Robert Larkowski - O DYSCYPLINIE W RUCHU NARODOWYM

Szczegóły

Kategoria: Myśl Narodowa

Opublikowano: 07 luty 2011

Odsłony: 15571

Nasza nacja posiada niechlubną opinię wspólnoty rozbitej na jednostki, które nie poddają się ogólnym celom społeczno-ideowym, tkwiąc w egoizmie i dbaniu wyłącznie o własne interesy. Jako nacjonaliści musimy samokrytycznie przyznać, że Polacy w większości tacy właśnie są, a system demokratyczny i liberalizm zdecydowanie te negatywne cechy pogłębiają. Nie czas i miejsce na zachwyty, jacy to jesteśmy bohaterscy i patriotyczni, bo na naszych oczach trwa demontaż narodu i państwa polskiego, zaś ludzi, którzy z tymi katastrofalnymi zjawiskami walczą, jest kompromitująco mało. W uszach brzmi powszechne zapytanie polskojęzycznego egoisty – co ja z tego będę miał (z boju o Polskę dla Polaków)?

Powyższym stanem narodu radują się nasi wrogowie, lecz co najgorsze pogłębiają go nierzadko ludzie mieniący się nacjonalistami/narodowcami. Popracują nieco w ugrupowaniu narodowym i przy pierwszym niepowodzeniu albo niespełnieniu wybujałych ambicji własnych, uciekają gdzie pieprz rośnie, ginąc z narodowego horyzontu niczym kamfora. Pal sześć, gdy mamy do czynienia z osobnikami przypadkowymi, którzy uważają partię narodową za kolejną szalupę płynącą bezboleśnie po władzę i stanowiska dla swych członków. Każdy rozgarnięty człowiek wie, iż bycie nacjonalistą, to w obecnej dobie panowania kosmopolityzmu i syjonizmu, wybranie żywotu Polaka wyklętego przez polskojęzyczne otoczenie i często krąg tak zwanych przyjaciół lub rodzinę. Łączy się to ze zrezygnowaniem z systemowej kariery zawodowej, szykanami w pracy i szkole, kompletnym niezrozumieniem ze strony głuchych na wszystko rodaków i wreszcie walką wewnętrzną z pytaniem o sens tych poświęceń, jeżeli zwycięstwo przyjdzie być może za kilkanaście-kilkadziesiąt lat lub wcale. Element przypadkowy przyjmie to wszystko niczym pożar wokół siebie i ucieknie. Ale świadomy sytuacji narodowiec, który doskonale wiedział, w co się angażuje i dokąd zmierza? W tym przypadku dezercja stanowi najwyższą formę zdrady i zdziecinnienia. Niech się wstydzi ten, kto wybrał tę żałosną ścieżkę tchórza.

Czytaj więcej: Robert Larkowski - O DYSCYPLINIE W RUCHU NARODOWYM

Antymasoński film z Francji Vichy.

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 07 luty 2011

Odsłony: 5834

Ostatnio miałem przyjemność obejrzeć doskonały film produkcji Francji Vichy Masoneria – ukryte siły (oryginalny tytuł Forces occultes)dotyczący wpływów judeomasońskich na politykę i zmiany zachodzące w świecie. Ukazuje jak masoneria korumpuje władze, uzależnia od siebie wszystkich jej członków przerabiając na posłuszne marionetki, degraduje mentalnie i moralnie ludzi, oraz wszczyna konflikty międzypaństwowe aby ugrać swoje ciemne interesy. Fabuła filmu opiera się o życie dobrego i lekko naiwnego zarazem francuskiego posła i narodowca Pierre’a Avenel’a, który zostaje wciągnięty do francuskiej masonerii GOdF. Z czasem dostrzega, że „szlachetne ideały”, za którymi maskuje się masoneria są tylko przykrywką do ich rzeczywistych celów mijających się z fasadowymi hasłami przez nich głoszonymi.

Autorem scenariusza jest Jean-Marie Riviere, reżyserem Jean Mamy a producentem Robert Muzard. Twórcy filmu byli po wojnie prześladowani. Scenarzysta został wtrącony do więzienia na dożywocie, zaś producent i reżyser zostali straceni.

Czytaj więcej: Antymasoński film z Francji Vichy.

Tomasz Urbaś - Wojna arabsko-europejska

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 06 luty 2011

Odsłony: 7211

 Kraje objęte zamieszkami są biedne. Poziom Produktu Krajowego Brutto nie przekracza kilku tysięcy dolarów na osobę. Słabe gospodarki, niskie wykształcenie, bezrobocie skutkuje wysokimi udziałami wydatków arabskich rodzin na żywność, które sięgają 50-60 % ogółu wydatków konsumpcyjnych. W rodzinach biednych ten wskaźnik jest wyższy niż średni.

Czytaj więcej: Tomasz Urbaś - Wojna arabsko-europejska

Janusz Baczyński - Wojny

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 06 luty 2011

Odsłony: 4577

Rozwój techniczny i organizacyjny ludzkości tworzy nową, nigdy nie występującą wcześniej w historii, sytuację na świecie. Mamy ogromny wzrost produktywności ludzi; obecnie w najsilniejszych ekonomicznie (a co za tym zwykle idzie - militarnie) krajach świata nie występuje zjawisko głodu, które było przyczyną wielu wojen. Jeśli bowiem człowiek ma umrzeć z głodu łatwo decyduje się na bandytyzm. Ta wysoka produktywność powoduje że wojny się po prostu nie opłacają. Człowiek w pokoju pracujący wytworzy o wiele więcej niż mógłby w tym czasie zrabować. To samo dotyczy państw.

Drugą poważną przyczyną wojen były w XX w. agresywne ideologie: komunistyczna i narodowosocjalistyczna. Upadła jednak III Rzesza, upadł Związek Sowiecki. Można oczywiście mieć dużo zastrzeżeń do aktualnej polityki Rosji, a nawet USA dopatrując się u nich zapędów imperialistycznych, ale trzeba spojrzeć na sprawę obiektywnie: aby imperializm był groźny musi być podbudowany ideologią, która zdegraduje w oczach przywódców państwa imperialnego inne państwa i narody - jako niższe, dzikie, które należy ujarzmić tak jak się ujarzmia niebezpieczne dzikie zwierzęta. Takie ideologie mają na świecie coraz mniejszy zasięg i znaczenie.

Czytaj więcej: Janusz Baczyński - Wojny