Największa liczba proroctw Starego Testamentu odnosi się do Mesjasza, który ma nadejść i wyzwolić lud Izraela. Poniżej prezentujemy wybrane z przeszło 300 proroctw jakie możesz znaleźć w Biblii o Jezusie.
To niesamowite jak w jednej osobie wszystkie proroctwa się wypełniły. Naukowcy policzyli, że szansa przypadkowego ich wypełnienia w jednej osobie jest większa niż liczba atomów we wszechświecie. Twórcy ksiąg pod natchnieniem Ducha Świętego często widać niemal na oczy widzą życie i śmierć Jezusa na kilkaset lat przed jego przyjściem.

Jak pierwszy człowiek Adam zgrzeszył zjadając owoc z drzewa, tak Mesjasz miał w cierpieniu odkupić na drzewie nasze grzechy. Choć Izraelici poznali zabijanie ludzi na drzewie dopiero 100 lat p.n.e razem z przybyciem rzymian to w Psalmie 22 mamy dokładny opis męki Zbawiciela.

Zapraszam do zapoznania się z proroctwami biblijnymi, które się spełniły . Wierzę, że pomoże to przekonać wiele osób co do prawdziwości misji Jezusa Chrystusa jako naszego zbawiciela.

Zobacz infografikę kliknij aby powiększyć:
 

Potomek z linii króla Dawida

Proroctwo: Oto idą dni, mówi Pan, gdy spełnię dobrą obietnicę, którą wypowiedziałem o domu Izraela i o domu Judy. W owych dniach i w owym czasie sprawię, że prawdziwa latorośl wyrośnie Dawidowi. Będzie wykonywał prawo i sprawiedliwość na ziemi. (Jeremiasz 33,14-15)

Wypełnienie: Rodowód Jezusa Chrystusa, syna Dawidowego, syna Abrahamowego: […] a Jesse miał syna Dawida, króla, a Dawid miał z żoną Uriasza syna Salomona, […]a Jakub miał syna Józefa, męża Marii, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem. (Mateusz 1,1.6.16)

Żydzi przywiązywali zawsze wielką wagę do rodowodów i genealogii poszczególnych osób. W pierwszym wieku naszej ery spisy rodowodów przechowywane były w świątyni w Jerozolimie. Została ona jednak zburzona i spalona przez Rzymian w roku 70 n.e., a wraz z nią zaginęły rodowody sięgające czasów króla Dawida. Człowiek urodzony po roku 70 n.e. nie mógł już łatwo udowodnić, że rzeczywiście jest potomkiem Dawida, dlatego proroctwo nie mogło być spełnione po roku 70. Jezus urodził się blisko początku naszej ery, gdy rodowody jeszcze istniały i istniał dowód pochodzenia Józefa z linii króla Dawida.

Urodzony w Betlejem

Proroctwo: Ale ty, Betlejemie Efrata, najmniejszy z okręgów judzkich, z ciebie mi wyjdzie ten, który będzie władcą Izraela. Początki jego od prawieku, od dni zamierzchłych. (Micheasz 5,1)

Wypełnienie: I stało się w owe dni, że wyszedł dekret cesarza Augusta, aby spisano cały świat. Pierwszy ten spis odbył się, gdy Kwiryniusz był namiestnikiem Syrii. Szli więc do spisu, każdy do miasta swego. Poszedł też i Józef z Galilei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, dlatego że był z domu i z rodu Dawida, aby był spisany wraz z Marią, poślubioną sobie małżonką, która była brzemienna. I gdy tam byli, nadszedł czas, aby porodziła […] A gdy minęło osiem dni, aby obrzezano dziecię, tedy nadano mu imię Jezus. (Łukasz 2,1-6.21)
Mimo iż rodzice Jezusa mieszkali w Nazarecie, wskutek zarządzenia cesarskiego zmuszeni byli udać się do Betlejem, skąd Józef wywodził swój ród. Odnalezione współczesnie starożytne dokumenty potwierdzają, że praktykę tę stosowano wówczas przy spisach ludności. Dzięki temu Jezus urodził się w Betlejem, jak przepowiedziano.

