Warto przeczytać

Niegroźne stowarzyszenie filantropów czy złowroga sekta rządząca światem? O masonerii wiadomo już całkiem sporo, lecz także wiele jej celów i działań pozostaje w ukryciu. Pewne jest jedno – ideologia tej organizacji była i jest skrajnie antykatolicka, czego członkowie lóż zazwyczaj nie ukrywali. Dlatego też od roku 1717, kiedy masoneria ujawniła światu swoje istnienie, Kościół katolicki zakazywał i – co ważne – nadal zakazuje wiernym wolnomularskiej aktywności. Co o masonach na przestrzeni tych 300 lat pisali papieże i hierarchowie Kościoła? 

1. „Aby zamknąć bardzo szeroką drogę, jaka przez to mogłaby się otworzyć dla nieprawości popełnianych bezkarnie, i dla innych znanych Nam powodów słusznych i rozsądnych, idąc za radą wielu naszych Czcigodnych Braci Kardynałów świętego Kościoła Rzymskokatolickiego i za naszym własnym porywem, z upewnionego przekonania, po dojrzałym namyśle i mocą naszej pełnej władzy apostolskiej, postanowiliśmy i zawyrokowaliśmy potępić oraz objąć zakazem wymienione stowarzyszenia, zgromadzenia, zebrania kół i tajnych związków zwanych masonerią lub znanych pod inną nazwą, tak jak potępiamy je i zakazujemy ich Naszym niniejszym zarządzeniem obowiązującym na zawsze. (…) I nakazujemy im [wiernym – red.] stanowczo powstrzymać się całkowicie od wszelkiego udziału w tych stowarzyszeniach, zgromadzeniach, zebraniach, kołach lub tajnych związkach, a to pod karą ekskomuniki, którą ściągnęliby na siebie wszyscy popełniający wyżej wymienione czyny przez sam fakt (ipso facto) i bez żadnych innych dochodzeń, od której to ekskomuniki nikt nie może dostąpić łaski rozgrzeszenia, jak tylko przez Nas lub przez aktualnie sprawującego rządy Biskupa Rzymu, chyba że w niebezpieczeństwie życia (in articulo mortis)”.

(Klemens XII, konstytucja In Eminenti, 1738)

2. „Postulując religijną obojętność, która jest ze wszystkiego najbardziej szkodliwa; przyznają każdemu człowiekowi pełną wolność wymyślenia sobie własnej religii skrojonej według własnych pojęć i skłonności; swobodę do profanowania i hańbienia Męki Naszego Zbawiciela w ich wstrętnych ceremoniach; gardzenia Sakramentami Kościoła, które w potworny, świętokradzki sposób zastępują sakramentami swego własnego pomysłu i czynią pośmiewisko z Tajemnic Religii katolickiej. I wreszcie, powodowani szczególną nienawiścią do Stolicy Apostolskiej ze względu na prymat tego urzędu, knują masoni najbardziej przewrotne i godne potępienia spiski, po to by ją obalić”.

(Pius VII, konstytucja Ecclesiam a Jesu Christo, 1821)

3. „Ośmielili się publikować pisma na temat religii i spraw państwowych, ujawniając swoją pogardę dla autorytetu, nienawiść dla władzy zwierzchniej, atakując boskość Jezusa Chrystusa i samo istnienie Boga: Otwarcie chełpią się swym materializmem, jak również swymi kodeksami i statutami, które objaśniają ich plany i zamierzenia obalenia prawowitych głów państw i zupełnego zniszczenia Kościoła”.

(Leon XII, konstytucja Quo graviora, 1825)

4. „Ich prawem jest kłamstwo; ich bogiem jest diabeł, ich obrzędy są nieprzyzwoite”.

(Pius VIII o masonach cytując św. Leona Wielkiego, encyklika Traditi, 1829)

5. „Zło wydobywa się z sekretnych towarzystw, bezdenna otchłań nędzy wykopanej przez te spiskujące związki, w którą herezje i sekty – można by rzec – zwymiotowały całe swe wyuzdanie, świętokradztwo i bluźnierstwo”.

