Artur Łoboda: Przyczyny wybuchu Trzeciej wojny światowej

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 19 sierpień 2014

Odsłony: 5733

Na początku lat siedemdziesiątych byłem uczniem liceum.
Na lekcji poświęconej partiom politycznym w PRL-u, nauczyciel powiedział zdanie, które na zawsze utkwiło mi w pamięci i jeszcze nieraz będzie cytowane jako wzorzec logicznego myślenia.

Stwierdził więc, że chcąc zrozumieć: czym są partie polityczne w naszym kraju – trzeba się cofnąć do przełomu wieków, by wyjaśnić polityczne źródła partii politycznych epoki Gierka.
Pomyślałem wtedy, że mocno przesadził, bo nie ma potrzeby aż tak daleko sięgać. Ale proszę popatrzyć na dzisiejszą scenę polityczną i zauważą Państwo, że jeszcze dziś kontynuowane są tradycje polityczne sprzed ponad stu lat.

Mamy więc – wciąż aktywną endecję (ruch narodowy), pogrobowców prokomunistycznego SDKPiL (Krytyka Polityczna), oraz środowiska nawiązujące do PPS – różnych odłamów (Solidarność Walcząca i środowiska patriotyczne).
A w politycznym tle ukrytych, choć bardzo aktywnych syjonistów (część Krytyki Politycznej i Gazety Wyborczej).

W połowie lat dziewięćdziesiątych, po raz pierwszy stwierdziłem, że grabieżcza polityka światowego kapitału doprowadzi do Trzeciej wojny światowej.
Miliony ludzi pod komunistycznym jarzmem – żywiły nadzieję, że upadek tego zbrodniczego systemu przyniesie im wolność i dobrobyt.
Okazało się jednak, że coś zupełnie innego im przygotowano.
W miejsce komunistycznych tyranów przyjść mieli kapitalistyczni złodzieje.
Najbogatsze w zasoby naturalne państwo świata – Rosja, była w latach dziewięćdziesiątych krajem nędzy milionów osób, złodziejstwa na niespotykaną wcześniej skalę i bezprawia realizowanego pod szyldem Nowego Porządku Świata.

Czytaj więcej: Artur Łoboda: Przyczyny wybuchu Trzeciej wojny światowej

1 września 1939 - przeznaczenie czy kaprys historii?

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 18 sierpień 2014

Odsłony: 5798

Czy musiało dojść do 1-szego września 1939 roku i klęski wrześniowej, wcześniej paktu Ribbentrop-Mołotow, a w następstwie kolejnego rozbioru i zniknięcia państwowości Polski? Oczywiście zakładając krótkowzroczną zdradę naszych sojuszników, która nastąpiła.

   Jeśli zakładać, że Polska jest Mesjaszem Europy i świata, którego posłannictwem było i jest przeciwstawianie się wszelkiemu złu (jakie wtedy reprezentował Hitler), to może tak.

Tylko, że to przeciwstawianie trwało dosyć krótko i porównanie z oporem Francji w 1940 r. wcale nie powinno nikogo pocieszać. Gdyby nie opór Anglii, wspomaganej przez najwytrwalszych z pokonanych narodów Europy, przede wszystkim Polaków oraz poparcie Nowego Świata, to polskie przeciwstawianie okazało by się daremne.

   Jeżeli zaś pogodzić się z myślą, że Polska nie jest krajem zobowiązanym do ogólnoeuropejskiej ofiary i cierpienia za inne narody, to odpowiedź nie jest aż tak oczywista.

    Hitler zdecydował się na realizację planu „białego” (atak na Polskę), dopiero wtedy gdy upewnił się, że Polska nie jest zainteresowana wspólnym „Drang nach Osten” na ZSRR, nawet pod pretekstem antybolszewickiej krucjaty (odmowa przystąpienia do Paktu Antykominternowskiego), a co niebezpieczniejsze dla Hitlera – w przypadku niemieckiego napaści na Francji nie zachowa neutralności i uderzy na walczące na zachodzie Niemcy. („Hitler proponował Polsce sojusz” )

Na takie zagrożenie Fuehrer nie mógł sobie pozwolić.

Czytaj więcej: 1 września 1939 - przeznaczenie czy kaprys historii?