Matka Jezusa nie obcowała wcześniej z mężczyzną

Proroctwo: Dlatego Pan sam da wam znak: Oto Panna pocznie i porodzi Syna, i nazwie Go imieniem Emmanuel. (Iz 7,14)

Wypełnienie: A stało się to wszystko, aby się wypełniło słowo Pańskie powiedziane przez Proroka: Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel, to znaczy: Bóg z nami. Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański: wziął swoją Małżonkę do siebie, lecz nie zbliżał się do Niej, aż porodziła Syna, któremu nadał imię Jezus. (Mt 1,22-25)

Zamieszkały w Kafarnaum (w ziemi Zebulona i Naftalego)

Proroctwo: Jak w przeszłości sprowadził Pan hańbę na ziemię Zebulona i na ziemię Naftalego, tak w przyszłości okryje chwałą drogę morską, Zajordanie i okręg pogan. Lud, który chodzi w ciemności, ujrzy światło wielkie, nad mieszkańcami krainy mroków zabłyśnie światłość. (Izajasz 8,23-9,1)

Wypełnienie: A gdy Jezus usłyszał, że Jana uwięziono, wycofał się do Galilei i opuściwszy Nazaret, przyszedł i zamieszkał w Kafarnaum, nad morzem, na pograniczu krain Zabulona i Neftalego. (Mateusz 4,12-13)

Wielka mądrość nauk Jezusa

Całe postępowanie i nauczanie Jezusa można streścić właśnie zacytowanymi poniżej słowami. Były to nauki bardzo nietypowe w ówczesnej kulturze, łamiące standardowy sposób myślenia

Proroctwo: I wyrośnie różdżka z pnia Jessego, wypuści się odrośl z jego korzeni. I spocznie na niej Duch Pański, duch mądrości i rozumu, duch rady i męstwa, duch wiedzy i bojaźni Pańskiej. Upodoba sobie w bojaźni Pańskiej. Nie będzie sądził z pozorów ni wyrokował według pogłosek; raczej rozsądzi biednych sprawiedliwie i pokornym w kraju wyda słuszny wyrok. Rózgą swoich ust uderzy gwałtownika, tchnieniem swoich warg uśmierci bezbożnego. Sprawiedliwość będzie mu pasem na biodrach, a wierność przepasaniem lędźwi. (Iz 11,1-5)

Wypełnienie: Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę, natrafił na miejsce, gdzie było napisane: Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, abym obwoływał rok łaski od Pana.(Łk 4,17-19)

Przemawiający w przypowieściach

Proroctwo: Słuchaj, ludu mój, nauki mojej, nakłońcie uszu na słowa ust moich! Do przypowieści otworzę usta moje, opowiem zagadkowe dzieła starodawne. (Psalm 78,1-2)

Wypełnienie: To wszystko Jezus mówił do ludu w podobieństwach, a bez podobieństwa nic do nich nie mówił. (Mateusz 13,34)
Jezus używał wielu przypowieści (podobieństw), aby poprzez porównanie do codziennych sytuacji i zdarzeń wyjaśnić swoją naukę prostemu ludowi, który go słuchał. Dzięki temu docierał ze swoim głoszeniem do zwykłych ludzi, niewykształconych w Piśmie Świętym, nie umiejących roztrząsać prawd teologicznych.

Brak wsparcia i niedowiarstwo izraelitów. 

Proroctwo: Dla Ciebie bowiem znoszę urąganie i hańba twarz mi okrywa. Dla braci moich stałem się obcym i cudzoziemcem dla synów mej matki. (Ps 69,8-9)

Wypełnienie: Rzekli więc Jego bracia do Niego: Wyjdź stąd i idź do Judei, aby i uczniowie Twoi ujrzeli czyny, których dokonujesz. Nikt bowiem nie dokonuje niczego w ukryciu, jeżeli chce się publicznie ujawnić. Skoro takich rzeczy dokonujesz, to okaż się światu! Bo nawet Jego bracia nie wierzyli w Niego. (J 7,3-5)

Wjazd do Jerozolimy na ośle

Proroctwo: Wesel się bardzo, córko syjońska! Wykrzykuj, córko jeruzalemska! Oto twój król przychodzi do ciebie, sprawiedliwy on i zwycięski, łagodny i jedzie na ośle, na oślęciu, źrebięciu oślicy podjarzemnej. (Zachariasz 9,9)

Wypełnienie: Poszli więc i znaleźli oślę uwiązane u wrót, na zewnątrz, przy drodze, i odwiązali je. A niektórzy z tych, co tam stali, mówili do nich: Cóż to czynicie, że odwiązujecie oślę? A oni odpowiedzieli jak im rozkazał Jezus, i tamci pozwolili im odejść. I przyprowadzili oślę do Jezusa, i włożyli na nie szaty swoje, a On usiadł na nim. (Marek 11,3-7)

