Andriej Fursow - Cel tego, co dzieje się na Ukrainie, – ostateczne rozwiązanie kwestii rosyjskiej

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 05 sierpień 2014

Odsłony: 5393

Andriej Fursow

Cel tego, co dzieje się na Ukrainie, – ostateczne rozwiązanie kwestii rosyjskiej

03.03.2014
- Andriej Iljicz, główne zagadnienie na dziś dla rosyjskiej geopolityki, to Ukraina. Zacznijmy rozmowę od analizy tej sytuacji. Co się tam wydarzyło?

- Sytuację na Ukrainie postawiłbym w jednym szeregu z sytuacją w Syrii. Przy czym jeśli w kwestii syryjskiej w światowej kapitalistycznej elicie były rozbieżności – było wpływowe ugrupowanie, nie pragnące eskalacji konfliktu w Syrii i przekształcenia go w regionalną wojnę, – to w kwestii ukraińskiej Zachód wystąpił jako jedna całość. Przy tym jest jasne, że gospodarczo Ukraina północnoatlantyckim elitom nie jest do niczego potrzebna, oni z powodów geopolitycznych chcą oderwać Ukrainę od Rosji, przekształciwszy ją w antyrosyjski przyczółek.

Kurs na oderwanie Ukrainy od Rosji, to dawny geopolityczny „projekt” Zachodu w ogólności – Niemców, Brytyjczyków, Amerykanów. U nas często cytuje się słowa Zbigniewa Brzezińskiego o tym, że bez przyłączenia Ukrainy Rosji nie pisane jest przywrócić sobie status wielkiego mocarstwa. „Long Zbig” się myli: Rosja i bez Ukrainy może przywrócić sobie ten status, tylko będzie trudniej i zajmie to więcej czasu. Ale najważniejsze w tym, że Brzeziński nie jest oryginalny, on powtarza słowa niemieckiego generała Paula Rohrbacha, który na początku XX wieku przepowiedział: na to, by wyeliminować niebezpieczeństwo ze strony Rosji dla Europy i przede wszystkim dla Niemiec, trzeba całkowicie oderwać Rosję Ukraińską od Rosji Moskiewskiej. Zwrócimy uwagę na to, że dla niemieckiego generała tak Ukraina, jak i Moskowia to Rosja i że mówi on o konieczności doprowadzenia do wewnątrzrosyjskiego rozłamu. W tym planie rozwija idee niemieckich polityków ostatnich trzech dziesięcioleci XIX wieku, w szczególności Bismarcka, którzy nie tylko nastawali na konieczność takiego rozłamu, ale proponowali konkretne środki potrzebne do wykonania tego zadania.

W szczególności, podkreślali konieczność przeciwstawienia Ukrainy Rosji, poszczucia na siebie ich narodów, do czego koniecznie trzeba było wychować wśród samych rosyjskich Ukraińców ludzi ze świadomością zmienioną do takiego stopnia, że zaczną nienawidzić wszystko, co rosyjskie. W ten sposób, mowa była o psychohistorycznej operacji specjalnej, informacyjno-psychologicznej dywersji, której celem jest stworzenie Słowian-rusofobów jak typu psychiczno-kulturowego i siły politycznej. Takich ukraińskich orków na służbie zachodnich Sarumanów. Oni powinni byli oderwać Ukrainę od Rosji i przeciwstawić jej w charakterze „antyrosyjskiej Rusi”, jako „wolną i demokratyczną” alternatywę imperium. Zawarte to wszystko było, w szczególności, w projekcie galicyjskim, nad którym aktywnie pracowały początkowo wywiady Austro-Węgier i kajzerowskich Niemiec, później Trzeciej Rzeszy, w drugiej połowie XX wieku aż do naszych dni – CIA i BND.

Czytaj więcej: Andriej Fursow - Cel tego, co dzieje się na Ukrainie, – ostateczne rozwiązanie kwestii rosyjskiej

Tematy Niebezpieczne

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 05 sierpień 2014

Odsłony: 6843

Dr Dariusz Ratajczak

Tematy Niebezpieczne

Spis Treści

Wstęp *

JUDAICA 3

ŻYDZI WOBEC ANTY POLONIZMU ŻYDÓW *

KAROL MARKS-REWOLUCYJNOŚĆ ŻYDÓW” LEWICOWY ANTYSEMITYZM *

ŻYDZI- TALMUD- GOJE *

TAJEMNICA POCHODZENIA ADOLFA HITLERA *

NARODOWE SIŁY ZBROJNE A ŻYDZI *

REWIZJONIZM HOLOCAUSTU *

CZY IZRAEL JEST PAŃSTWEM DEMOKRATYCZNYM? *

Czytaj więcej: Tematy Niebezpieczne

Izrael - dlaczego ciągle bezkarny?

