Warto przeczytać

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 02 maj 2009

Odsłony: 5459

„Komunizm jest zły w samej swojej istocie” – Pius XI

Kapitalizm odpowiada dążeniom człowieka,
ale został wypaczony przez system finansowy, którego używa

Zbyt często możemy usłyszeć: „Kapitalizm nie jest lepszy od komunizmu. Kościół potępił oba systemy z tą samą siłą. A więc system kapi­talistyczny nie zasługuje na więcej uwagi niż system komunistyczny.”
Jest to kompletna nieprawda. Takie stwierdze­nia oznaczają przypisywanie systemowi kapitali­stycznemu zła, które nie pochodzi z samego sys­temu, lecz z nadużyć ludzi, którzy zachowują się bardziej jak tyrani (podobnie jak przywódcy kra­jów komunistycznych), niż jak obywatele kraju prawdziwie kapitalistycznego.

Papież Pius XI tylko o samym komunizmie napisał: „58. Komunizm jest zły w samej istocie swojej i w żadnej dziedzinie nie może z nim współpracować ten, kto pragnie chrześci­jańską ocalić cywilizację.” (encyklika Divini re­demptoris – O bezbożnym komunizmie, 19 III 1937 r.)

Jakkolwiek w innej encyklice (Quadragesimo anno) ten sam papież napisał: „101. Kapita­lizm sam z siebie nie zasługuje na potępienie. I rze­czywiście nie jest on z natury zły, ale został wy­paczony.” Zobaczymy w dalszym ciągu arty­kułu, w jaki sposób.

Komunizm jest w samej swojej istocie zły nie tylko dlatego, że odcina człowieka od Boga, ale także dlatego, że przywiązuje małą wagę do jed­nostki, nawet w sferze doczesności. Komunizm degraduje osobę ludzką. Nie bierze pod uwagę natury człowieka stworzonego przez Stwórcę. Depcze jego wolność wyboru. Człowiek jest dla komunizmu niczym więcej niż narzędziem, które może być użyte dla celów partii, narzędziem, które musi dotrzymywać realizacji tych celów, albo zo­stanie bezwzględnie zgniecione.
Komunizm jest systemem w najwyższym stop­niu tyrańskim. Kiedy partia komunistyczna dojdzie do władzy nie zezwala na nic, co może tej władzy zagrażać. Sprawuje całkowitą kontrolę nad wszystkim i wszystkimi. Nakazuje, co robić, a czego nie robić: musisz zaakceptować to, o czym państwo zadecydowało za ciebie, albo uczyni ono twoje życie nędznym.

Czytaj więcej: Kapitalizm i komunizm

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 01 maj 2009

Odsłony: 10970

"Rosjanie nigdy otwarcie nie uznali historycznego faktu, że na początku Drugiej Wojny Światowej Polska odmawiając paktu z Niemcami uratowała Rosję od klęski."

 Iwo Cyprian Pogonowski

       www.pogonowski.com

W dniu 30go kwietnia, 2009, profesor Zbigniew Brzeziński powiedział przez kamerami telewizji CNN, że punktami zwrotnymi w historii powojennej Europy było zawarcie porozumienia przez kanclerza Adenauer’a z Fancją, przez uznanie Alzacji i Lotaryngii jako części Francji z końcem lat 1940tych. Czterdzieści lat później nastąpiło równie ważne porozumienie zawarte przez kanclerza Helmut’a Kohl’a z Polską. Stało się to na spotkaniu w Krzyżowej, w 1989 roku, gdzie przez uznanie granicy na Odrze i Nysie Łużyckiej, rząd niemiecki jakoby ogłosił oficjalny koniec tysiącletniego „Drang’u Nach Osten.” Działo się to w czasie rozkwitu potęgi USA.

Wiek dwudziesty został określony jako„Amerykańskie Stulecie” przez Henry Luce w „Time-Life” 5go lutego 1941 według artykułu w kwietniu 2009, w gazecie „Washington Post,” autorstwa Richard’a Cohen’a. Jednocześnie z początkiem 1941 roku odbyły się w Moskwie gry sztabowe, z których wynikało, że po stracie 44,000 najbardziej doświadczonych oficerów Armii Czerwonej w czystkach Stalina, armia ta nie byłaby w stanie zatrzymać bardzo głębokiej penetracji niemieckich wojsk pancernych, mimo posiadania znacznie większej ilości czołgów i samolotów niż Niemcy. Ciekawe jest, że jesienią 1943 roku „Time-Life” opublikowało „obawę,” że wojna może dobiec końca, nim wystarczająca ilość wojsk amerykańskich będzie gotowa do interwencji w Europie.

Richard Opery twierdzi w Times Books, Harper Collins Atlas, że w 1941 roku wyposażenie sił sowieckich liczebnie znacznie przeważało nad niemieckimi: 20,000 tanków do 3,500 niemieckich, 10,000 sowieckich samolotów do 3,400 Luftwaffe. Jakość sprzętu niemieckiego była wyższa i Niemcy mieli wystarczającą ilość oficerów. Brak oficerów był główną słabością Czerwonej Armii. Z tego powodu we wszystkich bitwach Sowieci mieli więcej strat. Nawet w czasie odwrotu, Niemcy zabili dwukrotnie więcej żołnierzy sowieckich niż Sowieci Niemców.

