Warto przeczytać

W XIX wieku rozpoczęło się nieustanne niszczenie cywilizacji przez drapieżne hordy bezbożnego komunizmu, jak również planowana przez nich zagłada wszystkich nie-żydowskich społeczności i organizacji politycznych. Spowodowało to niesamowite cierpienia i śmierć wielu milionów chrześcijan w różnych częściach świata. Podczas gdy te chrześcijańskie ofiary leżą w grobach, nieznane i nie opłakane, nowa klasa międzynarodowych obywateli (twórców marksistowskiego terroryzmu) głosi, że są jedynymi „ofiarami”, które znosiły cierpienia przez ostatnie 150 lat. To oni żądają by świat płakał za nich, gdyż oni kontrolują świat.

Oni – zwiastuny terroru – twierdzą, że są „uchodźcami”, ponieważ nie mieli własnego państwa, ale od dwóch tysięcy lat infekowali cywilizowane społeczeństwa we wszystkich częściach świata, przynosząc ze sobą, w każdym przypadku, choroby i śmierć.

Pojawiali się z jednego zrujnowanego państwa do drugiego, niejako uchodźcy, ale jako ostateczni zwycięzcy, znoszący swoje łupy, i mknący przez porty, które sami utworzyli i wiedzieli jak się w nich poruszać, dopóki nie przyszli do innego przyjmującego ich kraju.

Ze sobą przynosili, jak średniowieczne zarazy – dżumy (zakażenia o których rozprzestrzenianie byli oskarżani), straszliwe skażenia, robactwo, które szybko rozprzestrzeniało się w nowym państwie, i niszczyło wszystkich, którzy stawali się ich ofiarami. Ta zaraza to światowy komunizm, a jego znani nosiciele, włochaci padlinożercy, którzy znaleźli sobie drogę przez kanały ściekowe do każdego cywilizowanego miejsca, to międzynarodowi Żydzi.

Wzywa się nas do opłakiwania wyłącznie Żydów, i ignorowania wielu milionów prawdziwych ofiar światowego terroryzmu w ciągu ostatnich 150 lat, kroniki takiej grozy, że ledwo można znieść to, by spisać ten krwawy rejestr, nie tylko w obawie, że świat mógłby odłożyć na bok swoje interesy w celu opłakania tych niezliczonych ofiar międzynarodowego terroryzmu komunistycznego, ale że tragiczny los tych niewinnych ludzi, w większości kobiet i dzieci, stanowi taki patos, że serce mogłoby pęknąć w wyniku jego przerażających konsekwencji dla wszystkich dzisiaj żyjących.

Jedną z pierwszych ofiar międzynarodowych finansistów, wkrótce po opublikowaniu Manifestu Komunistycznego przez Karola Marksa w 1848 roku, była cywilizacja południowej części Stanów Zjednoczonych. Biali imigranci wyrwali z nieprzyjaznego terenu sposoby by stworzyć jedną kulturę, która wśród bardziej nieokrzesanej i niewykształconej części nowej Republiki mogła tylko powodować gapienie się z podziwem, jednak podziw ten wkrótce zamienił się w zazdrość, a następnie w nienawiść. Nienawiść ta przyprowadziła wojska na południe Ameryki, przynosząc terrorystów, którzy, w tym czasie nieznani, byli pierwszymi komunistycznymi despotami, zdecydowanymi na wyładowanie swojej nienawiści i politykę zagłady wszystkich cywilizowanych ludzi.

Południowcy byli dość niefortunnie ich pierwszymi ofiarami. Na podbitym południu ustanowione zostały rządy wojskowe, działające wyłącznie na totalitarnych koncepcjach bezbożnego komunizmu, z sądami działającymi w stanie wojennym. Południowcy zostali pozbawieni konstytucji, prawa do własności, a nawet do życia.

Ich domy zostały splądrowane i spalone, a dzikim hordom pozwolono na dokonywanie gwałtów i grabieży nieruchomości, w których były tylko kobiety i dzieci. Odmawianie południowcom odziedziczonych praw, które jeszcze im się należały zgodnie z prawem tego kraju. Brutalne rządy terroru, federalni sędziowie, sądy i więziennictwo, zostały utworzone po raz pierwszy w każdym stanie. Dla patriotów z południa, którzy odważyli się zaprotestować, utworzono federalne placówki psychiatryczne, jeżeli nie zostali rozstrzelani na miejscu.

Z Nowego Jorku przybyli żydowscy włóczędzy – Lehmanowie, Baruchowie i inni specjalni emisariusze Rothschildów, by wyrwać od wdów i sierot po zmarłych Konfederatach ostatnie grosze, resztki ich mienia, i ich zdewastowaną ziemię. „Federalna” władza była bezwzględna, gdyż wojskowa odbudowa południa była strefą okupowaną gdzie nie pozwolono na żadne demokratyczne procedury wobec pokonanych południowców, dopóki nie zostali pozbawieni resztek swoich domostw. Ograbionych zmuszono do utrzymania się z jakichkolwiek żałosnych ocalałych środków.

Także w Europie cywilizowane narody nękane były przez cały XIX wiek kolejnymi wojnami i rewolucjami, które doprowadziły do milionów chrześcijańskich uchodźców. Współczesna historia zaczyna się od Kongresu Wiedeńskiego w 1815 r., kiedy Żydzi, uwolnieni z gett i niosący ze sobą złoto zgromadzone

przez Rothschildów, poprzez podżegania i finansowanie wojen od 1775 roku do 1812, wykorzystywali zdobyte bogactwa by zachwiać rządami Europy i skazać je na przerażający spadek w niepamięć. Ich ofiary były bezradne wobec żydowskich ataków, ponieważ byli chrześcijanami, którzy uwierzyli, że sprawami ziemskimi rządzi miłość bliźniego. I tak to było, do czasu kiedy szatan zainterweniował poprzez swoich. Dla żadnego chrześcijanina niemożliwe było aby sądzić, że takie krwiożercze dzikusy mogły żyć wśród cywilizowanych ludzi.

Chrześcijanie nie mogli też, wyznając religię miłości Chrystusa do ludzkości, zrozumieć zjadliwej nienawiści, jaką Żyd nosił w sobie wobec wszystkich bożych stworzeń, która nie mieści się w głowach żadnych cywilizowanych ludzi. [Proszę pamiętać, że wspomniany powyżej Kongres Wiedeński był możliwy dzięki rodzinie Romanowów i tej niemieckiej szlachetności Rosji, o której Mullins teraz mówi, że była błogosławieństwem dla Rosji, i ludzkości w ogóle]

Dopiero teraz, kiedy chrześcijańskie narody na całym świecie podążają ku unicestwieniu, zorganizowanemu przez mistrzowski plan żydowski, można zacząć widzieć cechy charakteru wroga.

W Nowej Rzeczpospolitej, w kwietniu 1983 roku, odnotowano, że polski agitator, Adam Michnik, jest oskarżany o to, że jest syjonistą ‘gotowym na torturowanie patriotycznych przeciwników’. W tym samym czasie Jerzy Urban napisał w polskim czasopiśmie, że należy się sprzeciwiać ‘krwiożerczości syjonistycznej doktryny i praktyki’.

Urban zwraca uwagę na ‘ludobójstwo w wydaniu Izraela’, odnosząc się do trwającej rzezi arabskich kobiet i dzieci pod przywództwem fanatycznych syjonistów podczas Rosz Haszanah, religijnego święta, które umożliwiło osiągnięcie podwójnego celu – rytualne morderstwo żydowskie i polityczne zamiary najsłynniejszego terrorysty, premiera Menachema Begina, który żądał wymordowania wszystkich arabskich mężczyzn, kobiet i dzieci, na terenach, które Żydzi planowali zagarnąć i zasiedlić na Bliskim Wschodzie.

