Warto przeczytać

Iwo Cyprian Pogonowski
www.pogonowski.com

Nowy brytyjski film rozgłośni BBC pod tytułem „Za Zamkniętymi Drzwiami” zwiera dużo faktów wcześniej publicznie nieznanych. Brak jest wprowadzenia i opisu kluczowego Paktu Anty-Kominternowskiego (PAK) o zawarcie, którego z Polską, Hitler starał się od 5go sierpnia, 1935 i wtedy deklarował on, że dobre stosunki Polski z Niemcami mają dla Berlina „najwyższe znaczenie.”

W dniu 25 listopada, 1936, Japonia podpisała pakt z Niemcami i już 13 sierpnia, 1937 Tokyo wraz z Berlinem uruchomiło wspólną kampanię dyplomatyczną w celu uzyskania poparcia Polski dla tego paktu. Japonię reprezentował w tej sprawie generał Sawada. Herman Goering starał się uzyskać przystąpienie Polski do tego paktu w czasie jego wielokrotnych polowań na żubry, według sprawozdań Józefa Lipskiego, polskiego ambasadora w Berlinie (od 1933 do 1939 roku).

Do kampanii dyplomatycznej Niemiec i Japonii przyłączyły się Włochy po podpisaniu Paktu Anty-Kominternowskiego, 6 listopada 1937, podczas gdy dyplomacja polska stosowała uniki w przekonaniu, że Polska nie może pomóc Niemcom w urzeczywistnieniu planów Hitlera ekspansji na wschód, która to ekspansja groziła Polsce wymazaniem z mapy i eksterminacją Polaków i innych Słowian, których ziemie mieli zasiedlić „rasowi Niemcy” w ramach tworzenia przez Hitlera Wielkich Niemiec „na następne tysiąc lat” z najżyźniejszymi ziemiami Ukrainy włącznie.

Berlin oferował generalne uzgodnienie problemów polsko-niemieckich 24 października, 1938, w ramach Paktu Anty-Kominternowskigo, podczas gdy na froncie japońsko-sowieckim rosły na sile działania wojenne i doszło do największych bitew powietrznych w historii świata. W dniu 26 stycznia 1939 roku w Warszawie, Ribbentrop otrzymał na piśmie polską odmowę podpisania przez Polskę Paktu Anty-Kominternowskiego.

Polska odmowa uniemożliwiła Hitlerowi zmobilizowanie trzech i pół miliona rekruta z Polski oraz spowodowała pojawienie się strategicznej konieczności paktu Berlin-Moskwa w celu uzyskania wspólnej granicy Niemiec ze Związkiem Sowieckim. Sztab niemiecki wykazał Hitlerowi, że wprost z bitew w Polsce nie może on atakować Sowietów i iść i walczyć po stronie Japonii. Zdrada Hitlera była zaskoczeniem dla Japonii, staczającej ciężkie bitwy przeciwko wojskom sowieckim, w ramach paktu zawartego z Niemcami.

Pakt Ribbentrop-Mołotow zawarty w Moskwie 23 sierpnia, 1939, stanowił zdradę paktu Hitlera z Japonią. Stało się to w czasie wielkiej bitwy nad rzeką Kalką od 20 do 25 sierpnia 1939, w której poległo około 25,000 żołnierzy japońskich i 10,000 żołnierzy sowieckich. Zdradzeni Japończycy rozpoczęli pertraktacje o zawieszenie broni, które zostało podpisane 15 września 1939, weszło w życie 16go września i wówczas 17go września 1939 Czerwona Armia rozpoczęła inwazję Polski siedemnaście dni po rozpoczęciu przez Niemcy Drugiej Wojny Światowej, 1go września, 1939 roku. Niestety tych szczegółów nie podaje, rewelacyjny poza tym, film BBC.

Natomiast film BBC wspomina szereg dotąd nieznanych dokumentów z archiwów brytyjskich, sowieckich i niemieckich. Ciekawe jest jak przed podpisaniem traktatu o nieagresji z Niemcami, Sowieci zażądali zmian linii demarkacyjnej tak, żeby Litwa, Łotwa oraz Estonia znalazły się po sowieckiej stronie. Wkrótce po wejściu Sowietów do krajów bałtyckich Hitler dowiedział się, że klasa średnia tych krajów była likwidowana i deportowana w głąb Związku Sowieckiego i że na jej miejsce osiedlali się tam głównie sowieccy Żydzi.

Fakt ten miał znaczenie w pośpiechu Hitlera, żeby szybko „załatwić się” z Francją i Anglią, tak, żeby mógł on dokonywać głównego dzieła swego życia, to jest podboju Rosji sowieckiej i stworzenia „Wielkich Niemiec.” Najazd sowieckich Żydów na państwa bałtyckie wzmocnił wiarę Hitlera, krzewioną od stuleci przez Żydów niemieckich o „zagrożeniu Niemiec przez Żydów wschodnich,” tak zwanych „Ost-Juden.” Wobec objawów choroby Parkinsona w formie trzęsącej się lewej ręki, Hitler śpieszył się, żeby dokonać swojej „misji dziejowej.”

Bardzo ważna jest ujawniona przez film BBC współpraca NKWD z Gestapo w likwidacji inteligencji polskiej przez obydwa te aparaty teroru, które weszły na teren polski z gotowymi listami imiennym Polaków przeznaczonych do stracenia. Niemcy wiedzieli o liście katyńskiej, którą Beria zaczął przygotowywać od 3go października 1939 i której stronę wstępną Stalin podpisał na ukos wielkimi literami w lutym 1940 roku. Ta scena jest pokazana na filmie BBC.

