Iwo Cyprian Pogonowski
Rabunek ropy naftowej w Ekwadorze w latach powojennych należał do typowych operacji w czasie tworzenia „republik bananowych” przez korporacje i służby USA. Operacje te i morderstwa z nimi związane są szczegółowo opisane przez Johna Perkinsa w jego książce „Spowiedź ekonomicznego prowokatora” („Confessions of an Economic Hit Man” ISNB 1-57675-301-8).
W Ameryce Łacińskiej za pomocą katastrof lotniczych dokonywano morderstw na nieposłusznych prezydentach, takich jak Jamie Roldos w Ekwadorze w 1981 roku i Omar Torrijos w Panamie w dniu 31 lipca również w 1981 roku. Stało się to po podpisaniu traktatu przez prezydenta Jimmy Cartera z prezydentem Torrijos w sprawie przejęcia kontroli Kanału Panamskiego od USA przez Panamę.
Morderstwa te przypominają morderstwo również za pomocą katastrofy lotniczej Premiera Polski i Wodza Naczelnego Władysława Sikorskiego, który nie chciał uznać niemieckiej odpowiedzialności za zbrodnię w Katyniu, jak to uczyniła W. Brytania i USA w celu kultywowania dobrych stosunków ze Stalinem. Ciekawe, że ostatnia katastrofa pod Smoleńskiem blisko Katania w prasie amerykańskiej nazywana jest „Katyń 2”.
Po generale Sikorskim wodzem naczelnym został generał Kazimierz Sosnkowski, przeciwnik Powstania Warszawskiego, wywołanego wbrew jego zdecydowanemu sprzeciwowi. Generał Sosnkowski podejrzewał zdradę polski przez Churchilla i Roosevelta w Teheranie w 1943 roku. Rok później zabiegał on o pomoc aliantów dla Powstania. Nie mogąc uzyskać jej oficjalnie, zarzucił zachodnim aliantom złamanie umów sojuszniczych. W dniu 30 września 1944 pod naciskiem Winstona Churchilla został zdymisjonowany ze stanowiska Naczelnego Wodza a na jego miejsce Wodzem Naczelnym został generał Tadeusz Bor-Komorowski, jeniec niemiecki.
Nominacja generała Bora-Komorowskiego na Wodza Naczelnego Polskich Sił Zbrojnych podczas jego pobytu w niewoli niemieckiej miała na celu odebranie Polakom wszelkich szans na obronę interesów Polski wobec USA i W. Brytanii, w czasie kiedy Moskwa uzyskiwała kontrolę marionetkowego komunistycznego rządu w Polsce na następne pół wieku.
Wracając do chwili obecnej, w Ekwadorze grupa ekspertów oceniła szkody z powodu rabunku ropy naftowej i zanieczyszczenia środowiska naturalnego w Ekwadorzena blisko dziesięć miliardów dolarów. Na podstawie tych badań sąd w Ekwadorze wydał w dniu 14 lutego 2010 roku wyrok zasądzający Chevron Corp. na wypłacenie odszkodowania w wysokości 8,6 miliardów, w celu zwrotu kosztów oczyszczania środowiska z zatrucia odchodami operacji wiercenia szybów i produkcji ropy naftowej oraz gazu ziemnego.
Na wypadek gdyby Chervron nie ogłosił natychmiast – w przeciągu 15 dni – wyrazów ubolewania z powodu zbrodniczej eksploatacji nafty i gazu ziemnego Ekwadoru, wyrok zostanie podwojony. Wyrok ten jest ostatnim epizodem w dramacie sądowym, który rozgrywa się w sądach w USA i w Ekwadorze od blisko dwudziestu lat. Obecnie wyrok sądu w Ekwadorze uznawany jest jako prawomocny na świecie. Oznacza to, że korporacja Chevron może być oskarżona i ścigana prawnie we wszystkich krajach gdzie ma swoje operacje przemysłowe i handlowe.
Produkcja ropy naftowej w Ekwadorze była od początku eksportowana bez opodatkowania. Jedynym kosztem były łapówki dla polityków miejscowych kontrolowanych przez służby USA. Natomiast koszt dróg, mostów i urządzeń portowych płacił marionetkowy rząd Ekwadoru za pomocą zaciągania długów przekraczających możliwości finansowe podatników ekwadorskich. W ten sposób zależność polityczna od USA Ekwadoru, podobnie jak i innych republik bananowych stale rosła równolegle z biedą miejscowej ludności, która to ludność była w coraz większej nędzy, w czasie kiedy rosła produkcja ropy i gazu ziemnego w ich ojczyźnie.
Chevron był pozwany do sądu w Ekwadorze, ponieważ obecnie majątek tej korporacji zawiera majątek włączonej do niej w2001 roku Texaco Inc., w której to firmie pracowałem w latach 1947-1949 w Caracas w Wenezueli, gdzie nauczyłem się po hiszpańsku i poznałem operacje przemysłu naftowego USA w republikach bananowych Ameryki Południowej.
Wenezuela jest pierwszym państwem rządzonym przez Indianina, Hugo Chaveza, który popierał publicznie w 2007 wybór na prezydenta Ekwadoru Rafaela Correa. Prezydent Correa w 2008 roku stwierdził, że Chervon-Texaco jest winien Ekwadorowi odszkodowanie w wysokości 27 miliardów dolarów, według oceny jego ekspertów. Korporacja Chevron obecnie jest reprezentowana przez nową firmę adwokacką tym razem przez firmę Patton Boggs w Waszyngtonie.
