Polityka (nie)podawania ręki

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 13 wrzesień 2010

Odsłony: 3132

1 września tego roku jest datą inauguracji wyjazdów zagranicznych prezydenta Bronisława Komorowskiego. Pierwsza wizyta w Brukseli, Paryżu i Berlinie jest wyznacznikiem kierunku działań prezydenta w stosunkach z innymi państwami. Do tej pory polityka zagraniczna rządu Donalda Tuska była pasmem nieporozumień. Ani Minister Spraw Zagranicznych, ani Premier nie wyjeżdżają za granicę. Wiele było słów o spotkaniach bilateralnych na wysokich szczeblach. Do tej pory, ani nikt do Polski nie przyjeżdża, ani Polscy dostojnicy nigdzie nie jeżdżą. Czyli nawet polityka podawania ręki nie jest realizowana. Ostatnim ważniejszym gościem w Polsce był Christian Wolf – prezydent Republiki Federalnej Niemiec. Kanclerz Merkel odwiedziła nasz kraj tylko przy okazji zjazdu EPP. Polityka zagraniczna to jedno z najsłabszych ogniw tego rządu, a najlepszym tego dowodem jest nasza pozycja przy obsadzaniu stanowisk przy Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych.

Unia Europejska to najważniejszy dla naszego kraju cel polityki zewnętrznej, celowo nie używam tutaj słowa zagranicznej, bo jesteśmy częścią Unii Europejskiej. Jak na razie nie potrafimy znaleźć swojego miejsca w unijnych układach. Sprawia to wyraźny problem MSZ-owi. Ostatnio ożywia się dyskusja na temat wznowienia współpracy w ramach Trójkąta Weimarskiego. Wydaje się, że to jest jeden z głównych celów Bronisława Komorowskiego jako prezydenta, w działalności zagranicznej. Niestety brak jest sygnałów z Niemiec i Francji. Przejęcie inicjatywy przez Polskę nie wystarcza. Czekamy na to co przyniosą spotkania Komorowskiego z przywódcami tych państw. Trójkąt Weimarski ma być przedmiotem naszych działań w ramach Unii. Dla mnie myślenie w ten sposób jest błędne. Polska na pewno nie osiągnie wspólnych interesów z Niemcami. Wspomnę tutaj na przykład rury na dnie Bałtyku czy dyskusje nad sposobem głosowania w Radzie Europejskiej. We Francji rządzi Sarkozy, a jest to człowiek, który nie łatwo nawiązuje kontakty z nowymi państwami. O wiele bardziej korzystna wydaje się opcja tworzenia stałych układów współpracy z Wielką Brytanią i mniejszymi państwami naszego regionu. Cameron szuka dziś sojuszników w Europie, a znaczenie Wielkiej Brytanii jest wciąż uznawane i w Paryżu, i w Berlinie. Dla ponownego potwierdzenia tezy o braku nadziei na realizacje Trójkąta jest jego historia po wstąpieniu Polski do UE.

Czytaj więcej: Polityka (nie)podawania ręki

Jak było naprawdę z zaproszeniami na Wawel

Szczegóły

Kategoria: Naród

Opublikowano: 12 wrzesień 2010

Odsłony: 3111

Żona mego przyjaciela, który zginął w katastrofie pod Smoleńskiem, opowiedziała mi osobiście, jak została potraktowana przez organizatorów piątkowej uroczystości w katedrze wawelskiej.
Informację o zaproszeniu otrzymała w środę 8 września, czyli zaledwie na dwa dni przed uroczystością. Zadzwonił do niej w tej sprawie urzędnik instytucji, w której pracował jej mąż. Samo zaś zaproszenie otrzymała - uwaga! - dopiero rano w piątek 10 września, czyli w dniu wyjazdu. Było ono podpisane przez księdza kardynała Stanisława Dziwisza. Na zaproszeniu nie było żadnej informacji, ile osób może przyjechać, jak dojechać na Wawel i gdzie można zaparkować samochód.

Osoba ta mieszka kilkaset kilometrów od Krakowa. Poza tym, ma małe dzieci na wychowaniu. Organizacja wyjazdu graniczyła więc z cudem. Pomimo tego pojechała z dziećmi, które nie poszły z tego powodu do szkoły. Inne osoby też otrzymały zaproszenie na kilkanaście godzin przed uroczystością, więc ze względu na pracę zawodową, obowiązki rodzinne czy odległość nie były w stanie w żaden sposób dojechac do Krakowa. Mają one ogromny żal o to, że organizatorzy nie wysłali im zaproszeń przynajmniej na tydzień wcześniej. Część osób w ogóle żadnych zaproszeń nie otrzymała.
Inną wielką wpadką organizatorów było także samo poświęcenie tablicy w krypcie wawelskiej. Zeszli bowiem do niej w pierwszej kolejności licznie zgromadzeni duchowni i przedstawiciele władz, którzy w dużej mierze ją zapełnili. Dla większości  rodzin zabrakło miejsca. W czasie poświęcenia stały więc one na zewnątrz. Dolatywał tylko głos.

Czytaj więcej: Jak było naprawdę z zaproszeniami na Wawel

"Wolność jest zagrożona, Polska jest w stanie rozsypki" prof. Zdzisław Krasnodębski.

