Czy jesteś "antysemitą"? Test w 13 pkt.

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 17 październik 2010

Odsłony: 6067

Modny jak zwykle temat antysemityzmu ( dla nie zorientowanych podam, że jest to coś czego obecnie w Polsce ze świecą nie uświadczysz a czego jak kania dżdżu pożądaja syjoniści).
Afera na skalę światową z figurkami przedstawiającymi Żyda maszerującego ze złotówką w worku rozgrzała atmosferę nie tylko na Salonie24 i wielu innych forach dyskusyjnych ale obiła się już o Tel Aviv. I nie mam tu na myśli wielce elokwentnego (jak zawsze) tekstu Pana Barbura lecz Najwyższe Czynniki Państwa Tylko Dla Żydów (w skrócie – Izrael).
„Antysemityzm” takim jak go widzą syjoniści nie jest przedmiotem moich zainteresowań. Postanowiłem jednak zrobić wyjątek i przyjżeć się problemowi z bliska.W tym celu sięgnąłem po dane u źródełka.
Źródełko władzy syjonistycznej nie tryska bowiem, jak można by się spodziewać, na Bliskim Wschodzie, w Tel Aviv. To źródełko a właściwie potężny gejzer wszechwładzy bucha po drugiej stronie Atlantyku. I tam należy pogrzebać by znaleźć odpowiedź na nurtujace mnie pytanie.

Długo grzebać nie trzeba. Od razu wyskakuje „Global Anti-Semitism Review Act” - ustawa z 2004 roku przyjęta przez Kongres USA, stanowiąca rodzaj testu na „antysemickość”. Po zrobieniu tego testu każdy mieszkaniec Globu będzie mógł z całą pewnością stwierdzić czy jest „antysemitą” czy też nie.
Sytuacja tak naprawdę śmieszna nie jest. Realizacją tej ustawy zajmuje się Departament Stanu USA, który zobligowany jest (sic!) do ciagłego monitorowania tego zjawiska na całym świecie.
Wzmiankowana ustawa opiera się na 13 punktach, które stanowią trzon testu. Postaram się przybliżyć Wam ich zawartość. Całość skonstruowana jest jako atak ad hominem, gdzie zmusza się przede wszystkim do milczenia osobę a nie próbuje rozwiązać problemu.
Antysemityzmem jest :
1. „Każde oświadczenie, że 'Społeczność żydowska kontroluje rządy, media, handel zagraniczny i świat finansów”
Wg tego artykułu nie ma znaczenia czy takie stwierdzenie jest prawdziwe czy fałszywe. Prawda nie jest istotna. To co narusza prawo to wyrażenie takiej opinii. W rzeczywistości jest to samo w sobie ewidentna próba presji na rządy i poszczególnych obywateli.
Dozwolone a nawet wskazane jest mówienie, że Żydzi to najbardziej ofiarny naród w historii ludzkości a w ogóle to Samarytanie mogliby dzidę za nimi nosić.

Czytaj więcej: Czy jesteś "antysemitą"? Test w 13 pkt.

Przestępstwo i kłamstwo ministra sprawiedliwości

Szczegóły

Kategoria: Państwo

Opublikowano: 18 październik 2010

Odsłony: 3158

1. Tego należało się spodziewać. Od soboty to co zrobił w Krakowie minister sprawiedliwości Krzysztof Kwiatkowski jest przez jego kolegów z Platformy ale także sprzyjające rządowi media, bagatelizowane. A minister sprawiedliwości nie tylko popełnił przestępstwo, wynikające z art. 231 &1, bo udostępnił do publicznego odsłuchu zawartość zapisów pochodzących z czarnych skrzynek samolotu Tupolew 154, ale także złapany na tym przestępstwie przez dziennikarzy bez zmrużenia oka kłamał do kamery telewizyjnej mówiąc,że odsłuchiwał tylko materiał poglądowy.

2. Już nie pierwszy raz w przypadku premiera Tuska ale i jego ministrów PR decyduje o tym jakie podejmują decyzje i w jaki sposób chcą je przekazać opinii publicznej. I w tym przypadku nie było inaczej. Minister sprawiedliwości zawiózł osobiście od Instytutu Ekspertyz Sądowych w Krakowie decyzję premiera o zwiększeniu budżetu tej jednostki o 200 tys. zł w związku z dodatkowymi wydatkami na ekspertyzy związane z wyjaśnianiem katastrofy smoleńskiej.

Przekaz PR-owski mail być taki. Rząd Donalda Tuska tak bardzo stara się wyjaśnić przyczyny katastrofy pod Smoleńskiem, że mimo mizerii budżetowej jednak powiększa budżet jednostki, która ma odcyfrować głosy w kabinie pilotów prezydenckiego. Stało się jednak inaczej. Minister oczywiście zaprosił dziennikarzy, żeby ci relacjonowali każdy jego krok, no i relacjonowali bardzo dokładnie nawet to czego minister sprawiedliwości robić nie powinien.

3. Ale potem było jeszcze gorzej. Dziennikarze ,którzy zorientowali się ,że na ich oczach minister popełnił przestępstwo, zaczęli go pytać czy miał zgodę prokuratury wojskowej na to odsłuchanie. Minister oczywiście zgody nie miał ale aby ratować sytuację zaczął wymyślać, ze odsłuchiwał jakiś materiał poglądowy nie pochodzący z kabiny pilotów Tupolewa.

Czytaj więcej: Przestępstwo i kłamstwo ministra sprawiedliwości