„Strategiczne pytanie – to jak i dlaczego ta jednostronna relacja między USA i Izraelem utrzymuje się przez tak długi czas, (…) gdy jest to sprzeczne z (…) strategicznymi i kluczowymi interesami amerykańskimi? „
„Utajniona władza Izraela w rządzie USA dorównuje jej dominacji nad amerykańskim Kongresem. W przeciwieństwie do opinii niektórych krytyków, Izrael nie jest ani „sojusznikiem” ani „klientem” USA. Dowody olbrzymiej asymetrii relacji obfitują w ciągu ostatniego półwiecza. Z powodu tej potężnej agentury w Kongresie i władzy wykonawczej USA, Izrael otrzymał od USA ponad 100 miliardów dolarów haraczu w ciągu ostatnich 30 lat. Około 3 mld dolarów rocznie. Pentagon przekazał Izraelowi najbardziej nowoczesne technologie wojskowe i zaangażował się w wiele wojen w imię Izraela”
„Amerykanie potrzebują prawdziwych przywódców politycznych dysponujących odwagą, aby wykorzenić skorumpowanych i korumpujących oraz zmusić swych wybranych przedstawicieli w Izbie Reprezentantów i Senacie do reprezentowania interesów narodu amerykańskiego.”
prof. James Petras*1
Na powyższe pytanie, łatwiej odpowiedzieć po lekturze artykułu autorstwa profesora James’a Petrasa’a, który zamieszczam poniżej. Przypomnijmy (..), że nie jest to pierwszy tekst profesora Petras’a – oferowany polskim czytelnikom. Dzięki tłumaczeniom – niezmordowanej p. Oli Gordon, mieliśmy wcześniej możliwość zapoznania się z inną publikacją, reprezentatywną dla poglądów prof.Petrasa – „Kompleks żydowski w Ameryce”.
Zapraszam do lektury!
(bezmetki)
—————————————————-
Prof. James Petras: „Kto Rządzi Ameryką?”
W ostatnich kilku miesiącach, szereg rywalizujących politycznych, ekonomicznych i militarnych orientacji – związanych z
wyodrębnionymi ideologicznymi i etnicznymi grupami- wynurzyło się w centrach władzy.
Można zidentyfikować niektóre z kluczowych rywalizujących i powiązanych dyrektoriatów elity władzy:
1. Zwolenników wolnego rynku, z wszechobecnym lobby ‘Israel First’ (Pierwszeństwo Izraelowi).
2. Narodowych kapitalistów, związanych z ideologią prawicową.
3. Generalicję, związaną z aparatem bezpieczeństwa, Pentagonem i przemysłem obronnym.
4. Elity biznesu, związane z kapitałem globalnym.
W prezentowanym poniżej esseju, zamierzam zdefiniować nosicieli władzy, ocenić ich zakres władzy oraz – tej władzy – efekty.
Ekonomiczna Elita Władzy: Lobbyści ‘Israel First’ I Zarządcy Wall Street
‘Israel Firsters’, dominują czołowe pozycje ekonomiczne i polityczne w reżimie Trumpa i – interesujące – znajdują się w Administracji wśród najbardziej hałaśliwych oponentów. Zalicza się do nich prezesa Federal Reserve, Janet Yellen podobnie jak jej zastępcę, Stanley’a Fisher’a – obywatela Izraela w przeszłości (sic) Prezesa Banku Izraela.
jared kushner
Jared Kushner, zięć Prezydenta Trump’a i ortodoksyjny Żyd, zajmujący pozycję prezydenckiego doradcy do spraw Bliskiego Wschodu, potentat w New Jersey na rynku nieruchomości, określający się jako arcy-oponent ekonomicznych narodowców w wewnętrznym kręgu Trump’a. Popiera każdy izraelski zabór władzy i ziemi na Bliskim Wschodzie oraz blisko współpracuje z David’em Fiedman’em, ambasadorem USA w Izraelu (fanatycznym zwolennikiem nielegalnych osiedli żydowskich), a także Jason Greenblatt, Specjalny Reprezentant w Negocjacjach Międzynarodowych. Wraz z trzema wyrazicielami ‚Israel-First’ określa politykę bliskowschodnią, bez jakiegokolwiek równoważącego, listka figowego.
