Plusy i minusy kardynała Dziwisza

Szczegóły

Kategoria: Naród

Opublikowano: 30 sierpień 2010

Odsłony: 5686

W tych dniach mija pięć lat od ingresu nowego metropolity krakowskiego. Ingres odbył się na Wawelu i na Rynku Głównym w iście bizantyńskim stylu. Politycy, w tym zwłaszcza ci z lewicy, bili się o miejsca w pierwszej miejsca. Sojusz ołtarza z tronem w pełnym wydaniu. Z kardynałem Stanisławem Dziwiszem wiązano ogromne nadzieje. Niektórzy uważali, że jego rządy w diecezji będą na miarę kardynała Karola Wojtyły, z którym przebywał prawie czterdzieści lat. Znaczna jednak część tych oczekiwań szybko prysła. Nie ujmując obecnemu metropolicie wielu zasług, trzeba zauważyć, że potwierdził on starą wojskową zasadę, iż adiutant, nawet najlepszy i najwierniejszy, raczej nie bywa dobrym głównodowodzącym.

Zasady tej nie przestrzega Kościół w Polsce, który na pasterzy diecezji kreuje nie ofiarnych duszpasterzy, ale biskupich sekretarzy czy pracowników kurii, którzy nigdy nie byli nawet proboszczami, a problemy ludzi świeckich znają wyłącznie zza biurka. Duchowni nazywają takie osoby BMW, czyli bierny, mierny, ale wierny. Wierny oczywiście tzw. kościelnym układom.

W układy te kard. Stanisław Dzwisz wszedł idealnie. Na dodatek, czego nie czynili jego poprzednicy, wszedł także (głównie poprzez braci Rasiów) w układy z politykami, głównie z Platformą Obywatelską. Za to Kościół krakowski ustawicznie płaci swoją cenę.

W tym kontekście artykuł Marty Paluch z "Gazety Krakowskiej" dość dobrze oddaję rzeczywistość.

Mija pięć lat sukcesów i porażek Dziwisza

Marta Paluch

2010-08-10

Księża spokojnie jedli poranną jajecznicę i nagle, jeden po drugim, zaczęli wychodzić z jadalni, zostawiając napoczęte śniadanie na stole. Kardynał zjadł i trzeba było jechać dalej. Nikt ich o to nie prosił - po prostu wiadomo było, że trzeba rzucić jedzenie. Tak właśnie - bez wielkich gestów, łagodnie i skutecznie, kardynał od pięciu lat rządzi krakowską kurią.

Porażki. Od lustracji do abpa Paetza
Kardynał Stanisław Dziwisz, gdy obejmował władzę w Krakowie, miał już duże wpływy w polskim Kościele i w Watykanie. Nie ustrzegł się jednak błędów wynikających z nieznajomości polskich realiów, bo był przecież poza krajem ponad 20 lat, lub - jak podpowiadają złośliwi - z podszeptów doradców.

Czytaj więcej: Plusy i minusy kardynała Dziwisza

Dariusz Kosiur - "Precz z krzyżami"

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 30 sierpień 2010

Odsłony: 6972

Z takimi hasłami pojawili się w nocy 09.08.2010 na ul. Krakowskie Przedmieście w Warszawie przed pałacem prezydenckim manifestanci żądający usunięcia krzyża upamiętniającego ofiary katastrofy prezydenckiego samolotu. Z tego hasła wynika jednak, że nie chodzi tylko o ten jeden krzyż, chodzi o wszystkie krzyże – chodzi o naszą wiarę katolicką. Batalia przeciw krzyżowi nie jest naszą polską specyfiką – walka z katolicyzmem toczy się dziś na całym Zachodzie.
I tak oto historia zatoczyła koło. Niecałe 100 lat temu, również na ul. Krakowskie Przedmieście w Warszawie, szowinistyczni żydzi urządzali manifestacje z podobnymi hasłami. Można o tym przeczytać w trudno dziś dostępnych i od 1926 r. nie polecanych „Kronikach warszawskich” B. Prusa. „Precz z białą gęsią” – chodzi o polskie godło państwowe, „precz z krzyżem” wrzeszczeli rozwydrzeni żydzi na warszawskiej, polskiej ulicy.

