Dziś, gdy w licznym piśmiennictwie religijnym i pseudoreligijnym na wiernych czyha wiele przemyślnie zastawionych sideł duchowych, potrzebą chwili staje się masowe i ze wszech miar odpowiedzialne korzystanie z instytucji "Imprimatur".*
Prośba do Pasterzy Kościoła na 42. Światowy Dzień Środków Masowego Przekazu
W swoim papieskim magisterium Jan Paweł II przestrzegał, że środki przekazu są w stanie wyrządzać rodzinom wielkie szkody, przedstawiając im niewłaściwą czy wręcz wypaczoną wizję życia, rodziny, religii i moralności, że mają one władzę umacniania bądź deptania tradycyjnych wartości. Obecnie obserwujemy szczególne stężenie tych zagrożeń. Przekaz medialny często przybiera formę zorganizowanej, systemowej akcji nacechowanej antychrześcijańsko, a przede wszystkim - antykatolicko. Jej skutkiem jest chaos aksjologiczny, moralny permisywizm oraz stopniowe upośledzenie postaw i zachowań religijnych społeczeństw.
Kościół katolicki na zawsze pozostanie najważniejszym wychowawcą każdej osoby ludzkiej i całych zbiorowości. Czyni go to współodpowiedzialnym za losy tych, którzy przynależą do Bożej Owczarni. Od lat konsekwentnie wychowuje ich do świadomego korzystania ze środków masowego przekazu, pomaga omijać ukryte w nich zasadzki i niebezpieczeństwa, których nie należy lekceważyć. Kościół nigdy nie uchylał się przed tym obowiązkiem i wypracował skuteczną metodykę ochrony wiernych przed nieświadomym wystawianiem się na działanie treści godzących w ich chrześcijańską duchowość. Ważną rolę w tym kościelnym instrumentarium odgrywa "Imprimatur", będące oficjalną aprobatą treści zawartych w publikacjach o charakterze religijnym.
Dziś, gdy w licznym piśmiennictwie religijnym i pseudoreligijnym na wiernych czyha wiele przemyślnie zastawionych sideł duchowych, potrzebą chwili staje się masowe i ze wszech miar odpowiedzialne korzystanie z instytucji "Imprimatur". Dlatego zwracamy się z prośbą do Pasterzy Kościoła katolickiego o spowodowanie, by „Imprimatur” zawierały wszystkie te publikacje,
które w jakikolwiek sposób dotykają porządku wiary i moralności, w tym również publikacje dotyczące kultury katolickiej, Kościoła katolickiego obecnie, historii Kościoła i kultury katolickiej wydawane przez wydawnictwa kościelne (diecezjalne, zakonne i inne) oraz inne wydawnictwa, które rozprowadzają swoje publikacje w środowiskach katolickich, w tym za pośrednictwem katolickich księgarni czy innych katolickich punktów sprzedaży (np. stron internetowych). Równolegle prowadzona wśród wiernych akcja edukacyjna pozwoliłaby im wypracować bezpieczny sposób poruszania się w skomplikowanej przestrzeni życia religijnego i budowania właściwych relacji z Bogiem.
Elżbieta Bączkowska, Prezes Stowarzyszenia Unum Principium
Rafał Bernacki, lekarz weterynarii
dr Andrzej Bogucki, Prezes Honorowy ZGT Sokół w Polsce
Marian Brudzyński, Prezes Konfraterni Pro Polonia
s. Jolanta Helena Chodorska, Wydawnictwo Sióstr Loretanek
Ryszard Filipski, aktor, reżyser
ks. dr Władysław Głódź, wykładowca w Instytucie Teologicznym
Bronisław Jakubowski, językoznawca, iberysta
Jan Jarota, lekarz weterynarii
mgr inż. Andrzej Kolmer
dr Andrzej Kołakowski, pedagog, Uniwersytet Gdański
dr Stanisław Krajski, wykładowca Uniwersytetu kardynała Stefana Wyszyńskiego,
Aleksander Majewski, student, publicysta prawicowy
Lusia Ogińska, poetka
Stanisław Papież, Stowarzyszenie Fides et Ratio
Maria Patynowska, historyk sztuki
Andrzej Siekierżycki, Dom Wydawniczy Ostoja
Urszula Szafran, Wydawnictwo Piśmiennictwa Nadobnego
dr Adam Wielomski, Prezes Klubu Zachowawczo-Monarchistycznego
Krzysztof Zagozda, redaktor naczelny portalu ProPolonia.pl
Za: http://www.propolonia.pl/kultura.php?art=43
*(Przyp. redakcji WSP)
Imprimatur (łac. niech będzie odbite) - w publikacjach kościelnych pozwolenie na druk książki, oficjalna aprobata władz kościelnych, wydawana zazwyczaj przez miejscowego biskupa (ordynariusza). Dawniej formuła ta była umieszczana i na innych dziełach, których poprawność merytoryczna i typograficzna była sprawą wielkiej wagi, np na farmakopeach.
Imprimatur umieszcza się na odwrocie strony tytułowej dzieła lub za przedmową.
