Niech będzie z nami Pan, nasz Bóg
jak był z naszymi przodkami"
(1 Krl 8,57)

Panie Wojewodo Pomorski!
Panie Prezydencie Miasta Gdańska! Proboszczem Bazyliki Mariackiej!
Czcigodni Kombatanci dróg ku Niepodległej!
Poczty sztandarowe!
Przedstawiciele władz państwowych i samorządowych!
Bracia z Solidarności!
Drodzy uczestnicy Najświętszej Ofiary
sprawowanej w dniu Święta Niepodległości!
Niespełna dwa tygodnie temu, w Uroczystość Wszystkich Świętych i w dniu Wspomnienia Wszystkich Wiernych Zmarłych, rozbłysła nad Polską szczególna łuna - pamięci i miłości. Blask tysięcy cmentarnych zniczy i lampionów. Staliśmy pogrążeni w modlitwie i zadumie przy grobach bliskich, którzy wyprzedzili nas w drodze do wieczności. Powracały wspomnienia wspólnych dni. Miejsc, gdzie biegło nasze życie - czasem na zawsze utraconych. Wydarzeń, które formowały dzieje naszych rodzin, wspólnot, środowisk. W tych obrazach i wspomnieniach zda się wychodziła nam na spotkanie ojczyzna. Tamtego dnia - w ciszy rozświetlonych cmentarzy - uświadamialiśmy sobie, że nie możemy się od niej odwrócić, przekreślić ją, zlekceważyć. Bo jeśli to uczynimy, stracimy siebie. Bo przecież w niej i dzięki niej staliśmy się tym, czym jesteśmy. Synami i córkami polskiej ojczyzny. Dziś, zda się, doświadczamy tego wszystkiego, o czym w tak wymowny sposób przypominała nam niedawno obchodzona Uroczystość Wszystkich Świętych.

I. Dzień narodowego dziękczynienia

Bowiem to dzień pamięci o tych, co już odeszli, zanurzyli się w Bożej Miłości, ale trwają w pamięci polskiej wspólnoty.

To dzień szczególnej pamięci, odwołującej się do wydarzenia, które ma wymiar symbolu. Święto Niepodległości!