Urban pokazuje istotny punkt w odniesieniu do dobrze znanych ludobójczych praktyk rządu izraelskiego, sugerując, że Żydzi teraz rozkoszują się masowymi mordami jako formą rekompensaty za mit, że spokojnie szli na ‘śmierć’ w notorycznym wymyśle ‘holokaustu’, bez stawiania najmniejszego oporu wobec ich nazistowskich „morderców”.

Pomysł, że ‘pasywni’ dotąd Żydzi, po raz pierwszy w historii, uczą się zabijać, przeczy całej zapisanej historii tej zarazy.

Istnieje zbyt wiele dobrze udokumentowanych rzezi w historii, podczas których Żydzi torturowali i mordowali swoje ofiary z największą radością, rozkoszując się barbarzyńskimi praktykami wyrywania serc kobietom i dzieciom, i rozmazywania ich krwi na swoich twarzach, a Żydówki wyrywały pulsujące wnętrzności swoich umierających ofiar, owijały się wokół talii parującymi jeszcze dowodami zwycięstwa, i zaczynały tradycyjne tańce żydowskie Hatikvah, jako święto ich triumfu nad pokonanymi wrogami.

Wiele takich dokonywanych rzezi na ofiarach przez Żydów, zawartych jest w księdze Estery:

ESTERA VIII: 11: „Kiedy król nakazał Żydom, którzy byli w innych miastach, aby zebrali się razem, i stanęli w obronie życia, aby zniszczyć, wyrżnąć, i spowodować by zginęli wszyscy ludzie i prowincje, które by ich atakowały, zarówno dzieci jak i kobiety, oraz by zabrać rzeczy swoich ofiar.” Dlatego żydowska prostytutka używała swojej władzy nad królem, by pozwolił Żydom na masakry, ‘zarówno niemowląt jak i dzieci”, nie tylko w jednym mieście, ale w całym królestwie, ponieważ ‘Żydzi byli w każdym mieście’, tak jak dzisiaj.

Ta biblijna historia opisuje pierwszy przypadek totalnej wojny, w której miały być zabite kobiety i dzieci, w przeciwieństwie do tradycyjnej walki, w których zawodowi żołnierze, przeszkoleni do tego zadania, spotykali się na polu bitewnym by walczyć ze sobą i z honorem wygrać lub przegrać. Żydzi, podobnie jak ich milion dolarów na tydzień apologeci, Pat Robertson i pastor Jerry Falwell, dokładają wszelkich starań, aby wyjaśnić nam, że nie muszą walczyć na polu bitwy, aby zdobyć terytorium, bo Bóg obiecał im Ziemię, i ta ‘święta obietnica’ jest jedynym prawem w dzisiejszym świecie. Miejmy nadzieję, że w pewnym momencie Falwell i Robertson pokażą nam prawdziwe dokumenty, na których sporządzono ten historyczny akt.

Do tej pory ignorują wszystkie pytania o dowodach ich fantastycznych roszczeń w imieniu Żydów, i za to otrzymują miliony. Pomimo widocznych wysiłków Falwella i Robertsona w imieniu żydowskiego planu zamordowania świata, okazuje się, że Żyd woli uniknąć pola bitwy i walki twarzą w twarz, i ukradkiem organizuje rzezie bezradnych kobiet i dzieci.

Taka była ich historia, a obecnie oglądamy ją na żywo w kolorowej telewizji. To ta wrodzona żądza krwi Żydów doprowadziła do tego, by wybrali na swoje główne „religijne” święto, święto Purim, które celebruje rzeż niewiniątek.

Jeden z najbardziej uderzających elementów tego znanego cytatu z Księgi Estery, jedynej prawdziwej żydowskiej księgi Biblii, i z tego powodu jedynej, w której nie występuje bóg, pokazuje, że hasłem Żydów wskazującym na ich znajomość Żydowskiego Planu Morderstwa Świata jest ich pamięć o rzezi niewiniątek, i odzew „miałem dobry dzień”.

Od tamtej masakry, Żydzi zawsze podawali to rozpoznawcze hasło, w jidysz lub w jakimkolwiek języku konkretnego narodu, który planowali przejąć, mówiąc: ‘dobrego dnia’, co oznacza, oczywiście, że „czekamy z niecierpliwością na więcej rzezi kobiet i dzieci gojów lub bydła gojów’. Teraz, gdy w USA Żydzi osiągnęli tak ogromną władzę ekonomiczną i polityczną, wydali instrukcje wszystkim swoim pracownikom ogromnej sieci detalicznej branży spożywczej, aptek i sklepów odzieżowych, której są właścicielami w całych Stanach Zjednoczonych, że muszą witać klientów, mówiąc: ‘miłego dnia’.

To pozornie przyjazne i podobno bezsensowne pozdrowienie pozwala Żydowi wiedzieć, że jest w sklepie należącym do Żydów, i że jego właściciele spodziewają się mieć ‘dobry dzień’ w przyszłości, poprzez większą ilość rzezi niewinnych gojów i bezbronnych kobiet i dzieci.

Najważniejszym twierdzeniem w Księdze Estery jest ostrzeżenie, że ‘padł na nich strach przed Żydami’.

Dziś czarny cień nadchodzącej tragedii unosi się nad każdym chrześcijaninem, z powodu obawy przed Żydami, i z powodu ich instynktownej wiedzy o tym, jak bydlę zamknięte w rzeźni, że Żyd zamierza zabić je dla zysku.

Jakub Timerman w pouczającej serii artykułów w New Yorker Magazine w 1982 roku, powiedział: „Aby zrozumieć istnienie kogoś innego i następnie uznać jego istnienie bez nienawiści, jest czymś nowym dla Izraela jako całości”.

Ten inny, oczywiście, znaczy nie-Żyd, ktoś, na kogo Żyd nie może patrzeć bez nienawiści. Ze względu na swoją dziką naturę, Żyd chce tylko go zabić i wypić jego krew. To jest to straszne pragnienie, które wyklucza Żyda z pokojowego istnienia w każdym cywilizowanym kraju, a który był jedynym odpowiedzialnym za sporadyczny ale nieskuteczny opór, który przeznaczeni na chrześcijańskie ofiary składali w opozycji do jego morderczych planów.

Żyd ma tylko jeden cel na Bliskim Wschodzie, a jest nim wymordowanie wszystkich arabskich mieszkańców i przejęcie ich ziemi. Wielki uczony – dr Erie Bischoff, zrobił to odkrycie w oficjalnych tekstach żydowskich Thikune Zohar, Wydanie Berdiwetsch, 88b, książce, która, jak wszystkie żydowskie ‘religijne’ teksty, jest rzeczywiście kodem kabalistycznych rytuałów nawołujących do morderstwa nie-Żydów.

„Co więcej,” mówi Thikune Zohar, „istnieje przykazanie odnoszące się do zabijania obcych, którzy są jak zwierzęta. To zabijanie ma być przeprowadzone w sposób zgodny z prawem żydowskim. Ci, którzy nie dostosują się do żydowskiego prawa religijnego, muszą być złożeni w ofierze najwyższemu bogu”. Z punktu widzenia żydowskiego historyka, żydowska wojna światowa przeciwko wszystkim chrześcijanom trwa nieprzerwanym ciągiem wydarzeń od starożytności, kiedy żydowskie prostytutki, takie jak Estera, przekonywały władców by niszczyli swoich ludzi na kaprys Żydów.