Steven Mnuchin
Sekretarz Skarbu, Steven Mnuchin
Stanowisko Sekretarza Skarbu zajmuje Steven Mnuchin, były wykonawca w ‚Goldman Sachs’, przewodzący skrzydłu neo-liberalnemu wolnego rynku w sektorze Wall Street – w reżimie Donald’a Trump’a. Garry Cohn, od dawna z wpływami na Wall Street, kieruje Narodową Radą Ekonomiczną (National Economic Council). W/wymienieni stanowią rdzeń doradców biznesowych, wiodący neo-liberalną, anty-nacjonalną koalicję Trumpa, skupioną na podkopaniu nacjonalnej polityki gospodarczej.
Wpływowy głos w Prokuraturze Generalnej posiada Rod Rosenstein, który wyniósł Roberta Mueller’a na stanowisko głównego śledczego, co doprowadziło do usunięcia nacjonalistów z Administracji Trumpa.
Legendarnym ojcem chrzestnym anty-nacjonalistycznego zespołu Mnuchin-Cohn jest Lloyd Blankfein, Przewodniczący Goldman Sachs. Trzej banksterzy – stronnicy ‚Israel First’ – to czołowe figury w walce o deregulację sektoru bankowego, co spowodowało, dewastację gospodarki, prowadzącą do zapaści w roku 2008 i ruiny milionów amerykańskich gospodarstw domowych i biznesów.
Wolno-rynkowa elita ‚Israel First’, rozprzestrzeniła się na całe spectrum, włączając czołowych demokratów w Kongresie,
wiedzionych przez lidera Mniejszości w Senacie, Charles’a Schumer’a i przywódcę Demokratów w Komitecie Wywiadu w Senacie, Adama Schiff’a. Stronnicy ‚Israel First’ w Partii Demokratów, zjednoczyli się ze swoimi pobratymcami – wolnorynkowcami, żądając śledztw i inicjując kampanie medialne przeciwko zwolennikom nacjonalnej ekonomii, wspierających Trumpa – w celu ich usunięcia z Administracji.
Wojskowa Elita Władzy: Generałowie
Wojskowa elita władzy, zawłaszczyła skutecznie procesy decyzyjne przynależne wybranemu prezydentowi. Prerogatywy, które przeszłości pozostawały w gestii Prezydenta i Kongresu, obecnie przejęła grupa fanatycznych militarystów, stanowiących i egzekwujących politykę militarną, określającą strefy działań wojskowych i naciskających na zwiększenie zakresu militaryzacji w polityce wewnętrznej. Trump oddał krytycznie ważne decyzje – jak ich familiarnie określa – ‚swoim generałom’, w międzyczasie przeciwstawiając się zarzutom o korupcję i rasizm.
James-Mattis
Generał James ‚wściekły pies’ Mattis
Trump nominował czterogwiazdkowego generała James’a ‚mad dog’a (wściekłego psa) Mattis’a (emerytowany, piechota morska- ‚Marines’), który dowodził w wojnach w Afganistanie i Iraku – Sekretarzem Obrony. Mattis, (którego ‚zasługi bojowe’ obejmują zbombardowanie licznego przyjęcia weselnego w Iraku) prowadzi kampanię zmierzającą do eskalacji amerykańskiej interwencji wojskowej w Afganistanie – wojny i okupacji, które Trump otwarcie potępił w czasie swej kampanii wyborczej. Jako Sekretarz Obrony, Generał ‚Mad Dog’ napierał na Trumpa – nie wykazującego entuzjazmu dla pomysłu – aby ogłosił zwiększenie liczby wojska i ataków powietrznych w Afganistanie. Zgodnie z jego szeroko opublicznionym ‚nom-de-guerre’ (przydomkiem wojskowym), generał jest wściekłym orędownikiem ataku nuklearnego na Północną Koreę.
