feed-image W SERCU POLSKA RSS

Szczegóły
Kategoria: Naród
Odsłony: 2317
Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna
 ( Dziennik Polski, sobota 8 stycznia 2011)

Droga zimowa, albo – Ach, jak długo już jedziemy… Taki ( wymienny ) tytuł miała śpiewana przeze mnie piosenka w Piwnicy pod Baranami, w połowie lat siedemdziesiątych. -  Po drodze, z czasem gdzieś mi się  zawieruszyła, zdałem sobie sprawę. Ale wtedy?  - Po wydarzeniach w Radomiu, w momencie wyraźnej aktywizacji społeczeństwa ( zwłaszcza w miastach ) zwłaszcza inspirowanego – ośmielanego  działalnością KORu, ta piosneczka , oczywiście okruch, wymowę miała ileż bardziej znaczącą, niż można by to dziś odczytywać.

 Wtedy  chłonęło się każdy komunikat, każdą aluzję. Piwnica w tamtym czasie osiągnęła – i dziś wszyscy to  potwierdzają – swój szczyt.  Jeśli chodzi o poziom artystyczny i  o prestiż. Byliśmy stosunkowo kameralnym zespołem, który jeszcze się wznosił. Stanowiliśmy Zespół , jak to się rzecze, „ łeb w łeb” - wyrazistych indywidualności. Każdy z wykonawców to był ktoś określony, odrębny, wyrazisty. Zrealizowane wtedy programy – uchodzą  zgodnie za  najwyższe   osiągnięcia   stylistyki piwnicznej. Choć   rzeczywistość dookoła,  jak trudna  i ponura była.  Spektakl, rozmaitym tytułem opatrywany – Ja Ciebie Włodek psuć nie chciałem ( potem Władek zastąpił Włodka, obydwa imiona niebezpiecznie się kojarzyły ) skończył swe przekształcenia na  wersji - Kochać nie warto. To był w końcu bezpieczny tytuł. Tak czy owak, był to program w dziejach piwnicznych najbardziej chyba zdemolowany przez cenzurę.

 Donosicielstwo, ale też i „ węszenie wewnętrzne” w tamtym czasie  było wyjątkowo czujne i wzmożone. Łupem nożyczek  (urzędujących przy Rynku Kleparskim ) padały nie tylko teksty, ale i muzyka ( bo podpowiadała niebezpieczne skojarzenia, odniesienia ) nawet i  sposób mówienia. Wyczyszczony literalnie  z wszelkich możliwości zaczepki , sławny monolog Dymnego „Na przykład Majewski” , doprawdy był zbiorem najzupełniej bezpiecznych komunałów. To sposób wypowiadania był nie do przyjęcia. Kojarzył się… Nazbyt  karykaturalnie przywoływał postać towarzysza sekretarza Wiesława.

Szczegóły
Kategoria: Komentarz polityczny
Odsłony: 2772

Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna
Po datą 16 stycznia 1954 roku Leopold Tyrmand zapisał w swoim Dzienniku: "Gigantyczne zwycięstwo komunistów, tak przesycili sobą cały tuż-obok-świat, że nawet ja uległem ich gwałtowi; najlepszym tego dowodem ten dziennik, czyli obsesja polemiki. Mnie tu prawie nie ma, jest moje ujadanie przeciw. I to jakieś zaniżone. Prometeusze, Edypy, Konrady i ci rozmaici inni, co pasowali się z Bogiem, losem, przeznaczeniem, a teraz nie przychodzą mi do głowy, jakże wzniesieni i nobilitowani przez swego Przeciwnika. Procesować się z Bogiem, cóż za piękne marzenie! Komunizm to tylko Golem, niebotyczny, to fakt, lecz glina i brud. O tyleż moja walka gorsza, mniejsza, brudniejsza." (Londyn 1985, s. 85)
U progu nowego – 2011 roku, warto postawić pytanie: na czym dziś polega owo „gigantyczne zwycięstwo” glinianego Golema, gdzie pozwoliliśmy zapuścić mu zabójcze korzenie – tak głębokie, że ich druzgocząca moc zdaje się dla wielu  nieodczuwalna?
Czy nie jest tak, że po latach rządów obecnego układu łatwo zapomnieliśmy, że powrót do mechanizmów życia publicznego istniejących w czasach PRL-u oznacza przede wszystkim wykorzystanie słów, jako podstawowego narzędzia władzy nad społeczeństwem, a jednocześnie najbardziej skutecznego paralizatora? Komuniści mieli swoje słowa – klucze, pozwalające na zafałszowanie rzeczywistości i narzucenie Polakom semantycznego oszustwa. Istota tego fałszu polegała na tym, że zachowania moralnie dobre (sprzeciw wobec zła, głoszenie prawdy, wierność zasadom moralnym, patriotyzm, pragnienie wolności) przedstawiano w nich jako rzeczy negatywne, odwracając ich pierwotne znaczenie aksjologiczne i nadając nowy wymiar - sprzeczny z podstawowymi normami etycznymi. To, co w każdej zdrowej społeczności byłoby wyznacznikiem pożądanych postaw obywatelskich i stanowiło zasadę budowania dobrego państwa – w PRL i  w III RP zostało sprowadzone do moralnego absurdu, stając się synonimem zagrożenia lub kompromitacji.
Dlatego cały przekaz medialny związany z tragedią smoleńską, publikacje dziennikarskie i wypowiedzi polityków z grupy rządzącej korzystają z tych samych mechanizmów fałszerstw, jakimi posługiwali się komuniści i ich sukcesorzy.

