Izrael - dlaczego ciągle bezkarny?
- Szczegóły
- Kategoria: Komentarz polityczny
- Odsłony: 3610
Ocena użytkowników: 5 / 5
Ostatnio jesteśmy świadkami kolejnej, krwawej agresji armii Izraela na uwięzionych w tzw. Strefie Gazy Palestyńczyków. "Uwięzionych" to jak najbardziej właściwe określenie - na skrawku ziemi o powierzchni 360 km kwadratowych stłoczone jest ok. 2 mln Palestyńczyków.Dla porównania, najmniejsze polskie województwo - opolskie, zajmuje powierzchnię 9 412 km kwadratowych i jest zamieszkałe przez ok 1 mln mieszkańców.
Mimo setek i tysięcy ofiar, głównie cywili - starcy, kobiety i dzieci to bliskowschodnie państewko nigdy nie spotkało się z konkretnym potepieniem świata. Jakieś pojedyncze protesty, formuowane zwykle przez nic nie znaczące ciała to jedynie maleńki margines.
Dlaczego tak się dzieje?
Skąd bierze się ta bezprecedensowa bezkarność Izraela?
Skąd to przyzwolenie na okresowe masakry rdzennej ludności Palestyny, niedobitków wielkich czystek etnicznych, które są kamieniem węgielnym, na którym zbudowano Państwo Izraela? Nie jest to jedyny "kamień" ale jak się zdaje ten najbardziej uwierający syjonistów dążących do zbudowania pierwszego chyba w dziejach ludzkości państwa wyznaniowego, "czystego" etnicznie. Rasizm w najczystszej postaci.
To ciche przyzwolenie zbrodni i czystek etnicznych nie bierze się ze strachu przed samym Izraelem lecz przed tym co to państwo reprezentuje. Izrael jest bowiem najbardziej emblematycznym symbolem, terytorialną emanacją syjonizmu kapitalistycznego, który kontroluje świat "bez granic".
Izrael jest narodową reprezentacją globalnej władzy syjonistycznej, która jest panem samego Izraela, Stanów Zjednoczonych i innych państw razem z ich bogactwami naturalnymi i systemami finansowo - gospodarczymi.
Państwa te i ich struktury kontrolowane są poprzez banki centralne, emisję pieniądza, wielkie sieci medialne i potężne armie uzbrojone w broń jądrową.
Stanisław Swianiewicz – świadek zbrodni katyńskiej
- Szczegóły
- Kategoria: Pamięć Walka i Męczeństwo
- Odsłony: 8948
Ocena użytkowników: 5 / 5
Większość Polaków nigdy nie słyszała o Stanisławie Swianiewiczu, jedynym świadku zbrodni katyńskiej, wybitnym naukowcu i pisarzu, prawniku, który zmarł na emigracji w Wielkiej Brytanii. Był autorem książki „W cieniu Katynia”.
Wiosną 1940r. NKWD wymordowało ponad 21000 polskich jeńców wziętych do niewoli we wrześniu 1939r. Szacuje się, że losu większości jeńców uniknęło około 400 osób. Właśnie dzięki tym osobom mamy relacje o tragicznych wydarzeniach z wiosny 1940r. Jedną z takich osób był profesor Stanisław Swianiewicz.
Stanisław Swianiewicz urodził się w Dyneburgu w 1899r. Pochodził z rodziny o patriotycznych korzeniach (jego pradziad był powstańcem listopadowym, zaś jego dziadek walczył w styczniowym zrywie narodu). Z chwilą odradzania się po latach zaborów niepodległej Rzeczpospolitej, Stanisław przerywa studia w Moskwie i powraca w rodzinne strony. Zostaje komendantem Polskiej Organizacji Wojskowej na Inflantach. Studiował prawo na Uniwersytecie Stefana Batorego, które ukończył w 1924r. W okresie dwudziestolecia międzywojennego Stanisław publikował na łamach Kuriera Wileńskiego liczne artykuły dotyczące m.in. problemów mniejszości narodowych. Jako członek Instytutu Naukowo-Badawczego Europy Wschodniej analizował niemiecką gospodarkę i jej szybkie postępy. Posiadał dość dużą wiedzę na temat niemieckiej gospodarki co w przyszłości prawdopodobnie ocali mu życie.