Generał Lieutenant H.R. McMaster ( trójgwiazdkowy generał w służbie czynnej i od długiego czasu proponent rozszerzenia wojen na Bliskim Wschodzie i Afganistanie) został mianowany Doradcą Bezpieczeństwa Narodowego w miejsce usuniętego sojusznika Trump’a – Generała Lt Michael’a Flynn’a, przeciwnika konfrontacji z Rosją i Chinami. McMaster był narządziem w usunięciu ‚nacjonalistów’ z administracji Trumpa i dołączył do generała ‚Mad Dog’ Mattis’a wspierając go w dążeniu do zwiększonego zaangażowania wojskowego USA w Afganistanie.
Generał Lt John Kelly (na emeryturze, piechota morska), kolejny weteran wojny w Iraku i entuzjasta zmian reżimowych na Bliskim Wschodzie, został nominowany na stanowisko Szefa Sztabu Białego Domu, po dymisji Reince’a Priebus’a.
‚Administracja Trojki’, t.j. – trzech generałów wspólnie z neo-liberalnymi ‚Israel First’ – Naczelnymi Doradcami Prezydenta -Stephen’em Miller’em i Jared’em Kushner’em, podziela głęboką wrogość wobec Iranu i udziela całkowitego poparcia Premierowi Izraela, Netanyahu w jego żądaniu odstąpienia od zawartego w 2015 r z Iranem – Układu Nuklearnego.
Dyrektoriat Wojskowy Trump’a gwarantuje, że wydatki na zagraniczne wojny nie będą objęte cięciami budżetowymi, recesją a nawet ograniczonymi narodowymi klęskami.
Generałowie, wolnorynkowcy z ‚Israel First’ i elita Partii Demokratycznej, prowadząc walkę przeciwko nacjonalistom gospodarczym osiągnęli sukces, zapewniając zachowanie a nawet ekspansję, militarnej i ekonomicznej budowy imperium z Ery Obamy.
Elita Nacjonalistów Gospodarczych
Bannon
Wiodącym strategiem i ideologiem sojuszniczych wobec Trump’a gospodarczych nacjonalistów w Białym Domu był – Steve Bannon. Był on głównym architektem politycznym i doradcą Trumpa podczas kampanii wyborczej. Bannon zaprojektował kampanię wyborczą faworyzując miejscowych producentów i amerykańskich pracowników, konfrontując Wall Street i wielonarodowo skorporowanych wolnorynkowców. Opracował on strategię ataku Trump’a na globalne porozumienia handlowe, które doprowadziły do eksportu kapitału i dewastacji amerykańskiego potencjału produkcyjnego.
Równorzędnie ważne, Bannon skonstruował wczesną publiczną opozycję Trump’a wobec generalskiej 15 letniej, kosztem tryliona dolarów, interwencji w Afganistanie i jeszcze kosztowniejszej serii wojen na Bliskim Wschodzie, faworyzowanych przez zwolenników‚ Israel First’, wliczając najemniczą konkwistę, dla obalenia nacjonalistycznego rządu w Syrii.
W okresie ośmiomiesięcznej administracji Trump’a, połączone siły ekonomicznych wolnorynkowców i elity wojskowej, liderów Partii Demokratycznej, jawnych militarystów w Partii Republikańskiej i ich sojuszników w środkach masowego przekazu -odniosły sukces eliminując Bannon’a i marginalizując bazę masowego poparcia dla jego „America First” narodowo-gospodarczego programu przeciwnego agendzie – „zmiany reżimu” (anti-‚regime change’ agenda).
Mike Pompeo
CIA Director, Mike Pompeo
„Sojusz” przeciwko Trump’owi będzie obecnie celować w pozostałych nielicznych gospodarczych narodowców w administracji. Są to: Dyrektor CIA, Mike Pompeo, który faworyzuje protekcjonizm przez osłabienie azjatyckich i porozumień handlowych w ramach NAFTA, kolejny sojusznik Trump’a, Peter Navarro, Przewodniczący Rady Handlu w Białym Domu. Pompeo i Navarro stoją wobec silnej opozycji reprezentowanej przez rosnącą w siłę neo-liberalną „Trojkę Zionistów”, dominującą reżim Trump’a.