Zdradzony przez przyjaciela

Proroctwo: Nawet przyjaciel mój, któremu zaufałem, który jadł mój chleb, podniósł piętę przeciwko mnie. (Psalm 41,10)

Wypełnienie: Po tych słowach Jezus, wstrząśnięty do głębi, oświadczył, mówiąc: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, jeden z was mnie wyda […] to jest ten, któremu ja podam umoczony kawałek chleba. Wziął więc kawałek, umoczył go i podał Judaszowi Iskariocie, synowi Szymona. A zaraz potem wszedł w niego szatan […] więc, wziąwszy kawałek chleba, wyszedł, a była noc. (Jan 13,21.26.30)

Sprzedany za trzydzieści srebrników

Proroctwo: I odważyli mi jako zapłatę trzydzieści srebrników. Lecz Pan rzekł do mnie: Wrzuć je do skarbca, tę wysoką cenę, na jaką Mnie oszacowali ! (Zachariasz 11,13-13)

Wypełnienie: Wtedy odszedł jeden z dwunastu, którego zwano Judasz Iskariot, do arcykapłanów, i rzekł: Co mi chcecie dać, a ja go wydam ? Oni zaś wypłacili mu trzydzieści srebrników. (Mateusz 26,14-15)

Jezus sam wybiera męczeństwo i nie broni się przed śmiercią

Proroctwo: Dręczono Go, lecz sam się dał gnębić, nawet nie otworzył ust swoich. Jak baranek na rzeź prowadzony, jak owca niema wobec strzygących ją, tak On nie otworzył ust swoich. (Iz 53,7)

Wypełnienie: Wtedy powstał najwyższy kapłan i rzekł do Niego: Nic nie odpowiadasz na to, co oni zeznają przeciwko Tobie? Lecz Jezus milczał. (Mt 26,62-63)

Brak wsparcia ze strony uczniów Jezusa

Proroctwo: Hańba złamała moje serce i sił mi zabrakło, na współczującego czekałem, ale go nie było, i na pocieszających, lecz ich nie znalazłem. (Ps 69,21)

Wypełnienie: Potem wrócił i zastał ich śpiących. Rzekł do Piotra: Szymonie, śpisz? Jednej godziny nie mogłeś czuwać? Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie; duch wprawdzie ochoczy, ale ciało słabe. (Mt 14,37-38)
 

Zabity jako przestępca

Proroctwo: Dlatego dam mu dział wśród wielkich i z mocarzami będzie dzielił łupy, za to, że ofiarował na śmierć swoją duszę i do przestępców był zaliczony. (Izajasz 53, 12)

Wypełnienie: A była godzina trzecia, kiedy go ukrzyżowali. Był też wypisany napis z podaniem jego winy: Król Żydowski. Ukrzyżowali też z nim złoczyńców, jednego po prawicy, a drugiego po lewicy. (Marek 15,25-27)
Jezus został skazany na śmierć krzyżową jako przestępca polityczny, rzekomo ogłaszający się królem Izraela i nawołujący do buntu przeciwko cezarowi. Śmierć na krzyżu była wówczas najcięższą i najbardziej hańbiącą karą dla przestępców.

Słowa, którymi wyśmiewano Jezusa przed śmiercią

Proroctwo: Szydzą ze mnie wszyscy, którzy na mnie patrzą, rozwierają wargi, potrząsają głową: Zaufał Panu, niechże go wyzwoli, niechże go wyrwie, jeśli go miłuje. (Ps 22,8-9)

Wypełnienie: Wówczas zaczęli pluć Mu w twarz i bić Go pięściami, a inni policzkowali Go i szydzili: Prorokuj nam, Mesjaszu, kto Cię uderzył? (Mt 26,67-68)

Przebicie rąk i nóg

Proroctwo: Osaczyła mnie gromada złośników, przebodli ręce i nogi moje. Mogę policzyć wszystkie kości moje; oni przyglądają się, sycą się mym widokiem. (Psalm 22,17-18)

Wypełnienie: A gdy przyszli na miejsce, zwane Trupią Czaszką, ukrzyżowali go tam […] A lud stał i przyglądał się. Przełożeni zaś naśmiewali się, mówiąc: Innych ratował, niechże ratuje samego siebie […] Szydzili z niego także i żołnierze, podchodząc doń i podając mu ocet. (Łukasz 23, 33.35-36)
Do krzyża przybijano skazańca właśnie za ręce i nogi. W czasach powstawania Pism Starego Testamentu praktyka ta nie była znana, gdyż Żydzi nigdy nie stosowali krzyżowania.