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 03 sierpień 2014

Odsłony: 3939

Ostatnio jesteśmy świadkami kolejnej, krwawej agresji armii Izraela na uwięzionych w tzw. Strefie Gazy Palestyńczyków. "Uwięzionych" to jak najbardziej właściwe określenie - na skrawku ziemi o powierzchni 360 km kwadratowych stłoczone jest ok. 2 mln Palestyńczyków.
Dla porównania, najmniejsze polskie województwo - opolskie, zajmuje powierzchnię 9 412 km kwadratowych i jest zamieszkałe przez ok 1 mln mieszkańców.

Mimo setek i tysięcy ofiar, głównie cywili - starcy, kobiety i dzieci to bliskowschodnie państewko nigdy nie spotkało się z konkretnym potepieniem świata. Jakieś pojedyncze protesty, formuowane zwykle przez nic nie znaczące ciała to jedynie maleńki margines.
Dlaczego tak się dzieje?
Skąd bierze się ta bezprecedensowa bezkarność Izraela?

Skąd to przyzwolenie na okresowe masakry rdzennej ludności Palestyny, niedobitków wielkich czystek etnicznych, które są kamieniem węgielnym, na którym zbudowano Państwo Izraela? Nie jest to jedyny "kamień" ale jak się zdaje ten najbardziej uwierający syjonistów dążących do zbudowania pierwszego chyba w dziejach ludzkości państwa wyznaniowego, "czystego" etnicznie. Rasizm w najczystszej postaci.

To ciche przyzwolenie zbrodni i czystek etnicznych nie bierze się ze strachu przed samym Izraelem lecz przed tym co to państwo reprezentuje. Izrael jest bowiem najbardziej emblematycznym symbolem, terytorialną emanacją syjonizmu kapitalistycznego, który kontroluje świat "bez granic".
Izrael jest narodową reprezentacją globalnej władzy syjonistycznej, która jest panem samego Izraela, Stanów Zjednoczonych i innych państw razem z ich bogactwami naturalnymi i systemami finansowo - gospodarczymi.
Państwa te i ich struktury kontrolowane są poprzez banki centralne, emisję pieniądza, wielkie sieci medialne i potężne armie uzbrojone w broń jądrową.

Czytaj więcej: Izrael - dlaczego ciągle bezkarny?

Stanisław Swianiewicz – świadek zbrodni katyńskiej

Szczegóły

Kategoria: Pamięć Walka i Męczeństwo

Opublikowano: 03 sierpień 2014

Odsłony: 9336

 Większość Polaków nigdy nie słyszała o Stanisławie Swianiewiczu, jedynym świadku zbrodni katyńskiej, wybitnym naukowcu i pisarzu, prawniku, który zmarł na emigracji w Wielkiej Brytanii. Był autorem książki „W cieniu Katynia”.

Wiosną 1940r. NKWD wymordowało ponad 21000 polskich jeńców wziętych do niewoli we wrześniu 1939r. Szacuje się, że losu większości jeńców uniknęło około 400 osób. Właśnie dzięki tym osobom mamy relacje o tragicznych wydarzeniach z wiosny 1940r. Jedną z takich osób był profesor Stanisław Swianiewicz.

Stanisław Swianiewicz urodził się w Dyneburgu w 1899r. Pochodził z rodziny o patriotycznych korzeniach (jego pradziad był powstańcem listopadowym, zaś jego dziadek walczył w styczniowym zrywie narodu). Z chwilą odradzania się po latach zaborów niepodległej Rzeczpospolitej, Stanisław przerywa studia w Moskwie i powraca w rodzinne strony. Zostaje komendantem Polskiej Organizacji Wojskowej na Inflantach. Studiował prawo na Uniwersytecie Stefana Batorego, które ukończył w 1924r. W okresie dwudziestolecia międzywojennego Stanisław publikował na łamach Kuriera Wileńskiego liczne artykuły dotyczące m.in. problemów mniejszości narodowych. Jako członek  Instytutu Naukowo-Badawczego Europy Wschodniej analizował niemiecką gospodarkę i jej szybkie postępy. Posiadał dość dużą wiedzę na temat niemieckiej gospodarki co w przyszłości prawdopodobnie ocali mu życie.

Czytaj więcej: Stanisław Swianiewicz – świadek zbrodni katyńskiej