Czy coś, zatem zmieniło się w żydowskim stosunku do katolików, do Polaków, do Słowian, do białej rasy?

Oczywiście trudno o bezpośredni zarzut wobec żydów o ich sprawstwo manifestacji przed pałacem prezydenckim. Istnieją jednak mocne dowody pośrednie, że inicjatorów tej bezczelnej i karygodnej manifestacji należy szukać wśród intelektualnych bandziorów judeomasonerii, w środowiskach od zawsze antypolskiego i antykatolickiego żydostwa, wśród żydowskich elementów władz państwa i stolicy kraju i wśród takich samych elementów dysponujących powszechnymi mediami.
Sam krzyż – symbol katolickiej wiary, polski symbol jest tu traktowany i wykorzystywany czysto instrumentalnie zarówno przez rządzących (PO), jak i przez tzw. opozycję (PiS), bo jedni i drudzy to elementy antypolskie i w rzeczywistości, mimo deklarowanego katolicyzmu, antykatolickie.

D. Tusk  jako kandydat na urząd prezydenta RP, żeby przypodobać się Polakom, zawarł ślub kościelny tuż przed rozpoczęciem swojej kampanii wyborczej. Nieżyjący prezydent L. Kaczyński uroczyście potwierdził reaktywowanie judeomasońskiej loży B’nei B’rith. Celem B'nei B'rith było i jest utrzymanie wspólnoty żydowskiej, jej solidarności ponadklasowej i ponad terytorialnej, wspieranie Izraela oraz walka z antysemityzmem – to oficjalnie, a nieoficjalnie także walka z katolicyzmem. Tacy to katolicy rządzą dziś ogłupionym przez wszystkie siły, w tym i przez Kościół katolicki, Polakami.
Według żydowskiej rozgłośni TOK FM (własność żydowskiej GW, żydowskiego tygodnika Polityka, żydowskiej fundacji S. Batorego), w której występują wyłącznie filosemickie kundle i antypolscy Ż(ż)ydzi, krzyż to symbol miłości, symbol umiłowania nieprzyjaciół. Skoro, więc budzi on tyle nienawiści, to należy go usunąć, najpierw z przed pałacu, a potem z całej przestrzeni publicznej - iście szatańska, a przecież żydowska, to dialektyka.

Czytaj więcej: Dariusz Kosiur - "Precz z krzyżami"

TEGO JESZCZE NIE BYŁO! REKLAMA ABORCJI W SEJMIE!

Szczegóły

Kategoria: Państwo

Opublikowano: 30 sierpień 2010

Odsłony: 4427

Już nie pod Sejmem, ale w środku. To doprawdy skandal, aby promocja aborcji na życzenie, która jest w Polsce nielegalna, odbywała się w naszym Parlamencie. Spotkanie to odbyło się 26 sierpnia (Święto Matki Bożej Częstochowskiej) pod nazwą wysłuchania obywatelskiego. Organizujący je pos. Marek Balicki oświadczył, że jest ono wyrazem demokracji, w której należy prezentować wszystkie poglądy. W ramach tej demokracji nie zaproszono jednak nikogo, kto mógłby tam bronić życia dziecka poczętego i zdrowia jego matki. Zaproszono na nie natomiast dyrektorów zagranicznych klinik aborcyjnych i aborcjonistów z Niemiec, Austrii, Holandii i Wielkiej Brytanii, którym umożliwiono prezentację ich poglądów i działalności.

Zaproszeni przedstawiciele klinik zagranicznych klinik aborcyjnych swobodnie reklamowali tzw. turystykę aborcyjną. Niektórzy z nich są z pochodzenia Polakami i zostali zatrudnieni przez zagraniczne kliniki aborcyjne w celu zabijania polskich dzieci . Oni na tym zarabiają wielkie pieniądze! I robią to właśnie po to, aby dobrze zarabiać. Reklama w polskim Sejmie to dla nich wielka okazja zwiększenia liczby klientek, a tym samym dochodu.
Wyjątkowym skandalem jest fakt, że austriacki aborcjonista dr Christian Fiala w swoim wykładzie cytował fragment programowej książki Hitlera „Main Kampf”. Czy nie wiedział, że Hitler pochodzący z Austrii, pierwszy zalegalizował aborcję dla Polek? W tym samym czasie za zabicie niemieckiego dziecka w łonie matki karano śmiercią. Na działalność dr. Fiala zwracają od dawna uwagę nasi austriaccy przyjaciele z Human Life International (HLI). Prowadzi on bardzo aktywną kampanię reklamową wobec Polek w ciąży, zachęcając do korzystania ze świadczonych przez niego usług.

