Warto przeczytać

Gilberte Côté-Mercier
Drogi czytelniku, jesteś Katolikiem – oczywiście. I skoro czytasz  pismo „Michael” – musisz być także przeciwko komunizmowi. Nie ma wątpliwości, że jesteś też przeciwko socjalizmowi.
Więc odpowiedź: „Czy chcesz utrzymania systemu ekonomicznego i politycznego w obecnym kształcie?”
„Polityka mnie nie interesuje”.
„Kiedy to mówisz, masz na myśli, że nie czytasz z pisma „Michael” artykułów o tematyce politycznej i ekonomicznej. Pomijasz te strony?
„Dokładnie tak, czytam tylko artykuły o religii, szkołach, objawieniach a nie o polityce i Kredycie Społecznym – szczególnie Kredycie Społecznym, dlatego że nic z niego nie rozumiem. Dlatego lepiej by było nie poruszać tego tematu w piśmie „Michael”.
To zrozumiałe, że jeżeli nic nie czytasz o „Kredycie Społecznym, to nigdy nic z niego nie zrozumiesz. Czy wiesz skąd się biorą pieniądze?”
„To mnie nie interesuje”

Jesteś w błędzie

Drogi Przyjacielu pisma „Michael” – a dokładniej, jego okrojonej wersji – sprawiasz mi przykrość. Nie po to pismo „Michael” publikuje w każdym wydaniu artykuły o Kredycie Społecznym, o systemie ekonomicznym, który jest sprawiedliwy i zgodny z faktami i o polityce, która służyć powinna dobru ogólnemu, żeby zapełnić czymś puste strony.
Pismo „Michael” pragnie być Katolickie w każdej dziedzinie. Wiemy, że pismo to nie byłoby katolickie, gdyby nie popierało Kredytu Społecz-nego.
Papież Pius XI pisał w swojej encyklice społecznej Quadragesimo Anno [w roku 1931]:

„W wyrażeniach „Socjalizm religijny”, „Socjalizm Chrześcijański” jest już sprzeczność.  Nikt nie może być jednocześnie uczciwym Katolikiem i prawdziwym Socjalistą”.

W tej samej encyklice Papież Pius XI potępił dyktaturę pieniądza w następującej wypowiedzi:

„Po pierwsze więc, jest dzisiaj oczywiste, że nie tylko same bogactwa, ale i ogromna siła i despotyczna, ekonomiczna dominacja – są skoncentrowane w rękach niewielu, którzy często nawet nie są właścicielami, ale powiernikami i dyrektorami funduszy inwestycyjnych, którymi zarządzają dla własnych przyjemności.

Siła ta staje się szczególnie kusząca dla tych, którzy te pieniądze trzymają i kontrolują, bo wykorzystując swoją pozycję mogą kierować i umieszczać kredyty według swojego uznania dostarczając ‘krwi’ do obiegu do całego ‘ciała ekonomicznego’ i trzymając w swoich rękach całą ‘duszę produkcji’, tak że bez ich zgody nikt nie ma prawa nawet oddychać”.
„Wolna konkurencja umarła a dyktatura ekonomiczna zajęła jej miejsce. Żądza dominacji i zysku zwyciężyły. Całe życie ekonomiczne stało się ciężkie, okrutne, bezlitosne i okropne.”
Czy Papież potępia obecnej dyktatury ekonomicznej, kiedy definiuje dyktaturę kontrolerów pieniędzy: „którzy rządzą kredytem i decydują o jego inwestowaniu?”.
Czyli Papież Pius XI w tej samej encyklice potępia i socjalizm i dyktaturę pieniądza.
Trzeba zrozumieć, że Katolik nie może popierać socjalizm, ale też nie może akceptować obecnej dyktatury pieniężnej – co ma miejsce w tak zwanych Krajach Kapitalistycznych.

Ostrzeżenie!

Uwaga! Dyktatura pieniężna – to nie Synonim Kapitalizmu.  Dyktatura pieniężna jest złą rzeczą, podczas gdy Kapitalizm – dobrą.
Uwolnić się od dyktatury pieniądza nie znaczy zwalczyć Kapitalizm. Socjalizm chce pokonać Kapitalizm, to jest złe. Socjalizm utrzymuje dyktaturę pieniężną: to też  jest złe.
Co jest potrzebne – to uwolnienia Kapitalizmu od dyktatury pieniężnej. Co jest potrzebne – to Kapitalizm dla wszystkich. Louis Even określił to tak „Podniesienie każdej jednostki do statusu kapitalisty zamiast zepchnięcie „całego narodu do poziomu Socjalizmu”.
Pozwólmy każdemu stać się kapitalistą. I wtedy przezwyciężymy i dyktaturę pieniądza i Socjalizm.
I wtedy będziemy prawdziwymi Katolikami, którzy odrzucają zarówno dyktaturę pieniądza jak i Socjalizm. To będzie efektywny Katolicyzm, Chrześcijaństwo wprowadzone w życie.