Czytaj więcej: Dramat Polski w „Amerykańskim Stuleciu”

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 02 maj 2009

Odsłony: 6082

Declan Ganley napisał specjalnie dla "Rzeczpospolitej" tekst, który każdy powinien przeczytać.
Artykuł „Oddajmy Europę jej mieszkańcom” choć właściwie mówi o tym, o czym powinni wszyscy dawno wiedzieć, dla wielu będzie z pewnością zaskoczeniem.
Co właściwie takiego pisze twórca europejskiego ruchu Libertas?
Właściwie nic nowego dla tych, którzy czytają  naszą stronę i inne strony narodowe, czy blogi.
Wszystko to jest nam już dawno wiadome, nazwane jednak po imieniu, bezpośrednio, bez ogródek i niepotrzebnych naleciałości politycznej poprawności, dla wielu będzie szokujące.
Dowiadujemy się w tym krótkim artykule jak funkcjonuje Unia Europejska, kto tak naprawdę sprawuje w niej władzę i jak daleko odbiega od demokracji.
Declan Ganley pisze o „obrastających w tłuszcz” urzędnikach i parlamentarzystach, o parlamencie nie zdolnym do jakichkolwiek działań, bo rozbitym na frakcje, i ponad 190 partii i o tym że 80% prawa narzuconego obywatelom Unii Europejskiej pochodzi od 27 komisarzy, których my obywatele „tego tworu” państwa europejskiego , nawet wybrać nie możemy.

Czytaj więcej: Declan Ganley i Włodzimierz Bukowski o Unii Europejskiej

Szczegóły

Kategoria: Warto przeczytać

Opublikowano: 01 maj 2009

Odsłony: 10798

Centesimus annus (łac. - Setna rocznica) - encyklika społeczna papieża Jana Pawła II ogłoszona 1 maja 1991. Wydana w 100 rocznicę opublikowania encykliki Leona XIII Rerum novarum, stanowiącej fundament katolickiej nauki społecznej. Ma w dużej mierze charakter krytyki socjalizmu. Wydana została 1 maja, czyli w dniu liturgicznego wspomnienia św. Józefa Robotnika.

 

---

Papież Jan Paweł II w ciągu prawie 27 - letniej posługi na Stolicy Apostolskiej ogłosił czternaście encyklik. Encyklika ma charakter pisma okólnego i jest napisana w formie listu papieża do biskupów i wiernych całego świata. Porusza najistotniejsze problemy z zakresu doktryny wiary, organizacji Kościoła, życia chrześcijańskiego, kultu oraz w kwestiach społecznych. Początkami sięga czasów apostolskich, gdy Piotr, Paweł, Jakub czy Jan kierowali swoje listy do poszczególnych Kościołów lokalnych. Z czasem szczególna rola przypadła listom Biskupa Rzymu, wyjaśniającego kwestie dyskusyjne. Po raz pierwszy terminu "encyklika" użył papież Marcin I w VII wieku. Natomiast od czasów Benedykta XIV tytuły encyklik wyznaczają pierwsze słowa tekstu, które zapowiadają podjętą problematykę. Począwszy od pontyfikatu Jana XXIII niektóre encykliki, np. "Pacem in terris", są adresowane do wszystkich ludzi dobrej woli i stały się przedmiotem studiów oraz refleksji różnych gremiów czy organizacji międzynarodowych.
Przybliżając duchowe dziedzictwo Jana Pawła II publikujemy treści poszczególnych encyklik Ojca Świętego wraz z komentarzami. Pozwoli to na pewno jeszcze bardziej wsłuchać się w słowa jakie skierował do nas nasz Wielki Jan Paweł II.

  Na początku ostatniej dekady drugiego tysiąclecia papież Jan Paweł II ogłosił dziewiątą encyklikę pod tytułem „CENTESSIMUS ANNUS” - encyklikę, której tytuł odsyłał do wydanej sto lat wcześniej sławnej Rerum novarum Leona XIII, będącej potężnym impulsem humanizacji gospodarki rynkowej i przestrogą przed rodzącym się komunizmem.
        Centesimus annus zwraca się ku tej wielkiej tradycji nauczania społecznego Kościoła i przekazuje jej przesłanie - ubogacając je - społeczeństwom przełomu wieków i tysiącleci, odsłaniając „rzeczy nowe” naszych czasów, znacząc kres pewnej epoki w dziejach ludzkości i ukazując świt następnej. Jest ona zarówno dialogiem z nauczaniem Leona XIII, potwierdzeniem i rozwinięciem jego ocen systemów gospodarczo-społecznych oraz konkretyzacją formułowanych przestróg, jak i odpowiedzią Kościoła na najbardziej aktualne w chwili ogłoszenia encykliki Centesimus annus wydarzenia polityczne, czyli załamanie się systemu państw realnego socjalizmu w roku 1989.

 

Czytaj więcej: 1-go Maja 1991r. Jan Paweł II wydał encyklikę Centesimus annus.