W dodatku, jest jeszcze Sekretarz Handlu, Wilbur Ross, miliarder i były dyrektor Rothschild Inc., który wspólnie z Bannon’em zagrażali kwotom importowym, wynikających z olbrzymiego deficytu handlowego USA w stosunku do Chin i Unii Europejskiej.
Kolejny sojusznik Bannon’a – to Reprezentant Kongresu d/s Handlu, Robert Lighthizerbyły analityk wojskowy i bezpieczeństwa, związany z biuletynem Breitbart. Jest on zdecydowanym przeciwnikiem neo-liberałów, i globalistów w reżimie Trump’a.
W randze „Starszego Doradcy, autor przemówień Trump’a, Stephen Miller – aktywnie promuje zakaz podróży dla muzułmanów i ostrzejsze ograniczenia imigracyjne. Miller reprezentuje skrzydło Bannon’a w pro-izraelskiej kohorcie Trump’a.
Sebastian Gorka, Zastępca Asystenta Trumpa d/s wojskowych i bezpieczeństwa, był bardziej ideologiem niż asystentem. W przeszłości pisał on dla Breitbart’a an stanowisko dostał się z protekcji Bannon’a. Niezwłocznie po usunięciu Bannon’a, Generałowie na początku sierpnia „spuścili” Gorka, pod zarzutami „antysemityzmu”.
Każdy z pozostałych wśród ekonomicznych narodowców Trump’a, został poważnie osłabiony przez utratę Steve’a Bannon’a, który dostarczał przywództwa i poczucia kierunku. Jednakże, większość z nich – z racji pochodzenia społecznego i ekonomicznego, jest związana pod pewnymi względami również z wojskową elitą władzy jak rówmież pozostaje w związkach z pro-izraelskimi wolnorynkowcami. Jednakże, ich najistotniejsze przekonania zostały uformowane i zdefiniowane przez Bannon’a.
Elita Władzy Biznesu
Rex-Tillerson
Exxon Mobile CEO Rex Tillerson
Prezes Exxon Mobile, Rex Tillerson zajmujący stanowisko Sekretarza Stanu i były Gubernator Texasu, Rick Perry na stanowisku Sekretarza d/s Enegii – wiodą elitę biznesu. Na chwilę obecną, elita biznesu związana z amerykańskim przemysłem i produkcją, posiada niewielki bezpośredni wpływ, zarówno na politykę wewnętrzną, jak i zagraniczną. W polityce wewnętrznej podążają oni za wolnorynkowcami z Wall Street, jednocześnie w polityce zagranicznej pozostają pod kontrolą elity militarnej, ale poza wpływem ideologicznego rdzenia programu – Steve Bannon’a.
Biznesowa elita Trump’a pozostaje bez związków z gospodarczymi nacjonalistami w reżimie Trump’a, demonstrując bardziej przyjazne oblicze, zarówno wobec zagranicznych ekonomicznych sojuszników, jak i oponentów.
Analiza I Konkluzje
Elitę władzy dzielą przynależność partyjna, uczestnictwo w różnych strukturach rządowych i strategie ekonomiczne. Te podziały nie są ograniczone jedynie afiliacjami z partią Republikanów lub Demokratów. Do czynników sprawczych podziałów należą zarówno wolnorynkowość, nacjonalizm gospodarczy, ciężar wpływów Wall Street jak i militarystów. Wszyscy wymienieni rywalizują o władzę, bogactwo i dominację wewnątrz obecnej administracji.
Rozkład sił ma charakter chwilowy, zmieniający się raptownie w krótkich przedziałach czasowych – odbijając brak wewnętrznej zgodności w reżimie Trump’a. Elita władzy w USA, nigdy jeszcze w historii, nie była przedmiotem równie monumentalnych zmian w kompozycji i kierunkach, przed upływem pierwszego roku, nowego reżimu.
