Główne działania oraz zasady, jakimi chcemy się kierować w dziedzinie zapewnienia bezpieczeństwa wewnętrznego Państwa i porządku publicznego:
1. Konstytucyjna zasada dobra Ojczyzny priorytetem i wyznacznikiem wszelkich działań, przy wtórnym znaczeniu prawa zewnętrznego:
- bardzo jasne i konsekwentne artykułowanie roli Polaków jako gospodarzy Polski,
 - wszelka współpraca międzynarodowa wskazana, o ile służy interesom Ojczyzny,
 - ewidencja ludności w oparciu o obywatelstwo, narodowość i wyznanie, co pozwoli wyjaśnić wszelkie wątpliwości w tych sprawach,
 - odejście od dopasowywania dowodów osobistych do obcych wzorców,
 - sprzedaż ziemi cudzoziemcom pod szczególnym nadzorem,
 - priorytet polskiej produkcji w dziedzinie uzbrojenia i wyposażenia funkcjonariuszy.
 

2. Tradycyjna polska gościnność i tolerancja przy stanowczym zwalczaniu wszelkich 
zagrożeń dla bezpieczeństwa i porządku publicznego:
- Straż Graniczna gwarantem bezpieczeństwa przepływu ludności i towarów poprzez stanowcze działania - na wszystkich granicach musi być odczucie, że Polska jest krajem trudnym dla wszelkich działań pozaprawnych,
 - gościom proponujemy kultywowanie własnych tradycji, bądź adaptację u nas, jednak wymagamy lojalności wobec Państwa polskiego,
 - stosunki z mniejszościami układać będziemy na zasadach wzajemności.
 
3. Stanowcze działania w kierunku postrzegania prawa, które stoi po stronie uczciwych, a przeciw tym, co je łamią: 
- przybliżenie policjanta do obywatela przez zwiększenie liczby patroli, w tym cywilnych,
 - zwiększenie ilości patrolowanych miejsc oraz stałe miejsca patrolowe, np. samochodowe,
 - maksymalne odbiurokratyzowanie działań policji i ich struktur,
 - ochrona danych osób zgłaszających przestępstwa i wykroczenia,
 - demonstracyjne używanie wszelkich dozwolonych środków przymusu bezpośredniego wobec przestępców i bandytów jako środek odstraszania ewentualnych następców, oraz poczucia bezpieczeństwa i pewności wśród uczciwych obywateli.
 
4. Odrzucenie relatywizmu w relacji: 
- uczciwy - przestępca, porządek - anarchia, normalność - patologia w kontekście imprez publicznych, manifestacji, parad, wieców i przemarszów,
 - demonstracje publiczne nie mogą naruszać prawa, moralności chrześcijańskiej oraz porządku publicznego,
 - niedopuszczalna odpowiedzialność zbiorowa za gorszące zachowania kibiców.
 
5. Odbudowa zaufania społecznego do państwa przez promocję i ochronę postaw obywatelskiej odpowiedzialności:
- współpraca ze szkołami w kontekście bezpieczeństwa dzieci i młodzieży,
 - walka ze stereotypami zaborów, okupacji, komuny, liberalizmu: "my"- obywatele, "oni"- państwo, co skutkuje nie utożsamianiem się obywateli z Państwem,
 - trzeba skończyć domniemaną solidarność policjanta z bandytą, a doprowadzić do wspólnego działania policjanta i obywatela - to chuligan, przestępca ma być izolowany, ma odczuwać, że prawo nie jest po jego stronie,
 - zwiększenie aktywności dzielnicowych w rozpoznawaniu specyfiki własnej dzielnicy, tworzenie swoistej geografii zagrożeń,
 - Obrona Cywilna zabezpieczeniem przed skutkami powodzi (przez pogłębianie koryt rzek), ostrej zimy (przez odśnieżanie), wykorzystując w tych celach więźniów i skazanych.
 
6. Zdobycze techniki mają służyć  skutecznemu ściganiu przestępców, a nie utrudnianiu życia normalnym  obywatelom, czy ich inwigilacji:
- nowinki techniczne mają ułatwiać, a nie zastępować, dbanie o bezpieczeństwo obywateli,
 - wszechobecny monitoring, kamery, powodują obawy przed inwigilacją zwykłych ludzi,
 - koniecznie trzeba zrównoważyć nakłady na monitoring w kontekście skuteczności zapewnienia bezpieczeństwa, przestępcy mają się bać nie kamer, ale policji,
 - przykład ekscesów boiskowych pokazuje, że technika nie jest należycie wykorzystana,
 - ściganie wykroczeń zgodnie z duchem, a nie literą prawa (zwłaszcza drogowych).
 
