feed-image W SERCU POLSKA RSS

Szczegóły
Kategoria: Warto przeczytać
Odsłony: 6724

Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna

Po inwazji na Czechosłowację (1968) ludzie KGB rządzący komunistycznym imperium zrozumieli, że bez gruntownych przeobrażeń nie da się sprostać konkurencji Zachodu.
W tym celu zamierzano odrzucić zużyty wehikuł ideologiczny (marksizm) i zmienić niewydajny system gospodarczy przechodząc na gospodarkę rynkową.
Polska została wytypowana na „laboratorium pierestrojki” i tu miał się rozpocząć proces „upadku komunizmu”.
Na miejsce „obozu socjalistycznego” miały powstać formalnie „niepodległe państwa” pozostające jednak pod kontrolą „centrali”.
Ogromna i ryzykowna operacja planowana była na lato 1980 r. (już na wiosnę tego roku ewakuowano archiwa KGB z krajów bałtyckich).
Zaczęło sie obiecująco - zainicjowano (sprowokowano) strajki, potencjalni „przywódcy robotników” już byli przygotowani. Wałęsa, Jurczyk i Sienkiewicz, którzy podpisywali porozumienia w Gdańsku, Szczecinie i Jastrzębiu byli ludźmi Kiszczaka.
Do pomocy „prostym robotnikom” w rokowaniach z władzą zorganizowano też „ekspertów” (Geremek, Mazowiecki). Władza zapewniła im bilety lotnicze i zakwaterowanie w hotelu Heweliusz – tym samym, gdzie mieszkali negocjatorzy rządowi. (ABSOLUTNIE konieczne!–film „Sekrety transformacji”)
Jednak błyskawiczny rozrost Solidarności kompletnie zaskoczył „reżyserów historii”. Mimo wysiłków agentury umiejscowionej w strukturach związku nie udało się opanować operacyjnie Solidarności. Nastąpiła seria nerwowych konsultacji warszawsko - moskiewskich w Białowieży i decyzja o siłowym rozwiązaniu związku.
„Okrągły stół” - propagandowo „doniosłe wydarzenie w historii Polski” był inicjatywą moskiewską i przebiegał pod całkowita kontrolą MSW. (cytat z Kiszczaka: „Spokojnie, towarzysze, scenariusz okrągłego stołu napisała partia, a jego realizacja przebiega niezmiennie na warunkach przez nas dyktowanych”)

Szczegóły
Kategoria: Warto przeczytać
Odsłony: 7882

Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna
Bogucki odsyła mnie z powrotem do sekretarki. Od niej mam otrzymać oficjalny dokument dla WKP(b), w którym będą odnotowane wszelkie dane o mojej przynależności do KPP. „ Jakie nazwisko wybrałyście sobie?” – brzmi jej pierwsze pytanie. „Przybyłam tu jako Sara Sznajderman, córka Mojżesza” – odpowiadam. A po cóż wam tu, w Związku Radzieckim, takie imię i nazwisko? Wybierzcie sobie słowiańskie, dobrze brzmiące” – uświadamia mnie, i natychmiast budzi się we mnie nieprzyjemna asocjacja – z tym, co mnie tak odstręczało tam w kraju.
 
„Przed kim powinnam tu ukrywać moje pochodzenie?” – nie mogę się pohamować. Chwila milczącego napięcia. „Nie życzę sobie słowiańskiego nazwiska, ani słowiańskiego imienia. Zapiszcie: Sara Sznajderman, córka Mojżesza”. Powiedziałam już to zbyt głośno, jak na dobrze wychowaną osobę. „Wiecie co? Zastanówcie się jeszcze…” – radzi mi przyjaźnie, z uśmiechem, uprzejma i jak widać doświadczona w tych sprawach sekretarka. „Poradźcie się tutejszych towarzyszy i przyjdźcie jutro z ostateczną odpowiedzią”.
Mało kto z moich nowoprzybyłych towarzyszy oparł się tej pokusie. Lea Kantorowicz przeobraziła się w Jelenę Kamińską; jej mąż Icchak Gordon – w Aleksandra Lenowicza; Nechama i Józef Feigenbaum stali się Natalią i Osipem Krawczyńskimi; Chana Milsztajn jest tu Hanną Turską; Motke Hajman to teraz Mikołaj Wojnarowicz; z jednego Rapaporta zrodził się Krawiecki, z drugiego, częstochowskiego – Józef Karpiński, itd., itp. Nawet mój Szaul, który szczęśliwie przybył dwa tygodnie po mnie z Warszawy do Moskwy, porwany został ogólnym prądem i zgodził się zmienić swe imię i nazwisko – Szaul Landał – na Teodor Skórski. Pod tym nazwiskiem żył i publikował swe prace w Związku Radzieckim do dnia swej tragicznej śmierci (…).