W czasach prezydentury Obamy, Wall Street i Pentagon, bezproblemowo dzieliły władzę z miliarderami z Doliny Krzemowej i elitą środków masowego przekazu. Te struktury były wówczas zjednoczone w dążeniu do realizacji strategii ‚globalistów’, wyrażanych przez wielość teatrów wojennych i wielostronnych traktatów handlowych, które w efekcie zredukowały miliony amerykańskich pracowników do stanu permanentnych hellotów
Z inauguracją Prezydenta Trump’a, poprzednia elita władzy stanęła wobec wyzwań i zagrożeń wynikłych z nowej konfiguracji strategicznej, wymagającej drastycznych zmian w amerykańskiej polityce ekonomicznej i militarnej.
Architekt kampanii i strategii Trump’a, Steve Bannon, zamierzał wysadzić z siodła globalną i militarną dotychczasową elitę władzy przy pomocy sojuszu nacjonalistów ekonomicznych, pracowników z produkcji i protekcjonistycznej elity biznesu.
Bannon parł w kierunku zerwania z polityką wielu nieustannych wojen Obamy, przeciwstawiając jej – ekspansję na rynku wewnętrznym. Proponował on wycofanie wojsk i przerwanie operacji militarnych USA w Afganistanie, Syrii i Iraku, jednocześnie podnosząc kombinację presji- ekonomicznej, politycznej i wojskowej – względem Chin. Bannon był również zwolennikiem zakończenia sankcji i konfrontacji wobec Moskwy, oraz projektował więzi ekonomiczne pomiędzy gigantami produkcji energii w USA i w Rosji.
W okresie inicjalnym, wkrótce po nominacji na stanowisko głównego stratega Białego Domu, Bannon już w krótkim następstwie czasu napotkał potężnych rywali wewnątrz reżimu i zagorzałych oponentów wśród globalistów w szeregach Demokratów i Republikanów, jak również i- zwłaszcza – faworyzujących Zionizm, neoliberałów, systematycznie manewrujących dla zdobycia strategicznych pozycji w reżimie. Zamiast zgodnej platformy umożliwiającej formułowanie nowej radykalnej polityki, administracja Trump’a stała się chaotycznym i bezpardonowym ‚obszarem zmagań’. Strategia ekonomiczna Bannon’a zdołała jedynie na krótko oderwać się od ziemi.
Media i operatorzy z aparatu państwa, przywiązani do strategii permanentnej wojny Obamy, na początek zaatakowali proponowaną przez Trump’a rekoncyliację z Rosją. Dla podkopania idei jakiejkolwiek ‚de-eskalacji’, sfabrykowali oni rosyjskie szpiegostwo i konspirację – manipulowania wyborami. Ofiarą ich pierwszego strzału stał się generał lt. Michael Flynn, sprzymierzeniec Bannon’a i kluczowy proponent zwrotu w – dotychczasowej polityce Obamy/Clinton’a – militarnej konfrontacji z Rosją. Flynn’a szybko zniszczono, otwarcie grożąc – jako ‚rosyjskiemu agentowi’ – śledztwem, i nakręconą histerią, przypominającą czasy najwyższej popularności senatora Joseph’a McCarthy’ego.
Kluczowe pozycje ekonomiczne w reżimie Trump’a zostały rozdzielone między neo-liberałami, rekrutującymi się ze zwolenników ‚Israel-First’ i nacjonalistami gospodarczymi, związanymi z klasą robotniczą- bazą wyborczą Trump’a, formułującymi nowe regulacje handlowe z Unią Europejską i Chinami,na korzyść producentów amerykańskich. Biorąc pod uwagę, nie do pogodzenia, różnice pomiędzy stronami, naiwny ‚deal’ Trump’a osłabił Bannon’a, podkopał przywództwo Trump’a i zrujnował jego nacjonalistyczną strategię gospodarczą.
Kiedy Bannon zabezpieczał pozycje szeregu ekonomicznych nominatów, neoliberałowie – Syjoniści, podcinali jego autorytet. Kohorta Fisher-Mnuchin-Cohn zwycięsko ogłosiła konkurencyjną agendę.