Szczegóły
Kategoria: Pamięć Walka i Męczeństwo
Odsłony: 10329
Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna

W lutym na polskim rynku księgarskim ma ukazać się nowa książka Jana Tomasza Grossa  zatytułowana “Złote żniwa”. W zamiarze autora, publikacja ta ma przybliżyć historię bogacenia się, w pierwszych latach po zakończeniu okupacji niemieckiej, przez część naszych krajan na mieniu pożydowskim. Jeden z istotnych wątków nowej książki Grossa dotyczy procederu przekopywania terenu obozu zagłady w Treblince przez mieszkańców  okolicznych wsi w poszukiwaniu kosztowności.

Do premiery “Złotych żniw” zostało jeszcze kilka tygodni. Już dziś wiadomo jednak, że książka ta wywoła żywą dyskusję, czy raczej wymianę ciosów między tymi, którzy chcieliby obraz naszych przodków  z tamtych lat sprowadzić do „hien cmentarnych” z kieszeniami napchanymi  precjozami zdartymi z ledwo ostygłych trupów Żydów lub, w najlepszym wypadku, do zbiorowości akceptującej rabowanie mienia ofiar Holocaustu, a tymi, którzy w obronie źle pojętego honoru narodowego będą kwestionować lub pomniejszać fakt, że ten haniebny proceder był rzeczywiście udziałem niektórych naszych rodaków.

Szczegóły
Kategoria: Naród
Odsłony: 2426

Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna

Niebawem otworzy się dla Polaków rynek pracy w Niemczech. Może Państwa zszokuję, ale ja, jako Współczesny Nacjonalista sugeruję wyjazd za zachodnia granicę i nieprędki powrót.
Uważam, że Ojczyznę należy kochać, ale można to doskonale czynić na obczyźnie. W Polsce wielu ludzi nie może znaleźć pracy. Natomiast większość tych, którzy ją mają otrzymują skandalicznie niskie wynagrodzenia. Ponadto są traktowani zgodnie ze standardami dziewiętnastowiecznego kapitalizmu a nie nowoczesnej gospodarki rynkowej. Tymczasem ich pracodawcy kilka razy w roku fundują sobie drogie zagraniczne wycieczki, które często odliczają od podatków. A skoro oni płacą niższe podatki to ktoś musi płacić wyższe, bo fiskus potrzebuje pieniędzy. Więc płacą ci, których nie stać na drogie wycieczki i nie mają możliwości czegokolwiek wrzucić w koszty, czyli najmniej zarabiający.
Żyjemy w państwie nienormalnym, w którym kilka milionów ludzi jest traktowanych jako niepotrzebni. Co prawda są oni niezbędni, żeby zapracować na emerytury polityków i swoich pracodawców, ale tylko do tego.

Szczegóły
Kategoria: Komentarz polityczny
Odsłony: 3237
Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna

1. W mediach zaroiło się od komentarzy po tym Prezydent Komorowski skierował do Trybunału Konstytucyjnego ustawę o 10% redukcji zatrudnienia w administracji państwowej w latach 2011-2013. Była ona jedną tzw. ustaw okołobudżetowych i miała doprowadzić do redukcji około 30 tysięcy pracowników w administracji państwowej oszczędności budżetowych w wysokości przynajmniej 1 mld zł w roku 2011 i kolejnych 2 mld zł w dwóch następnych latach.

W komentarzach podkreśla się poważne mankamenty w tej ustawie między innymi brak kryteriów, którymi powinni kierować się kierownicy jednostek administracji państwowej, zwalniając pracowników, a także że ma dotyczyć pracowników korpusu służby cywilnej , którzy mają odrębne regulacje prawne. Komentatorzy zwracają uwagę na samodzielność Prezydenta ,który nie podpisując jednej ze sztandarowych ustaw rządu Tuska wybija się na niezależność. Padają nawet sugestie o początku „szorstkiej przyjaźni” pomiędzy Prezydentem i Premierem.

2. Wszystko to jest być może ważne ale z pola widzenia komentatorów umyka to co jest najistotniejsze. Próba wprowadzenia tej ustawy w życie przy jednoczesnym wzroście zatrudnienia w administracji publicznej (a więc rządowej i samorządowej) tylko w ciągu ostatniego roku o 40 tysięcy nowych pracowników pokazuje, że Premier Tusk już dawno utracił kontrolę nad procesem rządzenia.

  1. Mgła i wieża na Siewiernym
  2. Zdarada, zdrada, zdrada
  3. Usta, usta w POPiS-ie
  4. Tomasz Turowski był w Watykanie 13.05.1981 i w Smoleńsku 10.04.2010

RadioMaryja.pl

19 styczeń 2025

Katolicki Głos w Twoim domu