Potrzeba zwalczania zła

Katolicy – to wasz obowiązek – zwalczać Socjalizm. Także jest waszym obowiązkiem zwalczanie dyktatury pieniądza.
Walka znaczy akcja. Nie wystarczy narzekać na zło, trzeba podjąć akcję, trzeba walczyć. Nie można zamykać oczu na zło, bo jeżeli tak się robi, to jest to współpracą ze złem. Katolicy, którzy nie chcą znać prawdy o dyktaturze pieniędzy i Katolicy, których nie interesuje zwalczanie Socjalizmu i Komunizmu są tylko w połowie Katolikami, lub idą na kompromis. Taka postawa jest grzechem.

Kredyt Społeczny

„Co ma Kredyt Społeczny wspólnego z tą walką przeciwko dyktaturze pieniężnej, socja-lizmowi i komunizmowi”?
Kredyt Społeczny jest właśnie ekonomicznym sposobem walki z dyktaturą pieniężną i głosi konieczność podniesienia każdego człowieka do rangi kapitalisty.
Kredyt Społeczny pokazuje, że dyktatura  ekonomiczna, dyktatura pieniężna i kredytowa zdemaskowana w [encyklice] Quadragesimo Anno, jest dyktaturą bankową. Jest to międzynarodowy system bankowy, są to Międzynarodowi Bankierzy, którzy przez to, że mają pieniądze i kontrolę nad nimi, są w stanie zarządzać kredytem i decydować o jego przydzielaniu – jak to wyjaśnił Pius XI.

Kredyt Społeczny prezentuje dokładnie sposoby zdetronizowania Międzynarodowych Bankierów i uczynienia z pieniędzy sługi a nie pana. Technikę tę można zawrzeć w 5 punktach:

1. Wysokość emisji pieniędzy w obiegu musi odpowiadać wartości pieniężnej towarów na rynku, na sprzedaż;

2. Każdy obywatel musi otrzymywać regularnie od społeczeństwa gwarantowaną sumę pieniędzy na pokrycie podstawowych potrzeb życiowych – w tym wieku obfitości;

3. Kompetentni i uczciwi producenci muszą mieć dostęp do kredytu w celu finansowania swoich biznesów, wtedy pieniądze nie będą przeszkodą w produkcji;

4. Ceny muszą być obniżane, kiedy produkcja staje się łatwiejsza z dyskontem dla konsumentów otrzymywanych nie od producentów, lecz od społeczeństwa;

5. Administracja i prace publiczne muszą być finansowane za pomocą emisji nowych pieniędzy, która będzie odpowiadała wielkości sumy pieniężnej – niezużytej, nieskonsumowanej masy produkcyjnej, wtedy znikną podatki, inspektorzy i cała biurokracja.

Pokonany Socjalizm

Gdyby wprowadzono Kredyt Społeczny, każdy obywatel zostałby kapitalistą i otrzymywałby jednocześnie dywidendę społeczną. Każdy mógłby stać się producentem, ponieważ kredyt byłby w dyspozycji ludzi ze zdolnościami i dobrą wolą.
To jest przeciwieństwem Socjalizmu, gdzie własność prywatna nie miała prawa istnienia i gdzie każdy jest niewolnikiem władzy.
Kredyt Społeczny jest więc sposobem na wstrzymanie rozwoju Socjalizmu. To jest droga pewna i jedyna. Jest to jedyna droga do rozwiązania problemów pieniężnych, które [obecnie] są przeszkodą życia ekonomicznego.
Jeżeli Kredyt Społeczny jest jedyną drogą przezwyciężenia dyktatury pieniężnej i Socjalizmu – oba te systemy są potępione przez Kościół to jak prawdziwy Katolik może unikać studiowania Kredytu Społecznego?
„Michael” jest pismem Katolickim. Dlatego nie może czynić inaczej jak popierać Kredyt Społeczny. Katolicy, którzy nie szerzą idei Kredytu Społecznego są jak ludzie prawicy z pustymi rękoma, albo są ignorantami, albo tchórzami, żeby walczyć z dyktaturą pieniężną.

Polityka

Jak może Kredyt Społeczny stać się rzeczywistością?. Wtedy, kiedy władza wprowadzi w życie jego zasady w postaci prawodawstwa Rząd musi zabrać z powrotem władzę tym, którzy uzurpują sobie obecnie prawo do kontrolowania pieniędzy i kredytu. Kontrola pieniędzy i kredytu musi być dostosowana do dobra ogólnego, z prowadzeniem księgowości finansowej zgodnej z faktami. Obecnie banki mogą stać się organami, służącymi dobru ogólnemu zamiast instrumentami kontroli.
Może to być osiągnięte prawnie przez wprowadzenie Aktu Kredytu Społecznego. Państwo nie może kontrolować emisji pieniędzy, ale przekazać tę kontrolę księgowym, którzy będą decydowali o wysokości emisji w zgodzie z bogactwem ogólnonarodowym i dla ogólnego dobra każdego obywatela.