Szczegóły
Kategoria: Komentarz polityczny
Odsłony: 3804

Ocena użytkowników: 3 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna
Moralny szantaż losem tzw. wypędzonych zyskuje oficjalny status w Republice Federalnej Niemiec. Jednocześnie wzmaga się niemiecka aktywność w Polsce. Podczas gdy Ruch Autonomii Śląska już przynosi zaszczyt swoim mocodawcom rządząc najbardziej zurbanizowanym polskim województwem, istnieje wcale mocna poszlaka, że także i Polska wschodnia mogła być areną swoistych posunięć.
Oto samorządowcy z najbiedniejszych polskich województw też chcą być zauważeni, też chcą błyszczeć . Rozpaczliwy głód medialnego popisu który ma przełożyć się na sukces finansowy jest tym silniejszy, im poważniejsze problemy na horyzoncie. Uzależnienie jakości życia w Polsce od mitycznych środków unijnych generuje patologiczne odruchy, na których żerują wpływy obce. Instynkt państwowy zamiera.
 
Nędza budżetowa
 
Wspólny budżet unijny to nieco ponad 1 procent PKB państw członkowskich razem wziętych. To małe pieniądze, wziąwszy pod uwagę ambicje i cele jakie UE sobie stawia. Stąd pomysł podatku unijnego. Nie bez kozery Janusz Lewandowski nazywa Unię „budżetowym karłem”. Fiasko Strategii Lizbońskiej, nieefektywność Polityki Spójności oraz Wspólnej Polityki Rolnej pochłaniających gros budżetu, kryzys ekonomiczny i perturbacje społeczne na zachodzie Europy sprawiają, że płatnicy netto nie pozwolą na utrzymanie dotychczasowej formuły budżetowej.
Duch czasu premiuje tzw. zieloną (ekologiczną) gospodarkę. Dla Polski samorządowej, z jej zacofaną infrastrukturą energetyczną i transportową, oznacza to bardzo poważne problemy. Im samorząd bardziej zadłużony i niezdolny do wygenerowania kwot na wkład własny do projektów, tym bardziej bezbronny wobec wyzwań jakie niesie kolejna perspektywa. Są one związane z kreowaniem w skali całej UE, społecznej gospodarki rynkowej o wysokiej konkurencyjności. To ostatnie oznacza m.in. prymat technologii ekologicznych.

Szczegóły
Kategoria: Warto przeczytać
Odsłony: 5751
Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna
Wtem jeden człowiek niespełna rozumu
Na kamień włazi i woła do tłumu:
Ja wam powiadam i kto chce niech wątpi
Że się to morze przed nami rozstąpi!
J. Karczmarski, Przejście Polaków przez Morze Czerwone

Moja klatka jest otwarta
Moje nogi nie są skute
Tylko dusza niewolnika
Jest strażnikiem do drzwi kluczem
Liczę nieszczęść dni ponure
Płaczę sercem oczy suche
Szyję swą otulam sznurem
I chcę krzyczeć uszy głuche
KSU, Moja nienawiść, moja depresja

