Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna
 
W 1989 roku operacja wojskowa pod roboczą nazwą „III RP” osiągnęła swój punkt krytyczny. W wyniku niewydolnej gospodarki PRL oraz olbrzymiego zadłużenia wojskowa junta Jaruzelskiego i Kiszczaka, okupująca za zgodą sowietów terytorium Polski, porozumiała się z międzynarodówką żydowskich lichwiarzy w sprawie podziału władzy nad Polską.

Proces „transformacji ustrojowej III RP” rozpoczął się w latach siedemdziesiątych. 31 grudnia 1970 roku zadłużenie PRL wobec krajów kapitalistycznych wynosiło 1,1 mld USD. Pieniądze miały iść na rozwój, infrastrukturę, przemysł. Nie była to działalność charytatywna. Rozwinął się system kredytów eksportowych: pożyczek przyznawanych krajom rozwijającym się pod warunkiem, że kupią za nie zachodnie produkty i usługi. PRL nie była tu wyjątkiem. Ci sami żydowscy lichwiarze, którzy doprowadzili do uzależnienia Polski od kredytów, zniszczyli wcześniej kraje Afryki i Ameryki Południowej:

1 – Wybierali państwo „trzeciego świata”, które posiadało bogactwa naturalne potrzebne danym korporacjom.

2 – Udzielali wybranemu państwu olbrzymich kredytów z Banku Światowego lub Międzynarodowego Funduszu Walutowego.

3 – Pieniądze z kredytów trafiały do amerykańskich firm budowlanych lub do ich podwykonawców. Firmy amerykańskie dostawały kontrakty na budowę całej infrastruktury na terenie każdego państwa, którym udzielono kredyty. Budowali fabryki, kompleksy przemysłowe, porty, drogi itd.

4 – Agenci gospodarczy mieli za zadanie pilnować wydatków w ramach udzielonego kredytu. Była to bardzo istotna funkcja, ponieważ celem było doprowadzenie do zwiększenia kosztów budowy całej infrastruktury. Tu nie chodziło o racjonalność wydatków, a o maksymalne zwiększenie udzielonego kredytu. Suma kredytu wraz z odsetkami, miała doprowadzić kraj do bankructwa.


5 – Kiedy dany kraj prosił o redukcje części długów czy zaciągnięcie nowego kredytu, aby spłacić poprzedni, następowało przechodzenie do realizacji celów akcji jakim było –  uzależnianie państwa. Za kolejne kredyty nakazywano na przykład: poprzeć USA podczas ważnego głosowania w ONZ, tanio sprzedawać ropę korporacjom, siłę roboczą czy inne bogactwa, wysłać wojsko do kraju który USA podbija, sprywatyzować zakłady: wydobywcze, energetyczne czy wodociągi i sprzedać je korporacjom itd.

Szczegóły tych operacji zostały opisane przez byłego agenta CIA, Johna Perkinsa. Film dokumentalny poświęcony temu tematowi znajduje się pod tekstem.

Polska spłacała zadłużenie dzięki dewizom uzyskanym z eksportu węgla i miedzi. Istniały plany eksportowania aż 50 mln ton węgla. – Nasza gospodarka musi mieć te 20 milionów ton węgla eksportowego. To jedyna karta atutowa, surowcowa, my jej stracić nie możemy… – nawoływał wicepremier Edward Babiuch.

Pod koniec lat 70-tych Polska wpadła w pętlę zadłużenia. Na specyficzne problemy Polski nałożyła się katastrofa, która dotknęła wszystkie kraje zadłużone. W 1979 r. Stany Zjednoczone, pierwsza potęga finansowa świata, wprowadziły politykę wysokiego oprocentowania kredytu, by w ten sposób walczyć z inflacją. Wkrótce podobnie postąpiły inne państwa rozwinięte. Koszty obsługi kredytów o zmiennym oprocentowaniu momentalnie poszybowały w górę. Jakby tego nie było dosyć, recesja w latach 1980–1981 spowodowała spadek cen surowców i towarów eksportowanych przez kraje rozwijające się, a spadek zysków z eksportu oznaczał zmniejszenie środków na obsługę zadłużenia. – relacjonuje Eric Toussaint, szef Komitetu na rzecz Anulowania Długów Trzeciego Świata.

Przyczyny strajku 1980

W kwietniu 1980 r. delegacja żydowskich lichwiarzy przybyła do Polski na rozmowy w sprawie warunków spłaty kredytów. Bankierzy żądali ograniczenia dotacji na podstawowe produkty żywnościowe w celu szybszej spłaty zadłużenia. Rząd się zgodził, a już latem 1980 r. wybuchły pierwsze strajki przeciwko podwyżkom.

„Naciski wywierane przez bankierów na Polskę miały charakter podobny do ich interwencji w wielu innych krajach, gdzie domagali się oni zarówno zmniejszenia dotacji do żywności, jak i zwiększenia eksportu jako umożliwiających bardziej sprawną i szybką spłatę długów. Jest oczywiste, że zarówno ograniczanie dotacji do cen, jak i zwiększanie wywozu towarów, w tym artykułów pierwszej potrzeby, kosztem zaopatrzenia rynku wewnętrznego pogarsza warunki życia mieszkańców krajów-dłużników i prowadzi często do masowych wystąpień przeciwko sprawcom i realizatorom tego rodzaju posunięć. Protest robotniczy był zatem wymierzony przeciwko polityce uzależniania Polski od światowego kapitału – pisał prof. Jacek Tittenbrun.

