prof. Mieczysław Ryba - Przeciąganie antyklerykałów

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 26 październik 2010

Odsłony: 2820

Możemy się spodziewać wręcz niezwykłego wyścigu Janusza Palikota i Grzegorza Napieralskiego w atakowaniu Kościoła – a wszystko to obliczone na pozyskanie względów antyklerykalnych wyborców oraz środowisk liberalnych w Unii Europejskiej.

Od dłuższego już czasu mówi się w polskim życiu politycznym o tzw. partii Janusza Palikota. Sam Palikot opowiadał o swojej rozmowie z Donaldem Tuskiem, w której to premier miał go odwodzić od pomysłu tworzenia nowego ugrupowania. Jednakże dalsze wypadki mówią o czymś wręcz przeciwnym. Szef rządu publicznie odcinał się od posła z Lublina, do skrajnego napięcia doszło na linii Palikot – Schetyna. To właśnie marszałek Sejmu miał dążyć do wyeliminowania Palikota z Platformy Obywatelskiej, i to rzekomo jego ludzie nasłali Centralne Biuro Antykorupcyjne, by sprawdziło finanse skandalisty z Lublina. Burzę wywołało ostatnie stwierdzenie Janusza Palikota: „Obecna prokuratura ma strukturę stalinowską!”. Trzeba to zmienić, aby politycy nie mogli bezkarnie używać służb do walki politycznej. W podtekście było to oskarżenie skierowane do Grzegorza Schetyny, który jakoby miał używać prokuratury i służb do walki z Palikotem. Eskalacja napięcia między tymi dwoma sztandarowymi postaciami z PO powinna raczej doprowadzić do wyjścia Palikota z partii i stworzenia nowego ugrupowania. Wiele wskazuje na to, że taki scenariusz jest na rękę Donaldowi Tuskowi. Od czasu kampanii prezydenckiej, gdy kompletnym fiaskiem zakończyła się próba przejęcia przez Bronisława Komorowskiego elektoratu Sojuszu Lewicy Demokratycznej, w kręgach kierowniczych Platformy pojawiają się coraz to nowe pomysły spacyfikowania Sojuszu. Partia Palikota, która osiągnęłaby elektorat przekraczający próg pięcioprocentowy, w sposób oczywisty przejęłaby starych eseldowskich wyborców. Byłby to o wiele łatwiejszy koalicjant dla Tuska niż partia Grzegorza Napieralskiego. O tym, że Palikot nie chce iść na totalną wojnę z PO, świadczy chociażby fakt, iż do tej pory w ogóle nie zaatakował Donalda Tuska, lecz Grzegorza Schetynę. Otwiera sobie w ten sposób drogę do porozumienia po przyszłorocznych wyborach parlamentarnych.

Czytaj więcej: prof. Mieczysław Ryba - Przeciąganie antyklerykałów

Czarne dziury w finansach państwa

Szczegóły

Kategoria: Państwo

Opublikowano: 21 październik 2010

Odsłony: 3570

[Przypominam memoriał do Prezydenta Polski sprzed 20-tu lat. Ponure jest, jak ta sprawa jest ciągle aktualna MD]

Memoriał przesłany Prezydentowi RP poprzez Kancelarię Prezydenta na początku maja 1991 r.

Mirosław Dakowski    8 maja 1991

I. Streszczenie

Kontrole wykazały, że korzystając z nieprecyzyjnych przepisów oraz paraliżu organów ścigania przestępstw rabowano w ostatnich latach Polskę na setki milionów dolarów (SD). Natomiast oceny i podejrzenia uzasadnione cząstkowymi dokumentami wskazują na ogólną sumę straconych przez Skarb Państwa walorów rzędu dziesiątków miliardów USD.

Nawet gdyby te szacunki były o rząd wielkości zawyżone, konieczne i opłacalne jest nadzwyczajne zbadanie węzła tych spraw przez służby takie jak prokuratura, policja, UOP, NIK, Izba Skarbowa; w dodatku muszę być one obdarzone specjalnymi pełnomocnictwami.

Jedyną osobą mogącą zadekretować takie badanie jest Prezydent Rzeczypospolitej. Sprawa ta nie może być przedmiotem gry przedwyborczej, gdyż - jeśli nasze oceny są słuszne - sposób rozwiązania tej sprawy może zdeterminować los Polski na wiele pokoleń.