Czytaj więcej: Stanisław Swianiewicz – świadek zbrodni katyńskiej
Transformacja czy niepodległość?
- Szczegóły
- Kategoria: video
- Odsłony: 4076
Ocena użytkowników: 5 / 5
Prof. Marek Chodakiewicz w Klubie Ronina 14.07.2014
Tym razem nie Max Kolonko, ale Marek Chodakiewicz „mówi jak jest”. Mówi także dlaczego tak jest.
Dodatkowo podaje jeszcze kilka wskazówek, co robić, aby było inaczej.
Przykro tego wszystkiego słuchać, bo prawda o naszych wadach i to walona prosto w twarz, i to przy świadkach, jest przykra.
Piłsudski nic dobrego dla Polski nie zrobił
- Szczegóły
- Kategoria: Warto przeczytać
- Odsłony: 9136
Ocena użytkowników: 4 / 5
11 Listopada 2012- 94 rocznica odzyskania przez Polskę niepodległości
Kilka refleksji i uwag
Odzyskanie niepodległości przez Polskę po 123 latach rozbiorów to był wielki zryw narodowym długo oczekiwany i przewidywany, poprzedzony działaniem wielu partii, stronnictw i ugrupowań działaczy patriotyczno narodowych w kraju i na emigracji – Ligi Polskiej, Ligi Narodowej, Stronnictwa Narodowo Demokratycznego, Narodowej Demokracji. Był to zryw narodowy obejmujący całą Polskę – Wielkopolskę, Śląsk, Małopolskę, Kongresówkę i Warszawę i Kresy Wschodnie Rzeczpospolitej. Był powrót to do macierzy ziem rdzennie polskich utraconych w wyniku wielowiekowej agresji na Polskę Prus i Austrii i Rosji.
Odzyskanie niepodległości było wysiłkiem całego narodu, i działaczy narodowych szczególnie Narodowej Demokracji w kraju i tych na emigracji. Najbardziej znanym i najwybitniejszym politykiem był Roman Dmowski, ale takich wybitnych działaczy i patriotów było wielu.
Roman Dmowski bliski wybuch wojny przepowiadał Francuzom w Paryżu już w maju r. 1914. I bardzo aktywnie wraz z innymi działaczami pracowali nad odzyskaniem niepodległości polski słusznie przewidując przegrana Niemiec.
Przypisywanie jakichkolwiek zasług Piłsudskiemu lub twierdzenie, że odzyskanie niepodległości to równa zasługa Dmowskiego i Piłsudskiego to wielkie historyczne zakłamanie i nieporozumienie.
Piłsudski nic dobrego dla Polski nie zrobili, a wręcz odwrotnie, był największym hamulcowym tego wielkiego zrywu narodowego. Był psem spuszczonym ze smyczy przez Niemców, aby ten zryw narodowy poskromić.
PRZED ROZBIORAMI
Wielka Polska
Świetność polski trwała 8 wieków. Polska była ważnym pasem cywilizacyjnym od Bałtyku po Morze Czarne. Byliśmy potężniejsi niż Niemcy. Rosja zawdzięczała nam carów (car Władysław IV uratował Rosję). Język Polski był na dworze rosyjskim językiem gracji i elegancji i językiem urzędowym na dworze Tatarów Krymskich.
Polska miała państwowość znacznie wcześniej niż Prusy /Niemcy i Rosja.
Ludobójstwo na Woli
- Szczegóły
- Kategoria: Pamięć Walka i Męczeństwo
- Odsłony: 7239
Ocena użytkowników: 5 / 5
Szturm na „Pastę”, walki w Śródmieściu, na Starówce czy Czerniakowie. Barykady, wędrówki kanałami, zrzuty, pieśni powstańcze, łączniczki i powstańcza poczta to główne motywy corocznych obchodów rocznicy wybuchu powstania warszawskiego. Do tego dojdą niekończące się dyskusje z zadawanym do znudzenia pytaniem czy to wszystko miało sens? Wielu specjalistów z prawa i lewa, świadomie bądź nie, przekonywać nas będzie dokładnie za słowami Józefa Stalina i zaleceniami ówczesnej sowieckiej propagandy do tezy, że mięliśmy do czynienia z „polityczną awanturą obozu londyńskiego”.
