feed-image W SERCU POLSKA RSS

Szczegóły
Kategoria: Naród
Odsłony: 10291

Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna

W sobotę (tj. 7 grudnia br.) zmarł ostatni uczestnik bitwy polsko-bolszewickiej kpt. Józef Kowalski. Urodził się 2 lutego 1900 roku w Wicyniu k. Złoczowa w Galicji Wschodniej (obecnie Ukraina). Służył w 22 Pułku Ułanów Podkarpackich, z którymi brał udział w największym starciu bitwy z bolszewikami pod Komarowem. W latach 20. XX wieku ukończył szkołę oficerską. II wojnę światową spędził w niemieckim obozie pracy, z którego zbiegł wraz z współwięźniem. Po wojnie osiadł na ziemiach odzyskanych, w ówczesnym województwie poznańskim. Do 1993 roku pracował na gospodarstwie, które później oddał państwu. Od tego czasu mieszkał w Domu Pomocy Społecznej w Tursku.
Podczas obchodów swoich 110 urodzin kpt. Józef Kowalski odznaczony został przez Prezydenta RP Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, a w imieniu premiera wręczono mu również szablę ułańską:

    W trakcie uroczystości urodzinowych 110 lat, minister Marek Surmacz w imieniu Prezydenta RP dokonał aktu dekoracji pana Józefa Kowalskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Polonia Restituta – jest to jedno z najwyższych polskich odznaczeń cywilnych. W precedencji Orderów i odznaczeń Order Odrodzenia Polski występuje po Orderze Wojennym Virtuti Militari.

Szczegóły
Kategoria: Warto przeczytać
Odsłony: 11281

Ocena użytkowników: 4 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka nieaktywna
[Życie Che Guevary] jest inspiracją dla każdej istoty ludzkiej kochającej wolność. (Nelson Mandela)

Nelson Mandela: Komunista, terrorysta… autorytet?

W dzisiejszym panteonie autorytetów, serwowanych nam przez elity i media odnajdziemy wiele podejrzanych postaci przedstawionych w najjaśniejszych barwach. To wspaniali obrońcy praw człowieka, męczennicy równouprawnienia, bojownicy walczący o rasową równość i międzyludzką solidarność. Lista uwielbianych przez mainstream postaci jest długa. Jest wśród nich jednak kilka postaci, którym nakazuje się szczególny szacunek i podziw. Takim kimś jest Nelson Mandela, idol kolejnych kandydatek do tytułu Miss World, mentor przeróżnych ruchów „praw człowieka”, człowiek pomnik. Pogromca apartheidu, męczennik, wielki ojciec wyzwolonej ludzkości, oraz bezstronny mediator w wielu kwestiach. Taki obraz tego człowieka kreują media i inni „wielcy tego świata”, tworzą legendę Mandeli, która w zestawieniu z faktami określić należy mianem fantazji, choć bardziej pasuje tu słowo wierutne kłamstwo. Zakładając, że większość zna nazwisko Mandeli należy jednak powątpiewać czy ta większość zawraca sobie głowę bliższym poznaniem tej postaci. Tzw. większości bowiem wystarcza w pełni informacja o tym, że taki człowiek istnieje i „walczył o wolność i równość”. Postać Mandeli obrosła legendą, bazującą na kilku podstawowych filarach.

 Pierwszym z filarów „świętości” jest męczeństwo Mandeli, które jest dość kontrowersyjne. Został on skazany w otwartym procesie, którego rzetelność i bezstronność nie była nigdy kwestionowana. Zarzuty obejmowały działalność mającą na celu obalenie rządu oraz wspierania polityki terroryzmu. Jego działalność zorientowana była na naruszenie obowiązującego prawa i porządku publicznego oraz akty terroru prowadzące do okaleczeń i śmierci tysięcy niewinnych ludzi, wliczając w to czarnych, którym rzekomo walkę swą dedykował. W swej autobiografii „Długa droga do wolności” Mandela wspomina, że w latach 80-tych wydał rozkaz podłożenia bomby na Church Street w Pretorii. Wybuch zabił 19 osób i ranił ponad dwieście. Gdy został on uwięziony zaproponowano mu zwolnienie w zamian za wyrzeczenie się wspierania terroryzmu. Mandela odmówił co poskutkowało dalszym pobytem w więzieniu. Paradoksalnie, później został on laureatem Pokojowej Nagrody Nobla. Nie jest zresztą on jedynym terrorystą, który został nią nagrodzony, ale to świadczy jedynie o komitecie noblowskim i o wartości samej nagrody.

