Nie ma naszej zgody na obecne w Oświadczeniu, a sprzeczne z polską racją stanu, zapisy:
– sankcjonujące uporczywe odmawianie Polakom mieszkającym w Niemczech miana „mniejszości narodowej” ze wszystkimi związanymi z tym skutkami prawnymi;
– fałszujące historię, bo obciążające winą za prześladowania i morderstwa na Polakach bliżej nieokreślone „byłe nacjonalistyczno-socjalistyczne rządy przemocy”;
– używające określeń „nazistowskie obozy koncentracyjne” (wbrew nazewnictwu międzynarodowemu: „byłe niemieckie nazistowskie obozy koncentracyjne”);
– powołujące do życia pełnomocników mniejszości niemieckiej przy wszystkich polskich wojewodach;
– zapowiadające powstanie ośrodka dokumentującego rzekome prześladowania mniejszości niemieckiej w Polsce po 1944 roku;
– sankcjonujące uporczywe odmawianie Polakom mieszkającym w Niemczech miana „mniejszości narodowej” ze wszystkimi związanymi z tym skutkami prawnymi;
– fałszujące historię, bo obciążające winą za prześladowania i morderstwa na Polakach bliżej nieokreślone „byłe nacjonalistyczno-socjalistyczne rządy przemocy”;
– używające określeń „nazistowskie obozy koncentracyjne” (wbrew nazewnictwu międzynarodowemu: „byłe niemieckie nazistowskie obozy koncentracyjne”);
– powołujące do życia pełnomocników mniejszości niemieckiej przy wszystkich polskich wojewodach;
– zapowiadające powstanie ośrodka dokumentującego rzekome prześladowania mniejszości niemieckiej w Polsce po 1944 roku;
Omawiany dokument odzwierciedla pogłębiającą się patologię w stosunkach polsko-niemieckich i stanowi podręcznikowy przykład haniebnego zaprzaństwa najwyższych struktur władzy państwowej. Z jednej strony zdejmuje on z Niemców odpowiedzialność za koszmar II wojny światowej i obarcza nią narodowo neutralnych „nazistów”, a z drugiej – mówiąc o urojonych prześladowaniach Niemców w Polsce – wpisuje się w kłamliwą propagandę środowisk tzw. „wypędzonych”. Oświadczenie jako kontynuacja korzystnego dla strony niemieckiej Traktatu o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy między Polską a Niemcami fałszuje najnowszą historię i utrwala olbrzymie dysproporcje w relacjach między obydwoma narodami.
Stanowczo domagamy się natychmiastowej dymisji podpisanego pod Oświadczeniem sekretarza stanu w MSWiA Tomasza Siemoniaka i nadzorującego jego pracę – ministra Jerzego Millera oraz zdystansowania się Premiera Rządu RP od treści rzeczonego dokumentu.
Warszawa, 21 czerwca 2011 r.
Krzysztof Zagozda, Członek Zarządu Stowarzyszenia Unum Principium, tel. 513056985
