Znowu jest jak za Gierka!

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 20 listopad 2010

Odsłony: 7237

W znakomitej książce Antoniego de Saint-Exupery „Mały Książę” jest opis odwiedzin Małego Księcia na planecie, którą zamieszkiwał Król. Król przedstawił się Małemu Księciu jako władca absolutny i nie znoszący sprzeciwu, chociaż chwilowo nie miał poddanych, poza starym szczurem, który podobno gdzieś się na tej planecie ukrywał. Mały Książe poprosił zatem absolutnego monarchę, by zarządził zachód słońca. Król zajrzał do kalendarza, sprawdził porę zachodu słońca, po czym oznajmił Księciu: zarządzam zachód słońca na godzinę 19.15 – i zobaczysz, jaki mam posłuch.

Czyż ta scena nie jest prefiguracją projektu zmiany konstytucji, jaki prezydent naszego nieszczęśliwego kraju, Bronisław Komorowski skierował do marszałka Grzegorza Schetyny 12 listopada? Celem tego projektu jest dostosowanie dotychczasowych przepisów konstytucyjnych do przyjęcia wspólnej waluty – do czego Polska zobowiązała się w traktacie akcesyjnym – ale gwoli łatwiejszego strawienia przez opinię publiczną, ta trująca pigułka została pokryta polewą frazesów, mających stworzyć wrażenie, że nie tylko nie tracimy kolejnego bastionu samodzielności, ale przeciwnie – jako naród odzyskujemy polityczną suwerenność. Służą takiemu wrażeniu postanowienia o możliwości przeprowadzenia referendum w sprawach związanych z przekazaniem kompetencji władzom UE, zmianą unijnych traktatów i realizacją tzw. „prawa wychoda”, czyli wystąpienia z UE. Jest to oczywiście tylko teoretyczna możliwość, bo referendum zarządza Sejm, albo prezydent za zgodą Senatu. Jeśli ani Sejm, ani prezydent nie zarządzi, to wszystkie te sprawy po staremu załatwi Sejm odpowiednią ustawą. Zatem z góry można się domyślić, jaka rewolucyjna praktyka konstytucyjna ukształtuje się na gruncie tej rewolucyjnej konstytucyjnej teorii. Jeśli sondaże będą wskazywały, iż naród entuzjastycznie przyjmie żądania władców Eurokołchozu, to – kto wie? – może nasi Umiłowani Przywódcy pozwolą nam się wyfikać w referendum? Ale jeśli sondaże nie będą pewne, to oczywiście o żadnym referendum nie będzie mowy i wszystko załatwi Sejm odpowiednią ustawą.

Czytaj więcej: Znowu jest jak za Gierka!

Czy Jarosław Kaczyński wie, o czym mówi używając słów: polityka zagraniczna?

Szczegóły

Kategoria: Państwo

Opublikowano: 20 listopad 2010

Odsłony: 3663

JAROSŁAW KACZYŃSKI - Jak można łączyć poczucie słabości polskiego państwa z ambitną, podmiotową polityką zagraniczną? Odwołam się do słów, które wypowiedział Charles de Gaulle - "Jesteśmy słabi" - oczywiście to była słabość w innym wymiarze, bo chodziło o możliwości globalnego wpływu Francji - "Jesteśmy słabi, dlatego musimy uprawiać bardzo ostrą politykę zagraniczną". Dlatego nie zgadzam się z zarzutem, że niespójne jest łączenie świadomości słabości państwa z ostra polityka zagraniczna w wykonaniu prezydenta Lecha Kaczyńskiego. Mój argument jest poprzez odwołanie się do autorytetów - to uzasadnienie tetyczne - używając określenia z zakresu logiki. Otóż można łączyć te dwa wymiary, gdyż polityka zagraniczna toczy się w ramach pewnej konwencji, która na przykład w obrębie Unii Europejskiej jest bardzo sformalizowana i są rozliczne ścieżki działania.

Czytaj więcej: Czy Jarosław Kaczyński wie, o czym mówi używając słów: polityka zagraniczna?