Próby przejęcia strajku

W porozumieniu z międzynarodową lichwą rząd wysłał na wybrzeże żydowską agenturę wpływu. Tadeusz Mazowiecki i Bronisław Geremek przybyli do Stoczni. Wszystkie swoje posunięcia konsultowali z ówczesnymi władzami PRL. Wpływając na decyzje podejmowane przez Komitet Strajkowy starali się zrealizować dwa cele: po pierwsze – jak najszybsze zakończenie strajku, po drugie – niedopuszczenie do rozprzestrzenienia się protestu na cały kraj. Strajk oznaczał zawieszenie spłat kredytów, oraz co prawdopodobne, w dłuższej perspektywie obalenie władzy komunistycznej, która kredyt zaciągnęła. Istniało ryzyko, iż nowa władza ustanowiona przez polaków po obaleniu komunistycznej dyktatury uzna długi za niegodziwe, zaprzestanie ich spłaty i zaciągania kolejnych.

Mazowiecki i Geremek dążyli do przekonania robotniczych przywódców, że należy zakończyć protest. W Stoczni panowała ogólna konsternacja i zdziwienie faktem, że Geremek, Mazowiecki i inni wysłani zostali do Gdańska specjalnym rządowym samolotem w asyście oficera MSW.

Przyczyny stanu wojennego

W 1981 roku rząd gen. Jaruzelskiego poinformował Klub Paryski (żydowskich lichwiarzy) o wstrzymaniu spłat zadłużenia zagranicznego z powodu niewypłacalności PRL.

2 grudnia 1981 roku żydowski agent Bronisław Geremek w rozmowie z towarzyszem ministrem Cioskiem oświadczył, że „dalsza pokojowa koegzystencja pomiędzy Solidarnością w obecnej formie a socjalizmem realnym jest niemożliwa.  Konfrontacja siłowa jest nieuchronna. Aparat Solidarności musi zostać zlikwidowany przez państwowe organy władzy. Po siłowej konfrontacji Solidarność mogłaby powstać na nowo bez ambicji sięgnięcia po władzę.

Tak też się stało. 13 grudnia 1981 r. wojskowa junta Jaruzelskiego wprowadziła stan wojenny a z początkiem 1982 r. Polska zupełnie przestała spłacać zadłużenie.  „Wall Street Journal” (21.12.1981) pisał: Prezydent Reagan może potępiać wypadki w Polsce, ale wielu amerykańskich bankierów uważa, że autorytarne rządy typu radzieckiego są najlepszą gwarancją odzyskania pieniędzy, pożyczonych Polsce.

Bezpośrednio w wyniku Stanu Wojennego „Solidarność” została przejęta przez żydowską agenturę oraz tajnych współpracowników komunistycznych służb specjalnych: Bolka Wałęsę, Michnika, Kuronia, Geremka, Mazowieckiego, Milczanowskiego i innych.

Oddanie NBP w ręce lichwy 

We wrześniu 1985 roku w Nowym Jorku miało miejsce tajemnicze spotkanie Jaruzelskiego z żydomasonami Zbigniewem Brzezińskim oraz Davidem Rockefeller’em. Dziesięć miesięcy później, w czerwcu 1986 r. Polska stała się członkiem Międzynarodowego Funduszu Walutowego, jednej z głównych, obok Banku Światowego, macek żydowskich lichwiarzy. Celem działalności MFW jest przejęcie kontroli nad emisją pieniądze w okupowanym kraju w myśl zasady Mayera Amschela Rothschilda (1744-1812) „Daj mi kontrolę nad podażą pieniądza narodu i nie będzie mnie obchodzić kto tworzy jego prawa.”

Okrągły Stół

W roku 1989 przy okrągłym stole doszło do ostatecznych porozumień pomiędzy żydami a komunistami. „Wasz prezydent, nasz premier” – pisał żyd Adam Szechter w żydowskiej gazecie wydawanej po polsku. Premierem został żyd Icek Dikman, zwany w Polsce pod pseudonimem Mazowiecki, prezydentem została sowiecka matrioszka NKWD, zwana w Polsce jako gen. Jaruzelski.

Z powodu bankructwa gospodarki PRL oraz niemożebnych do spłacenia długów junta Jaruzelskiego i Kiszczaka zmuszona została do „podzielenia się Polską” z żydowskimi lichwiarzami. Za odstąpienie części rządowych stanowisk żydowskiej agenturze, za oddanie Banku Centralnego NBP w ręce żydowskiego MFW oraz za udziały w grabieży majątku narodowego żydowscy lichwiarze obiecali juncie Jaruzelskiego bezpieczeństwo i dostatnie życie w „wolnej Polsce”, w której „upadł komunizm”.

Rozpoczął się ostateczny rozbiór Polski.

 

Warto obejrzeć:

http://youtu.be/Qmd9R0I8mDM

 http://youtu.be/S_ayIiwZW3Y

 http://www.youtube.com/watch?v=whWCsn9hiIE&feature=player_embedded

 http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=JlNA8XkJRgI

 

Za:  http://wolna-polska.pl/wiadomosci/okragly-stol-porozumienie-zydow-komunistami-2014-02