W 1773 roku, Mayer Anselm Rothschild spotkał się z dwunastu czołowymi Żydami, by omówić upadek powstających narodów chrześcijańskich, zarówno w Nowym, jak i w Starym Świecie. Podczas amerykańskiej walki o niepodległość, Rothschild założył swoją fortunę za pieniądze otrzymane przez Elektora Hesse, jako zapłatę za najemników, których wynajął Brytyjczykom do zlikwidowania amerykańskich osadników.

Wojna 1812 roku została wywołana przez Rothschildów w celu zmuszenia odnowy przywileju w sprawie Banku Stanów Zjednoczonych. Kiedy prezydent Andrew Jackson w 1836 zawetował ten przywilej, Żydzi przyspieszyli kryzys finansowy i opracowali plan doprowadzenia do wojny domowej, która jednocześnie zniszczy amerykańską Republikę i ogołoci zamożne rodziny chrześcijańskie na południu. Tymczasem Manifest Komunistyczny z 1848 roku postawił Europę w ogniu rewolucji, wojen i kontrrewolucji.

W sierpniu 1903, Max Nordau w przemówieniu na VI Kongresie Syjonistycznym w Bazylei, Szwajcaria, ujawnił plan jeszcze większej pożogi – mającej nadejść wojny światowej:

„Pozwolę sobie wypowiedzieć następujące słowa, jakbym pokazywał szczeble drabiny prowadzącej nas w górę i w górę … Kongres syjonistyczny, angielska propozycja Ugandy; nadchodząca wojna światowa, konferencja pokojowa, kiedy przy pomocy Anglii zostanie utworzona wolna i żydowska Palestyna”. Max Nordau, człowiek, który marzył o śmierci 50 min chrześcijan.

Naprzód i wyżej, po trupach 50 mln więcej martwych chrześcijan – taka była ekstatyczna wizja Maxa Nordau o nadchodzącej wojnie światowej, a więc stało się. Zawodowi historycy nigdy nie mogli przedstawić zadowalającego wyjaśnienia, w jaki sposób narody europejskie dały się uwikłać w pierwszą wojnę światową.

Pokazano żydowskiego rewolucjonistę Gavrilo Princip zatrzymanego przez policję chwilę po śmiertelnym zranieniu arcyksięcia Ferdynanda i jego żony. Zabójstwo katolickiego monarchy ~ koronowanego księcia Franciszka Ferdynanda ~ następcy austriackiego tronu, było dokonane przez żydowskiego zabójcę Gavrilo Principa przy użyciu pistoletu Browning 28 czerwca 1914 roku. Syjonistyczna gazeta Pejewische Vordle napisała 13 stycznia 1919 roku: „międzynarodowe żydostwo … uwierzyło, że koniecznym jest by zmusić Europę do wojny, tak aby na całym świecie mogła rozpocząć się nowa żydowska era. Arcyksiążę Ferdynand został zamordowany przez Gavrilo Phncipa w Sarajewie; Austria zażądała przeprosin od Serbii, Serbia przeprosiła, ale Austria bez wyjaśnienia wypowiedziała wojnę.

Trzej żydowscy doradcy Cesarza Wilhelma – kanclerz Bethmann-Hollweg, Max Warburg i Albert Ballin, zmusili Kaisera do wypowiedzenia wojny, i zaangażowano w nią inne państwa.

Dlaczego? Aby zrealizować żydowski plan. W dniu 8 lutego 1920 roku, Sir Winston Churchill wyraził niepokój z powodu sytuacji na świecie w wywiadzie opublikowanym w niedzielnym wydaniu londyńskiego Illustrated Herald:

„Od czasów Adama (Spartakusa) Weishaupta, do czasów Karola Marksa, do czasów Trockiego, Beli Kuna, Róży Luksemburg i Emmy Goldman. Ten światowy spisek w celu obalenia cywilizacji i odbudowy społeczeństwa na bazie hamowanego rozwoju, zazdrosnej złośliwości i niemożliwej równości, stale postępował. Nie ma potrzeby wyolbrzymiania roli, jaką odegrali w tworzeniu bolszewizmu i działań prowadzących do rewolucji rosyjskiej, ci międzynarodowi, i w większości ateistyczni Żydzi. Z pewnością jest to bardzo duża rola: prawdopodobnie przewyższa wszystkie inne. Z wyjątkiem Lenina, większość czołowych postaci jest Żydami. Co więcej, główna inspiracja i zapał pochodzą od przywódców żydowskich”.

Churchill nawiązywał, oczywiście, do obalenia Kościoła prawosławnego w Rosji i zastąpienia go nienawistną bandą morderczych maniaków, którzy osiągnęli niewyobrażalny sukces poprzez przebiegłą pomoc finansową Jakuba Schiffa dla żydowskich rewolucjonistów, i dzięki Maxowi Warburgowi w Niemczech, który w kluczowym momencie rewolucji w Rosji zaaranżował by Lenin był przewieziony przez Niemcy do Rosji w zamkniętym pociągu, aby poprowadzić spiskowców do triumfu bolszewików.

Orgia morderstw, wyjątkowych tortur i grabieży

Orgia morderstw, tortur i grabieży, która miała miejsce po żydowskim triumfie w Rosji, nigdy nie miała sobie równej w historii świata. Przez ponad tysiąc lat, Biali Rosjanie, potomkowie niemieckich osadników w Rosji, zapewniali taki klimat gospodarczy, że Rosja odnosiła sukcesy jako ‘spichlerz Europy’. W ciągu kilku dni, to stabilna cywilizacja zniknęła, i być może nigdy nie wróci. Szczęśliwcy to ci, którzy dostrzegli niebezpieczeństwo i zdążyli uciec z tym co mieli na sobie. Ci, którzy ociągali się lub starali się pomóc innym zostali rozstrzelani w masowych, nocnych egzekucjach, przy stałym turkocie karabinów maszynowych, tłumionym warkotem silników ciężarówek na pełnym gazie, by zagłuszyć odgłos strzałów i krzyki umierających. Gdybyś doświadczył wysokiego standardu życia w feudalnej Rosji, być może miałbyś inne zdanie na temat tego rzekomego dobrobytu. W dniu 13 marca 1917 roku, Jacob Schiff wysłał do Milyukowa, osobistego przyjaciela i nowego ministra spraw zagranicznych bolszewickiego Rewolucyjnego Rządu telegram, zamieszczony również w „New York Times, 10 kwietnia 1917 roku:

„Pozwólcie mi, jako nieubłaganemu wrogowi autokratycznego rządu tyranów, który bezlitośnie prześladował naszych religijnych współbraci, złożyć za waszym pośrednictwem gratulacje Rosjanom za to wspaniałe osiągnięcie, i życzyć sukcesów zarówno waszym towarzyszom rządowym jak i wam”. Wydanie to zamieszcza również entuzjastyczną odpowiedź Milyukowa: ‘„Jesteśmy zgodni w naszej nienawiści i niechęci do starego systemu, który został obalony”, [idiota! car abdykował dopiero 15 marca, bolszewicy nie doszli do władzy aż do listopada, a Milyukov nie był w rządzie, ale działał tak szybko, jak tylko mógł]

Słowem kluczowym jest tu „nienawiść”. Żydzi mogli swobodnie oddawać się swoim najbardziej żarliwym fantazjom masowego mordu bezbronnych ofiar. Chrześcijanie zostali wyciągnięci z łóżek, torturowani i zabici.