Federacja Kobiet i Planowania Rodziny, współorganizator tego spotkania, od lat stosuje propagandę, że w Polsce jest ok. 200 tys. nielegalnych aborcji.  Skąd ta olbrzymia cyfra? Nie ma na nią żadnych dowodów. W Polsce naprawdę nie ma tylu aborcji i pomimo wielu usiłowań feministek nie udało się takiej wielkiej liczby udowodnić. Ta cyfra jest „wyssana z palca” na życzenie zwolenników aborcji, którzy usiłują wmawiać, że duża liczba przestępstw jest  argumentem do ich zalegalizowania. Jest to swoisty absurd, w ten sposób zanegowalibyśmy całe prawo karne. Tym razem poszukano nielegalnych aborcji za granicą i znowu padła ta sama liczba 200 tys.

Czytaj więcej: TEGO JESZCZE NIE BYŁO! REKLAMA ABORCJI W SEJMIE!

Wesprzyjmy rząd Donalda Tuska

Szczegóły

Kategoria: Państwo

Opublikowano: 30 sierpień 2010

Odsłony: 3765

Wspieram Donalda Tuska. Serio! To nie jest żart. Wszak premier podczas kampanii wyborczej w 2007 r. zapewniał, że Polacy będą wracać z emigracji. Pamiętacie ten spot z kolesiem, który dźwigając plecak wraca do kraju z emigracji? Uważam, że nie tylko należy krytykować premiera i jego ekipę, ale trzeba robić coś konstruktywnego i wspierać rząd w tych postulatach, które są dobre dla kraju i dla nas. A powrót Polaków do ojczyzny, to dobry pomysł, bo lepiej żeby pracowali w kraju i dla kraju, tutaj odprowadzali podatki niż na obczyźnie.

Niestety i z tej obietnicy rząd nie może się wywiązać. Wszak Polacy nie chcą wracać z emigracji, bo nie dość, że kryzys, to ekipa Donalda Tuska likwiduje kolejne miejsca pracy dożynając kolejne gałęzie przemysłu oraz podwyższa podatki. Nic dziwnego, że polscy emigranci nie czują się zachęcani przez rząd do powrotu.

By nie być gołosłownym pozwolę sobie zacytować fragment artykułu z sympatyzującej z rządem premiera Tuska „Gazety Wyborczej”: „-Każdy z nas chciałby wrócić, tylko do czego? W Polsce musiałam sprzedać samochód, żeby żyć. Tutaj mamy z mężem już drugi, kupiliśmy dom, planujemy życie, bo mamy dobrą pracę- powiedziała jedna z Opolanek przebywająca obecnie w Holandii „Gazecie Wyborczej”. -Nawet jakbym zaoszczędziła jakąś kwotę i chciała zainwestować w Polsce, to boję się, że nikt z moich usług nie będzie korzystał, bo ludzie w Polsce są za biedni- uważa” (GW 02.03.2010).

Jednakże są Polacy, którzy chcą wrócić do kraju. Nie należy ich wypatrywać na zachodzie Europy, ale na wschodzie. Otóż na początku sierpnia jeden z internautów przysłał mi link do strony: repatriacja.org.pl.  

Jest to strona Obywatelskiego Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej „Powrót do Ojczyzny” popierająca projekt ustawy o powrocie do naszego kraju osób pochodzenia polskiego, deportowanych i zesłanych przez władze ZSRR w głąb Związku Radzieckiego. Pamiętajmy, że są to osoby będące potomkami deportowanych i są to nasi rodacy. Nie zostawiajmy ich i jeśli mają wolę powrotu do swojego kraju, to dajmy im tę szansę. Każdy z nas może im pomóc składając swój podpis popierając inicjatywę promowaną na stronie repatriacja.org.pl.

Czytaj więcej: Wesprzyjmy rząd Donalda Tuska