(Grzegorz XVI, encyklika Mirari vos, 1832)

6. „Usiłują z całą bezwzględnością zniweczyć religię katolicką oraz Boski autorytet Kościoła i jego ustawy, a także podeptać prawa tak świętej, jak cywilnej władzy (…). Do tego celu zmierzają niegodziwe zamachy przeciwko tej Rzymskiej Błogosławionego Piotra Katedrze, w której Chrystus położył niezwalczony fundament Swojego Kościoła. Do tego – owe tajne sekty wylęgłe z ciemności dla zniszczenia i spustoszenia tak świętej, jak świeckiej społeczności, które przez Rzymskich Papieży, Poprzedników Naszych obłożone zostały w ich Listach Apostolskich kolejnymi anatemami, które to anatemy, My pełnią Naszej władzy apostolskiej potwierdzamy i jak najpilniej nakazujemy zachowywać”.

(Pius IX, encyklika Qui pluribus, 1846)

7. „Obecność szatańskiego ducha w tej sekcie została w szczególny sposób potwierdzona przez wydarzenia minionego stulecia, podczas Rewolucji Francuskiej, która wstrząsnęła całym światem. Wstrząsy te dowiodły, że można się spodziewać całkowitego rozkładu ludzkiego społeczeństwa, o ile nie zostaną skruszone siły tej skrajnie zbrodniczej sekty”.

(Pius IX w liście do biskupa Olindy w Brazylii, 1873)

8. „Zdaje się, że zwolennicy Złego zmawiają się między sobą, i wszyscy do jak najgwałtowniejszej napaści się sposobią pod przewodem i przy pomocy owego daleko rozgałęzionego i silnie zorganizowanego stowarzyszenia Masonów czyli wolnomularzy. Nie tając się już bowiem bynajmniej z zamiarami swoimi, zuchwale miotają się przeciwko majestatowi Bożemu; jawnie i otwarcie dążą do zburzenia Kościoła, i to w tym celu, aby ludy chrześcijańskie do szczętu obedrzeć z dobrodziejstw wysłużonych przez Zbawiciela Jezusa Chrystusa. Zagrożeni takim nieszczęściem, powodowani miłością musimy często wzdychać i wołać do Boga”.

(Leon XIII, encyklika Humanum genus, 1884)

9. „Znaleźli się w masonerii tacy, którzy wystąpili z propozycją, iż należy systemowo dążyć do tego, aby najszersze warstwy przepoić rozwiązłością bez żadnych hamulców, gdyż wtedy będą je mieli całkowicie w swych rękach, jako narzędzie do wykonania swych najzuchwalszych zamysłów. W odniesieniu do społeczności rodzinnej, oto do czego sprowadza się program naturalistów: Małżeństwo jest pewnym rodzajem umowy i może być prawnie rozwiązane na żądanie tę umowę zawierających. Władze publiczne mają prawo wyrokowania w sprawach małżeńskich. W wychowaniu dzieci, gdy chodzi o religię, nie należy im narzucać żadnych określonych poglądów, ani niczego zalecać. To sprawa każdego z nich, gdy dorosną, wybrać to, co im się będzie bardziej podobało”.

(Leon XIII, encyklika Humanum genus, 1884)

10. „Toteż jedyną moralnością, która znalazła uznanie u adeptów sekty masońskiej i według której chcieliby wychowywać młodzież, to moralność zwana przez nich moralnością świecką, niezależną lub wolną, inaczej mówiąc moralność, w której nie ma miejsca dla jakiejkolwiek idei religijnej. Jak bardzo taka moralność jest niewystarczająca, do jakiego stopnia brak jej wewnętrznej siły, jak łatwo się chwieje pod naporem namiętności, można się wystarczająco przekonać widząc już opłakane jej skutki”.

