Kacapiw wyrezaty?

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 10 maj 2017

Odsłony: 2308

CO PISZĄ INNI: Rosyjski analityk Rostisław Iszczenko pisze o nowej tożsamości i o rojeniach ukraińskich nacjonalistów.

W ostatnich latach w przededniu 9 maja u ukraińskich nacjonalistów zaczyna się sezonowe pogorszenie stanu psychicznego i poczucia tożsamości. Przy czym z każdym rokiem problem się pogłębia.

Dziesięć lat temu, za Juszczenki, próbowali tego dnia „pogodzić" weteranów II wojny światowej i kolaboracjonistów z OUN/UPA przy pomocy ideologii banderowskiej. W tamtych czasach pretendowali nawet do 50% Zwycięstwa twierdząc, że oczywiście, bronili ukraińskiej niepodległości przed ZSRR, ale heroicznie walczyli również z Wehrmachtem, a nawet – jako jedyni – wyzwalali niemieckie obozy koncentracyjne. 

Co prawda skrupulatni Niemcy nie znaleźli w swoich archiwach śladów nie tylko epickich walk, wygranych (lub chociażby bohatersko przegranych przez UPA), ale w ogóle jakichkolwiek odnotowanych strat wojskowych III Rzeszy, odniesionych w „bitwach" z ukraińskimi nacjonalistami. Radzieckie źródła potwierdzają natomiast śmierć w walce z UPA tylko jednego „niemieckiego oficera" — niejakiego „porucznika Paula Wilhelma Sieberta" — którym był radziecki zwiadowca, Bohater Związku Radzieckiego Nikołaj Iwanowicz Kuzniecow.

Po faszystowskim przewrocie państwowym, do którego doszło na Ukrainie w lutym 2014 roku, rozmowy o tym, że UPA prowadziła wojnę na dwa fronty, całkowicie ucichły. Już w 2014 roku zamiast Dnia Zwycięstwa 9 maja ukraińska władza zaczęła narzucać narodowi „Dzień Pamięci i Pojednania", obchodzony 8 maja. A w 2017 roku na Ukrainie przyznano, że 9 maja w rzeczywistości jest dla ukraińskich nacjonalistów klęską.

Czytaj więcej: Kacapiw wyrezaty?

Pozytywne zmiany w Stoczni Szczecińskiej. Przypominamy raport Fundacji LEX NOSTRA!

Szczegóły

Kategoria: Wiadomości

Opublikowano: 09 maj 2017

Odsłony: 2302

Fundacja LEX NOSTRA z radością i satysfakcją przyjmuje działania polskiego rządu na rzecz odbudowy prestiżu i znaczenia Stoczni Szczecińskiej oraz polskiego przemysłu stoczniowego.

Umowa dotycząca zakupu Stoczni Szczecińskiej przez Fundusz Inwestycyjny Mars pokazała, że projekty, które przygotowuje rząd, nie są tylko i wyłącznie w fazie projektowania, ale stają się faktycznymi dokonaniami. Obecnie dowiadujemy się o konkretnych decyzjach w zakresie Budowy w Stoczni Szczecińskiej czterech kolejnych statków dla Polskiej Żeglugi Morskiej i położenia stępki pod pierwszy prom dla PŻB. Co ważne, działania te skutkują powrotem do pracy stoczniowców. Obecnie już ponad 1,5 tysiąca osób znalazło zatrudnienie w Stoczni, docelowo mówi się nawet o 4,5 tysiąca niezbędnych do dynamicznego działania Stoczni pracownikach.

Wydarzenia te są dla Fundacji LEX NOSTRA tym bardziej ważne, że opublikowany kilka lat temu raport Fundacji poświęcony np. kalendarium i realnym powodom upadku Stoczni Szczecińskiej i polskiego przemysłu stoczniowego stał się ważnym punktem dyskusji publicznej i przyczynił się do uświadomienia przez wiele środowisk powagi sytuacji. Na nasz raport powoływali się politycy ówczesnej opozycji, dziś tworzący obóz rządowy. Poniżej przypominamy publikację Fundacji LEX NOSTRA:

Czytaj więcej: Pozytywne zmiany w Stoczni Szczecińskiej. Przypominamy raport Fundacji LEX NOSTRA!

