Jacek Bezeg: Czy coś się zbliża?

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 06 listopad 2017

Odsłony: 2672

foto money.pl

Wydaje się że tak. Nie wiadomo co, ale pewne fakty wydają się wskazywać na zbliżający się przełom. Jakie fakty?

Pierwszy z nich trwa od dawna: Andrzej Duda pełniący obowiązki Prezydenta Najjaśniejszej Rzeczypospolitej (nieudolnie?) blokuje tak wyczekiwaną reformę sądownictwa, kluczową dla reformy, zdecydowanej naprawy całej Polski.

Sposób w jaki to czyni jest nieprzemyślany, żeby nie powiedzieć niedbały, żenujący. Nasuwać to może podejrzenie, że wie on o mających nastąpić wydarzeniach, które odsuną w cień to jego (tak destrukcyjne dla dla pokładanych w nim nadziei) działanie. Musiałyby więc być to fakty przełomowe.

Drugim bardzo znaczącym faktem jest niedawna wypowiedź wicepremiera Morawieckiego o tym, że „jesteśmy krajem posiadanym przez kogoś zza granicy”. Co prawda był to tylko cytat cudzej wypowiedzi, lecz wkrótce padły słowa wskazujące na utożsamianie się wicepremiera z tą opinią. Brak cytowań i komentarzy tej wypowiedzi świadczy o tym jak bardzo była ona zaskakująca. Zwłaszcza w kontekście niedawnego świętowania otwarcia w Polsce filii banku J.P. Morgan.

---

Czytaj więcej: Jacek Bezeg: Czy coś się zbliża?

Stare kiejkuty się okopują

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 05 listopad 2017

Odsłony: 2082

„Mamusia przekaże obowiązku synkowi” - tak poseł Klubu Kukiz 15. pan Jakubiak, skomentował deklarację przewodniczącego PO Grzegorza Schetyny, że kandydatem nie tylko PO, ale i całej „zjednoczonej opozycji” na prezydenta Warszawy będzie pan Rafał Trzaskowski. Pan Rafał Trzaskowski tak naprawdę nie jest „synkiem” Hanny Gronkiewicz-Waltz, tylko muzyka Andrzeja Trzaskowskiego, o którym Wojciech Młynarski śpiewał w jednej ze swoich piosenek: „Gdy marny los dorwie kogoś biednego, niechaj ktoś taki co w piersiach tchu pędzi Radiową Orkiestrę pod dyrekcja Andrzeja Trzaskowskiego, by na pociechę zagrała mu Słodkie Tango Retro, serc niewieścich wstrząs, co damskim korrrkom i męskim getrom tak posuwisty nadaje pląs”. Pewnie dlatego w kampanii wyborczej w okręgu warszawskim do Parlamentu Europejskiego wspierali go inny muzycy: pan Karolak, pani Dudziak i pan Turnau, ale nie Główny Teolog „Gazety Wyborczej”, tylko muzyk („na ulicach cichosza, nie ma Mickiewicza i nie ma Miłosza”). Skoro pan Rafał Trzaskowski mając tak potężne wsparcie przedstawicieli środowisk muzycznych nie startował w konkurencji „Voice of Poland”, tylko jako deputowany do Parlamentu Europejskiego, to wzbudza we mnie podejrzenia, że może nie mieć nawet pierwszego stopnia muzykalności, to znaczy – nie rozróżnia, kiedy grają, a kiedy nie. Toteż po szczęśliwym uzyskaniu mandatu europosła, zaczął piąć się do wyższych grządek (a tu do wyższych pnę się grządek w mej firmie „Trwoga&Żołądek”) w Sejmie, dzięki czemu został nawet wiceministrem spraw zagranicznych przy Grzegorzu Schetynie, który odziedziczył je po księciu-małżonku, czyli Radosławie Sikorskim, co to z niejednego komina wygartywał.

---

Czytaj więcej: Stare kiejkuty się okopują