Iwo Cyprian Pogonowski
Rozkaz N.K.W.D. Numer 00485 wydany w dniu 11 sieprnia 1937 roku przez Mikołaja Jeżowa dotyczył czystek etnicznych w Związku Sowieckim. Według dokumentów sowieckiego aparatu terroru w latach 1937-38 w Sowietach zostało aresztowanych 143,810 Polaków, z których 139,835 było skazanych, w tym na śmierć przez rozstrzelanie 111,091 osób.
Ostatnio Tomasz Sommer, autor książki: „Rozstrzelać Polaków: Ludobójstwo Polaków w Związku Sowieckim” opublikował na ten temat artykuł w The Polish Review [1]
Już w 1993 r. członkowie rosyjskiego stowarzyszenia Memoriał przyjechali z dokumentami N.K.W.D. do Polski i w piśmie “KARTA” ukazał się artykuł poświęcony tej sprawie. Niestety, historycy polscy wychowani w PRL-u bali się tego tematu, podobnie jak ogłoszenia faktu, że Stalin 10 marca 1939 zaprosił Hitlera do współpracy.
Stalin uczynił to w czasie XVIII zjazdu Sowieckiej Partii Komunistycznej w przemówieniu nadawanym przez radio. Wówczas Stalin oskarżył Brytanię i Francję o podjudzanie Niemców i Japończyków do ataku na Sowiety w celu dyktowania warunków pokoju po wyczerpaniu sił Moskwy i Berlina.
Oferta Stalina była dla Niemców niespodzianką, z której jak wiemy oni chętnie skorzystali ponieważ Polska blokowała dostęp armii niemieckiej do Rosji, którą Hitler chciał pokonać żeby móc przyłączyć do „Wielkich Niemiec” żyzną Ukrainę i budować imperium kolonialne „Od Renu do Władywostoku”.
Stalinowi zależało na pozbyciu się frontu japońskiego za pomocą paktu Ribbentrop-Mołotow, który to pakt stanowił zdradę paktu Niemiec z Japonią z 25 listopada 1936 roku. Gra Stalina udała się i Sowiety pozbyły się frontu z Armią Kwantungu 16 września 1939, po czym 17 września Czerwona Armia uderzyła na Polskę – o czym historycy Polsce w Polsce nie piszą.
Nikita Pietrow, wiceszef Memoriału udostępnił historykom dwukrotnie dokumenty dotyczące rozkazu N.K.W.D.: No. 00485, raz bezskutecznie i drugi raz kiedy po latach tymi dokumentami zainteresował się dr Sommer.
Dokumenty takie jak rozkaz N.K.W.D.: No. 00485, dotyczący Polaków nie jest trudny dla czytelnika do zrozumienia. Jak wiadomo Sowiecka biurokracja dobrze odgrywała swoją rolę. Cały ludobójczy proces był raportowany, co pięć dni i większość raportów ze wszystkich części Związku Sowieckiego zachowała się w rosyjskich archiwach, które szczegółowo podają przebieg tej zbrodni z tygodnia na tydzień. Stalin i najwyższe kierownictwo nie tylko wiedzieli o tej sprawie. Oni sami o niej decydowali, jak świadczą o tym ich podpisy.
Rozkaz N.K.W.D.: No. 00485 jest podobny do procedury dotyczącej rozstrzelania polskich oficerów w Katyniu. Samym mordem operacyjnie zajmował się Nikołaj Jeżow i podległe mu NKWD. O przebiegu zbrodni raportowano z powrotem “naczalstwu”. Dr. Tomasz Sommer dobrze opisuje los Polaków w Rosji przed samą wojną w książce “Rozstrzelać Polaków. Ludobójstwo Polaków w Związku Sowieckim w latach 1937-1938. Dokumenty z Centrali”.
1. The Polish Review vol. LV, No. 4, 2010, The Polish Institute of Arts and Sciences of America.