Zauważcie proszę, że Kredyt Społeczny nie wręcza kontroli pieniądza Rządowi, gdyż wówczas byłby to zaawansowany Socjalizm. Kredyt Społeczny prosi tylko Rząd o wydanie odpowiednich aktów prawnych, które będą wprowadzone w życie przez wybrane ciało, niezależne od dyktatury państwowej. Jest to bardzo ważne dla wolności obywateli.

Jak zdobyć to prawo

Więc problem jest natury politycznej. Trzeba wyegzekwować Kredyt Społeczny od rządu. Tylko rząd może podjąć decyzję o wprowadzeniu Kredytu Społecznego w życie.
Czy możemy mieć nadzieję, że nasz rząd wyda ustawę o Kredycie Społecznym?
Lecz w encyklice Quadragesimo Anno, Pius XI głosił degradację „Majestatu Państwa” w następującej wypowiedzi:
„Państwo, które powinno być głównym arbitrem, rządząc w królewskim stylu, ponad partiami dla sprawiedliwości i dobra ogólnego, stało się zamiast tego niewolnikiem służącym ludzkim namiętnościom i chciwości”.
Urzędnicy państwowi są marionetkami, sługu-sami a nie królami. Są oni tylko narzędziami ukrytej siły Masonerii i siły bankowej.
Jak można się od takiej władzy spodziewać wprowadzenia Kredytu Społecznego. Zwyczajnym szaleństwem byłoby mieć taką nadzieję.

Nie przy pomocy partii politycznej

Niektórzy więc odpowiedzą, że potrzeba jest w takim razie stworzenie nowej partii politycznej o nazwie „Kredyt Społeczny” i ta partia mogłaby wprowadzić w życie Kredyt Społeczny, ponieważ inne partie są związane z Wolnomularstwem (Masonerią) i Bankami Międzynarodowymi więc tego nie robią.
Ale ta nowa partia nawet a nazwie Kredyt Społeczny, nawet mająca w zamyśle uczciwe zasady Kredytu Społecznego, byłaby jednak zależna od miłosierdzia jakichś ukrytych sił Finansjery. Kandydaci do tej partii nie byliby wybrani, gdyby nie sprzedali się władzy finansistów, lub gdyby lider partii ich nie sprzedał. Partie polityczne są wygodną machiną, która służy celom ukrytych sił. To nie członkowie parlamentu rządzą Krajem, ale wielkie mózgi za sceną.
Wynalazcą zasad Kredytu Społecznego był Major Clifford Hugh Douglas. Pierwsze jego pisma były opublikowane w 1918 roku. W 1936 r. w swoim wykładzie mówił:
„Jeżeli wybierzecie partię Kredytu Społecz-nego, załóżmy że moglibyście, to mogę powiedzieć, że uważałbym wybór partii Kredytu Społecznego w tym kraju, jako jedną z największych katastrof, które mogłyby się wydarzyć”.
Nie, nie możemy ufać demokracji z urn wyborczych. To jest tylko zasłona dymna dla dyktatury bankowej.

W Krajach gdzie znajomość Kredytu Społecz-nego była bardzo duża, Bankierzy rozumieli, że ich siła jest zagrożona. Dlatego z ich strony nastąpiło chytre posunięcie – założenie partii o nazwie Kredyt Społeczny, które są pewną przeszkodą do wprowadzenia zasad Kredytu Społecznego do prawodawstwa.

W takim razie jak?

„Broń ludzka nie może porządkować ludzkich spraw”.
Oto co powiedziała Najświętsza Maria Panna, podczas objawienia w Kerizinen, Francja, 13 października 1958:
„Módlcie się dużo za Kościół, módlcie się dużo za Francję, która jest obserwowana przez wrogie Kraje, czyhające na nią. Wierzcie w cudowne zbawienie Francji i przeznaczonego jej zbawcę. Ponieważ uzbrojone armie nie mogą porządkować ludzkich spraw”.
To jest właściwie słowo: trzeba wierzyć w cudowne zbawienie i przepowiedzianego zbawcę.  To jest to co dotyczy Francji, jak również innych Krajów.
Czy Portugalia nie była cudownie uchroniona przed Rządem Masońskim w 1929 r, wraz z przybyciem Salazara, po modlitwach ludzi, którzy wysłuchali głosu Maryi w Fatimie?
Podobnie w Brazylii w 1964 r. Jean Goulartlewa (głowa państwa) opuścił swój Kraj w momencie wprowadzenia tam komunizmu pod naciskiem brazylijskich kobiet odmawiających Różaniec.
Bóg wybawi nasze kraje. Jednak Bóg potrzebuje naszej współpracy. W tym samym przekazie z Kerizinen Najświętsza Maria Panna powiedziała:
„Więcej niż zawsze musicie się modlić i działać. Jeżeli ludzie potrzebują pomocy Boga to także Bóg potrzebuje współpracy ludzi. Potrzebuje naszej pomocy do zrealizowania odwiecznych planów Opatrzności”.

Gilberte Côté-Mercier

Ten artykuł był publikowany w pismie Michael  — wrzesień- październik 1999.

Za: http://www.michaeljournal.org/dyktaturabankowa.htm