"Nienawidzący Boga" (Rz 1, 30)

Szczegóły

Kategoria: Naród

Opublikowano: 18 sierpień 2010

Odsłony: 5854

Ocena użytkowników: 4 / 5

Straszliwa i dotąd zagadkowa katastrofa pod Smoleńskiem spowodowała w kraju wielkie rozbudzenie patriotyzmu i uczuć religijnych, co wyraziło się w postawieniu i kulcie krzyża przed Pałacem Prezydenckim. Ale jednocześnie to ożywienie miłości Ojczyzny i więzi z Kościołem przeraziło ogromnie liberałów, ateistów i ludzi, dla których Bóg, Kościół, Ojczyzna nie są najwyższymi wartościami. Skąd takie przerażenie i wściekłość?

Harcerze postąpili szlachetnie i godnie, stawiając krzyż jako religijną i patriotyczną interpretację tragedii. Postawili go tam, gdzie spontanicznie zaczęli się gromadzić Polacy, żeby uczcić pamięć wszystkich poległych na czele z prezydentem Lechem Kaczyńskim jako głową państwa. Jednak harcerze, nie znając ideologii liberalistycznej Platformy Obywatelskiej ani jej nienawiści do zmarłego prezydenta, nie wiedzieli i nie spodziewali się, że PO i rząd potraktują to jako hołd dla Lecha Kaczyńskiego oraz jako akt wrogi im i wszystkim ateistom - zarówno tym, którzy swoje poglądy ograniczają do sfery prywatnej, jak i tym, którzy otwarcie je manifestują. I oto harcerze nastąpili na minę. Trudno młodych ludzi za to winić, bo istotnie życie polityczne w Polsce coraz częściej polega na zakłamaniu. Dlatego nie wiedzieli, że naruszyli dogmat liberalistycznej i dzisiaj "jedynie słusznej koncepcji państwa i polityki".

Dogmat ateizmu publicznego

Trzeba przypomnieć, że o ile twórcy Wspólnoty Europejskiej od 1957 r. przyjmowali twórczą rolę religii, o tyle już ich następcy, ateiści publiczni, w traktacie z Maastricht parafowanym w 1991 r. przyjęli ukrytą tezę, że UE będzie budowana na ateizmie i w całości ma być ateistyczna.
Nowa lewica, postkomuniści, postmoderniści, masoni i klasyczni ateiści dostrzegli w budowaniu Unii jeden zasadniczy problem. Jak usunąć religię z życia państwa europejskiego i jak zdobyć legitymizację na przywódców tego nowego superpaństwa, kiedy w jego skład wchodzą narody religijne? Sekularyści francuscy zaproponowali następujący chwyt: tworzone superpaństwo europejskie nie atakuje religii państw członkowskich, nawet ją "zabezpiecza", ale tylko religię w sferze osobistej i prywatnej obywateli, nie publicznej i państwowej. Natomiast życie publiczne ma się oprzeć na sekularyzmie, czyli nieobecności religii. Argument był taki: jest wiele religii, zwalczają się one nawzajem, dzielą społeczeństwo, podzielą więc i Unię, ateizm zaś jest jeden, łączy więc i jest ponadreligijny. W każdym razie zjednoczona Europa nie może wyrastać z korzeni religijnych. Było to przeciwstawienie się idei Jana Pawła II, na którego zlecenie Papieski Uniwersytet Laterański i Katolicki Uniwersytet Lubelski zorganizowały od 3 do 7 listopada 1981 r. w Watykanie wielkie kolokwium ogólnoeuropejskie na temat: "Chrześcijańskie korzenie Narodów Europejskich". Miałem zaszczyt czynnie uczestniczyć w tym wydarzeniu razem z wieloma wybitnymi Europejczykami. Ze smutkiem jednak dodam, że było tam także wielu Polaków, którzy utworzyli potem tzw. katolewicę. Oni też odrzucili ideę obecności Kościoła w życiu publicznym.

Czytaj więcej: "Nienawidzący Boga" (Rz 1, 30)

STOWARZYSZENIE FIDES ET RATIO W KRAKOWIE POLECA

Szczegóły

Kategoria: video

Opublikowano: 18 sierpień 2010

Odsłony: 4068