Cała Kongresowa elita z obydwu partii, zjednoczyła się w zamiarze sparaliżowania agendy Trump’a-Bannon’a. Gigantyczna machina corporacyjnych mediów, posłużyła jako histeryczny i skandalizujący megafon, wspierający gorliwych Kongresowych i FBI inwestygatorów, wyolbrzymiających każdy niuans relacji Ameryki Trump’a z Rosją w poszukiwaniu konspiracji. Połączony aparat Państwowo-Kongresowy i medialny, obezwładnił niezorganizowane i nieprzygotowane masy, stanowiące bazę koalicji wyborczej Bannon’a, która obrała Trump’a.
Całkowicie pobity, bezzębny Prezydent Trump, wycofał się , w desperackim poszukiwaniu nowej konfiguracji władzy, oddając swe rutynowe, z dnia – na – dzień operacje, w ręce „swoich generałów”. Wybrany przez cywilny elektorat Prezydent Stanów Zjednoczonych objął swych generałów, misją osiągnięcia nowego militarno-globalistycznego aliansu i eskalacji militarnych gróźb, głównie wobec Północnej Korei, ale włączając również Rosję i Chiny. Afganistan został natychmiast zakwalifikowany, jako objekt – ekspansywnej interwencji.
Trump w efekcie zamienił strategię nacjonalizmu gospodarczego Bannon’a, na zrewitalizowaną, multi-wojenną – politykę Obamy.
Reżim Trump’a przywrócił amerykańskie ataki na Afganistan i Syrię – prześcigając Obamę w użyciu dronów, na budzących podejrzenia o radykalizm, muzułmanów. Ów reżim zintensyfikował sankcje wobec Rosji i Iranu, wsparł wojnę Saudytów przeciwko Jemenowi i wywrócił całą politykę blisko-wschodnią, oddając inicjatywę swojemu ultra- syjonistycznemu poitycznemu Doradcy (potentatowi w obrocie nieruchomościami i zięciowi) Jared’owi Kushner’owi i ambasadorowi w Izraelu, David’owi Friedman’owi.
Odwrót Trump’a przewrócił się w groteskową porażkę. Generałowie przyłączyli się do neoliberalnych syjonistów w Resorcie Skarbu Państwa i globalnych militarystów w Kongresie. Zwolniono Dyrektora Resortu Łączności, Anthony Scaramucci.
Szef Sztabu Generalnego, Joe Kelly bezceremonialnie usunął Steve’a Bannon’a. Wykopano również Sebastian’a Gorka.
Osiem miesięcy wewnętrznych zmagań między nacjonalistami gospodarczymi i neoliberałami doszło do mety: Syjonistyczno-globalistyczny sojusz z generałami Trumpa, obecnie dominuje Elitę Władzy.
Trump jest obecnie zdesperowany w dążeniu do zadaptowania się do nowej konfiguracji, w sojuszu z jego własnymi przeciwnikami z Kongresu i Mediów, wściekle przeciwnych Trump’owi.
Osiągnąwszy pełne zwycięstwo na zdziesiątkowanymi gospodarczymi nacjonalistami i już z własnym programem, Elita Władzy zmontowała serię nagłośnionych przez Media incydentów, koncentrując się wokół lokalnej konfrontacji w Charlottesville, w Stanie Virginia, między „białymi rasistami” i „antyfaszystami”. Po zakończeniu konfrontacji, które przyniosły śmierć i kalectwa, media wykorzystały anemiczne podejście Trumpa, obwiniającego wymachujących pałkami basebollowymi po obu stronach konfliktu – jako dowód związków Prezydenta z neo-nazistami i KKK. Neoliberałowie i Syjoniści w administracji Trump’a oraz Stowarzyszenia Biznesowe, połączyły się w ataku na Prezydenta, obwiniając go za niezdolność natychmiastowego i bez wahania, napiętnowania prawicowych ekstremistów, jako winnych ekscesów.