7. Zdecydowane i konsekwentne ściganie lekkich przestępstw i wykroczeń jako zarodka wielkiej przestępczości:
- konkretne przykłady pokazują, że walka z czynami tzw. "małej szkodliwości" prowadzi do spadku również ciężkich przestępstw,
 - należy zatem stanowczo, konsekwentnie i surowo walczyć z przekleństwami, malowaniem elewacji, paleniem w miejscu niedozwolonym, śmieceniem, zakłócaniem ciszy nocnej,
 - szybka ścieżka awansu dla funkcjonariuszy z powołaniem, pasją, poświęceniem, talentem
 
8.  Monitoring i przeciwdziałanie próbom dezorganizacji Państwa, oraz  ingerencji w jego sprawy, w tradycyjny ład i porządek, ze strony  organizacji międzynarodowych, sekt, stowarzyszeń itp.:
- objęcie szczególną kontrolą organizacji pod kątem zgodności z polskim prawem,
 - natychmiastowe działania i wnioski w stosunku do łamiących prawo,
 - zdecydowane działania w stosunku do organizacji broniących tych, co łamią prawo.
 
9.  Zwalczanie postaw i zachowań anarchizujących, uderzających w  bezpieczeństwo obywateli, a zwłaszcza dzieci i młodzieży, narzucających  szkodliwe ideologie i wzorce:
- bezwzględna i skuteczna walka z narkotykami, pornografią, prostytucją,
 - zakaz organizacji w Polsce imprez antychrześcijańskich, antypolskich, obscenicznych,
 - cenzura represyjna w stosunku do treści i osób bluźnierczych.
 
    
10. Wiarygodność służbowa, dyscyplina oraz autentyczna intencja dbałości o bezpieczeństwo 
wewnętrzne są ważniejsze od najpiękniejszych papierowych zapisów:
- nawet najpiękniejsze hasła i programy mają to do siebie, że wymagają konkretnej ich realizacji, przełożenia na praktykę i skuteczność postępowania,
 - sprawa bezpieczeństwa wewnętrznego obywateli jest jedną z najważniejszych zadań Rządu, szczególnie w Polsce, w kontekście procesu odzyskiwania Państwa przez uczciwych, pracowitych, przedsiębiorczych i lojalnych wobec niego Polaków,
 - bezwzględne i stanowcze zwalczanie wszelkich patologii wewnątrz służb podległych ministerstwu, szczególnie policji, choćby poprzez stosowanie prowokacji,
 - maksymalne przesunięcie sił i środków w kierunku realnej poprawy stanu bezpieczeństwa obywateli, jak najmniej policjantów za biurkami - jak najwięcej w terenie.
 
Główne zamierzenia w ramach działań mających na celu usprawnienie administracji, oszczędności w funkcjonowaniu instytucji Państwa, oraz racjonalizacji struktur administracyjnych obejmują:
1. Radykalne zmniejszenie administracji rządowej poprzez zmniejszenie ilości ministerstw:
- przykład oszczędności idący z góry powinien być sygnałem dla zmiany modelu funkcjonowania społeczeństwa, zwłaszcza w obliczu kryzysu,
 - zmniejszenie liczby departamentów w poszczególnych ministerstwach,
 - radykalne ograniczenie liczby samochodów służbowych,
 - maksymalne uproszczenie i odbiurokratyzowanie procedur i struktur administracyjnych,
 - kontrola zbiórek publicznych pod kątem ich przeznaczenia,
 - uporządkowanie sprawy dwujęzycznych nazw miejscowości w Polsce.
 
2. Odejście od niemieckiego modelu regionalizacji Polski na rzecz autentycznego samorządu:
- reforma administracyjna polegająca na likwidacji dużych, scentralizowanych regionów,
 - likwidacja trójszczeblowej struktury administracyjnej i samorządowej,
 - wzmocnienie pozycji gmin i województw, oraz likwidacja powiatów,
 - powołanie 49 województw, jako koncepcji sprawdzonej, funkcjonującej przez 24 lata,prowadzącej do równomiernego rozwoju kraju, w miejsce wielkich aglomeracji oraz słabnących i poszerzających się peryferii,
 - wzmocnienie, przez powyższe działania, unitarnego charakteru Polski, oraz autentycznej samorządności, bez czekania na łaskę marszałka województwa lub Brukseli, z jednoczesnym pomijaniem szczebla Państwa,
 - ukazanie autentycznej specyfiki poszczególnych województw, ich atutów i bolączek, bez fałszującego uśredniania i zamazywania złożonej rzeczywistości wielkich regionów,
 - ewentualna pomoc, również unijna, będzie trafiała dużo precyzyjniej i celniej,
 - sprzężenie zwrotne w stosunkach: wojewoda - wójt, oraz gmina - województwo, wojewoda będzie znał swoje gminy, a wójt będzie miał szybszy dostęp do wojewody
 
3. Wykonywanie przez Ministra ustawowego zadania w zakresie:
- zagospodarowania mienia przejętego od wojsk Federacji Rosyjskiej, wymaga podejmowania decyzji zgodnie z polskim interesem,
 - współpracy północno-wschodnich województw Rzeczypospolitej Polskiej z Obwodem Kaliningradzkim Federacji Rosyjskiej, oraz Regionów Rzeczypospolitej Polskiej z regionem Sankt Petersburga, wymaga poszerzenia na całą Polskę, zwłaszcza w dziedzinie współpracy gospodarczej, handlowej i turystycznej.
 
            Witold Bałażak
Za: http://www.lpr.pl/?sr=!czytaj&id=6841&dz=kraj&x=0&pocz=0&gr
											