II. Stan faktyczny

W sposób dyskretny, lecz bardzo powolny prowadzone są kontrole (NIK) i śledztwo (UOP) w sprawie pieniędzy jak się wydaje "znikających" w FOZZ i przy okazji jego likwidacji. Sumy poszukiwane w tej aferze są co najmniej rzędu setek milionów USD. Jak wykazała analiza dokumentów uzyskanych z Banku Handlowego (BH SA) i z Ministerstwa Finansów (MF), oraz jak potwierdziły rozmowy z wysokimi urzędnikami tych i zbliżonych organów:

Czytaj więcej: Czarne dziury w finansach państwa

Arktyczne love story

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 22 październik 2010

Odsłony: 5831

Zdziwieniem napawa bierna postawa czynników zagranicznych – Unii i NATO w wyjaśnieniu przyczyn katastrofy i ewentualnych, zakulisowych działań. Pojawiła się nawet, kuriozalna skądinąd, inicjatywa skierowana do Kongresu USA, by ten utworzył niezależna komisje do zbadania tego zdarzenia.

Nie chcę jednak pisać o szczegółach samej katastrofy, nie posiadam wiedzy na ten temat i muszę się przyznać, że nie starałem się zbytnio zgłębiać tego tematu.
Wychodzę bowiem z założenia, że jeśli był to nieszczęśliwy wypadek spowodowany ludzkim błędem to być może wyjaśni to śledztwo (choć patrząc na wszystkie dziwne ruchy czynione przez stronę rosyjską i przedstawicieli polskiego rządu to szanse są nikłe).
Jeśli był to zamach zaplanowany z zimną krwią to tym bardziej nie mamy czego się spodziewać a prawda może wypłynąć w najlepszym razie za kilkadziesiąt lat, jak było to już choćby w przypadku katastrofy nad Gibraltarem.

Największą jednak naiwnością jest oczekiwanie pomocy od czynników zewnętrznych.

Czytaj więcej: Arktyczne love story

FOZZ po dwudziestu latach?

Szczegóły

Kategoria: Państwo

Opublikowano: 22 październik 2010

Odsłony: 3003

Jerzy Przystawa

W środę, 25 lutego 2009, tuż przed północą, TVP1 przedstawiła program Bronisława Wildsteina FOZZ po 20 latach. Z ciekawością oczekiwałem na to wydarzenie, jako, że w ciągu tych dwu dekad sprawie FOZZ poświęciłem wiele pracy, czasu i pieniędzy, czego egzemplifikacją mógłby chociażby być trwający 14 lat proces wytoczony przez jednego z głównych operatorów FOZZ mnie i mojemu przyjacielowi, Miłosławowi Dakowskiemu, za książkę Via bank i FOZZ. Mam też na koncie wiele artykułów, opublikowanych w Polsce i za granicami, w których przedstawiałem mój pogląd na to, co się stało i dlaczego. Byłem więc bardzo ciekaw, jak historię FOZZ przedstawi wzięty i doświadczony dziennikarz, były Prezes Telewizji Polskiej i autor wielu demaskatorskich programów. Albowiem, kiedy po śmierci Michała Falzmanna pisaliśmy naszą książkę, do dyspozycji mieliśmy jedynie materiały, jakie Falzmann zdążył w czasie kilku miesięcy dochodzeń zgromadzić oraz echa prasowe całej afery. Nie mieliśmy żadnego dostępu do żadnych innych źródeł, nie było jeszcze IPN, akta prokuratorów i śledczych były dla nas całkowicie niedostępne, a nawet, jak o tym powiedział w programie Wildsteina Mirosław Dakowski, nawet sam ówczesny Prezes NIK nie był nam w stanie pomóc w dotarciu do jakiejkolwiek dokumentacji. Uciekali przed nami znakomici eksperci, sejmowi doradcy, profesorowie katedr i instytutów finansów, wybitni znawcy bankowości. Byliśmy zdani wyłącznie na własną intuicję i umiejętność wyciągania wniosków z dokumentacji pozostawionej nam przez zmarłego inspektora NIK. W ciągu tych lat zorganizowaliśmy trzy Międzynarodowe Sympozja Falzmannowskie, na które staraliśmy się zaprosić wszystkich, co do których można było mieć nadzieję, że mogliby coś wnieść do zrozumienia tego co się stało.

Oczywiście, Bronisław Wildstein jest w zupełnie innej sytuacji. Ma dostęp do IPN, NIK-u, prokuratorów, Raportu Macierewicza, ekspertów, członków Rady Nadzorczej FOZZ i kogo tylko chce. W jego programie występuje prof. Dariusz Rosati, wszechświatowy ekspert bankowy i ekonomiczny, poseł, minister członek Rady Nadzorczej FOZZ – trzeba broszury, aby spisać wszystkie jego tytuły i światowe stanowiska. O dostępie do takich personaży, my z Dakowskim, naturalnie nawet nie marzyliśmy. Ale, jak widać, słusznie: prof. Rosati okazuje się wciąż być niewinną panienką, która brała pieniądze za zasiadanie w Radzie Nadzorczej FOZZ, zupełnie nie orientując się w prawdziwym charakterze tej instytucji i po 20 latach tyle tylko można się od niego dowiedzieć.

Czytaj więcej: FOZZ po dwudziestu latach?