Pamięć Walka i Męczeństwo
- Szczegóły
- Kategoria: Pamięć Walka i Męczeństwo
- Odsłony: 532
Piotr Zychowicz. Audiobook PL
Ludzie którzy zabijają swoich sąsiadów i myślą że robią to dla ojczyzny? Nigdy nie zaznają wolności i szczęścia co pokazała historia..
- Dixi Oxsi
Cały audiobook do kupienia na https://smarturl.it/WolynZdradzonyAudio Cały ebook do kupienia na https://smarturl.it/WolynZdradzonyEbook Najbardziej wstrząsająca książka autora „Obłędu ’44” i „Paktu Ribbentrop–Beck”. W latach 1943–45 na Wołyniu i w Galicji Wschodniej ukraińscy nacjonaliści wymordowali 100 tysięcy Polaków.
- Szczegóły
- Kategoria: Pamięć Walka i Męczeństwo
- Odsłony: 942
Kto, jak i po co sfałszował mit Narutowicza
Czytaj więcej: Rafał Ziemkiewicz: Kto, jak i po co sfałszował mit Narutowicza
- Szczegóły
- Kategoria: Pamięć Walka i Męczeństwo
- Odsłony: 1043
Przypominamy
POSTAWA ŻYDÓW WOBEC ODRADZAJĄCEGO SIĘ PAŃSTWA POLSKIEGO W OPINII ROMANA DMOWSKIEGO
Wytłuszczenia w tekście: Jarek Ruszkiewicz
Wybuch I wojny światowej w lipcu 1914 r. zastał Dmowskiego na terenie Niemiec. Wracał wówczas ze Szwajcarii do Królestwa Polskiego. Zdołał się przedrzeć przez Szwecję, Finlandię i w sierpniu znalazł się w Petersburgu, skąd przedostał się do Warszawy. Jeszcze przed wojną Dmowski wraz z Ligą Narodową ustalił linię polityki, którą należało wprowadzić w życie w razie działań wojennych. Chciano jak najlepiej wyzyskać wojnę między zaborcami dla sprawy polskiej. Miała ona doprowadzić do odrodzenia się państwa polskiego. Jednakże Dmowski nie posiadał odpowiednich środków finansowych, armii czy dyplomacji. Nie miał nawet poparcia większości społeczeństwa polskiego. Dlatego chcąc skupić w jednym szeregu wszystkich zwolenników swej koncepcji, zainicjował utworzenie w Warszawie w listopadzie 1914 r. Komitetu Narodowego Polskiego.
Następnym etapem działalności Dmowskiego było dążenie do umiędzynarodowienia kwestii polskiej. W wyniku tego wyjechał z Królestwa i ostatecznie osiadł w Londynie, aby tam propagować interesy narodu polskiego. Jednak ówczesna sytuacja w Europie nie pozwalała mu na osiągnięcie w tej materii jakiegoś sukcesu, bowiem Francja i Anglia uważały kwestię polską za wewnętrzną sprawę Rosji. Te okoliczności zmieniły się w 1917 r. z chwilą obalenia caratu wskutek wybuchu w Rosji rewolucji lutowej przeprowadzonej przez komunistów. W wyniku tego Piotrogrodzka Rada Delegatów Robotniczych i Żołnierskich wydała orędzie 27 marca 1917 r., a Rząd Tymczasowy odezwę 29 marca, w których opowiedziano się za prawem narodów do samostanowienia. W rezultacie otworzyło to Dmowskiemu nowe możliwości przeprowadzenia kwestii polskiej, ponieważ sojusznicy Rosji również opowiedzieli się za niepodległą Polską. Dmowskiemu zależało, aby decyzje dotyczące odradzającej się Polski były jak najbardziej korzystne.
Czytaj więcej: Anna Parys: R. Dmowski. Dlaczego tak znienawidzony przez Żydów?
- Szczegóły
- Kategoria: Pamięć Walka i Męczeństwo
- Odsłony: 1274

Jednym z najbardziej wstrząsających żydowskich źródeł o udziale Żydów w zagładzie Żydów są wiersze Icchaka Kacenelsona. Z wrażliwością poety, autor w sposób najbardziej bodaj czytelny oddaje koszmar zbrodni dokonanej przez Żydów na Żydach. W poemacie „O bólu mój” będącego częścią zbioru „Pieśni o zamordowanym żydowskim narodzie” znajdujemy takie oto strofy:
Niby kamienie i szczapy na wozy oprawca ciskał
I bił bez cienia litości, lżył nieludzkimi słowy.
Patrzyłem na to zza okna, widziałem morderców bandy –
O, Boże, widziałem bijących i bitych, co na śmierć idą…
I ręce załamywałem ze wstydu… wstydu i hańby –
Rękoma Żydów zadano śmierć Żydom – bezbronnym Żydom!
Zdrajcy, co w lśniących cholewach biegli po pustej ulicy
Jak ze swastyką na czapkach – z tarczą Dawida, szli wściekli
Z gębą, co słowa im obce kaleczy, butni i dzicy,
Co nas zrzucali ze schodów, którzy nas z domów wywlekli.
Co wyrywali drzwi z futryn, gwałtem wdzierali się, łotrzy,
Z pałką wzniesioną do ciosu – do domów przejętych trwogą.
Bili nas, gnali starców, pędzili naszych najmłodszych
Gdzieś na struchlałe ulice. I prosto w twarz pluli Bogu.
Odnajdywali nas w szafach i wyciągali spod łóżek,
I klęli: „Ruszać, do diabła, na umschlag, tam miejsce wasze!”
Wszystkich nas z mieszkań wywlekli, potem szperali w nich dłużej,
By wziąć ostatnie ubranie, kawałek chleba i kaszę.
A na ulicy – oszaleć! Popatrz i ścierpnij, bo oto
Martwa ulica, a jednym krzykiem się stała i grozą –
Od krańca po kraniec pusta, a pełna, jak nigdy dotąd –
Wozy! I od rozpaczy, od krzyku ciężko jest wozom…
W nich Żydzi! Włosy rwą z głowy i załamują ręce.
Niektórzy milczą – ich cisza jeszcze głośniejszym jest krzykiem.
Patrzą… Ich wzrok… Czy to jawa? Może zły sen i nic więcej?
Przy nich żydowska policja – zbiry okrutne i dzikie!
A z boku – Niemiec z uśmiechem lekkim spogląda na nich,
Niemiec przystanął z daleka i patrzy – on się nie wtrąca,
On moim Żydom zadaje śmierć żydowskimi rękami!
- Szczegóły
- Kategoria: Pamięć Walka i Męczeństwo
- Odsłony: 976
12. października 2020 r. obchodzimy 81. rocznicę fatalnej daty, gdy kat numer jeden państwa i narodu polskiego - Adolf Hitler, podjął decyzję o utworzeniu nowego terytorium. Powstanie Generalnego Gubernatorstwa wynikało bezpośrednio z tajnego paktu Ribbentrop-Mołotow zawartego 23 sierpnia w Moskwie w wyniku którego zasięg okupacji niemieckiej wydzielono do linii rzek: Narew, Wisła, Pisa i San. To zbrodnicze porozumienie, oczywiście ponad głowami nieświadomych Polaków, zmodyfikowano nową umową. Umowę tę podpisano 28 września 1939 r. w stolicy Związku Radzieckiego. W wyniku nowej umowy, Niemcy otrzymały Lubelszczyznę oraz część województwa mazowieckiego, a sojuszniczy ZSRR całe terytorium Litwy.
Czytaj więcej: Wojciech Jurczyk: Status Polaków w Generalnym Gubernatorstwie
Strona 1 z 90