Sami Żydzi przyznają, że nie są potomkami starożytnych Izraelitów

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 08 luty 2011

Odsłony: 9224

The Jews admit that they are not the descendants of the Ancient Israelites in their writings.

http://www.israelect.com/reference/WillieMartin/Jews_Are_Not_Israelites.htm

Willie Martin tłumaczenie Ola Gordon

W części zatytułowanej ‘A brief History of the Terms for Jew’ [Krótka historia określenia Żyd] w ’1980 Jewish Almanac’ jest następujący wpis: „Ściśle mówiąc, niepoprawne jest nazywanie starożytnego Izraelity ‘Żydem,’ czy nazywanie współczesnego Żyda Izraelitą lub Hebrajczykiem.” (1980 Jewish Almanac s. 3)

Encyclopedia Americana (1985):

„Chazarowie, starożytny mówiący po turecku lud, mieli wielkie i silne państwo na stepach północnych gór Kaukazu od VII w. do jego końca w połowie XI wieku. W VIII w. jego przywódca polityczny religijny… jak również większa część chazarskiej magnaterii, zarzuciła pogaństwo i przeszła na judaizm… (o Chazarach mówi się jako o przodkach większości rosyjskich i wsch.-europejskich Żydów)”

Encyclopedia Britannica (15 wydanie):

„Chazarowie, konfederacja plemion tureckich i irańskich, która utworzyła główne imperium handlowe w II połowie VI w., obejmujące płd-wsch. region współczesnej europejskiej Rosji… W połowie VIII w. klasy rządzące przyjęły judaizm jako swoją religię.”

Czytaj więcej: Sami Żydzi przyznają, że nie są potomkami starożytnych Izraelitów

Ludzie honoru przez „ch”

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 08 luty 2011

Odsłony: 3307

Subotnik Ziemkiewicza

Kilka miesięcy temu (dokładnie: 16.10.2010) zamieściłem w „Plusie Minusie” artykuł zatytułowany „Życie w kłamstwie”.

Podaję tam przykłady licznych manipulacji i zupełnie bezczelnych kłamstw „Gazety Wyborczej”, z konkretnymi przykładami i cytatami. Ograniczona objętość tekstu sprawiła, że ograniczyłem się tylko do kilku przykładów, po jakie sposoby propagandowego oddziaływania na opinię publiczną potrafi ona sięgać.

Adam Michnik, znany z obyczaju reagowania na negatywne opinie o nim pozwami sądowymi, jakoś nie znalazł podstaw do procesowania się o tekst, z którego jasno wynika, iż praca, której jako redaktor naczelny przywodzi, nic nie ma wspólnego z dziennikarstwem, i przypomina raczej trudy peerelowskiego aparatu propagandy, które towarzysz Maciej Szczepański definiował jako „codzienne wbijanie miliona gwoździ w milion desek”. Choć w tekście mowa jasno, że „Wyborcza” w swych kampaniach, czy to obliczonych na uzyskanie społecznego przyzwolenia dla wątpliwych działań władzy, czy na pozbawienie kogoś czci i dobrego imienia tudzież pozbawienie go publicznej funkcji bez skrupułów sięga po kłamstwo i przeinaczania faktów, mecenas Rogowski nie przysłał mi żadnego pozwu ani nawet pisma przedprocesowego. Dudy w miech.

Czytaj więcej: Ludzie honoru przez „ch”

Robert Larkowski - O DYSCYPLINIE W RUCHU NARODOWYM

Szczegóły

Kategoria: Myśl Narodowa

Opublikowano: 07 luty 2011

Odsłony: 15384

Nasza nacja posiada niechlubną opinię wspólnoty rozbitej na jednostki, które nie poddają się ogólnym celom społeczno-ideowym, tkwiąc w egoizmie i dbaniu wyłącznie o własne interesy. Jako nacjonaliści musimy samokrytycznie przyznać, że Polacy w większości tacy właśnie są, a system demokratyczny i liberalizm zdecydowanie te negatywne cechy pogłębiają. Nie czas i miejsce na zachwyty, jacy to jesteśmy bohaterscy i patriotyczni, bo na naszych oczach trwa demontaż narodu i państwa polskiego, zaś ludzi, którzy z tymi katastrofalnymi zjawiskami walczą, jest kompromitująco mało. W uszach brzmi powszechne zapytanie polskojęzycznego egoisty – co ja z tego będę miał (z boju o Polskę dla Polaków)?

Powyższym stanem narodu radują się nasi wrogowie, lecz co najgorsze pogłębiają go nierzadko ludzie mieniący się nacjonalistami/narodowcami. Popracują nieco w ugrupowaniu narodowym i przy pierwszym niepowodzeniu albo niespełnieniu wybujałych ambicji własnych, uciekają gdzie pieprz rośnie, ginąc z narodowego horyzontu niczym kamfora. Pal sześć, gdy mamy do czynienia z osobnikami przypadkowymi, którzy uważają partię narodową za kolejną szalupę płynącą bezboleśnie po władzę i stanowiska dla swych członków. Każdy rozgarnięty człowiek wie, iż bycie nacjonalistą, to w obecnej dobie panowania kosmopolityzmu i syjonizmu, wybranie żywotu Polaka wyklętego przez polskojęzyczne otoczenie i często krąg tak zwanych przyjaciół lub rodzinę. Łączy się to ze zrezygnowaniem z systemowej kariery zawodowej, szykanami w pracy i szkole, kompletnym niezrozumieniem ze strony głuchych na wszystko rodaków i wreszcie walką wewnętrzną z pytaniem o sens tych poświęceń, jeżeli zwycięstwo przyjdzie być może za kilkanaście-kilkadziesiąt lat lub wcale. Element przypadkowy przyjmie to wszystko niczym pożar wokół siebie i ucieknie. Ale świadomy sytuacji narodowiec, który doskonale wiedział, w co się angażuje i dokąd zmierza? W tym przypadku dezercja stanowi najwyższą formę zdrady i zdziecinnienia. Niech się wstydzi ten, kto wybrał tę żałosną ścieżkę tchórza.

Czytaj więcej: Robert Larkowski - O DYSCYPLINIE W RUCHU NARODOWYM

Antymasoński film z Francji Vichy.

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 07 luty 2011

Odsłony: 5697

Ostatnio miałem przyjemność obejrzeć doskonały film produkcji Francji Vichy Masoneria – ukryte siły (oryginalny tytuł Forces occultes)dotyczący wpływów judeomasońskich na politykę i zmiany zachodzące w świecie. Ukazuje jak masoneria korumpuje władze, uzależnia od siebie wszystkich jej członków przerabiając na posłuszne marionetki, degraduje mentalnie i moralnie ludzi, oraz wszczyna konflikty międzypaństwowe aby ugrać swoje ciemne interesy. Fabuła filmu opiera się o życie dobrego i lekko naiwnego zarazem francuskiego posła i narodowca Pierre’a Avenel’a, który zostaje wciągnięty do francuskiej masonerii GOdF. Z czasem dostrzega, że „szlachetne ideały”, za którymi maskuje się masoneria są tylko przykrywką do ich rzeczywistych celów mijających się z fasadowymi hasłami przez nich głoszonymi.

Autorem scenariusza jest Jean-Marie Riviere, reżyserem Jean Mamy a producentem Robert Muzard. Twórcy filmu byli po wojnie prześladowani. Scenarzysta został wtrącony do więzienia na dożywocie, zaś producent i reżyser zostali straceni.

Czytaj więcej: Antymasoński film z Francji Vichy.