No i Radzio Sikorski nie został Sekretarzem Generalnym NATO. Na nic zdało się służenie długimi latami Wielkiemu Bratu zza Atlantyku, permanentne kąsanie Rosji i żona pochodzenia żydowskiego. Jak się okazało zarówno zoologiczna rusofobia Sikorskiego i Anne Apfelbaum jako druga połówka- miały być atutami Sikorskiego, paradoksalnie były przeszkodą w drodze na funkcję Sekretarza Generalnego NATO. W samym NATO politycy i żołnierze na stanowiskach decyzyjnych są pragmatykami, a nie ludźmi ideologicznie podchodzącymi do stosunków międzynarodowych.
NATO nie chce międzynarodowych, ideologicznych awantur z Rosją to raz. A dwa, to Sikorski jako twarz NATO z żoną pochodzenia żydowskiego i były pracownik American Enterprise Institut, który uchodzi za neokonserwatywny i lobbujący Izrael think thank, drażniłby przywódców świata arabskiego. Tego nie ukrywali ludzie z Kwatery Głównej Paktu Północnoatlantyckiego. Takie potraktownie Sikorskiego przez polityków Zachodu, to nauczka dla wszystkich tych polityków w Polsce, którzy są sługusami interesów krajów Zachodu.
Sikorski za nic miał polską rację stanu, kąsał po nogawkach Rosję, ujadał na Kreml raz po raz spoglądając za siebie, czy Wielki Brat zza Atlantyku widzi jaki on posłuszny piesek. Gdy kundelek był potrzebny i we właściwych momentach ujadał na Moskwę, to Wielki Brat od czasu do czasu podrapał za uszkiem kundelka i pochwalił go- Waszyngton to łaskawe panisko. Ale gdy przyszło co do czego, to okazało się, że nie dla psa kiełbasa- nie dla Sikorskiego sekretarzowanie w NATO. Sikorski zachowywał się jak kundel i jak kundel został potraktowany.
Politycznie dostał od Zachodu z buta jak zwykły, wiejski burek i tyle. To dobra lekcja dla naszych rodzimych piesków łańcuchowych służących Waszyngtonowi, Berlinowi, czy Brukseli. Dla Sikorskiego to i tak najmniejsza kara za to, że jego stolicą polityczną nie jest Warszawa, tylko Waszyngton.
Za: http://ironicznystanczyk.blog.onet.pl/2,ID371778307,index.html
