakami i szturchańcami i wrzucano na wpół żywą do celi, a oprawcy odchodzili wtedy z głośnym sapaniem i przekleństwami do siebie.

Czytaj więcej: Stanisław Szatkowski - Moja droga krzyżowa

Polska Straż Graniczna wróci na granicę Polsko-niemiecką

Szczegóły

Kategoria: Wiadomości

Opublikowano: 27 styczeń 2016

Odsłony: 2104

Ocena użytkowników: 5 / 5

Decyzję o powrocie straży na zachodnią granicę podjęło MSW w związku ze spodziewaną falą uchodźców

Czytaj więcej: Polska Straż Graniczna wróci na granicę Polsko-niemiecką

Częstochowa: Islamu uczyć ma Liga Muzułmańska za pieniądze miasta...

Szczegóły

Kategoria: Państwo

Opublikowano: 26 styczeń 2016

Odsłony: 2536

Lewicowe władze forsują uchwałę.

Poruszenie w Częstochowie, pod Jasną Górą!

[A przecież Częstochowa jest ofiarą bierności mieszkańców w wyborach!!]

[Ale charakterystyczne dla tego cynizmu: SLD, PO, GieWu – jednolitofrontowcy, byle dogryźć Jasnogórskiej Pani. MD]

wpolityce

         W Częstochowie, mieście Matki Boskiej Jasnogórskiej, w którym władzę sprawują lewicowy prezydent i radni PO-SLD, poruszenie wywołała uchwała, która ma umożliwić naukę islamu za publiczne pieniądze.

Uchwała, jak wynika z jej treści, ma doprowadzić do zawarcia umowy między prezydentami Częstochowy i Katowic ws. nauczania religii dzieci wyznawców islamu. Miałaby się tym zająć Liga Muzułmańska, ale za pieniądze dostarczane przez obydwa miasta.

Projekt, nad którym radni mają głosować w najbliższy czwartek, ujawnił radny PiS Artur Sokołowski.

Jak myślicie, jak zagłosuję w czwartek w tej sprawie? Mamy wydawać Wasze (czyli publiczne) pieniądze zgodnie z zasadami polityczno-religijnej multi-kulturalnej poprawności czy nie? Zgadliście… - napisał na Facebooku.

Radnego PiS zaatakowała gazeta Michnika.

Czytaj więcej: Częstochowa: Islamu uczyć ma Liga Muzułmańska za pieniądze miasta...

Monika G. Bartoszewicz „Allahu akbar!” nie oznacza: „dialogujmy”

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 26 styczeń 2016

Odsłony: 2922

Współczesny Kościół całkowicie pozwolił się porwać przekonaniu, że islam jest religią pokoju, zaś jego wyznawcy są głównymi ofiarami wypaczania mahometańskiego przesłania oraz towarzyszącej owemu wypaczaniu przemocy. Kiedy mamy do czynienia z ideami oderwanymi od rzeczywistości, zazwyczaj dochodzi do konfrontacji pomiędzy tymi ideami a rzeczywistością właśnie. Jakie będą tego konsekwencje?

Pogląd zakładający, że islam jest religią pokoju stał się narzucanym ze wszystkich stron dogmatem. Odżywa on ze szczególną siłą przy okazji obchodów Dnia Islamu w Kościele. Głównym celem tego przedsięwzięcia nie jest jednak modlitwa o nawrócenie mahometan ani też łączność z Kościołem prześladowanym przez wyznawców „proroka”. Chodzi o przeżywanie duchowej łączności z muzułmanami poprzez wspólne modlitwy.

Można spokojnie założyć, że kiedy słyszymy polityków zapewniających, że islam nie ma nic wspólnego z przemocą, ich motywacje służą interesom państw lub sił politycznych, które reprezentują. Czy jednak to samo można powiedzieć o Kościele katolickim? To chyba przypadek nieco inny, jednak warto zastanowić się, czemu z ust papieża, biskupów i zwykłych księży tak często możemy usłyszeć o tym, że każda religia ma „swoich fundamentalistów” i że współczesny terroryzm islamski jest wynaturzeniem pokojowego nauczania Mahometa. Jakie są skutki takiego postępowania?

Czytaj więcej: Monika G. Bartoszewicz „Allahu akbar!” nie oznacza: „dialogujmy”