Rozdzielenie szat i rzucanie losów o suknię

Proroctwo: Między siebie dzielą szaty moje, i o suknię moją los rzucają. (Psalm 22,19)

Wypełnienie: A gdy żołnierze ukrzyżowali Jezusa, wzięli szaty jego i podzielili na cztery części, każdemu żołnierzowi część, i zwierzchnią suknię. A ta suknia nie była szyta, ale od góry cała tkana. Tedy rzekli jedni do drugich: Nie krajmy jej, rzućmy o nią losy, czyja ma być. (Jan 19,23-24)

Napojenie żółcią i octem

Proroctwo: Dodali żółci do pokarmu mego, a w pragnieniu moim napoili mnie octem. (Psalm 69,22)

Wypełnienie: A gdy przyszli na miejsce, zwane Golgota, co znaczy miejsce Trupiej Czaszki, dali mu do picia wino, zmieszane z żółcią (Mateusz 27,33)
Potem Jezus, wiedząc, że się już wszystko wykonało, aby się wypełniło Pismo, powiedział: Pragnę. A stało tam naczynie pełne octu; włożywszy więc na pręt hyzopu gąbkę nasiąkniętą octem, podali mu do ust. (Jan 19, 28-29)

Nie złamana żadna kość

Proroctwo: Strzeże wszystkich kości jego, żadna z nich się nie złamie. (Psalm 34,21)

Wypełnienie: Wówczas Żydzi, ponieważ był to dzień Przygotowania, aby ciała nie pozostawały przez sabat na krzyżu, albowiem dzień tego sabatu był uroczysty, prosili Piłata, aby im połamano golenie i zdjęto je. Przyszli więc żołnierze i połamali golenie pierwszemu i drugiemu, którzy byli z nim ukrzyżowani, a gdy podeszli do Jezusa i ujrzeli, że już umarł, nie połamali goleni jego. (Jan 31-34)

Połamanie goleni praktykowano w celu przyspieszenia powolnej śmierci krzyżowej. Zastosowano je w przypadku obu ukrzyżowanych z Jezusem przestępców, lecz Jezus umarł już wcześniej i wobec niego nie było to już potrzebne.

Przebicie boku

Proroctwo: Wtedy spojrzą na Mnie, na tego, którego przebodli, i będą go opłakiwać, jak opłakuje się jedynaka, i będą gorzko biadać nad nim, jak gorzko biadają nad pierworodnym. (Zachariasz 12,11)

Wypełnienie: Lecz jeden z żołnierzy włócznią przebił bok jego i zaraz wyszła krew i woda. (Jan 19,34)
Przebicie włócznią boku praktykowano jako sprawdzenie, czy skazany rzeczywiście już umarł. Pokazanie się krwi i wody nastąpiło przypuszczalnie wskutek wydzielenia się osocza z krwi. Podobne zjawisko obserwowano w przeprowadzonych w dzisiejszych czasach eksperymentach z przebijaniem boku martwych zwierząt.

Słowa wypowiedziane tuż przed śmiercią

Proroctwo: Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił? (Ps 22,1)

Wypełnienie: O godzinie dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem: Eloi, Eloi, lema sabachthani, to znaczy: Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił? (Mt 15,34)
 

Zaćmienie się słońca po śmierci Jezusa

Proroctwo: W owym dniu, mówi Wszechmogący Pan, sprawię, że słońce zajdzie w południe, i mrokiem okryję ziemię w biały dzień. (Amos 8,9)

Wypełnienie: A od szóstej godziny do godziny dziewiątej ciemność zaległa całą ziemię. A około dziewiątej godziny zawołał Jezus donośnym głosem: Eli, Eli, lama sabachtani ! Co znaczy: Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił ? (Mateusz 27,46)
Według żydowskiego podziału doby, dzień dzielono na dwanaście godzin, z których pierwsza według dzisiejszego czasu trwała od 6.00 do 7.00. Tak więc godzina szósta odpowiada naszej godzinie dwunastej, czyli południu – tak jak zapowiedziano w księdze proroka Amosa.