Szczegóły

Kategoria: Wiadomości

Opublikowano: 12 wrzesień 2010

Odsłony: 4745

Wolność jest zagrożona, państwo polskie jest w stanie rozsypki, czego dowiodła katastrofa smoleńska. Usłyszałem ostatnio w czasie dyskusji w małym gronie, że może znowu nadejdzie w Polsce taki czas, że trzeba będzie dawać świadectwo – stwierdza w rozmowie z tygodnikiem "Wprost" prof. Zdzisław Krasnodębski.
Krasnodębski stwierdza, że w Polsce trwa nagonka na PiS ponieważ większość dziennikarzy sympatyzuje z PO. - Podejmuje się próbę tłumienia głosów niezadowolenia społecznego – ubolewa profesor i zauważa, że w Polsce od trzech lat rządzi PO, a media wciąż mówią o PiS.

Krasnodębski ocenia, że strategia sztabu wyborczego Jarosława Kaczyńskiego w czasie wyborów prezydenckich mogła być lepsza. - Należało mówić spokojnie, ale stanowczo, co katastrofa smoleńska oznacza dla naszego państwa i co oznacza postępowanie rządu – uważa profesor. - Być może wynik byłby podobny – albo być może byłby nieco gorszy. Ale dzisiejsza sytuacja polityczna byłaby inna.
Pewne sprawy byłyby od samego początku postawione jaśniej. A teraz łatwo wmawiać Polakom, że Kaczyński zmienił zdanie. Trwały, konsekwentny przekaz byłby bardziej zrozumiały – ocenia. - Ja naprawdę nie znam nikogo, kto głosował, tak jak głosował, dlatego że Marek Migalski założył kapelusz kowbojski, a przedtem kupił stringi – mówi z przekąsem.

Zdaniem prof. Krasnodębskiego najpoważniejszym problemem Polski jest PO, która oszukuje Polaków. - Dopiero, gdy nastąpi zmiana rządu, okaże się, jaka jest naprawdę sytuacja polskiego budżetu – ostrzega. Jego zdaniem rząd stosuje kreatywną księgowość. - Rząd zaciąga kredyty, żeby wypłacić ludziom emerytury albo żeby spłacać zobowiązania wobec OFE. Chciałbym, żeby dziennikarze tym się zajmowali. Przecież ten system emerytalny się załamie. Niedługo ludzie zobaczą, jak niskie mają emerytury – prognozuje.

Czytaj więcej: "Wolność jest zagrożona, Polska jest w stanie rozsypki" prof. Zdzisław Krasnodębski.

Wojciech Właźliński - Wrzesień 2010

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 12 wrzesień 2010

Odsłony: 7359

Drodzy Przyjaciele. 

Wysyłam sporadycznie moje i innych  „politycznie niepoprawne” refleksje na zasadzie „sąsiedzkich” przyjaznych kontaktów. Sąsiedzkie kontakty są podstawą do szerszych kontaktów, które z kolei są nośnikiem tego kim jesteśmy w stosunku do dalszych sąsiadów tych z którymi mamy przyjazny a także mniej przyjazny kontakt. To najbliższe sąsiedztwo jest jednak najważniejsze.
W dobie internetu aczkolwiek jeszcze raczkującego w Polsce dobrym sąsiadem może być ktoś nawet z drugiej półkuli Ziemi. Nie tylko fizyczne sąsiedztwo jest ważne aczkolwiek jest ono też w podstawach.
Jak z dobrymi sąsiadami dzielę się tym co zauważyłem bo nie wszystko wszyscy sąsiedzi zauważają co jest zupełnie naturalną rzeczą.
Jest zbyt wiele rzeczy do zauważenia w krótkiej pogawędce a wiec przynajmniej dwie rzeczy na teraz.
Prawie 10 lat minęło od tragedii 11 września 2001 w Nowym Jorku. Nawet dla zwykłego laika w sprawach technicznych widocznym było że zawalenie się wieżowców to nie efekt uderzenia w nie samolotów. Dalsze kilka dni i dalej 10 lat utwierdziły nas w tym przekonaniu, oczywiście oprócz zdania Niezależnej Komisji. Niezależnej od kogo i czego także jest dla wielu sprawą niewiadomą.
Mimo upłynięcia 10 lat jeszcze teraz czytam wypowiedzi osób którym dawałem jakiś kredyt zaufania i uznania, w przeciwieństwie do Niezależnej Komisji, którzy powtarzają zdania tej Niezależnej Komisji, że to bin Laden i Alkaida przeprowadziła ten atak. Dawałem ale teraz już nie.
Ta sprawa rozciąga się analogicznie na tragedię ostatnich miesięcy w Smoleńsku, że to „mgła” i „nieszczęśliwy wypadek”. Także analogicznie też jest Niezależna Komisja pod przewodnictwem Antoniego Macierewicza. Historię Frankistów i Chazarii przyjemnie byłoby mi gdybyście Państwo znali.
Dołączam video, jednego z wielu tego rodzaju, ale ponieważ posiada przetłumaczony tekst narracji będzie to pożytecznym (mam nadzieję) dla nie znających angielskiego.

Czytaj więcej: Wojciech Właźliński - Wrzesień 2010