Warto więc spojrzeć na Powstanie Warszawskie trochę inaczej. Temu patriotycznemu zrywowi i nierównej walce towarzyszył akt zorganizowanego ludobójstwa, którego apogeum nastąpiło w pierwszych dniach sierpnia 1944r na Woli.
Trzeba też mimo panujących w III RP proukraińskich poprawnych politycznie sympatii pamiętać o ich zbrodniczym udziale ich formacji w tłumieniu powstania oraz bestialskich mordach i gwałtach.
…………………….
Pierwsze dni sierpnia 1944 roku na Woli to fala masowych bestialskich mordów na ludności cywilnej. 10 000 zamordowanych ludzi dziennie to tyle samo ile mordowano w Treblince w szczytowym okresie jej złowrogiego istnienia. Liczby nie zawsze przemawiają do wyobraźni, więc przedstawię poniżej relację naocznych świadków.
Zeznanie Wandy Felicji Lurie, protokół nr 63, „Biuletyn GKBZHwP”, t I, 1946r., str. 246-248.
„Tego dnia o godzinie 11-12 kazano wszystkim wyjść, pchając nas na ul. Wolską. Był straszny pośpiech i popłoch. Mąż mój był nieobecny i nie powrócił z miasta; zostałam z trojgiem dzieci w wieku 4, 6, i 12 lat, sama będąc w ostatnim miesiącu ciąży. Ociągałam się z wyjściem, mając nadzieję, że pozwolą mi zostać, i wyszłam z piwnicy ostatnia. Wszyscy mieszkańcy naszego domu byli już przeprowadzeni pod fabrykę „Ursus” na ul. Wolskiej przy Skierniewickiej, mnie też kazano tam iść; szłam już sama tylko z dziećmi; trudno było iść; pełno kabli, drutów, resztki z zapór, trupy, gruzy, domy paliły się z dwóch stron. Z trudem doszłam do fabryki „Ursus”.
Strona 435 z 1055
- PILNE! Zaczęły się naloty ABW na niezależne wydawnictwa. Konfiskują nakłady książek. 451° Fahrenheita.
- Niezwyciężona. Marzenie o polskiej armii. Geopolityka.
- Apel do Rodziców małych dzieci! – wygłoszony przez dr. Roberta Malone i podpisany przez 15 tysięcy lekarzy, naukowców
- Przesłanie Arcybiskupa Viganò na Boże Narodzenie
- Boże Narodzenie - Teraz nadeszła dla was godzina powstania ze snu
- Ofiary szczepień
- Jak bronić się przed terrorem. Przykłady listów do pracodawcy nakazującego zaszczepienie się
- Sprawa najwyższej wagi
- Kościoły i kaplice w Polsce, w których Msza Święta Wszechczasów była, jest i będzie.
- Sensacyjny wywiad abpa Viganò o twórcach i celach pandemii!
- BlackRock – najpotężniejszy koncern, którego prawie nikt nie zna
- Bestia znaczy swoich za zgodą Watykanu?
RadioMaryja.pl
18 listopad 2024
Katolicki Głos w Twoim domu- Kogo KO wystawi w wyborach na prezydenta RP?
- Izrael zbombardował budynek jednaj z dzielnic Bejrutu
- Świętokrzyskie: dwie osoby, w tym 9-letnie dziecko, zatruły się czadem
- Rozpoczął się proces beatyfikacyjny o. Józefa Andrasza SJ – kierownika i spowiednika s. Faustyny
- Z. Kuźmiuk: Mamy do czynienia z załamaniem dochodów budżetowych
- Prezydent J. Biden dał zielone światło Ukrainie na uderzenia w głąb Rosji
- Prognoza pogody 18.11.2024
- Informacje Dnia 18.11.2024 [08.00]
- Gruzja: nieudana próba zajęcia siedziby TV w stolicy separatystycznej Abchazji
- Spróbuj pomyśleć
- Portugalia: akcja ratownicza po zasłabnięciu polskiego turysty na Maderze
- Haiti: ponad 20 tys. mieszkańców uciekło ze stolicy kraju w obawie przed zbrojnymi bandami