Nie jesteśmy Chrystusem Narodów. Ani Winkelriedem. Cała romantyczna spuścizna naszych wieszczów narodowych, mesjanizm, wybraństwo i rola przedmurza chrześcijaństwa w rzeczywistości neosowieckiego zniewolenia nie mają żadnego znaczenia. Nie znaczą nic. Choć możemy się pocieszać i napawać faktem, że w bolszewickich planach podboju Europy stanowiliśmy (i stanowimy pewnie nadal) ważne ogniwo. „Po trupie pańskiej Polski dojdziemy do Berlina!” – wykrzykiwał Michał Tuchaczewski podczas czerwonego pochodu na Zachód, powstrzymanego bitwą warszawską. Dlatego jako kraj tranzytowy, swoisty „pas transmisyjny” rewolucji, stanowimy istotny element moskiewsko – pekińskiego bloku. Jaka jednak rola jest nam, jako społeczeństwu, rozpisana w planach sowieckich strategów? Czy będziemy mięsem armatnim w przyszłym konflikcie zbrojnym? Czy może „tylko” bydłem do strzyżenia, żyjącym w najweselszym baraku neosowieckiego obozu koncentracyjnego? Ku czemu prowadzą nas, sprawujący nad nami zarząd, z sowieckiego nadania, „demokratycznie” wybrani ojcowie narodu?

Szczegóły
Kategoria: Komentarz polityczny
Odsłony: 4086

Ocena użytkowników: 4 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka nieaktywna

Gdyby Unii Europejskiej przyznano jakąś nagrodę za promocję praw człowieka, nie miałbym z tym żadnych problemów. Bo rzeczywiście, UE angażuje się w te sprawy, choć nie zawsze skutecznie. Czasami nawet przesadza, bo za obrończynie owych praw chce uznać, na przykład, trzy skandalistki z moskiewskiej cerkwi, które krzyczały „spierdalaj” pod adresem Putina i „skurwysyn” pod adresem Cyryla. Ale wiem z własnego doświadczenia, że na wielu polityków unijnych można liczyć w promocji praw człowieka (moim wielkim i pozytywnym zaskoczeniem był Martin Schulz, na którego mogłem wielokrotnie liczyć w sprawach białoruskich – kilka razy, na moją prośbę, osobiście upominał się o Bandarenkę i Kawalenkę).

Gdyby Unii Europejskiej przyznano jakąś nagrodę za trafne rozwiązania ekonomiczne, to też nie miałbym z tym żadnych problemów. Po prostu – uznałbym to za całkowitą głupotę i zaślepienie. Dlaczego? Ponieważ UE jest pogrążona w kryzysie, jej recepty jedynie pogarszają stan europejskiej gospodarki, pełno w jej działaniach socjalizmu i naiwności. Bruksela jako wzór do naśladowania w kwestiach ekonomicznych to byłby po prostu ponury żart i kpina ze zdrowego rozsądku.

Ale Unii Europejskiej przyznano pokojowego Nobla. Czy to dobrze? Nie, niedobrze. Bo UE w niewielkim stopniu przyczyniała się do pokoju na świecie. A czy, jak podnoszą jej miłośnicy, przyczyniła się do pokoju chociaż w Europie? Czy jej działalność nie gwarantuje nam życia bez wojny? Tego typu myślenie jest myleniem skutków z przyczynami. To dlatego może się ona rozwijać, że nie ma wojny, a nie że nie ma wojny, bo ona się rozwija. Naprawdę uważacie, że jakby zniknął Parlament Europejski i na świecie nie byłoby kogoś o nazwisku von Rompuy, to Europejczycy rzucili by się sobie do gardeł, by się mordować i gwałcić? Przecież nie w wyniku istnienia instytucji unijnych nie mamy wojny od ponad pół wieku. Nie było jej w Europie dlatego, że mieliśmy parasol amerykański i natowski, więc jeślibyśmy naprawdę chcieli nagrodzić kogoś, dzięki komu żyjemy bez konfliktów zbrojnych na naszym kontynencie, to musiałyby to być  USA i NATO. Na marginesie – kiedy wybuchł konflikt u bram UE, bo w Jugosławii, to Unia nie potrafiła sobie z nim poradzić i musiała poprosić o pomoc Waszyngton.

  1. IPN dofinansuje film o Wołyniu
  2. Dlaczego FUNDACJA RAJ DLA ŻYDÓW zawłaszcza pamięć rtm. Pileckiego?
  3. No i po wolności! Zamknie was nawet Sanepid
  4. Wniosek do Rzecznika Praw Obywatelskich o skierowanie ustawy "o szczepieniach" do Trybunału Konstytucyjnego.

RadioMaryja.pl

15 maj 2025

Katolicki Głos w Twoim domu