Warto przeczytać

Dziadkowie mojego znajomego nawrócili się na religię katolicką z judaizmu, ale następne pokolenia tej rodziny nadal wyglądały na Żydów. Można zapytać, na czym polegał wygląd żydowski w Polsce. Żydzi w Polsce mieli mieszany program genetyczny począwszy od Semitów, Turkmenów, Niemców nadreńskich i skończywszy na miejscowych Słowianach. Różnorodność pochodzenia Żydów ułatwiał fakt, że według praw rabinackich Żydówka nie mogła urodzić nie-Żyda, wszystko jedno, kim był faktyczny ojciec.

Mój znajomy Julek wielokrotnie przeżywał skutki swego wyglądu. W Nowym Jorku Żydzi zwykle uważali go za Żyda i kiedy okazywało się on Żydem nie jest, byli dla niego bardzo nieprzyjemni. Jeden z radykalnych Żydów nowojorskich słyszał opowieść o przygodach wojennych Julka i z początku zainteresował się z przyjaźnie, ale kiedy zorientował się, że Julek mimo swego wyglądu wcale nie jest Żydem powiedział „szkoda, że Niemcy nie wykończyli cię.”

W czasie wojny, na ulicy w Krakowie zatrzymał Julka agent gestapo wyglądający na Żyda i powiedział „aresztuję cię, jesteś Żydem,” na o Julek odpowiedział, że Żydem nie jest. Wówczas agent gestapo kazał Julkowi wejść do bramy i sprawdził, że faktycznie Julek nie był obrzezany, więc zostawił go w spokoju. Na obchodne Julek powiedział agentowi gestapo: „Ty sam wyglądasz na Żyda,” na co dostał odpowiedź „ja mam prawo, ponieważ pracuję dla gestapo.” W samej Warszawie było kilka tysięcy Żydów agentów gestapo. Natomiast po żydowskiej tragedii wojennej, Żydzi w USA przestali być jedynymi ludźmi obrzezanymi na tym terenie, ponieważ po prostu lekarze Żydzi doprowadzili do powszechnego rzezania niemowląt tak, że prawie wszyscy dzisiejsi Amerykanie są obrzezani.

Krótko po wejściu wojsk sowieckich do Polski w dniu trzeciego maja studenci demonstrowali na ulicach i byli masowo aresztowani. Wśród demonstrantów był Julek i wraz z nimi został aresztowany. Jak przyszła na niego kolej, żeby stanąć przed śledczym komunistycznym szukającym wywrotowców spojrzał on w oczy temu dygnitarzowi i zauważył że ma przed sobą Żyda. Śledczy ten zmierzył Julka od stóp do głów i powiedział do niego: „Wnoś się stąd, ty tu nie należysz.” Tym razem żydowski wygląd Julka spowodował zwolnienie go.

Stefan Karboński, były szef władz cywilnych podziemnego państwa polskiego pod okupacją niemiecką pisał, że w czasie pierwszych dziesięciu lat Polski Ludowej w Polsce rządzili Żydzi począwszy od lat terroru Jakuba Bermana. W tym okresie naturalnie oprawcy żydowscy wyżywali się na Polakach i w wielu wypadkach traktowali ich nieludzko. Opowiadał mi o takich przeżyciach mój dobry znajomy pułkownik Skalski, dowódca pułku lotniczego w Anglii, słynny as lotnictwa w czasie wojny, którego od śmierci w więzieniu za czasów terroru Bermana uratowała interwencja królowej Anglii.

Niestety pogarda i okrucieństwo, z jakim Żydzi obecnie traktują Arabów w Palestynie przypomina traktowanie Żydów przez Niemców w czasie wojny. Protestował przeciwko temu stanowi rzeczy były prezydent USA, Jimmy Carter w książce, w której nawoływał do skończenia reżymu „apartheid” w wersji żydowskiej na terenie Palestyny.

Znane mi są szczegóły wojennej tragedii Żydów, głodzonych i traktowanych nieludzko w gettach oraz mordowanych masowo i bezlitośnie przez Niemców, których ofiary żydowskie w dużym procencie przedstawiał małe dzieci, nie mówiąc o kobietach i starcach. Jako więzień polityczny byłem przez blisko pięć lat w obozie koncentracyjnym Sachsenhausen pod Berlinem i brałem udział z końcem wojny w marszu śmierci, podczas którego z 38,000 więźniów, Niemcy zabili około 6,000. Zastanawiałem się, dlaczego to się stało i doszedłem do przekonania, że uzasadnienie Niemców było „zapobiegawcze.” Po prostu wobec zbliżającej się klęski Niemiec rząd niemiecki nie chciał, żeby więźniowie byli ciężarem dla ludności niemieckiej.

Naturalnie nastroje Hitlera były zmienne. W czasie, kiedy w 1940 roku przeżywał on euforię z powodu zwycięstwa nad Francją, kazał Eichmann’owi przygotować czteroletni program deportacji Żydów za pomocą statków floty francuskiej i brytyjskiej po zbliżającej się kapitulacji Francji i Anglii. Naturalnie Hitler jak zwykle przeliczył się, ale dał dowód, że w 1940 roku nie planował ludobójstwa wszystkich Żydów w zasięgu jego władzy. Natomiast, kiedy z końcem 1941 roku przegrał kluczową bitwę o Moskwą i zrozumiał, że może przegrać wojnę, wówczas w styczniu 1942 ogłosił plan ludobójstwa Żydów, jako „plan zapobiegawczy” przeciwko inwazji „Żydów wschodnich” na pobite Niemcy.

Nieraz dyskutowałem na ten temat z Julkiem i zgadzaliśmy się, co do tej logiki tragedii żydowskiej. Naturalnie cierpienia wojenne Polaków były bliskie naszych serc i zdawaliśmy sobie sprawę, że Niemcy bez porównania więcej tortur stosowali na Polakach niż na Żydach z powodu dużo bardziej kłopotliwego dla władz okupacyjnych polskiego ruchu oporu, bez porównania większego niż prawie nieistniejący żydowski ruch oporu. W czasie wojny Żyd lub Cygan mógł łatwiej życie stracić niż Polak, ale Polacy cierpieli więcej tortur i okrutnych przesłuchań niż spotykało to Żydów i Cyganów. Policja żydowska w gettach często była dominowana przez syjonistów, dla których jeżeli Żyd zabił Żyda, to człowiek ten popełniał mniejsze wykroczenie niż Żyd, który przestał być Żydem i nawrócił się na wiarę katolicką.
 
Niestety wielu Żydów pomagało Sowietom mordować Polaków w latach sowieckiej okupacji Polski począwszy od 1939 roku. Trzeba opamiętać, że do chwili ataku Niemców na Związek Sowiecki, Sowieci wymordowali więcej obywateli polskich niż Niemcy. Ten fakt sam mówi za siebie. Doświadczenia późniejszego generała Skalskiego były bez porównania bardziej dramatyczne niż przygody Julka, Polaka z twarzą Żyda, ale trzeba pamiętać, że Polacy Chrześcijanie żydowskiego pochodzenia należeli do najbardziej tragicznych ofiar więzionych i mordowanych przez Niemców w gettach gdzie byli na łasce policji żydowskiej dominowanej przez syjonistów.


Iwo Cyprian Pogonowski
www.pogonowski.com