W lutym 1940go roku Hitler ogłosił plany urbanistów w grupie Z. Pabsta, którzy na jego rozkaz, w ramach zemsty za polską odmowę udziału w Pakcie Anty-Konternowskim, przygotowali gruntowny i szczegółowy plan zniszczenia miasta Warszawy, włącznie z wszystkimi tam zabytkami kultury polskiej i zbiorami archiwalnymi. Plan ten był oparty na przedwojennych wizytach w Polsce znawców niemieckich. Został on wprowadzony w życie, w 1944 roku, podczas Powstania Warszawskiego, kiedy Sowieci zatrzymali front i dali Niemcom okazję na systematyczne zniszczenie Warszawy, w tym dokładne wykonanie planu Pasta.

Tragedia Powstania odbyła się prawie rok po potajemnej zdradzie Polski przez USA i W. Brytanię, w Teheranie w 1943 roku, kiedy Churchill i Roosevelt oficjalnie poddali Polskę, do strefy wpływów sowieckich, z nową polską granicą wschodnią na rzece Bug. Pierwsza część historii wojny pokazana na nowym filmie dokumentarnym BBC kończy się wcześniej. Jako jeden z rewelacyjnych faktów film ten zwiera dowody na obietnicę Stalina w 1939 roku, że zrobi wszystko, żeby uchronić hitlerowskie Niemcy od klęski w Drugiej Wojnie Światowej.

W filmie BBC brak „Bitwy o Anglię” w 1940 roku i znaczenia Polaków w ratowaniu Anglii. W polskim lotnictwie w W. Brytanii służyło ponad 17,000 Polaków. Z pośród nich, piloci polscy odegrali decydującą rolę z zwycięstwie Aliantów, zestrzeliwując na pewno 745 samolotów niemieckich oraz prawdo-podobnie dodatkowych 175 samolotów niemieckich. Polacy uszkodzili 259 niemieckich samolotów oraz zestrzelili 190 bomb latających. Zginęło wówczas 1,973 lotników polskich i 1988 poniosło rany w walce powietrznej nad Anglią, Francją i Niemcami.

W czasie Bitwy o Anglię, Sowieci dawali Niemcom prognozę pogody nad Anglią i pomagali dostawami strategicznymi, jak też naprawianiem okrętów niemieckich w Murmańsku, etc. Zachowanie Stalina dowodzi, że starał się on albo zupełnie odwieźć Hitlera od planu ataku na Związek Sowiecki, albo przynajmniej jak najbardziej ten atak opóźnić m. in. wobec niedawnej czystki 44,000 doświadczonych oficerów sowieckich.

Film BBC nie wspomina o wynikach strategicznych gier sztabowych w Moskwie wiosną 1941 roku, z których to gier wynikało, że na pewno na wypadek ataku, Niemcy dokonają bardzo głębokiej penetracji Rosji. W obliczu tego niebezpieczeństwa Stalin nakazał brutalizację wojny od chwili pierwszego ataku niemieckiego, co też częściowo film BBC pokazuje.

Na przykład wśród pięknych zdjęć panoramy Lwowa pokazanych jest ponad 4000 Polaków zbitych we więzieniu NKWD we Lwowie, w pierwszych dniach ataku niemieckiego na Sowiety. Film ten nie wspomina, że we wszystkich więzieniach sowieckiej okupacji Polski, NKWD dokonało mordu około 30,000 obywateli polskich, w tym samym czasie.

Pokazując bitwę o Moskwę, film BBC nie wspomina decydującej roli elitarnej 100,000 armii syberyjskiej, która wówczas zadała Niemcom klęskę. O czym film ten też nie wspomina, to fakt, że szpieg sowiecki w Japonii Richard Sorge, zapewnił wcześniej Moskwę, że rząd Japonii zdecydował nie atakować Syberii sowieckiej. Faktem jest że klęska pod Moskwą przeraziła Hitlera i uświadomiła mu może przegrać wojnę.

W rezultacie 20 stycznia, 1942 Hitler ogłosił „ostateczne rozwiązanie sprawy żydowskiej,” żeby zapobiec najazdowi mas „Żydów Wschodnich” na teren pokonanych Niemiec na wypadek klęski. Do tego momentu głównymi ofiarami masowych egzekucji była inteligencja polska, do której naturalnie należeli oficerowie polscy, zamordowani według listy katyńskiej. O liście tej Gestapo musiało wiedzieć, ponieważ Niemcy ogłosili pełną liczbę zaraz po znalezieniu grobów w Katyniu, podczas gdy były tam groby połowy straconych oficerów polskich z nich.
 
Film BBC nie wspomina o tym jak władze sowieckie, starając się ukryć zbrodnię katyńską, wybrały miejscowość „Chatyń” na Białorusi, jako podobną z nazwy do Katynia. W tym celu w Chatyniu Sowieci upamiętnili ponad sto niemieckich egzekucji dokonanych na ludności cywilnej, za pomocą podpalania ludzi w budynkach, według regulaminu Sonder Kommando.

Film BBC pomija fakt, że w Jedwabnem, w pierwszych dniach wojny niemiecko-sowieckiej, Sonder Kommando Zichenau (Ciechanów) użyło około 400 litrów benzyny, żeby stodołę zapalić i dokonać masakry na ludności cywilnej. Za zbrodnię tę niemiecki sąd denacyfikacyjny po wojnie skazał na sześć lat więzienia Haupt Sturm Fuerer’a Hermann’a Schaper’a. Mimo tych braków należy pochwalić pierwszą część filmu BBC „Za Zamkniętymi Drzwiami,” ponieważ zawiera wiele nowych ustaleń włącznie z zeznaniami uczestników Drugiej Wojny Światowej i oficerów NKWD, którzy brali udział w zbrodni katyńskiej.