Szczegóły
Kategoria: Wiara
Odsłony: 9571

Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna

Bez odważnych kapłanów, biskupów Polska się nie obroni przed zalewem zła. Potrzeba przebudzenia, aby ktoś jeszcze raz powiedział „non possumus”. Bardzo mocne wezwanie ks. bp. Józefa Zawitkowskiego może stać się przełomowe dla Ojczyzny i Kościoła w Polsce

Na takie porywające słowa czekały miliony katolików w Polsce, także dziesiątki tysięcy pielgrzymów, którzy przybyli w sobotę do Torunia, aby uczcić 22. rocznicę powstania Radia Maryja. – Obudźcie się, ludzie nauki, ludzie kultury, prawnicy, profesorowie! Obudźcie się, księża, biskupi, nauczyciele! Obudź się, Polsko! Niech ktoś stanie na areopagu i powie jeszcze raz: „non possumus”! – wołał z mocą w homilii ks. bp Józef Zawitkowski. Przestrzegł przed bezbożnictwem, życiem „jakby Boga nie było” i rewolucją gender. W proroczych słowach zapowiedział nawrócenie tych, którzy walczą z Bogiem, Kościołem i ze wszystkim, co polskie, co święte. Wezwał do miłości nieprzyjaciół. – Ucichną wichry i burze. Nam trzeba iść! Zwycięstwo przyjdzie przez Maryję – podkreślał, nawiązując do profetycznego przesłania wielkich Prymasów: ks. kard. Augusta Hlonda i ks. kard. Stefana Wyszyńskiego.

Ale to się nie dokona bez mądrych przewodników, świętych i mężnych pasterzy. I wiedzą to doskonale ci, którzy chcą zniszczyć autorytet kapłana w Polsce. Dlatego tak ważny jest głos solidarności, który w Toruniu popłynął w stronę kapłanów z całego kraju. – Co by z Polską było, gdyby takich księży nie było? – pytał z troską o. dr Tadeusz Rydzyk CSsR, dyrektor Radia Maryja. I wzywał tak atakowanych w ostatnim czasie duchownych: nie dajcie się przestraszyć i uciszyć! Do nagonki na księży nawiązywał też ks. bp Zawitkowski. – Zrobiliście wielką krzywdę tysiącom księży pracujących uczciwie. Lustracja wam się nie udała, może wam się uda pedofilia. Zobaczymy… – podkreślał łowicki biskup pomocniczy. – Współczuję zakonowi, który wychował takie telewizyjne monstrum, co ujada na arcybiskupa – ubolewał nad gorszącymi wypowiedziami niektórych duchownych w liberalnych mediach. – Synuś wyświęcony, gdzieś ty chodził do szkoły, kto cię uczył czytania i grzeczności? – pytał ksiądz biskup.

Szczegóły
Kategoria: Naród
Odsłony: 8197

Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna

Obrona obecności krzyża w Zespole Szkół Rolniczych w Miętnem była wydarzeniem z jednej strony precedensowym, z drugiej zaś charakterystycznym dla całego polskiego oporu przed zniewoleniem komunistycznym.

Choć obrona symbol religijnych w życiu społecznym miała długą historię w oporze antykomunistycznym, to jednak nigdy opór ten nie był dziełem młodzieży szkolnej. Wydarzenia w Miętnem zapoczątkowane 5 grudnia 1983 roku zdjęciem krzyży w salach szkolnych, były precedensowe, bowiem jak żadna inna akcja obrony wartości religijnych w życiu społecznym nabrały wielkiego rozgłosu i były nagłaśniane nie tylko w Polsce przez media niezależne, ale także szeroko komentowane w mediach zagranicznych, które słusznie zresztą, widziały w nim charakterystyczny rys polskiego oporu przede komunizmem.

Wydarzenia te nabrały symbolicznego charakteru poprzez zsyntetyzowanie wartości oporu przed totalitarnym zniewoleniem, wpisały się w krąg doświadczeń narodowych, w których wartości religijne były fundamentem wolności narodowej i ich zagrożenie w życiu publicznym oznaczało zagrożenie narodowej wolności i tożsamości.

Oto 30 lat temu młodzież wstrząśnięta usunięciem krzyża -symbolu naszej świętej wiary katolickiej- stanęła w obronie jego obecności w szkole i we własnych klasach. To wystąpienie było obroną obecności Krzyża i wartości z niego płynących w życiu indywidualnym, także w życiu społecznym i narodowym. Bowiem opór przeciwko usuwaniu wartości chrześcijańskich był rysem charakterystycznym całego polskiego oporu przeciwko totalitarnemu komunizmowi.. Źródeł tej postawy należy szukać w naturze komunistycznego zniewolenia. U jego źródeł mamy bowiem zaprzeczenie chrześcijańskiej wizji człowieka i wszechświata. jego podstawą jest zanegowanie religijnego ludzkiego i próby budowy rzeczywistości opartej na zanegowaniu Boga.