Niektórych pokrojono na kawałki, po trochu, podczas gdy innych znakowano gorącym żelazem, a oczy wykłuwano by zadać im nie do zniesienia ból. Innych umieszczano w skrzyniach, z których wystawały tylko głowy, ręce i nogi. Następnie do skrzyń wpuszczano wygłodniałe szczury, by ich ogryzały. Jeszcze innym przybijano do sufitu palce lub nogi, i zostawiano wiszących, dopóki nie umarli z wyczerpania.

Innych przykuwano łańcuchami do podłogi i w usta wlewano im gorący ołów. Wielu przywiązywano do koni i wleczono ulicami miasta, gdzie tłum obrzucał ich kamieniami i kopał do śmierci.

Matki wyciągano na plac i wyrywano z ich ramion dzieci. Czerwony terrorysta zabierał dziecko i trzymając je głową do dołu, żądał by chrześcijańska matka wyrzekła się Chrystusa. Jeśli tego nie zrobiła, podrzucał dziecko w górę, i wtedy inny oprawca podbiegał by spadło na szpic bagnetu. Chrześcijańskie kobiety w ciąży przykuwano łańcuchami do drzew, a ich dzieci wycinano z brzuchów.

W dniach rewolucji, w Rosji było wiele miejsc egzekucji, jedno z nich opisała Amerykańska Komisja Rorbacha (Defender, październik 1933):

‘Cała cementowa podłoga sali egzekucyjnej żydowskiej Czeka w Kijowie zalana była krwią grubości kilka cali. Była to straszna mieszanka krwi, mózgu i kawałków czaszek. Wszystkie ściany zbryzgane krwią. Ściek 25 cm szeroki, 25 cm głęboki o długości około 10 m, wypełniony był po brzegi krwią’.

['Niektóre ciała były wypatroszone, inne miały odcięte kończyny, niektóre dosłownie posiekane na kawałki. Jedni mieli oczy wydłubane z głowy, twarz, szyja i tułów pokryte głębokimi ranami. Idąc dalej, znaleźliśmy ciało z klinem wbitym w klatkę piersiową. Niektóre nie miały języka. W kącie odkryliśmy rozczłonkowane ręce i nogi, ale nie mogliśmy znaleźć ciał, do których by należały'.]

Wiemy już o radości, z jaką Jakub Schaff i inni żydowscy bankierzy, przyjęli wiadomość, że ich współbracia w wierze w Rosji zajęci byli ulubionymi żydowskimi praktykami masowej zbrodni, ale jaka była reakcja urzędników amerykańskiego rządu, dobrze poinformowanych o tych okropnościach przez swoich agentów?

Mamy przynajmniej jeden zapis publicznej wypowiedzi wybitnego urzędnika państwowego, Woodrow Wilsona, prezydenta Stanów Zjednoczonych. W dniu 2 kwietnia 1917, Wilson, po otrzymaniu wiadomości o tych okrucieństwach, stanął przed Kongresem Stanów Zjednoczonych i powiedział: „Elegancka rodzina Romanowów została zamordowana kilka minut po zrobieniu tej fotografii … Autokracja, która tworzyła koronę na szczycie struktury politycznej Rosji, jak długo trwała i jak straszna była jej rzeczywista moc, faktycznie nie była rosyjską z pochodzenia, charakteru i celu; a teraz została obalona i wspaniali hojni Rosjanie zostali dodani w całym swoim naiwnym majestacie i mocy, do sił walczących o wolność światu sprawiedliwości i pokoju. Są oni partnerem odpowiednim dla Ligi Honoru”.

Naiwne odniesienie Wilsona do ‘nie-rosyjskiego’ charakteru carskiego rządu nawiązywał do faktu, że carowie byli potomkami Niemców, którzy osiedlili się w Rosji tysiąc lat wcześniej. Najstarsza dynastia w Europie, rosyjska arystokracja była ogłoszona przez komunistycznego propagandzistę Wilsona jako ‘nie-rosyjska’!

Ciekawe, jak Wilson opisałby swoje pochodzenie; prezydent Stanów Zjednoczonych, którego rodzina przebywała w Stanach Zjednoczonych krócej niż sto lat, i której pochodzenie rasowe i geograficzne nadal jest przedmiotem różnych spekulacji.

Wilson najwyraźniej uważał, że tysiąc lat życia Romanowów w Rosji nie kwalifikowały ich do rosyjskiego obywatelstwa, ale zastąpili ich komuniści, którzy nie tylko nie byli Rosjanami, ale nie należeli do żadnego narodu na ziemi.

W 1919 roku Komitet Overmana opublikował raport z wiążącego się z tym śledztwa. Zatytułowany „Przesłuchanie bolszewickich propagandystów przed Komitetem ds. Sądownictwa, Senatem USA, 65 Kongresem”, i są to zapisy zeznań Dr George A. Simonsa, byłego superintendenta Misji Metodystów w Rosji, z której pochodzi ten krótki cytat:

„Powiedziano nam, że setki agitatorów poszły w ślady Trockiego-Bronsteina, ludzi, którzy przybyli z Lower East Side w Nowym Jorku. Niektórzy z nich, kiedy dowiedzieli się, że jestem amerykańskim pastorem w Petersburgu, podchodzili do mnie i wydawali się bardzo zadowoleni, że był ktoś, kto mówił po angielsku, a ich łamana angielszczyzna wykazała, że nie byli prawdziwymi Amerykanami. „Wielu z tych mężczyzn zwracało się do mnie i od początku byłem pod wrażeniem dziwnego elementu jidysz w tym wszystkim, i szybko stało się oczywiste, że ponad połowa agitatorów w tzw ruchu bolszewickim była Żydami. Jestem głęboko przekonany, że to jest jidysz, i że jedna z jego baz znajduje się we wschodniej części Nowego Jorku.

„Najnowszą wstrząsająca informacją, przekazaną mi przez kogoś zacnego jest to, że w grudniu 1918, w północnej społeczności w Petersburgu ~ to właśnie, co nazywają filią sowieckiego reżimu pod prezydencją człowieka znanego jako Apfelbaum (Zinowiew) ~ na 388 członków, tylko 16 było prawdziwymi Rosjanami, z wyjątkiem jednego człowieka, Murzyna z Ameryki, który nazywa się prof. Gordon.

„Byłem pod wrażeniem tego, senatorze, że krótko po wielkiej rewolucji w zimie 1917 roku było kilkudziesięciu Żydów stojących na ławkach i skrzyniach, przemawiających z pianą na ustach, i często mawiałem do mojej siostry: „I do czego to dochodzi. To wszystko wygląda na jidysz „. Do tej pory mieliśmy bardzo niewielu Żydów, ponieważ były, jak wiadomo, ograniczenia wobec Żydów w Petersburgu, ale po rewolucji roiło się tam od nich, a większość agitatorów to byli Żydzi. „Chciałbym wspomnieć, że gdy do władzy doszli bolszewicy, w całym Petersburgu, od razu mieliśmy więcej odezw w jidysz, duże plakaty, a wszystko w języku jidysz. Stało się bardzo oczywiste, że teraz miał on stać się jednym z wielkich języków Rosji; i to nie podobało się prawdziwym Rosjanom. Powszechnie znany francuski dziennik „L’Illustration”, z 14 września 1918 napisał: „Kiedy ktoś pozna funkcjonariuszy, którzy obsługują bolszewicki rząd, jedna cecha przykuwa uwagę, że niemal wszyscy są Żydami. Ja w ogóle nie jestem antysemitą, ale muszę powiedzieć o tym, co rzuca się w oczy: wszędzie w Petersburgu, w Moskwie, w wojewódzkich okręgach, w komisariatach, w urzędach miasta, w Smolnym, w radach, spotykałem tylko i wyłącznie Żydów”.

