feed-image W SERCU POLSKA RSS

Szczegóły
Kategoria: Komentarz polityczny
Odsłony: 16457

Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna
Poniższa informacja mówi i szczegółowo objaśnia (podaje fakty, konkrety), że w ambasadzie USA w Kijowie opłacono wczorajsze i dzisiejsze zamieszki w Kijowie. Główny organizatorem trwającej już drugi dzień “draki” jest jeden z przywódców Majdanu, Dymitr Bułatow, który na ten cel otrzymał w ambasadzie USA 1 milion dolarów.
 
A z innych źródeł: Witalij Kliczko, który jak się okazało jest rezydentem nie tylko Niemiec, ale i USA, zagroził Janukowiczowi, że jak nie ustąpi to czeka go los Kadafiego w Libii. (Dwa lata temu z identycznym straszeniem wystąpili w Mińsku wobec prezydenta Łukaszenki ministrowie Spraw Zagranicznych Polski i Niemiec, “Brytyjczyk” Sikorski i pedał Westerwelle.) Czyli co, Zachód planuje “bombardirowkę” Ukrainy, a popierająca ukraińskich banderowców “Solidarność” ruszy bojowo na Kijów szlakiem przetartym przez Bolesława Chrobrego i Józefa Piłsudskiego?
 

Szczegóły
Kategoria: Pamięć Walka i Męczeństwo
Odsłony: 14877

Ocena użytkowników: 1 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna
15 marca – czwartek -  w cyklu wieczorów czwartkowych odbyło się spotkanie z prof. Andrzejem Karpińskim pt.: Najnowsza historia Polski „Polska w epoce stalinowskiej 1945-1956″.
 
   Dwieście tysięcy wyklętych, czyli stalinizm w Polsce

   15 marca profesor Andrzej Karpiński wygłosił kolejny odczyt z cyklu „Najnowsza historia Polski”. Tym razem tytuł wykładu brzmiał „Polska w epoce stalinowskiej 1945 – 1956”, a główny wątek stanowiły losy tzw. „żołnierzy wyklętych”, występujących zbrojnie przeciwko sowietyzacji Polski po II wojnie światowej. Działalność takich oddziałów komunistyczny rząd określał jako „bandytyzm”, a ich rolę z jednej strony starał się demonizować, z drugiej zaś – marginalizować. Mimo to wiemy dziś, że żołnierzy podziemia mogło być w sumie około dwustu tysięcy. Profesor Karpiński podkreślił także, że walczący musieli stworzyć sobie odpowiednie zaplecze, zatem liczba osób wspomagających antysowieckie oddziały była prawdopodobnie jeszcze wyższa.

   Konfrontacja zbrojna „żołnierzy wyklętych” z oddziałami pozostającymi na służbie rządu komunistycznego bywa czasem przedstawiana jako wojna domowa. Warto jednak pamiętać, że od 1945 do 1947 roku armia określana jako polska była w istocie zdominowana przez Rosjan, pierwsze powojenne wybory odbywały się w atmosferze terroru, a żołnierze podziemia nie bez podstaw uważali, że żyją w kraju okupowanym.

   Już w 1945 roku utworzona została tzw. Centralna Komisja Likwidacyjna AK, a ogłaszane przez komunistów amnestie służyły jedynie dalszym represjom i dotarciu do kolejnych działaczy konspiracji niepodległościowej. W tej sytuacji wielu byłych żołnierzy AK decydowało się na kontynuowanie walki zbrojnej, choć metody jej prowadzenia różniły się od tych, które stosowano w walce z okupantem niemieckim (po 1944 roku zrezygnowano między innymi z sabotażu przemysłowego, by nie niszczyć zasobów kraju).

Szczegóły
Kategoria: Komentarz polityczny
Odsłony: 15035

Ocena użytkowników: 5 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywna
Jeszcze nie ogarniamy do końca konsekwencji, jakie mogą wyniknąć z sesji, którą izraelski Kneset wyznaczył sobie 27 stycznia br. w Oświęcimiu, jeszcze nie pojawiły się następstwa uchwalonej 10 stycznia ustawy o „bratniej pomocy”, czyli uczestnictwie sił zbrojnych państw trzecich w pacyfikowaniu zamieszek na terenie Rzeczypospolitej, a tu już zapowiadany jest kolejny krok w postaci nowelizacji ustawy o mniejszościach narodowych. Nowelizacja ma polegać na tym, by do istniejącej listy mniejszości narodowych dopisać mniejszość „śląską”. Samo sporządzenie tego projektu nie nastręcza więc trudności, ale żeby ten obywatelski projekt trafił pod obrady Sejmu, trzeba zebrać 100 tysięcy podpisów. Tym właśnie ma się zająć Ruch Autonomii Śląska oraz Stowarzyszenie Osób Narodowości Śląskiej.