(Leon XIII, encyklika Humanum genus, 1884)

11. „Również i druga namiętna dążność wolnomularzy, zmierzająca do zniszczenia fundamentów prawości i przyzwoitości i do popierania tych, którzy chcieliby, aby tak jak zwierzętom wolno im było robić wszystko, na co im przyjdzie ochota – to nie jest nic innego, jak okrywanie rodzaju ludzkiego hańbą i sromotą i pchanie go do ruiny”.

(Leon XIII, encyklika Humanum genus, 1884)

12. „Główne ich [masonów – red.] dogmaty tak całkowicie i tak oczywiście uchybiają rozumowi, że nie można sobie wyobrazić czegoś bardziej przewrotnego. Istotnie, chcieć zniszczyć religię i Kościół, które sam Bóg założył i którymi aż do skończenia świata opiekować się obiecał, po to, by po osiemnastu stuleciach przywrócić na nowo obyczaje i instytucje pogańskie, to szczyt szaleństwa i najzuchwalszej bezbożności”.

(Leon XIII, encyklika Humanum genus, 1884)

13. „Dobrze jest wam znany cel wyznaczony sobie przez bezbożnych sekciarzy, którzy nałożyli wam swoje jarzmo. Z cyniczną zuchwałością ogłosili swój cel, którym jest Wykorzenienie katolicyzmu we Francji. Chcą wyrwać z waszych serc ostatni korzeń – Wiarę, która okryła sławą waszych przodków; Wiarę, która przyniosła waszej ojczyźnie pomyślność i wielkość między narodami; Wiarę, która będzie waszym wsparciem w godzinie ciężkiej próby, która utrzymuje pokój w waszych domach i otwiera wam drogę do wiecznego szczęścia. Sami odczuwacie, że to właśnie tej Wiary należy bronić”.

(Pius X, list do Francuzów, 1907)

14. „Kto się zapisuje do sekty masońskiej lub stowarzyszeń działających przeciwko Kościołowi, podlega ekskomunice wiążącej mocą samego prawa, zarezerwowanej Stolicy Apostolskiej”.

(Kodeks prawa kanonicznego z roku 1917, promulgowany przez Benedykta XV)

15. „Pozostaje jednak niezmieniona negatywna opinia Kościoła w sprawie stowarzyszeń masońskich, ponieważ ich zasady zawsze były uważane za niezgodne z nauką Kościoła i dlatego przynależność do nich pozostaje zakazana. Wierni, którzy należą do stowarzyszeń masońskich, są w stanie grzechu ciężkiego i nie mogą przystępować do Komunii Świętej”.

(Deklaracja o Stowarzyszeniach Masońskich podpisana w roku 1983 przez późniejszego papieża Benedykta XVI, a ówczesnego prefekta Świętej Kongregacji Nauki Wiary, Josepha kard. Ratzingera. Deklarację zatwierdził papież Jan Paweł II).

Michał Wałach

Tłumaczenia za: ultramontes.pl, silesia.edu.pl, opoka.org.pl.

CZYTAJ RÓWNIEŻ: [wybór linków generowany komputerowo przez serwer BIBUŁY]

• Przeciw masonerii – abp Marcel Lefebvre
• Katolik nie może być masonem!
• Modlić się za Żydów i masonów!
• Szkoła międzywyznaniowa i neutralna jest absurdem – ks. dr Walery Jasiński
• Filipiny: Biskup odmówił katolickiego pochówku znanemu masonowi
• Intronizacja Chrystusa Króla jako katolicka odpowiedź na liberalizm, masonerię i modernizm – ks. Edward Wesołek FSSPX
• Ponad 80 osobistości podpisało Deklarację wierności nauczaniu Kościoła na temat rodziny. Możesz być wśród nich!
• Kryzysy w Kościele: dlaczego Duch Święty do nich dopuszcza? Co zrobić, by je pokonać?