Krzysztof Baliński: JAK PARTIA WOJNY UTRACIŁA BLISKI WSCHÓD

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 20 grudzień 2019

Odsłony: 2213

Ocena użytkowników: 5 / 5

27 kwietnia 2016 r. podczas wystąpienia w waszyngtońskim Center for the National Interest, Trump potępił inwazję na Irak, zbrojne interwencje w Libii i Syrii. Zarzekał się, że nie widzi w swojej administracji miejsca dla „odpowiedzialnych za długą historię nieudanej polityki i ciągłych strat wojennych”. Dziedzictwo polityki zagranicznej Busha i jego neokonserwatywnych doradców określił jako katastrofę. Generałom, którzy popierali Clintom wytknął, że przegrali wszystkie wojny od 1945 r. Przedstawiając w wystąpieniu swoją wizję polityki zagranicznej, rzucił hasło - „America first”, czyli Ameryka przede wszystkim. Nie tylko sprawy handlu i imigracji będą podyktowane interesami narodowymi USA, także w polityce zagranicznej „naród amerykański będzie na pierwszym miejscu”. Nie pozostawił suchej nitki na „majstrującej przy dyplomacji” elicie Wschodniego Wybrzeża z obu partii – „pozbądźmy się ich i Ameryka znowu będzie wielka”. A wiedzieć trzeba, że Departament Stanu zaludniony jest synami lub wnukami żydowskich uchodźców z Europy Wschodniej. Nawiązując do wojen w Afganistanie, Libii, Iraku, Jemenie, do nieudanych prób budowanie tam demokracji, a także zniszczeń pozostawionych przez USA oraz że po Reaganie w polityce zagranicznej logikę zastąpiła głupota, arogancja i klęska jedna po drugiej, pytał: czy warte były przelanej krwi i bilionów dolarów? „W pierwszym rzędzie zajmijmy się własnym narodem i własnym krajem. Wychodzimy z tego biznesu. Nigdy więcej składania ofiary z suwerenności na ołtarzu globalizmu”. Lobby żydowskie natychmiast wszczęło rwetes, bo słowo „globalista” jest synonimem „Żyda”.

Czytaj więcej: Krzysztof Baliński: JAK PARTIA WOJNY UTRACIŁA BLISKI WSCHÓD

Krzysztof Baliński: JEST KOSZERNY INTERES DO ZROBIENIA

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 20 grudzień 2019

Odsłony: 2484

Ocena użytkowników: 5 / 5

JEST KOSZERNY INTERES DO ZROBIENIA (1)

Na początek cytaty: „Jest koszerny interes do zrobienia”- te kultowe już słowa, które padły podczas wizyty Rywina u Michnika, to nie tylko motto procesu grabieży majątku narodowego, gdy po formalnym odzyskaniu niepodległości Polacy kilkakrotnie padli ofiarą rabunku na wielką skalę. To także motto polsko-izraelskiej love story w biznesie i handlu. „Tęsknię za tobą, Żydzie!”– wołała przed laty Warszawa z murów swoich kamienic. Ta artystyczna prowokacja Rafała Betlejewskiego pod pewnym względem ziściła się. Polska stała się Mekką izraelskiego biznesu. Wielu Izraelczyków upatrzyło sobie nasz kraj jako drugą ojczyznę.  Nie macie pewniejszego i bardziej lojalnego sojusznika, który wspierałby w Unii Europejskiej Wasze stanowisko i aspiracje w większym stopniu niż czyni to Polska - oświadczył Donald Tusk na wspólnej konferencji prasowej z izraelskim premierem Ehudem Olmertem. Towarzyszący Tuskowi Władysław Bartoszewski ujawnił, że „wszystkie” ugrupowania sejmowe są niezmiennie usposobione do Izraela przyjaźnie, co przekładając na język biznesu, było uspokajającą deklaracją, że bez względu na to, któremu ugrupowaniu „Gazeta Wyborcza” pozwoli wygrać, plan rewindykacji mienia pożydowskiego nie będzie zagrożony. Macie w Europie prawdziwego przyjaciela - powiedział tenże Tusk na wspólnej konferencji z premierem Benjaminem Netanjahu. Żydzi są niezatartą częścią historii Polski, a Polska jest taką samą częścią historii narodu żydowskiego.