W swoim czasie Stefan Kisielewski zauważył, że „socjalizm bohatersko walczy z problemami nieznanymi w innym ustroju”. I rzeczywiście; gdyby w ustawodawstwie polskim konsekwentnie przestrzegana była zasada równości obywateli wobec prawa, to kategoria „mniejszości narodowej” w ogóle nie powinna się pojawić. Zgodnie bowiem ze wspomnianą zasadą, prawo dostrzega tylko obywatela, nie zajmując się jego przynależnością narodową, ani innymi upodobaniami. Jeśli natomiast, odchodząc od zasady równości obywateli wobec prawa, państwo zaczyna dzielić obywateli na różne grupy, to nieuchronną konsekwencją takiego podziału staje się rywalizacja tych grup o lepszy status prawny. Taka rywalizacja sprzyja mieszaniu się państw trzecich w stosunki między wyodrębnionymi w ten sposób grupami obywateli, a władzą publiczną. W ten sposób w wieku XVIII rosyjska imperatorowa Katarzyna II kreowała się protektorką „dysydentów” w Polsce, a skoro raz się coś takiego udało, to tylko patrzeć, jak i dzisiaj Nasza Złota Pani z Berlina stanie w obronie „narodu śląskiego”, jęczącego w cęgach reżymu.

Szczegóły
Kategoria: Wiadomości
Odsłony: 13882

Ocena użytkowników: 4 / 5

Gwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka aktywnaGwiazdka nieaktywna

 Kongres wybrał nowe władze LPR.

W związku z zakończeniem czteroletniej kadencji władz naczelnych Ligi Polskich Rodzin, w sobotę 12 października br. w Warszawie, obradował Kongres Stronnictwa, który dokonał wyboru nowych władz na następną kadencję.

    W wyniku powyższych obrad, oraz decyzji, odbytego tego samego dnia, posiedzenia nowej Rady Politycznej, skład władz naczelnych Ligi Polskich Rodzin przedstawia się następująco:

 

Zarząd Główny

Witold Bałażak – Prezes,

Maciej Giertych – Przewodniczący Kongresu,

Zenon Mroczkowski – Przewodniczący Rady Politycznej,

Edmund Zając – Wiceprezes,

Mirosław Ciechanowski – Skarbnik,

Mieczysława Zalewska – Sekretarz,

Dariusz Chmiel – członek Zarządu,

Grzegorz Dębski – członek Zarządu,

Andrzej Dorszewski – członek Zarządu,

Szczegóły
Kategoria: Warto przeczytać
Odsłony: 14442
Gwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywnaGwiazdka nieaktywna

Jacek Bartyzel

Pojęcie "racji stanu", odkąd pojawiło się wraz z nowożytnością, wycisnęło trwałe piętno na myśli i praktyce politycznej. Jego narodziny powszechnie wiązane są z Machiavellim - i słusznie, mimo iż wielki, choć kontrowersyjny, Florentczyk nigdzie wprost go nie użył, lecz bez wątpienia wyraził jego sens. O wadze tego pojęcia, wdzierającego się przecież w głąb samej meta-fizyki państwa - tego, co stanowi ratio jego istnienia, świadczy samo już słowotwórcze zindywidualizowanie, tak jakby każda nacja polityczna chciała wyrazić nim swoją własną rację istnienia: włoskie ragione di stato, francuskie raison d`état, angielskie reasons of State, niemieckie Staatsräson... A do tego oczywiście imponująca liczba i ranga jego teoretyków, jak Botero, Gracián, Fichte, Hegel, Ranke, Treitschke, Meinecke oraz praktyków, jak Richelieu, Ludwik XIV, Talleyrand, Metternich, Disraeli, Bismarck, de Gaulle - by nie wychodzić już poza największe sławy.

Stając wobec takich gigantów myśli i czynu nie będziemy, rzecz jasna, nawet próbować jakiegoś syntetycznego ujęcia problemu. Dla potrzeb tego, co jest naszym zamierzeniem, wystarczy podać, że pojęcie racji stanu rozumiemy tak, jak zdefiniował je jedyny polski publicysta, który zgłębiał je w sposób arcyświetny - Adolf Bocheński: "Celem polityki racji stanu jest (...) coraz to większa, coraz to bardziej wzrastająca potęga państwa i narodu, coraz to większa, coraz to bardziej wzrastająca możliwość narzucania swej woli innym państwom. Ostateczny cel tej Machtpolitik gubi się w mrokach i nie wydaje się możliwy do osiągnięcia. Możliwe jest natomiast zbliżanie się do niego, osiąganie coraz wyższych stanowisk w hierarchii politycznej świata"1.

Pozostawiając innym dociekanie "celu ostatecznego", chcemy tu jedynie rozproszyć kilka nagromadzonych wokół pojęcia racji stanu nieporozumień - albo wręcz mistyfikacji - wynikających z jego błędnego rozumienia (zawinionego tyleż przez namiętnych wrogów tej idei, co jej źle gorliwych wielbicieli), które w konsekwencji uczyniło z niego termin tak, i z wielu punktów widzenia, "problematyczny". Owe mistyfikacje to: 1o utożsamianie racji stanu z cyniczną niemoralnością; 2o oskarżanie jej o podporządkowywanie polityki ideologiom i ich sprzecznym z porządkiem naturalnym celom; 3o doszukiwanie się sprzeczności pomiędzy racją stanu a interesem narodowym.

  1. Zgliszcza Tuska (1)
  2. Wywiad Marine Le Pen
  3. Obrady izraelskiego Knesetu w Polsce – widziane z USA
  4. Co nas Polaków obchodzi Hanukkah ?

RadioMaryja.pl

26 kwiecień 2025

Katolicki Głos w Twoim domu