Zmartwychwstanie Jezusa

Proroctwo:  Dlatego się cieszy moje serce, dusza się raduje, a ciało moje będzie spoczywać z ufnością, bo nie pozostawisz mojej duszy w Szeolu i nie dozwolisz, by wierny Tobie zaznał grobu. Ukażesz mi ścieżkę życia, pełnię radości u Ciebie, rozkosze na wieki po Twojej prawicy. (Ps 16,9-11)

Wypełnienie: My właśnie głosimy wam Dobrą Nowinę o obietnicy danej ojcom: że Bóg spełnił ją wobec nas jako ich dzieci, wskrzesiwszy Jezusa. Tak też jest napisane w psalmie drugim: Ty jesteś moim Synem, Jam Ciebie dziś zrodził. (…) Dlatego i w innym miejscu mówi: Nie dozwolisz, aby Twój Święty uległ skażeniu. (…) Lecz nie uległ skażeniu Ten, którego Bóg wskrzesił. (Dz 13,32-33.35.37)
 

Zakończenie

W historii świata wielu ludzi podawało się za nauczycieli ludzkości, obdarzonych szczególną mądrością – Budda, Mahomet, Konfucjusz… Zakładali szkoły filozoficzne i religie, głosząc, że posiadają prawdę, niedostępną dotąd innym. Jednak żaden z nich nie mógłby podać choćby trzech czy czterech szczegółowych proroctw wypowiedzianych wcześniej, a które by wypełnił. Inaczej jest w przypadku Jezusa Chrystusa – jego życie i śmierć zostały przepowiedziane setki lat wcześniej, aby, gdy przyszedł, nie mogło być wątpliwości, że właśnie on jest kimś wyjątkowym, posłanym przez Boga, przynoszącym ludzkości szczególne objawienie.

Jakie więc znaczenie ma dzisiaj życie Jezusa, a zwłaszcza jego śmierć, która została przepowiedziana w tak wielu szczegółach? Co głosił i czego nauczał?

Jezus nie uczył ludzi nowych przepisów, podobych do wielu już istniejących. Nie ustanawiał kolejnego skomplikowanego systemu przepisów i rytuałów. Jego nauka jest prosta:

Bóg stworzył świat i człowieka. Chce, żeby każdy człowiek mógł Go poznać, doświadczyć Jego miłości i działania w swoim życiu. Dał ludziom wskazówki, jak mają żyć – miłość do Boga i bliźniego. Nikogo jednak nie zmusza do posłuszeństwa, dając wolny wybór każdemu, czy chce mu służyć, czy nie.

Człowiek buntuje się wobec Boga i sprzeciwia Jego woli, przez to rani Boga i bliskich co nazywa się grzechem. Dlatego ludzkie sposoby zbliżenia się do Niego – filozofia, etyczne postępowanie – są nieskuteczne, gdyż nie zmieniają tego ludzkiego pragnienia do życia na swój sposób. Człowiek żyjący w grzechu nie może zbliżyć się do Boga, dopóki nie uwolni się od niego.

Jezus jest Bożą drogą poznania człowieka. Zgodził się umrzeć jako rekompensata za grzech człowieka. Mimo iż ten, kto grzeszy, powinien być odrzucony przez Boga, to Jezus został zabity i odrzucony w zastępstwie każdego człowieka. Każdy, kto uwierzy w niego, iż jest Synem Bożym, umarł za jego grzech i zmartwychwstał, otrzyma już teraz zbawienie – przebaczenie grzechu i nowe życie od Boga.

Jezus głosił, że został posłany przez Boga bo :

"Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne.  Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego.  A sąd polega na tym, że światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło: bo złe były ich uczynki. Każdy bowiem, kto się dopuszcza nieprawości, nienawidzi światła i nie zbliża się do światła, aby nie potępiono jego uczynków. Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła, aby się okazało, że jego uczynki są dokonane w Bogu."  Ew. Jana 3:16-22

źródła: http://ewangelia.pl/starozytne-proroctwa-wypelnione/
http://www.biblijny.net/dowody-na-istnienie-boga/proroctwa-o-jezusie.html

Za: http://www.kierunkowskaz.net/proroctwa-wypelnione-o-jezusie-biblijne-proroctwa-ktore-sie-spelnily_a_107.html