Komentarz polityczny

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 12 grudzień 2020

Odsłony: 1379

„Czy w Polsce PiS da się żyć?” - Newsweek pyta Jacka Leociaka. W wywiadzie roi się od oskarżeń po adresem Polaków. Profesor opowiada historię kobiety, która dzięki pieniądzom i znajomościom wydostała się z getta na stronę aryjską. (…) byli tam tak potwornie szmalcowani, żyli w takim zagrożeniu, że wrócili do getta, bo w nim czuli się „bezpiecznie” (...) Od 2015 instytucje państwa opowiadają alternatywną historię Zagłady. Wygląda na to, że Holokaust wydarzył się po to, aby Polacy mogli ratować Żydów. Z całą premedytacją, przy użyciu wielkich pieniędzy, redefiniuje się polską tożsamość – dodaje (z akcentem na „wielkie pieniądze”). Deklaruje jednak łaskawie - nie ma zamiaru jak np. Manuela Gretkowska wyjeżdżać z Polski, bo ktoś musi „otwierać oczy i uczyć krytycznego myślenia o Polsce”.

„Grupa najbardziej prestiżowych historyków holokaustu ostro skrytykowała oficjalne działania mające na celu pomniejszenie lub negację roli Polaków w mordowaniu Żydów podczas i po II wojnie” - doniosły media. „Prawo to zastraszy dziennikarzy i historyków, i zniechęci do zajmowania się udziałem Polaków w mordowaniu Żydów – tak opisał to Jacek Leociak i kierownik Zespołu Badań nad Literaturą Zagłady w Instytucie Badań Literackich PAN, równocześnie na etacie w Centrum Badań nad Zagładą Żydów PAN (które nieżyjący już prof. Bogusław Wolniewicz nazwał „centralną wytwórnią antypolskich oszczerstw”), a wcześniej na Wydziale Polonistyki UW.

Jan Grabowski, urodzony jako Jojne Abrahamer, jest autorem naukowej monografii „Judenjagd. Polowanie na Żydów 1942-1945” i pracownikiem Centrum Badań nad Zagładą Żydów.

Czytaj więcej: Krzysztof Baliński: CZY W POLSCE PiS DA SIĘ ŻYĆ?

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 11 grudzień 2020

Odsłony: 879

„Wystrzegać  się  atoli  należy  utożsamiania  pewnych  kierunków  i  interesów partyjnych z Kościołem, nadużywania jego powagi dla celów wyborczych, partyjnych  i wciągania go do sporów na korzyść tego lub owego odłamu politycznego. Byłoby to bardzo   szkodliwym   wypaczaniem   jego misji.  Kościół  nie  pozostaje  na  usługach stronnictw politycznych, z nikim w związek polityczny nie wchodzi i zostawia katolikom swobodę  należenia do  stronnictw,  które  nie  są  sprzeczne  z  etyką  katolicką.  Chęć wyciągania korzyści politycznych z wiary przez jakiekolwiek stronnictwo odstręczałaby od  Kościoła  ludzi  innych  przekonań  politycznych. 
Już  Papież  LeonXIII  surowo  to potępił,  pisząc: "Jest  zuchwałym  nadużywaniem  religii wciąganie  Kościoła  do  walk partyjnych i posługiwanie się jego powagą dla łatwiejszego  pokonania przeciwników"(Osservatore Romano, nr 83,10 kwietnia 1926 r.). Stronnictwa mają bronić wiary i etyki chrześcijańskiej w życiu publicznym i to w większej mierze i z większą stanowczością niż dotąd, ale czynić to powinny z jasnego i zdecydowanego sumienia katolickiego, bez wciągania  Kościoła  do  walk  partyjnych.” (August  kardynał  Hlond,  List  pasterski  „O chrześcijańskie zasady życia państwowego” 23.IV.1932).

Czytaj więcej: Prymas Hlond o partiach politycznych

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 11 grudzień 2020

Odsłony: 961

Według Solidarnej Polski, wynegocjowany kompromis Polski i Węgier narusza suwerenność, a konkluzje Rady Europejskiej nie stanowią prawa.

Zbigniew Ziobro uważał, że premier Mateusz Morawiecki musiał skorzystać z weta. Nie zrobił tego, więc koalicjant PiS teraz analizuje "skutki podjętej podczas szczytu decyzji".

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Przywódcy rządów Polski i Węgier ogłosiły sukces w negocjacjach z Niemcami ws. kształtu budżetu unijnego. Według Morawieckiego i Orbana, krajom wspólnoty nie grozi arbitralne obcięcie funduszy na wsparcie gospodarek znajdujących się w kryzysie w czasie pandemii koronawirusa.

- Porozumienie, które wynegocjowaliśmy, to podwójne zwycięstwo. Po pierwsze, budżet UE może wejść w życie i Polska otrzyma z niego 770 mld zł. Po drugie – te pieniądze są bezpieczne, bo mechanizm warunkowości został ograniczony bardzo precyzyjnymi kryteriami. Dzisiejsze konkluzje, blokują możliwość zmiany tych zasad w przyszłości wbrew Polsce - przedstawił efekt negocjacji polski premier.

Czytaj więcej: Przywódca Solidarnej Polski podważył wersję Morawieckiego o sukcesie Polski po szczycie unijnym

Szczegóły

Kategoria: Komentarz polityczny

Opublikowano: 28 październik 2020

Odsłony: 1679

Meandry polityki w wykonaniu warszawskiej dyplomacji trudno rozszyfrować, chociaż widoczny jest jej nowy wektor - stosunki z Azjatami. Po zbudowaniu strategicznych sojuszów z Izraelem i z Ukrainą, przyszła kolej na Turcję. Minister spraw zagranicznych zadeklarował:  Chcielibyśmy Turcję widzieć w niedalekiej przyszłości, jako członka UE. W wywiadzie dla tureckich mediów głosił: „Polskę i Turcję łączy przyjaźń, która nie ma odpowiednika w historii politycznej […] będziemy robić, co tylko w naszej mocy, aby przywrócić stabilność na Bliskim Wschodzie,  wspólnie z naszym przyjacielem przez wieki, Turcją”. Jednym słowem: Jan III Sobieski Turków pogonił, a Witold Waszczykowski zaprosił, no i mamy „Polak, Turek dwa bratanki”. Zintensyfikował też zabiegi w Brukseli dla zniesienia wiz dla Turków, tj. dla usunięcia ostatniej zapory oddzielającej Polskę od „przyjaciela przez wieki” i nasłanych przez niego „przyjaciół-uchodźców”. W ślad za głupawymi oświadczeniami poszły głupawe analizy: „Polska i Turcja mają wspólne interesy w kwestii bezpieczeństwa narodowego, są państwami, które są zaniepokojone wzrostem ekspansjonizmu rosyjskiego i próbami odbudowy pozycji Rosji na całym postsowieckim obszarze. Stąd współpraca obronna i militarna obu państw jest jak najbardziej wskazana”. W analizach zabrakło najważniejszego: czy nie prowadzi to w prostej linii do kolejnego miliona imigrantów w Europie, i czy poważne państwo może składać deklaracje rujnujące jego powagę na arenie międzynarodowej.

Czytaj więcej: Krzysztof Baliński: POLAK, TUREK, DWA BRATANKI