Szanowni Państwo,
b. proszę przesyłać załączony tekst gdzie tylko uznacie za właściwe.
Na ekranach naszych telewizorów ujrzałem komunikat, że w Krakowie będą grać Requiem i Msza żałobna Mozarta.
A my chcemy zaapelować, aby w tych dniach klęski, która musimy przekuć w nasze zwycięstwo, zwycięstwo Dobra nad złem, jak powiedział przed chwila w TV Polonia p. prof. Krasnodębski, słychać było przede wszystkim polska muzykę żałobna.
Poprosiłem p. Leszka Nieznańskiego, aby przygotował kilka przykładów tej wspaniałej polskiej muzyki.
To są tylko przykłady, możemy znaleźć jeszcze więcej tej wspanialej polskiej muzyki żałobnej i nie tylko, patriotycznej tez.
Dlatego apelujemy do Redakcji Polskiego Radia, do stacji polskich telewizyjnych, o nadawanie w tych trudnych chwilach, przede wszystkim muzyki polskiej!
Emanuel, Czyzo, Toronto, Kanada
Mamy prawo umierać przy polskiej muzyce
Od wielu lat wychowywani jesteśmy w pogardzie dla polskiej muzyki. Najwyraźniej ujawnia się ta tendencja w programie muzycznym Polskiego Radia Dwójka, skąd polska muzyka została wyrzucona na rzecz muzyki obcej. Trzeba posiadać umysłowość pierwotniaka aby nie zauważyć polskich utworów godnych słuchania w okresie żałoby. Czołowy polski kompozytor należy równocześnie do czołówki światowej, bo taka jest ranga polskiej muzyki. Musimy tę prawdę przyjąć i zająć się jej rozpowszechnianiem. Oto przykłady, pierwsze przychodzące do głowy:
Henryk Mikołaj Górecki, III Symfonia pieśni żałosnych; Miserere; Euntes ibant et flebant i inne urwory chóralne.
Karol Szymanowski, Stabat Mater; Litania do Marii Panny i in.
Zygmunt Noskowski, Polonez elegijny
Tadeusz Baird, Concerto lugubre
Roman Maciejewski, Requiem
Witold Lutosławski, Muzyka żałobna; Grave; Epitafium
Andrzej Panufnik, Uwertura tragiczna; Epitafium Katyńskie, Symfonia Sacra i in.
Fryderyk Chopin, Sonata b-moll i in.
Stanisław Moniuszko, Oto drzewo krzyża
Paweł Szymański, Miserere, Mei Deus
Hanna Kulenty, Kołysanka
Grzegorz Gerwazy Gorczycki, Conductus funebris; In virtue Tea, Domine i in.utwory religijne
Mieczysław Karłowicz, Odwieczne pieśni
Bartłomiej Pękiel, Audite mortales; Msze
Tomasz Sikorski, Struny w ziemi; Choroba na śmierc; Holzwege/Ścieżki do nikąd i in.
Stanisław Sylwester Szarzyński, Vieni Sancte Spiritus; Jesu spes mea
Krzysztof Penderecki, Polskie Reqiuem i in.
Mieczysław Surzyński, Chant Triste i in.
Zbignew Bargielski, Requiem
Marcin Leopolita, msze
Mikołaj Żeleński, muzyka religijna
Marcin Józef Żebrowski, Magnifikat i in.
Antoni Milwid, muzyka religijna
oraz pieśni patriotyczne, żołnierskie, powstańcze i wiele innych napisanych w tragicznych momentach naszej historii. Te utwory można mnożyć, ale dla dzisiejszych decydentów z zatrutymi umysłami mają jedną wykluczającą je wadę, są polskie i dlatego w Polsce nie ma dla nich miejsca.
Mamy prawo umierać przy polskiej muzyce
Leszek Nieznański