„Im więcej badam rewolucję tym bardziej jest przekonany, że bolszewizm jest ruchem żydowskim, co może być wyjaśnione poprzez specjalne warunki, na których Żydzi zostali umieszczeni w Rosji”.

Sprawozdanie Overmana wyjaśnia, dlaczego Woodrow Wilson był tak szczęśliwy, że ‘nie-rosyjscy’ Romanowowie, intruzi którzy mieszkali w Rosji tylko przez tysiąc lat, na skutek okropnej metody obalenia ich rządów, zostali zastąpieni przez mówiących jidysz Żydów z Lower East Side w Nowym Jorku, ale którzy, będąc swoimi dla Wilsona, byliby okrzyknięci przez rząd Stanów Zjednoczonych jako masowi mordercy, którzy ‘nadawali się na partnera Ligi Honoru’. Można tylko domyślać się, czy Wilson, który nigdy nie został poddany badaniom psychiatrycznym, mimo wielu niekonsekwentnych działań zakończonych ostateczną klęską, nie tęsknił za towarzystwem jego ko-religionistów, Ligą Honoru, którzy czerpali przyjemność w wyrywaniu dzieci z brzuchów matek, chodzeniu po kolana w krwi swoich ofiar, wycinaniu tu oka, tam języka, odrąbaniu nogi lub reki, krótko mówiąc, starali się być bezstronni w wyznaczaniu żydowskiej ‘sprawiedliwości’ do ‘nie-rosyjskich autokratów’, których jedyną winą było to, że byli zbyt głupi i zbyt łatwowierni by chronić swoje domy i rodziny przed najazdami żydowskich terrorystów, do momentu kiedy było już za późno. Aleksander Sołżenicyn mówi, że od czasów rewolucji bolszewickiej zostało zamordowanych około 60 min ‘prawdziwych Rosjan’ z rąk jidysz rewolucjonistów, a teraz czeka na swoją kolej 200 min obywateli USA, w ubojniach żądnych krwi syjonistycznych terrorystów.

Pastor Denis Fahey, w swojej książce Władcy Rosji, ujawnił prawdziwe nazwiska wielu żydowskich terrorystów, którzy działali w machinie sowieckiego mordu w Rosji: Trocki – Bronstein, Martow -Zederbaum, Zinowiew – Apfelbaum, Kamieniew – Rosenfeld, Parvus – Helphand, Bohrin – Nathanson, i tak dalej.

Wielu białych Rosjan uciekło w kierunku Pacyfiku, z Władywostoku do Port Dairen. Rosjanki, które zamieszkiwały najpiękniejsze pałace znane europejskiej cywilizacji, musiały pracować jako prostytutki by zdobyć chleb dla swoich głodnych dzieci; inne, uznając to za nie do wytrzymania degradację, popełniały samobójstwo lub powoli umierały z głodu.

Dziesiątki lat po rewolucji rosyjskiej, niektóre z tych rosyjskich kobiet można jeszcze było znaleźć w domach publicznych w Szanghaju, Pekinie i Tokio.

Mężczyźni, którzy przeżyli marksistowski terror, wielu z nich o wysokiej kulturze uczeni, filozofowie i naukowcy, nie znaleźli środków na życie z ich wysoko specjalistycznych umiejętności w surowym świecie azjatyckich uchodźców. Jeden rosyjski generał był przez kilka dni widziany w roli kulisa ciągnący rikszę w Szanghaju; później powiesił się w swoim pustym pokoju. Ci, którzy przeżyli początkowy terror w Rosji, byli przeznaczeni na nawet gorszą śmierć, powolne konanie jako więźniowie w jednym z zarządzanych przez Żydów obozach koncentracyjnych. Przez wiele lat Żydzi, poprzez pełną kontrolę mediów w państwach chrześcijańskich, zapobiegali przedostaniu się na zewnątrz czegokolwiek o okropnościach, których codziennie dokonywali na chrześcijanach w Rosji.

W końcu jedna ofiara, która przeżyła wyrok w obozie koncentracyjnym – Aleksander Sołżenicyn, osiągnęła bezpieczeństwo. W swojej książce Archipelag Gułag poinformował niedowierzający świat, że krwią oszaleli żydowscy terroryści zamordowali 66 mln ofiar w Rosji od 1918 do 1957! Sołżenicyn przytoczył rozkaz Czeka nr 10, wydany w dniu 8 stycznia 1921:

„W celu zintensyfikowania represji wobec burżuazji”. Był to rozkaz, który był podstawą do zakładania strasznych syberyjskich obozów – Kołyma i wiele innych. Sołżenicyn również pokazał chrześcijańskiemu światu nazwiska masowych morderców, którzy zarządzali tymi obozami. Każdy z nich był Żydem. Typowym był Lazar Kogan, który obserwował tysiące robotników przymusowych, kiedy padali za jego kadencji – szefa budowy kanału nad Morzem Białym. Czasami tak się zwracał do nowego więźnia: „Wierzę, że osobiście nie byłeś winny czegokolwiek. Ale, jako wykształcony człowiek, musisz zrozumieć, że tutaj ma szerokie zastosowanie profilaktyka społeczna. ‘Profilaktyka społeczna’ to jeden ze złośliwych żydowskich zwrotów, który wykorzystywano jako eufemizm na rzezie chrześcijan. Ich ofiary, kiedy były wysyłane do obozów, nie uważano już za ludzi, tak jak Żydzi uważają wszystkich za nie-ludzi. Były one (ofiary) znane po prostu pod pseudonimem ‘zak’”, w gwarze jako ‘zakluczennyj’, co w języku rosyjskim oznacza ‘więzień’.

Żydzi otrzymali kolejną okazję do masakry bezbronnych chrześcijan podczas hiszpańskiej wojny domowej. Ernest Elmhurst mówi w World Hoax (Światowe oszustwo), str. 157, „nie mniejsze znaczenie miało przeniesienie byłego pokojowego delegata ZSRR ~ Żyda Rosenberga (Mojżesz Israelsohn) ze 140 pracownikami do urzędu ambasadora w Hiszpanii w sierpniu 1936″. Ta kadra wysoko wykwalifikowanych specjalistów w torturach i morderstwach przeszła przez czas terroru, który został w dużym stopniu zignorowany przez resztę świata, ponieważ dziennikarze obsługujący hiszpańską wojnę, Ernest Hemingway i wielu innych, sami sympatyzowali z komunistami i pragnęli tylko zdyskredytować hiszpańskich patriotów, ‘faszystów’, jak pogardliwie ich nazywali.

Grupy morderców Rosenberga były nazywane ‘grupami oczyszczania światowego ruchu rewolucyjnego’, a ich ‘oczyszczanie’ polegało głównie na rzezi księży, zakonnic, chłopców chórzystów, kobiet i dzieci, co jest tak dobrze opisane w Księdze Estery, i przy okazji obchodów żydowskiego święta Purim.

Arthur Bryant, w jego dobrze udokumentowanej pracy Komunistyczne zbrodnie w Hiszpanii, mówi o jednej grupie morderców, która udała się do klasztoru Dominikanów w Barcelonie i poinformowała matkę przełożoną, że ‘z powodu możliwej przemocy ze strony motłochu’, mniszki powinny towarzyszyć ich grupie w bezpieczne miejsce. Były one następnie przeniesione na przedmieście i zamordowane. Ich przywódca żydowski skomentował: „Potrzebny nam był ten budynek. Nie chcieliśmy popełnić błędów przed jego przejęciem”.