Zdesperowany Trump w następstwie, zwrócił się do struktur biznesu i elity w Kongresie, w zamiarze zachowania resztek poparcia , w zamian za obietnice wprowadzenia masywnych cięć podatkowych i deregulacji całego sektora prywatnego.
W ten oto sposób, dla dotychczasowej opozycji Prezydenta, skończyły się, nie tylko, krytycznie dotąd ważne, pojedyńcze problemy decyzyjne – ale uwolniono również inicjatywę strategiczną.
Trump przegrał już na wszystkich polach. „Finalne rozwiązanie” wobec problematycznej elekcji Donalda Trump’a postępuje krok-za- krokiem, w kierunku impeachment’u , prawdopodobnego aresztu, na podstawie – każdego z możliwych – zarzutów.
Wzrost i upadek gospodarczego nacjonalizmu, w osobie Donald’a Trump’a – powiada nam, że amerykański system polityczny, jest niezdolny do przyjęcia jakichkolwiek reform kapitalistycznych, zagrażających globalnej i imperialnej elicie władzy.
Pisarze i aktywiści, przyjęli sądzić, ze jedynie demokratycznie wybrane władze ustrojów socjalistycznych, mogą być obiektem zamachów pałacowych. Dzisiaj polityczne granice są daleko bardziej restrykcyjne. Wzywać do „gospodarczego nacjonalizmu”, całkowicie w ramach systemu kapitalistycznego, i oczekiwać wzajemności w umowach handlowych, znaczy zapraszać dzikie ataki polityczne, fikcyjne konspiracje i wewnętrzne przewroty wojskowe, kończące -„zmianę reżimu”.
Gospodarczy nacjonaliści i antymilitaryści, przy poparciu – z nielicznymi chwalebnymi wyjątkami-przez całą amerykańską lewicę, zostali rozgromieni przez elitę globalistyczno-militarną. Po raz pierwszy w historii, lewica stała się organizacyjną bronią wykorzystaną przez Wall-Street, pro-syjonistyczną prawicę, w kampanii na rzecz pozbawienia władzy Prezydenta Trump’a. Lokalne ruchy i liderzy, na przekór funkcjonariuszom związków zawodowych, profesonalistom od praw obywatelskich i specjalistom od imigracji, liberałom i social-demokratom – zjednoczyły się w walce o restaurację najgorszego ze ze wszystkich światów: Clinton-Bush-Obama/Clinton: polityki permanentnych wojen, eskalujących konfrontacji z Rosją, Chinami, Iranem i Wnezuelą i Trump’a deregulacją gospodarki amerykańskiej oraz masywnych cięć podatkowych z korzyścią dla wielkiego biznesu.
Wykonaliśmy długi marsz wstecz: od elekcji do czystek i od pokojowych uzgodnień do śledztw policyjnych. Dzisiaj gospodarczym nacjonalistom przyczepiono etykietę „faszystów”; a pozbawionych pracy uznano za „nędzników”!
Amerykanie mają wiele do nauki i wiele do oduczenia. Nasza strategiczna przewaga, może wynikać z faktu, że życie polityczne w Stanach Zjednoczonych, nie może już ulec dalszej degradacji – my naprawdę dotknęliśmy dna ( a wykluczając wojnę nuklearną), możemy już tylko spoglądać w górę.
———————————–
*1. James Petras (born 17 January 1937) is a retired Bartle Professor (Emeritus) of Sociology at Binghamton University in Binghamton, New York and adjunct professor at Saint Mary’s University, Halifax, Nova Scotia, Canada who has published on political issues with particular focus on Latin America and the Middle East, imperialism, globalization, and leftist social movements.
https://en.wikipedia.org/wiki/James_Petras
………………………………..
Na YouTube:
https://www.youtube.com/watch?v=Y0zzqNCbItM
(Netanyahu w Kongresie USA – czyli ogon, który macha psem; polskie napisy)
https://www.youtube.com/watch?v=BO3CxYj0mP4
AIPAC – the hidden Zionist Fist of Steel that Control America
Za: http://mikstury-bezmetki.neon24.pl/post/140654,prof-james-petras-kto-rzadzi-ameryka
