Zaginiony list kpt. NSZ Władysława Kołacińskiego – „Żbika” do władz bezpieczeństwa z lipca 1945 r.

Szczegóły

Kategoria: Pamięć Walka i Męczeństwo

Opublikowano: 02 luty 2011

Odsłony: 15100

Ocena użytkowników: 1 / 5

Kapitan Narodowych Sił Zbrojnych Władysław Kołaciński – „Żbik", ur. w Piekarach w pow. piotrkowskim 11 III 1911 r., podoficer Marynarki Wojennej, uczestnik kampanii wrześniowej 1939 na Wybrzeżu należy do najbardziej znanych partyzantów. Przypadkowo związał swe losy z Narodową Organizacją Wojskową w 1940. Po aresztowaniu w lipcu 1943 w Częstochowie i ciężkim śledztwie, uciekł z transportu do Oświęcimia. Powrócił do konspiracji w Narodowych Siłach Zbrojnych stając we wrześniu 1943 na czele jednego z większych oddziałów partyzanckich tej organizacji, który w czerwcu 1944 wszedł w skład 204 pp NSZ, a następnie Brygady świętokrzyskiej. W styczniu 1945, podczas ofensywy Armii Czerwonej, wykonywał zadanie ubezpieczające, które uniemożliwiło mu odejście z macierzystą jednostką na zachód poprzez linie frontu.

W nowych warunkach politycznych rozwiązał swój oddział, by odtworzyć go ponownie w kwietniu 1945. Działał na terenie powiatu piotrkowskiego oraz radomszczańskiego i włoszczowskiego do września (?) 1945, kiedy to zdecydował się na zaprzestanie walki i opuszczenie Kraju. Następnie wyjechał przez Szczecin udając się do II Korpusu gen. Władysława Andersa we Włoszech. Potem służył w Kompaniach Wartowniczych w amerykańskiej strefie okupacyjnej Niemiec. Od 1950 przebywał na stałe w USA. Po ciężkim wypadku samochodowym, chory powrócił do Polski. Jest autorem słynnych wspo mnień „Między młotem a swastyką” ¹, a także bohaterem wielu publikacji w Polsce Ludowej, omawiających głównie jego współpracę z Niemcami w czasie II wojny światowej ².

Czytaj więcej: Zaginiony list kpt. NSZ Władysława Kołacińskiego – „Żbika” do władz bezpieczeństwa z lipca 1945 r.

Niewygodna repatriacja

Szczegóły

Kategoria: Państwo

Opublikowano: 02 luty 2011

Odsłony: 3326

W Polsce inicjatywę ustawodawczą mają także zwykli ludzie, tyle że pod projektem ustawy muszą zebrać 100 tysięcy podpisów. W sierpniu i wrześniu zeszłego roku zebrano ich bez problemu ponad dwa razy więcej. Mowa o ustawie repatriacyjnej, czyli projekcie “Powrót do Ojczyzny” rozpoczętym przez tragicznie zmarłego 10 kwietnia 2010 roku marszałka Sejmu Macieja Płażyńskiego. Ustawa miała ułatwić przyjazd do kraju tysiącom naszych rodaków. Zebrano pod jej projektem 215 tysięcy podpisów. Jednak w ostatnich dniach zeszłego roku okazało się - jak poinformował serwis tvp.info - że ustawa w proponowanym kształcie nie będzie miała w praktyce szans na wejście w życie. Rząd Donalda Tuska bardzo krytycznie przyjął projekt proponowanej ustawy i najprawdopodobniej skieruje ją do... kosza, pomimo wcześniej wielokrotnie wyrażanego poparcia dla tej inicjatywy obywatelskiej.

Ustawa mająca na celu umożliwienie powrotu do Ojczyzny Polakom wygnanym głównie z Kresów w latach 30. i 40. na tereny azjatyckiej części Związku Radzieckiego budzi największy opór w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji. Rządząca Platforma Obywatelska po latach nieudolnego realizowania obietnic wyborczych, do których należało m.in. budowanie mieszkań, twierdzi, że z powodu braku lokali mieszkaniowych nie będzie w stanie przyjąć Polaków, którzy od dziesiątek lat tułają się na azjatyckich stepach. Jak twierdzi resort, minister właściwy do spraw wewnętrznych jest dysponentem jedynie 468 lokali mieszkalnych będących własnością skarbu państwa. Ustawa repatriacyjna przepadła więc przez zapis o konieczności zagwarantowania przez Polskę mieszkań dla osób objętych repatriacją. Ponadto rząd negatywnie ocenił też propozycję powołania nowego organu - Rady do spraw Repatriantów.  W projekcie stanowiska, do którego dotarło tvp.info, zwrócono uwagę, że funkcjonowanie Rady byłoby dodatkowym obciążeniem dla budżetu państwa.

Czytaj więcej: Niewygodna repatriacja