E. M. Godden w Konflikcie w Hiszpanii, mówi na str. 72: „W ostatnim tygodniu lipca 1936, z grobów zostały ekshumowane ciała zakonnic i wystawione przed murami klasztoru. Do nich dołączono obsceniczne i obraźliwe tablice”.

W Madrycie, oszacowano, że jedna dziesiąta populacji Hiszpanii zamordowana była przez komunistów Żydów w 1939 roku. De Fonteriz w Czerwonym terrorze w Madrycie opowiada, jak grupy Czeka zorganizowane przez Dimitrowa i Rosenberga realizowały program tortur i morderstw tak nieprzyzwoitych, że nie można o nich ani powtarzać, ani opisywać.

W celu dalszego postępu w ich Planie Mordu Świata, Żydzi czasem pozwalali na poświęcenie kilku swoich. Zostało to poruszone na spotkaniu w domu Rothschilda w 1773 roku, kiedy stwierdzono: „Ale to się opłaciło, mimo że poświęciliśmy wielu naszych ludzi. Każda ofiara po naszej stronie jest warta tysiąca Gojów.”

Co autor miał na myśli, z pewnością to, że gdyby zginął jeden Żyd, zostanie pomszczony śmiercią tysiąca chrześcijan, czy „bydła”, jak Chrześcijanie są ironicznie nazywani przez kult żydowski. Mówca kontynuował do skupionych słuchaczy, że „nas interesuje coś odwrotnego… zredukowanie ilości gojów”. W jaki sposób przetrwał zapis tego spotkania w domu Rothschilda?

Z pewnością nigdy przedtem nie przedstawiono planu zabójstwa tak precyzyjnie, i tak dokładnie oddano do realizacji. Są podane liczby, i są niezaprzeczalne; 50 mln ofiar I wojny światowej; 150 mln ofiar II wojny światowej; 66 mln chrześcijan zamordowanych przez żydowskich fanatyków w Rosji od czasów sukcesu rewolucji bolszewickiej.

Wiele, jeśli nie większość tych ofiar żydowskiego terroryzmu stanowiły kobiety i dzieci. Miliony z nich zginęły z głodu i narażenia w kampaniach komunistycznego na wypędzenie ich z domów. Typowe było wypędzenie Niemców Sudeckich z Czechosłowacji po II wojnie światowej, w czasie którego zmarło ponad 1 min Niemców, i wydalenie Niemców z Polski, przerażający sposób, który kosztował życie 2 mln Niemców.

Żydzi szczególnie upodobali sobie śmierć milionów chrześcijańskich uchodźców, ponieważ sposób ich śmierci odpowiadał najbardziej cenionej doktrynie żydowskiej nienawiści do wszystkich chrześcijan – że nie-Żydzi, będąc uznanymi za nie-ludzi lub zwierzęta, w żydowskiej terminologii ‘goje, nie powinni mieć pochówku.

Stanowi to naruszenie prawa żydowskiego, które zabrania ‘zwierzętom’ pochówku. Miliony chrześcijańskich uchodźców leżeli gdzie padli podczas strasznych komunistycznych wypędzeń, i nigdy nie otrzymali chrześcijańskiego pochówku.

Na początku II wojny światowej, komuniści upodobali sobie możliwość oddawania się ulubionemu sportowi masowych morderstw. Podczas pierwszych dni wojny, do niewoli wzięto 15,000 polskich oficerów, którzy byli kwiatem narodu. Zostali oni zabrani do trzech żydowskich zarządzanych przez komunistów obozów: Starobielsk, Kozielsk i Ostaszków. Tylko 448 z nich było kiedykolwiek widzianych. Reszta znikła, ale nie bez śladu.

Obóz w Kozielsku usytuowany był na terenie byłego klasztoru prawosławnego, 5 mil od stacji kolejowej. To tutaj około 5,000 wysyłano w małych grupach, proces ten kontynuowano do kwietnia 1940 roku. Parfeon Kisielew powiedział, że wiosną 1940 roku sprowadzano więźniów do Katynia w trzech lub czterech autobusach na dobę. Ze swojego domu słyszał strzały i krzyki. Mówiono, że rozstrzelano tam 10.000 Polaków. Kiedy wojska niemieckie zajęły ten obszar w 1943 roku, rozpoczęto dochodzenie. Raport końcowy niemieckiej policji z dnia 10 czerwca 1943 roku stwierdza, że „To wykazuje, że bez wyjątku, śmierć spowodowana była strzałem w tył głowy. Siedem masowych grobów pomordowanych oficerów polskich, które zostały sprawdzone, obejmuje stosunkowo niewielki obszar. Z przetłumaczonych dzienników, pamiętników i innych notatek znalezionych przy ciałach, okazało się, że oficerowie wzięci do niewoli przez Armię Czerwoną w 1939 roku, zostali wysłani do różnych obozów: Kozielska, Starobielska, Ostaszkowa, Putiviela, Bolotov, Pavlishcev Bor, Shepyetovka i Gorodok.

„Większość tych, którzy zginęli w katyńskim lesie byli w obozie w Kozielsku. Od końca marca do pierwszych dni maja 1940 roku, więźniów z Kozielska przywożono koleją. Nie da się ustalić dokładnych dat. W niewielkich odstępach czasu, codziennie obóz opuszczała grupa; liczba więźniów wahała się pomiędzy 100 a 300 osób.

„Stąd, we wczesnych godzinach porannych, więźniów wywożono w specjalnych ciężarówkach do lasów w Katyniu. Tam oficerowie byli natychmiast rozstrzelani, wrzucani do wcześniej wykopanych grobów i zasypywani, jak wynika z zeznań świadka Kisielewa, który widział kopanie rowów. To, że strzelanie odbywało się zaraz po przybyciu partii więźniów jest udowodnione przez świadków, którzy słyszeli strzały po każdym takim transporcie.

„W lesie nie było innych kwater oprócz domu odpoczynku, który miał ograniczone możliwości. Ze sposobu ułożenia zwłok można przypuszczać, że większość zamordowano poza grobem. Bardzo wielu zmarłych mężczyzn miało ręce związane z tyłu. Zeznania

świadków potwierdzają, że zabroniony był dostęp do lasu. Voss, Sekretarz Policji”.

Raport profesora Butza stwierdza: „Dokumenty znalezione na ofiarach (dowody tożsamości ~ ale nie paszporty wojskowe ~ pamiętniki, listy, kartki pocztowe, kalendarzyki, zdjęcia, rysunki, itp. ujawniły nazwiska, wiek, zawód, pochodzenie i nazwiska krewnych ofiar. Patetyczne wpisy w kalendarzykach świadczą o sposobie traktowania ofiar przez NKWD.

„Listy i pocztówki od krewnych na Górnym Śląsku, w „Generalnej Guberni” i w rosyjskiej strefie okupacyjnej, pisane, jak można sądzić po pieczęciach pocztowych, od jesieni 1939, do marca lub kwietnia 1940, wyraźnie wskazują na czas zbrodni (wiosna 1940)”.

Sprawa Katynia stanęła przed trybunałem w Norymberdze jako część ogólnej sprawy niemieckich ‘zbrodni wojennych’. Sowieci twierdzili, że te okrucieństwa zostały popełnione przez Niemców. Chociaż sprawa ta była uwzględniona w programie sądu, to Sowieci wyłączyli ją z postępowania, ani też nie dopuścili żadnego Polaka by mógł zeznawać na ten temat.

