Do czego może się przydać sąd?

Szczegóły

Kategoria: Państwo

Opublikowano: 09 październik 2012

Odsłony: 3670

Powszechnie uważa się, że jest to tak zwany „wymiar sprawiedliwości”. No właśnie wymierza sprawiedliwość? Tak jakby były z tym ostatnio jakieś problemy. Nie za bardzo to im wychodzi. Wydawanie wyroków wbrew faktom opisanym w dokumentach przedstawianych „wysokiej sprawiedliwości”. Odrzucanie dowodów przedstawianych przez strony w sposób wręcz dziwny, żeby nie powiedzieć stronniczy. Wydawać by się mogło, że nic nas już nie zaskoczy. Stowarzyszenie Obywatele Przeciw Bezprawiu zebrało sporo dokumentów opisujących podobne sytuacje. A jednak.

Oto Pan Andrzej Szubert zamieszkały w Niemczech otrzymał dnia 10 września wezwanie do stawienia się przed Sądem Rejonowym w Opolu w charakterze oskarżonego. Poza tym, że w dniu 8 października w sali 26 ma być skazany, nie dowiedział się niestety niczego więcej. Naturalnie chciał się dowiedzieć za co. Ciekaw był też kto wpadł na taki pomysł. Może nawet chciałby się bronić, gdyby wiedział o co się go oskarża. Niestety! Pisma dopraszające się wyjaśnień i przedstawienia aktu oskarżenia pozostały bez odpowiedzi.
Jak Kuba Bogu tak Bóg Kubie. Pan Andrzej na rozprawę nie przyjechał. To chyba zrozumiałe. Zamiast niego przyszło paru znajomych, aby tym sposobem zdobyć jakieś rozeznanie w sprawie jak by nie było karnej, a więc poważnej.

Czytaj więcej: Do czego może się przydać sąd?

Kultura czy kult? Dialog czy zdrada?

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 05 październik 2012

Odsłony: 6179

Ocena użytkowników: 5 / 5

  Refleksje po tynieckim spotkaniu z buddystami.

Po niedawnej wizycie Dalajlamy w Polsce obecnie mnisi tybetańscy kontynuują jego polityczną i religijną misję, wożąc wszędzie jego portrety oraz inne ikony buddyjskiego kultu w wielu miastach Polski i organizując wykłady, ale też tańce rytualne, a także – co najważniejsze – rytualne ceremonie tworzenia oraz niszczenia tzw. mandali, co jest pradawnym buddyjskim rytuałem religijnym.

W Krakowie, dokładnie w Środę Popielcową, w Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej “Manggha” mnisi buddyjscy rozpoczęli tworzenie mandali z kolorowego piasku w kształcie koła (która sama w sobie jest techniką duchową otwierającą czakramy), czemu towarzyszyły tańce rytualne. Rytualne zniszczenie mandali, które jest typową dla buddystów ceremonią inicjacyjną, miało miejsce w niedzielę, 1 marca br., o godz. 15.00, kiedy to pośród odmawianych mantr skierowanych ku “obcym bogom” wysypano mandaliczny piasek do Wisły. I chociaż oficjalnie powiedziano, że chodzi tu o symboliczny akt, który miał ściągnąć na miasto Kraków szczególne błogosławieństwo pokoju, harmonii i “energii pozytywnej” (użyto tego wyrażenia, a więc nie chodziło o czysto kulturowy symbolizm), to jednak ceremonia ta do złudzenia przypominała poświęcenie całego naszego kraju bóstwom buddyjskim, do których mnisi zwracają się bezpośrednio, tworząc mandale czy recytując mantry, i których rytualne posążki oraz obrazy towarzyszą im w pracy.
Ceremonie tworzenia i niszczenia mandali odbywają się w wielu miastach – jest to przedsięwzięcie “duchowe”, zakrojone na szerszą skalę, przeprowadzane dyskretnie i planowo pod szyldem propagowania kultury Tybetu, któremu zresztą życzymy jak najlepiej w wymiarze politycznym i społecznym.

Czytaj więcej: Kultura czy kult? Dialog czy zdrada?