Rocznica zakończenia II WŚ. Obłuda aliantów

Szczegóły

Kategoria: Pamięć Walka i Męczeństwo

Opublikowano: 09 maj 2017

Odsłony: 3290

Iwo Cyprian Pogonowski: Konstytucja

• Drukuj
• E-mail

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 05 maj 2017

Odsłony: 2948

"A skoro już mówimy o konstytucji, to warto przypomnieć, że wbrew rozpowszechnionej opinii, konstytucja 3 maja wcale nie rozszerzała w Polsce demokracji. Przeciwnie. Raczej ją ograniczała, likwidując wolną elekcję i wprowadzając tron dziedziczny w dynastii Wettynów. Jeszcze większego ograniczenia demokracji dokonał Sejm Czteroletni, pozbawiając szlachtę-gołotę prawa głosowania na sejmikach, to znaczy – czynnego prawa wyborczego."
- Stanisław Michalkiewicz: Wokół konstytucji dawnej, obecnej i przyszłej

---

Przypominamy - Iwo Cyprian Pogonowski

Konstytucja 3 maja

Z Wikipedii oraz redakcja I. C. Pogonowskiego

Konstytucja 3 maja (właściwie Ustawa Rządowa z dnia 3 maja) – uchwalona 3 maja 1791 roku ustawa regulująca ustrój prawny Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Powszechnie przyjmuje się, że Konstytucja 3 maja była pierwszą w Europie i drugą na świecie (po konstytucji amerykańskiej z 1787 r.) nowoczesną, spisaną konstytucją. Konstytucja 3 maja została ustanowiona ustawą rządową przyjętą tego dnia przez sejm. Została zaprojektowana w celu zlikwidowania obecnych od dawna wad systemu politycznego Rzeczypospolitej Obojga Narodów i jej złotej wolności. Konstytucja wprowadziła polityczne zrównanie mieszczan i szlachty oraz stawiała chłopów pod ochroną państwa, w ten sposób łagodząc najgorsze nadużycia pańszczyzny. Konstytucja zniosła zgubne instytucje, takie jak liberum veto, które przed przyjęciem Konstytucji pozostawiało sejm na łasce każdego posła, który, jeśli zechciał – z własnej inicjatywy, lub przekupiony przez zagraniczne siły, albo magnatów – mógł unieważnić wszystkie podjęte przez sejm uchwały. Konstytucja 3 maja miała wyprzeć istniejącą anarchię, popieraną przez część krajowych magnatów, Petersburg oraz Berlin, na rzecz egalitarnej i demokratycznej monarchii konstytucyjnej. W tym samym czasie przetłumaczono Konstytucję na urzędowy język litewski, wówczas białoruski.

Przyjęcie Konstytucji 3 maja sprowokowało wrogość sąsiadów Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Podczas wojny w obronie konstytucji, Polska zdradzona przez swojego pruskiego sprzymierzeńca i prowokatora Fryderyka Wilhelma II została pokonana przez Imperium Rosyjskie Katarzyny Wielkiej, posługującej się konfederacją targowicką – jako spiskiem polskich magnatów przeciwnych reformom osłabiającym ich wpływy. Pomimo tej klęski i późniejszego II rozbioru Polski, Konstytucja 3 maja wpłynęła na późniejsze ruchy demokratyczne w świecie. Po utracie niepodległości w 1795, przez 123 lata rozbiorów, przypominała o walce o niepodległość. Zdaniem dwóch współautorów, Ignacego Potockiego i Hugona Kołłątaja była "ostatnią wolą i testamentem gasnącej Ojczyzny".

Polska była jedynym państwem w Europie gdzie każdy mężczyzna z milionowej “nacji szlacheckiej” miał prawo być kandydatem w wyborach na głowę państwa w osobie króla, który stanowił władzę wykonawczą. W wyborach na króla mogli kandydować obcy ludzie tak, że wybory nie były ograniczone do obywateli urodzonych w Rzeczypospoliej i obce interwencje w polskich wyborach niestety były legalne i zgubne.

Czytaj więcej: Iwo Cyprian Pogonowski: Konstytucja