Pan G.F. Hudson napisał w kwartalniku Sprawy międzynarodowe: „nieutuleni zmarli z Katynia ciągle chodzą po ziemi”. W kolejnych latach pewni Kongresmeni dążyli do wznowienia postępowania, w tym Hon. George A. Dondero, Hon. Ray Madden i inni.

Specjalny komitet Kongresu USA 2 lipca 1952 poinformował, że „komisja jednogłośnie zgadza się, że dowody, z którymi ma do czynienia z pierwszego etapu śledztwa pokazują ostatecznie i nieodwołalnie, że Sowiecki NKWD (Ludowy Komisariat Spraw Wewnętrznych) popełnił zbrodnię na oficerach polskich w Katyniu koło Smoleńska, w Rosji, nie później niż wiosną 1940 roku.

„Komisja stwierdza ponadto, że Sowieci zaplanowali tą zagładę intelektualistów, przywódców Polski już w jesieni 1939 ~ wkrótce po zdradzieckiej inwazji Rosji na granice państwa polskiego. Nie może być żadnych wątpliwości, że ta masakra była obmyślonym spiskiem w celu wyeliminowania wszystkich polskich polityków, którzy mogliby zorganizować sprzeciw wobec sowieckiego planu komunizacji Polski”.

Koniec II wojny światowej dał komunistom możliwość dokonania zemsty na wszystkich, którzy byli przeciwko nim w czasie wojny. W związku z tym, było 2 do 5 min ofiar zamordowanych przez terrorystów żydowskich na terenie Francji, Włoch, Czechosłowacji i innych krajów, w których komuniści dostali pozwolenie od sojuszników – Aliantów na wymordowanie wszystkich anty-komunistów i ‘faszystów’.

Nieco światła na ten horror rzucił The Sunday (Oklahoma) z 21 stycznia 1973 roku: „Dokument opowiada o udziale Aliantów w śmierci tysięcy”: „Były konsultant Białego Domu pokazał gazecie tajny dokument, pokazujący po raz pierwszy, co wydaje się być współudziałem Aliantów w śmierci tysięcy niczego nie podejrzewających, wyzwolonych jeńców wojennych i osób przesiedlonych po II wojnie światowej. „Dokument, 10-stronicowy raport brytyjskiej armii, jest uważany za część obszernych teczek anglo-amerykańskich o przymusowej repatriacji do Związku Sowieckiego szacunkowej ilości od 2 do 5 milionów niechętnych anty-komunistom, między 1944 i 1948. Teczki te, pod kryptonimem Operacji Keelhaul są ciągle przetrzymywane pod ścisłą ochroną w Londynie i Waszyngtonie, jako praktycznie ostatnia ważna tajemnica drugiej wojny światowej.

„Tajny raport brytyjski podsumowuje jedną operację repatriacyjną we Włoszech, w której rosyjscy jeńcy wojenni i przesiedleńcy zostali oddani Armii Czerwonej i niemal pewnej egzekucji, wykonanej po oszustwie Brytyjczyków, by uwierzyli, że otrzymają azyl na zachodzie. Mówi on o agonii i grozie doświadczanych przez więźniów”.

Głównym zbrodniarzem w tej masowej egzekucji 2 do 5 mln anty-komunistów był ~ nikt inny – nasz uśmiechnięty Ike, szef europejskiego sektora wojsk alianckich, lub, jak być może znany jest tobie, nasz były prezydent Eisenhower. Zbrodnia nazwana Operacja Keelhaul nie była poruszana w Norymberdze. W celu sfinansowania państwa Izrael, który został stworzony jako bezpośredni skutek żydowskiego zwycięstwa nad narodami chrześcijańskimi podczas II wojny światowej, Żydzi, którzy popełnili te wszystkie okrucieństwa, teraz nałożyli ogromne żądania ‘odszkodowawcze; na pokonany naród niemiecki.

Do tej pory wymusili ponad 35 bilionów dolarów od niemieckich robotników, pieniędzy, które zostały zebrane szpicami bagnetów, nie żydowskich bagnetów, ale bagnetów armii amerykańskiej, które utrzymywały się jako siły okupacyjne w Niemczech Zachodnich przez niemal cztery dziesięciolecia, wyłącznie w celu zapewnienia potęgi militarnej marionetkowemu rządowi niemieckiemu, którego główną funkcją było zapewnianie pieniędzy na pasożytnicze państwo Izrael.

Jakieś dwadzieścia lat po II wojnie światowej, Żydzi zaczęli się obawiać, że naukowcy mogą skupić się na straszliwej rzezi kobiet i dzieci podczas wojny przez wojska dowodzone przez Żydów. Spalenie tysięcy rodzin masowym bombardowaniem ogniowym miast takich jak: Kolonia, Hamburg, Berlin, Drezno i innych europejskich ośrodków kultury; burze ognia od których zginęło wiele tysięcy rodzin w Tokio, jak również holokaust nuklearny dokonany na ludności cywilnej w Hiroszimie i Nagasaki w ostatnich dniach wojny japońskiej, kiedy sztab imperialny już skłaniał się do rokowań pokojowych (Żydzi nie chcieli stracić tej okazji, aby przetestować swoje nowe żydowskie piekielne bomby na ludziach); te i wiele innych zbrodni wojennych, zaczęły dotyczyć Żydów.

W żadnym kraju oddziały morderców Mossadu, izraelskich służb wywiadu, nie mają większej swobody działania niż w Stanach Zjednoczonych. Współpraca z żydowskimi egzekutorami jest najważniejsza w działalności CIA, FBI, IRS.

Mossad rutynowo podaje amerykańskim agencjom rządowym listy Amerykanów na swoich listach nienawiści, którzy mają być poddani „szczególnej trosce”. Te listy obejmują ponad połowę wszystkich „audytów specjalnych” (IRS – urząd podatkowy) amerykańskich obywateli.

Pomimo szalonej współpracy amerykańskich urzędów z izraelskimi zabójcami, przysługa ta rzadko jest odwzajemniana. Żydzi traktują amerykańskich gojów z uzasadnioną pogardą i rzadko tracą okazję by napluć im w twarz.

Nasi Marines wkrótce przekonali się o tym w Libanie, kiedy izraelscy żołnierze rutynowo zagrozili im, ofensywnie przecięli przez linię Marines, i strzelali do nich. Stanowisko polityczne Menachem Begina w chwili obecnej jest by utrzymać silną obecność wojskową Izraela w Libanie, mimo częstego skomlenia prezydenta Reagana, że Izraelczycy naprawdę powinni wycofać się z tego rozdartego przez wojnę kraju.

Na te prośby, Izraelczycy odpowiedzieli zabójstwem prezydenta Dżemajela i Rosz Haszanah – rzezią

kobiet i dzieci. Najnowsze prośby o wycofanie Izraela spotkały się z „tajemniczym” wybuchem, który wysadził w powietrze ambasadę USA w Bejrucie, ze znacznymi stratami w ludziach. Można z przekonaniem stwierdzić, że ten wybuch nigdy nie będzie wyjaśniony. Tak długo, jak Żydzi, Walt Rostow i Henry Kissinger (obaj syjoniści) sprzedawali amerykańskie interesy, wszystko było w porządku.