Wolność, pokój, ojcostwo, moc w Królestwie Chrystusa

Szczegóły

Kategoria: Wiara

Opublikowano: 20 listopad 2010

Odsłony: 3370

Ocena użytkowników: 5 / 5

„Zawsze wierni”, nr 10 (październik 2010)

            W tegorocznym paź­dzierniku mamy cztery niedziele (od 19. do 22.) po Zesłaniu Ducha Świętego. Ostatnia niedziela miesiąca to święto Chrystusa Króla.

            Przeanalizujmy kolekty tych niedziel. Oto w kolekcie z 19. niedzieli kapłan modli się sło­wami: "Boże, usuń łaskawie wszystko, co nam się sprzeci­wia, abyśmy wolni od niebez­pieczeństw duszy i ciała mogli swobodnie pełnić Twą służbę". Jako katolicy mamy wstrze­mięźliwy stosunek do pojęcia "wolność", m.in. dlatego, że jest to pojęcie wieloznaczne, a uży­te bez wyjaśniającego komenta­rza, pełni rolę hasła propagan­dowego. W taki właśnie sposób posługiwali się nim organiza­torzy rewolucji we Francji, któ­rej idee rozlały się szeroko po Europie. My zaś, posługując się tym pojęciem, ściśle je okre­ślamy. Nie chcemy być wolni w jakiś abstrakcyjny sposób, a tym bardziej nie chcemy być woli od obowiązków wynika­jących w Bożych i kościelnych przykazań. Nie uznajemy pół­nagiej boginki wolności z fry­gijską czapką na głowie, z trój­kolorowym sztandarem i kara­binem w rękach. Eugeniusz Delacroix, malując jej wizeru­nek, zrobił zły użytek z otrzy­manego od Boga talentu. Jeśli "wolność" prowadzi kogokol­wiek "na barykady", to wska­zuje zły kierunek. Prawdziwa wolność winna wieść ludzi do świątyń, do obowiązków sta­nu, do wielkodusznej pomo­cy bliźniemu... Chcemy więc być wolni od tego wszystkiego, co przeszkadza nam w prze­strzeganiu przykazań Bożych i kościelnych. To nie Dekalog, pisząc najkrócej , ogranicza ludzką wolność. Zniewala nato­miast człowieka to wszystko, co zachęca go do łamania przy­kazań. Tak więc katolicka wol­ność - to wolność od grzechu! Chcemy być wolni, ale od grze­chu, który niesie ze sobą strasz­liwą niewolę.

Czytaj więcej: Wolność, pokój, ojcostwo, moc w Królestwie Chrystusa

Wyborcza paranoja

Szczegóły

Kategoria: Państwo

Opublikowano: 20 listopad 2010

Odsłony: 2936

Ocena użytkowników: 5 / 5

Kampania wyborcza przed niedzielnymi wyborami samorządowymi dobiega końca. Można śmiało napisać, że wreszcie dobiega końca. Wszechobecne ulotki walające się w skrzynkach pocztowych, na skrzynkach, na klatkach schodowych, a nawet na trawnikach, plakaty i bilbordy szpecące ulice naszych miast debaty telewizyjne, radiowe, reklamy wyborcze w mediach, to niestety szara rzeczywistość kampanii wyborczej przed każdymi wyborami. Postanowiłem przeanalizować materiały wyborcze najróżniejszych partii, komitetów wyborczych, stowarzyszeń oraz poszczególnych kandydatów, choć było to zadaniem wymagającym niezwykłej determinacji i silnej woli. Niestety analiza ogromnej liczby materiałów wyborczych w tym medialnych debat, wystąpień i reklamówek nie może napawać optymizmem. Zdecydowana większość tych materiałów nadaje się do wyrzucenia na śmieci. Z jednej strony reklamują się kandydaci, którzy starają się o reelekcję, a z drugiej, ci którzy po raz pierwszy bądź kolejny raz próbują uzyskać mandat radnego bądź zasiąść w fotelu prezydenta, burmistrza lub wójta. Tych pierwszych cechuje zupełny brak skromności i wręcz nieprzyzwoita pycha, której przejawem jest niesamowicie ogromna skłonność do chwalenia się swoimi osiągnięciami, które w wielu wypadkach są poważnie wyolbrzymiane. Tacy kandydaci dla racjonalnego i świadomego wyborcy powinni być pierwszymi, na których na pewno nie zagłosują.

Czytaj więcej: Wyborcza paranoja