„VI RP Palikocia”

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 09 lipiec 2010

Odsłony: 11747

Między tym, co jest, a tym, co chce się nam wmówić różnica jest taka, że to co jest, po prostu jest. I tyle. Cała reszta to albo życzeniowe myślenie, futurystyczne straszaki albo mniej lub bardziej mądrze zwerbalizowane wróżby sugerujące co być może ale bez gwarancji, że będzie.
O tym, czego nie ma i zapewne nie będzie a przed czym jesteśmy mocno przestrzegani pisałem wczoraj. I zdumiało mnie to, że groźba, proroctwo czy jakiś rodzaj pokręconego bo negatywnego chciejstwa może tak rozgrzać dyskutantów. Dziś będzie o tym, co jest realnie i myślę, że teraz akurat na taką dyskusję nie mam co liczyć. Choć tu akurat groźba nie tkwi w zapowiedzi lecz w tym co już mamy na progu a może nawet i zdołało wleźć dalej, w nasze opłotki.

Tytuł nieco złudnie sugeruje, że będzie to kolejna porcja rozważań o biłgorajskim pajacu. W jakimś stopniu oczywiście bo, chcemy czy nie, jest on teraz symbolem tej Rzeczpospolitej, która nam od kilku dni się urzeczywistnia. Stał się wręcz czymś na kształt karykaturalnie prezentującej się wizji orła białego AD. 2010. Homunkulusa z bluźnierczo (tak, jak tylko on potrafi) rozpostartymi kończynami. Ale choć powiedział to, co powiedział to akurat nie ta wypowiedź dla mnie jest symbolem tego, ze VI RP z przymiotnikiem użytym w tytule nadeszła.

Czytaj więcej: „VI RP Palikocia”

Kwestia przyzwoitości

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 09 lipiec 2010

Odsłony: 6358

(krótki komentarz powyborczy)
Zawahałem się przez chwilę, czy jako tytułu niniejszych uwag nie użyć słów „Szkoda Polski!". Wypowiedział je Bronisław Komorowski w roku 2005 po tym jak Polacy wybrali Lecha Kaczyńskiego na Prezydenta Rzeczypospolitej.
O epizodzie tym zapomniano chyba dlatego, że polityczna retoryka Platformy Obywatelskiej (myślę nie tylko o języku posłów Palikota i Niesiołowskiego, ale także o wypowiedziach Donalda Tuska) zbrutalizowała się w międzyczasie na tyle, że trzeba by szukać odpowiedników w językach propagandy faszystowskiej i stalinowskiej. To, że na podobny komentarz mógł zdobyć się tylko polityk bez klasy, umknęło w każdym bądź razie uwadze elektoratu, który jeszcze wówczas miał w swych szeregach wielu przyzwoitych i myślących w kategoriach dobra narodowego wyborców, ale systematycznie ogłupiany przez „antypisowską" propagandę pozwolił przekształcić się w bezwolną masę wrogów „kaczyzmu". Dopiero wstrząs wywołany tragiczną katastrofą pod Smoleńskiem otworzył niektórym rodakom oczy.

Czytaj więcej: Kwestia przyzwoitości