Czytaj więcej: Krzysztof Baliński: JEST KOSZERNY INTERES DO ZROBIENIA

Krzysztof Baliński​: ANTYRZĄDOWE ZA PIENIĄDZE RZĄDOWE

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 28 październik 2019

Odsłony: 2096

Ocena użytkowników: 5 / 5

Po ministrze finansów, który zaniechał poboru podatku od nobla Olgi Tokarczuk, ostatecznie dobił nas inny minister polskiego rządu - Piotr Gliński pospieszył z zapewnieniem, że wysupłał 700 tysięcy na tłumaczenia dorobku noblistki na wszystkie możliwe języki świata, czyli dorzucił się do funduszu szerzącego w świecie antypolską propagandę. Bo teraz wszyscy Izraelczycy bądą mogli przeczytać, że Polacy byli „właścicielami niewolników, większością, która tłumiła mniejszość i mordercami Żydów”. Jak donosi strona Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, w 2018 roku resort przeznaczył ponad 104 miliony złotych na instytucje dbające o pamięć, kulturę i dziedzictwo narodu żydowskiego. Wśród odbiorców dotacji znajdują się Muzeum Auschwitz-Birkenau, Żydowski Instytut Historyczny, Muzeum na Majdanku, Muzeum Polin. 4 202 419 zł. Ministerstwo przeznaczyło na projekty wspierające kulturę i dziedzictwo żydowskie z innych programów: Miejsca Pamięci Narodowej – 1 935 427 zł; Wspieranie Samorządowych Instytucji Kultury – opiekunów miejsc pamięci – 1 038 364 zł; Wspieranie opieki nad miejscami pamięci i trwałymi upamiętnieniami w kraju – 628 628 zł; Ochrona zabytków – 600 000 zł (na remont synagogi w Bobowej i synagogi Tempel w Krakowie). Z funduszy norweskich, lub raczej z ich marnej cząstki przypadłej Państwu Polskiemu, 10 mln euro przeznaczono na projekt realizowany przez Muzeum Polin.

Wśród wielu imprez kulturalnych związanych z 50. rocznicą wydarzeń marca '68, spotkań autorskich, paneli, koncertów, wystaw i pokazów filmowych, był i teatr, no i niekończąca się lista państwowych mecenasów spektakli, a na ich czele Ministerstwo Kultury. Przywołajmy też innych sponsorów: TVP, Poczta Polska, Miasto Warszawa. W obchodach rocznicy spektaklami, recitalami i koncertami uczestniczyły finansowane z budżetu państwa: Teatr Narodowy, Teatr Wielki, Teatr Polski w Warszawie, Filharmonia Narodowa. Ministerstwo Kultury pokryło także koszty organizacyjne konferencji „Marzec ’68 - Ruch społeczny przeciw komunizmowi”, prezentacji multimedialnej „Zdjęcia, które Żydzi Polscy zabrali ze sobą”, prezentacji antysemickich rysunków prasowych, a także „Przerwana lekcja” – spotkanie b. uczniów łódzkiej Szkoły Żydowskiej im. Pereca”. W dodatku większości tych imprez odbyła się pod patronatem honorowym Prezydenta RP. W marcu przypadała również rocznica tzw. Obławy Augustowskiej.

Czytaj więcej: Krzysztof Baliński​: ANTYRZĄDOWE ZA PIENIĄDZE RZĄDOWE

Krzysztof Baliński: WASZE ULICE, NASZE KAMIENICE (2)

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 02 październik 2019

Odsłony: 11362

Ocena użytkowników: 5 / 5

Na początek cytat: „Na tej ziemi skażonej i przeklętej żyją Polacy. A ci, którzy żyją na ziemi skażonej i przeklętej sami są skażeni i przeklęci […] Nie jest to zwykły przypadek, że obozy największej zagłady powstały u nich, w Polsce, a nie gdzie indziej” - Elie Wiesel.

A na dobry początek rys historyczny: W czerwcu 1999 r. jedenastu Żydów składa w nowojorskim sądzie pozew. A w nim: Polityka obowiązująca w Polsce przez ostatnie 54 lata sprowadzała się do wygnania, co do jednego, Żydów z Polski, poprzez czystki etniczne i rasowe, przemoc i szantaż, w tym tortury i morderstwa […] byli linczowani oraz duszeni, rozstrzeliwani lub sztyletowani przy udziale polskiej policji i wojska. Rząd zezwalał na te ohydne czyny, aż Żydzi poddali się i opuścili Polskę, pozostawiając w niej swoje mienie. W pozwie żądali zwrotu nieruchomości sprzedanych bądź przejętych z naruszeniem prawa oraz zwrotu zysków, które przynosiło to mienie.

Na ten haniebny i plugawy akt zniewagi Państwa Polskiego nie zareagował Kwaśniewski. Nie zareagował Buzek i Geremek. Nie domagali się przeprosin, za obrazę całego narodu polskiego. Bliźniaczo podobną tezę ogłosił Yehuda Evron z Holocaust Restitution Committee. W swym liście do organu prasowego ocalonych ,,Survivors’ Newsletter”, napisał: Oburzające, że naród polski, który jest bezpośrednio lub pośrednio odpowiedzialny za masakrę milionów Żydów, chce również dziedziczyć ich dobra. Polska musi się zdecydować, czy jest krajem przestrzegającym zasad obowiązujących w krajach demokratycznych czy nie. Występując przed Komisją Helsińską oskarżył Polskę o „łamanie praw człowieka ofiar holokaustu”. Ta sama komisja wystosowała szokujący list do Jarosława Kaczyńskiego. List podpisała Hillary Clinton, wówczas kandydatka do urzędu prezydenta.

Czytaj więcej: Krzysztof Baliński: WASZE ULICE, NASZE KAMIENICE (2)