Sekretarz Shultz musi zastanawiać się, kiedy Begin rozkaże jego likwidację, podobnie jak Reagan i inni. Izraelczycy są najbardziej prawdopodobnymi podejrzanymi w sprawie wysadzenia amerykańskiej ambasady. Ekstremista nazywany Abu Nidal został ujawniony w artykule Jacka Andersona, 25 kwietnia 1983, Washington Post, że „tajemnicze raporty State Dept cytowały wyjaśnienia dwóch wysoko postawionych agentów wywiadu, że eksplozja była w interesie Izraela, ponieważ pomogła „dzielić i rządzić”, aby zamieszać w Organizacji Wyzwolenia Palestyny poprzez spowodowanie konfrontacji jednej frakcji z drugą. Agenci stwierdzili, że Izrael potajemnie przekazywał środki dla grupy Abu Nidala.

Od samego początku mit holokaustu miał problemy z „liczbami”. Nie było łatwo sprzedać historię „eksterminacji” całego narodu, kiedy ludzie są bardziej liczni, bardziej widoczni, bardziej zamożni, a także w wielu krajach silniejsi niż w innym momencie swojej historii.

Uzupełnienie: Wm. S. LeGrande. Powyższy tekst o Żydach pokazuje, że Żydzi dążą do zniszczenia wszystkich nie-Żydów, których uznają za niebezpiecznych dla nich i dla rządów innych. Chrześcijanie i Arabowie są wysoko na liście zabójstw. Zło wyrządzone przez Żydów jest niezliczone. Oszustwa i kłamstwa to ich dwa najlepsze narzędzia. Lubią kłamstwo o „wybranych przez Boga”. Żydzi są głównie Chazarami. Chazarowie nie mają tożsamości wspólnej z Izraelitami w ogóle. Żydowskie kłamstwo w tej sprawie jest kontynuowane przez kościoły chrześcijańskie z powodu ignorancji lub jako zapłata za przysługi.

W czasach Chrystusa Żydzi byli mieszanką Izraelitów, i to razem z talmudycznym idiotyzmem jest to, za co Chrystus potępił faryzeuszy. Następnym kłamstwem jest to, że Chrystus był Żydem. W żadnym miejscu w Biblii nie ma odniesienia do Chrystusa jako Żyda. Biblia mówi, że Chrystus był Izraelitą.

Obecni Izraelici są chrześcijanami z Europy Środkowej i ich potomkami zgodnie z proroctwem biblijnym. Aby mieć mocne argumenty dla kłamstw i oszustwa tych Żydów widzimy, że Jezus powiedział, że ojcem talmudycznych Żydów był diabeł. Powiedział, że byli kłamcami, złodziejami, mordercami i cudzołożnikami. Cudzołożnik to pojęcie na tyle szerokie, że Żydzi upewnili się, jak można go uniknąć. Żydzi nawet zmienili przykazanie „Nie będziesz fałszował” na „Nie będziesz cudzołożył”. „Nie będziesz pożądał żony sąsiada” obejmuje zamierzone odniesienie.

Fałszowanie zajmuje całą skalę zła. Fałszować oznacza wymieszać, zrobić nieczystym, zmienić, oszukać, poniżyć, zatruć, skazić, fałsz, kłamstwo, nieczysty, sprzedajny, zboczeniec, zły, okrutny, grzeszny, i wszelkie zło, praktykowane przez Żydów w ich dążeniu do oszustwa, jak wykazano w pracy

„Tajny Holocaust” autorstwa Eustace Mullins. Chrystus powiedział nam, że Żydzi to fałszerze (adulterers). To doprowadza nas do kłamstwa holokaustu „6 min”, kłamstwa, które umiejętnie opisuje dr Butz w książce „Oszustwo XX wieku”. Mullins wyjaśnia, jakie korzyści przyniosło to Żydom. Ale również było to było konieczne, by II wojna światowa i kłamstwo 6 min były ciągle żywe. Prawdziwy holokaust to holokaust 66 min, który Żydzi zaprojektowali i dokonali w Rosji. Okrucieństwa, które je charakteryzowały, są nie do pomyślenia, jak wyjaśnił Mullins. To nie takie samo jak niemieckie 6 min, które jest przykrywką 66 min, i jest udowodnioną i znaną prawdą i próbą generalną przed torturami i śmiercią innych chrześcijan i muzułmanów na świecie. Arabowie mogą ci powiedzieć przez co przeszli w ciągu ostatnich kilku lat i przez co nadal przechodzą do dzisiaj. Jak to możliwe?

Żydzi przechwalają się, że jest to „nasza straszna siła portfela”!

Nawet dziś obywatele USA nie wiedzą, że do Żydów należy system monetarny USA znany jako „Federal Reserve System”, i że nawet Kongres Stanów Zjednoczonych nie jest w stanie tego zmienić, są zbyt tchórzliwi w obliczu czekającej ich śmierci.

Podobnie, gdy Żydzi każą Kongresowi wysłać pomoc dla braci Żydów w Rosji, czy Izraelczyków, lub wysłać twoich synów na wojnę przynoszącą zysk Żydom.

Kongres bez wahania wykonuje polecenia, i robi to szybko. Kontrolowane przez Żydów media uważają, że obywatele również je aprobują. Więc kiedy słyszysz słowo „holokaust”, pamiętaj, że jest wielkie kłamstwo o holokauście 6 min, o który oskarżeni zostali Niemcy, i jest prawdziwy holokaust 66 min, który Żydzi skrzętnie ukrywają.

To jest jak w przypadku chłopca A, który sprał chłopca B, po czym A natychmiast zaczął krzyczeć: „On mnie uderzył! On mnie uderzył!”. Niewinny chłopiec B dowiedział się, że A zwyciężył bo krzyczał, jak w przypadku ukrzyżowania Jezusa Chrystusa. Drugi mały chłopiec został ukarany. Kłamiący pierwszy chłopiec uznany był za niewinnego. I tak jest codziennie z Żydami w Rosji i z komunizmem na całym świecie, i z Izraelczykami na obszarze Palestyny.

Spójrz na Polskę i wszystkie przez komunistycznych Żydów kontrolowane obszary na świecie. Polska jest w 90% katolicka i anty-żydowsko-komunistyczna. Jednak nadal Polacy są więźniami Żydów. To tylko jeden przykład.

Przykazanie mówi :”nie zabijaj”. Śmierć jest karą za złamanie przykazania. Uzupełnienie wskazuje, że Żydzi nie są wybranym ludem. Jezus Chrystus nie był Żydem.

Żydzi kłamią na temat żydowskiej zagłady w niemieckim holokauście.

Prawdziwy holokaust był chrześcijańskim holokaustem dokonanym przez Żydów na 66 mln, głównie chrześcijan.

 

Eustace Mullins

8.07.2009

Eustace Mullins – amerykański lotnik weteran, 38 mcy służby w 2 wojnie światowej. Pochodził z Wirginii, wykształcenie: Washington / Lee / New York / Ohio / North Dakota Uniwersytety, the Esculaes des Bella Artes, San Migiel de Allenie (Meksyk), Institute of Contemporary Arts, Washington DC. Zmarł 2.02.2010.

Tłumaczyła: Ola Gordon

• snippits-and-slappits.blogspot.com/2009/05/secret-holocaust-by-eustacemullins. Html
• THE SECRET HOLOCAUST » Four Winds 10 – fourwinds10.com 7/9/09 6:37 PM http://www.fourwinds10.com/siterun_data/history/zionism/news.php?q=1247102782 Page 1 of 59

Za: Judeopolonia
Za: http://www.bibula.com/?p=26550

 

 Redakcja wsercupolska.org nie zawsze zgadza się z wieloma poglądami i tezami, ale publikujemy teksty, które uważamy za ważne lub ciekawe.