Szczegóły
Kategoria: Warto przeczytać
Odsłony: 7675

Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna
 „Posyłam was jak owce między wilki” (Łk 10, 3). Ale ich posyłał. My dziś mamy więc również iść do przodu, a nie chować się i czekać, aż nas zagryzą wilki.
 
Z ks. abp. Henrykiem Hoserem SAC, ordynariuszem warszawsko-praskim, rozmawia Sławomir Jagodziński

Wraz z Adwentem w diecezji warszawsko-praskiej rozpoczęła się nieustanna modlitwa, która trwać będzie przez cały rok. Czy inicjatywa Jerycha Różańcowego, która obejmie sukcesywnie wszystkie parafie, to nie jest ukazanie tego, w czym tkwi nasza siła jako ludzi wierzących?

– Już w moim kazaniu inauguracyjnym pięć lat temu mówiłem, aby się nie fascynować zagrożeniami, ale wychodzić im naprzeciw, podejmować wyzwania. Odważnie iść do przodu siłą swojej tożsamości i modlitwy. Z Bogiem pokonamy wszystkie mury zła. To jest podstawowe przekonanie całej historii zbawienia od Starego Testamentu do Nowego. Jezus Chrystus, gdy posyłał swych uczniów, mówił: „Posyłam was jak owce między wilki” (Łk 10, 3). Ale ich posyłał. My dziś mamy więc również iść do przodu, a nie chować się i czekać, aż nas zagryzą wilki. Bo my sami czasami budujemy mury, które przeszkadzają nam iść dalej. A jak wtedy zdobywać świat i ludzi dla Ewangelii? Mamy ogromne zasoby energii życiowej. Tylu jest katolików w Polsce. Nie ma co się chować i bać. Nasza siła jest w wierze i modlitwie.

Inicjatywę Jerycha Różańcowego chciałbym najpierw usytuować w kontekście kolejnego roku duszpasterskiego. To niezwykle ważny rok dla Kościoła powszechnego, Kościoła w Polsce i w naszej diecezji. To rok kanonizacji dwóch wielkich Papieży – bł. Jana XXIII i bł. Jana Pawła II, Papieża Polaka. Rok „Radości Ewangelii” Franciszka. Jest to też pierwszy rok z czteroletniego cyklu duszpasterskich wyzwań, jakie stawiamy sobie, przygotowując się do 1050. rocznicy chrztu Polski. Jego hasłem są słowa: „Wierzę w Syna Bożego”. Tajemnica Syna Bożego, który „stał się człowiekiem dla naszego zbawienia”, powinna być ciągle zgłębiana i powinna być w centrum naszej uwagi. Silna i głęboka wiara nie wynika jedynie ze znajomości katechizmu, ale wynika z osobistego spotkania z Chrystusem. Dlatego tak ważny jest tu nurt modlitewny, który w diecezji warszawsko-praskiej będzie związany przede wszystkim z modlitwą różańcową. Ona ma też tę swoją swoistą formę w postaci Jerycha Różańcowego. Poprzez tę modlitwę chcemy stawiać czoło wyzwaniom i przeciwnościom, jakie spotykamy na naszej drodze wiary.

W czym tkwi siła tej modlitwy, która odwołuje się do siedmiodniowego oblężenia Jerycha?

– Modlitwa Jerycha Różańcowego jest związana z dwoma ważnymi symbolami. Pierwszy to symbol wytrwałości. To jest niezwykle istotne. Modlitwa ma być wytrwała, nie ma być przelotna, chwilowa, podyktowana emocjonalnym impulsem. Ma być stabilnym nurtem naszego życia. Jej siła wynika z bezgranicznego zaufania Bogu. Drugi symbol związany jest z biblijnym znaczeniem liczby siedem, która oznacza pełnię. Jerycho jest więc taką symboliczną modlitwą pełni, która doprowadza do tego, że Bóg interweniuje. Poprzez taką modlitwę człowiek, który przecież ma ograniczone siły, przyzwala na interwencję Boga w życiu osobistym, rodzinnym, ale też społecznym, narodowym…

  1. Gazety uchodzące za prorządowe otrzymują spory strumień ministerialnych pieniędzy.
  2. Strona Mirosława Dakowskiego
  3. Nie pójdę w tym roku w marszu z Jarosławem Kaczyńskim
  4. Kazimierz Z. Poznański: Wielki Przekręt

RadioMaryja.pl

05 sierpień 2025

Katolicki Głos w Twoim domu